3,534 matches
-
colț de gură o lulea voluminoasă cât și nasul lui, iar prin celalalt colț de gură scuipa printre dinți la un metru depărtare. El sta pe un scaun de lemn picior peste picior cu un aer neprietenos și pufăia și scuipa, și scuipa și pufăia. Ce vroești, îmi zise el cu un glas răstit și răgușit, ca dintr-o pivniță. Am venit să mă jăluiesc. Contra cui? Contra mea. No! ce-i asta? Am făcut o greșală, domnule, și vin să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
gură o lulea voluminoasă cât și nasul lui, iar prin celalalt colț de gură scuipa printre dinți la un metru depărtare. El sta pe un scaun de lemn picior peste picior cu un aer neprietenos și pufăia și scuipa, și scuipa și pufăia. Ce vroești, îmi zise el cu un glas răstit și răgușit, ca dintr-o pivniță. Am venit să mă jăluiesc. Contra cui? Contra mea. No! ce-i asta? Am făcut o greșală, domnule, și vin să mă denunț
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
astăzi; liniște mare în pădure; numai ciocănitoarele se auzeau lovind cu pliscul coaja bradului. Umplusem coșarca pe jumătate, când iată mă trezii la spate cu un afurisit de urs zburlit, rădicat în două labe, care venea spre mine mormăind și scuipându-mă, parcă vroia să mă mustre că de ce i-am călcat răzășia. Caut să fug, dar în fața mea se deschide o râpă adâncă peste care numai doar în zbor aș fi putut trece. Noroc că de-a curmezișul râpei sta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
de rob căpșunar (printre multe libertăți, românul a dobândit și libertatea de a muri de foame), sau de rob în construcții, sau rob casnic, în cazul fetelor și femeilor, încât simți că te cuprinde o imensă greață, lehamite și ură, scuipi pe țară și pleci în lume. Și, atunci, cine-i vinovat? Nici sistemul, nici statul (o mașină de aruncat praf în ochi), nici guvernul, ci numai săracii sunt vinovați, pentru că există. 21 septembrie 2006 Reciproca domnului președinte Când totul părea
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
Ion și Ildiko trebuie înțeleasă în felul următor: Ildiko, încălecată de Ion, va face unguri! Ei, ungurii, ca și secuii, au suferit dintotdeauna din cauza numărului! Oricine dintre locuitorii acestei țări se poate întreba cum deși permite Marko Bela să-și scuipe frustrările fără frică și fără jenă. Tăcerea premierului și a altor membri ai guvernului luminează cazul: guvernanții noștri n-au fost la lecția cu șarpele crescut la sân și nici la cea în care Tudor Vladimirescu ne învață ce să
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
bucureșteni că, dacă vrei să nu te bată minerii, să-ți ridici poalele-n cap și să-ți arăți călcâiele cu crăpături, marcă sigură a unei origini umile ..., căci ei te înjură cât te înjură și de la o vreme te scuipă și se duc ...”. Vă mai amintiți de raportul dintre râie și capră? În loc să-și dea pe seamă, Geoană și ai lui de la vârf s-au apucat să-i pedepsească pe cei cu rezultate slabe! Și, ca tacâmul să fie complet
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
înțeles. Acum mulți își atribuie suferințe închipuite, își construiesc aură de martiri, de opozanți, de dizidenți, își încropesc false biografii, nu că li s-ar cere pentru o fișă de cadre, ci așa, că dă bine, e de bonton să scuipi acolo unde, nu cu prea mult timp înainte, ai lins. Ca să nu lungim vorba, vom spune că așa-i românul, nu-i plac bucatele care se digeră greu, situație care poate fi înțeleasă, dar de neînțeles este că nu-i
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
toți patru pe băncuța de lemn, îmbrăcați în haine albe, noi, strângând câte o lumânare în mână. Alfonso începe să cânte melodios, aprinde o țigară, suflă fumul în jur și în jurul nostru. Deschide o sticlă de aguardiente (palincă ecuadoreană), și scuipă alcoolul în direcția noastră. Face semn către Mari să vină lângă el, repetă ritualul cu fumul și alcoolul, îi ia lumânarea din mână, o aprinde, o lipește de masă și începe „ghicitul în lumânare” care mie deja mi-a devenit
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
bancheta de lemn după care toți se uită întrebător la mine. În mod evident, vreau nu vreau, deja am intrat în horă și, deși nu am idee de ce se întâmplă, aprind o țigară, suflu fumul prin jur și pe Eliza, scuip niște alcool în jur, apoi începem să vorbim. Viața Elizei, ca a oricărei mame singure și cu copii, este dificilă. Mai mult, îmi povestește cum că dacă vine acasă după un ritual de vindecare și se bagă în pat cu
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
cel puțin pentru astăzi, ne urăm noapte bună, îmi iau lanterna, o carte și niște pături și plec cu Alfonso spre noua mea reședință. Ajungem, îmi fac un culcuș pe bancheta din lemn, timp în care Alfonso împrăștie fum și scuipă alcool prin toate colțurile. Alfonso, ce e cu toate pietrele astea? întreb, arătând cu mâna spre grămada de pietroaie de pe masa lui de lucru. Îmi explica cum fiecare piatră are o anumită energie, care îl ajută în tratamente. „Uite, asta
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
ajutor, vocea îi e prea slabă. Dar dacă nu e trează, și doar visează că s-a trezit? Atunci, mai bine să schimbe visul. Deocamdată, îi lipsesc niște piese de schimb în depozitul de vise. Tușește, nu poate nici să scuipe, nici să-și sufle nasul. Îngrozitor. Își frământă mintea să găsească soluții. Să tragă, de exemplu, sertarul noptierei, unde își ține forfecuța de unghii, ca să-și taie manșetele prea strâmte și sforile de care îi atârnă la încheieturi sacii. Da
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
legăturile. Zadarnic. După plecarea lor, se pune pe treabă și, cu eforturi care o scaldă în transpirație, reușește să-și dezlege un braț. Poate acum să se întoarcă puțin în pat, de pe o parte pe alta. Își suflă nasul și scuipă cu satisfacție în batistă. Ca să nu trezească bănuieli, ține legătura strânsă peste încheietură și, de cum apare la orizont un halat, ia poziția reglementară. Are o noapte bună, dar scurtă. Dis-de-dimineață, din nou tot tacâmul! Temperatura. Adoarme la loc. I se
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
Azi e vineri." Este al naibii de pusă la aparate. La cea mai mică mișcare, țârâie ceva. Și are vârâte peste tot sonde. Cea mai supărătoare e cea din nas, care o împiedică să elimine mucozitățile. A doua zi reușește să le scuipe atât de bine, că sonda se desprinde. Medicul e chemat urgent: Dacă nu are grețuri, lăsați-o în pace..." Nu, n-are grețuri. Treptat i se scot și celelalte sonde, dar aparatele, foarte sensibile, unul legat de brațul stâng, celălalt
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
care, în gramatica complicată a lumii, rezervă omului rolul de subiect. Dar pentru a risipi orice neînțelegere, Arcadi, ca subiect al Istoriei, mătură masa cu muchia palmei ca să arunce pe jos ceva dăunător: "Stalin!" Se aplecă într-o parte și scuipă în creștetul tătucului popoarelor înainte de a-l pocni cu călcâiul în plină mustață. De data asta, Ahile își frecă mâinile la propriu: din punctul de vedere al bazei teoretice, identitate de păreri! Dar, înainte de a ciocni, poetul maghiaro-român propuse pe
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
nativă: atunci când este omul în vârf de piramidă toți vin să-l aplaude și să-l elogieze chiar și pentru fapte banale lipsite de importanță, însă când dă necazul peste el,unii nu-l mai cunosc,alții vin să-i scuipe,sau să le mai dea un picior să nu-i poată uita. Am avut tare multe cazuri cu ocazia evenimentelor din decembrie ’89, când colegi și prieteni de familie și-au arătat toată ostilitatea și disprețul lor, de și se
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
aveam niște mitraliere Maxim, rusești, de pe timpul țarului cred, cu țeava de vre-o 20 kilograme afetul 30 și dăi și atacă frate soldat român. Mitraliorul, a fost renumit de eficient în luptele de-a lungul istoriei acestei arme, care scuipă moarte fără milă, secerând viețile oamenilor care îndrăznesc să se apropie de acest cuib de foc fără aprobarea stăpânului, sau cu gând păgân. De nu mă credeți, întrebați acest mitralior din litografie care se află în plină acțiune și "discuție
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
Pe plan profesional, era și secretar de partid pe linie de tineret și cum la noi există o tradiție nativă, când ești sus, vin toți să te aplaude și cei care te invidiază, iar dacă ai picat, vin să te scuipe și să-ți dea cu piciorul pentru a te termina mai repede. Creându-se o atmosferă insuportabilă față de conducere, cei care mai aveau și sarcini pe linie de partid au trebuit să plece, printre care și Gioni, care de fapt
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
mult și ne va tăia și pe noi...” Avram Bercu, născut în 1884, strada Arapu, tâmplar „Nu mai era chip de ieșit în stradă, în special pentru că ne recunoșteau de la kilometri distanța, purtând semne distinctive. Cum ieșeam în stradă eram scuipat, lovit pe la spate de cel mai mic copil, iar dacă spuneam un cuvânt săreau părinții copiilor cu un ciomag la bătaie, eram nevoit să mă închid în casă pe un timp până bătăușul uita. Regimul ăsta era înainte de pogrom. După
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
ieșea înainte, înjura și o trimitea să-i mai aducă un „ciot” de vin (vasă săpat în lemn!) și, într-un târziu, adormea. A murit la vârsta de 40 ani, a zăcut vreo doi ani și în ultimul timp a scuipat sânge. Cap. VI - Biserica și rolul ei în pșstrarea credinței strșmoșești VI. 1 De la Coste Cșlugșrul la primele biserici din Filipeni și Fruntești. Cei dintâi preoți cunoscuți după documente Cercetările întreprinse și studiile publicate de cercetători și istorici privind creștinismul
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
Godinești și mai departe. A venit și o femeie din Găiceana să-i descânte de speriat o fată. Cum descânta acest Nițu? Nu-i greu, zicea el: „lână albă, lână neagră, / Să dea Dumnezeu săți treacă”, ziceai de nouă ori, scuipi să fugă răul și pe urmă îți faci cruce. Omul are așa mare credință în descântec, că se vindecă. Autosugesștia de care am mai amintit! Uite așa se prostește lumea! Dar cel care cu adevărat se pricepe la vindecat este
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
în Lunca cu fierarul țigan Cararău. Când s-a întâmplat de a lipsit ceva de la curtea boierească „a căzut păcatul pe bietul Chifor” care a fost dat pe seama primarului Gheorghe Boca care l-a corectat până mergea împleticindu-se și scuipa sânge. Când își aducea aminte de cercetarea făcută, ajutorul de primar, Nuțu Drăgan, spunea: „Spurcată treabă”. Cum principala preocupare a administrației centrale era colectarea multelor dări în produse și bani, a gloabelor și amenzilor, era firescă să existe un personal
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
în recitativul sibilinic la intrarea în scenă a Luptătorului pe două fronturi, protagonistul piesei: „Un câmp pustiu, bătătorit ca un drum și, din când în când, câte o carte. Vine unul, gâfâind de mușchi, sănătos ca un zeu nou, și scuipă pe ea, pe fiecare la rând. Calcă pe ele dumnezeiește. A obosit, a mers destul, câmpul se întinde înainte pustiu, bătătorit ca un drum. Alergătorul cade jos, moare, devine carte fundamentală”. Acum un accent hotărâtor se plasează asupra datului culturii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
brusc și cu indexul îndreptat acuzator spre Lenin, la mai puțin de un metru de fața acestuia, și-a descărcat sufletul, înfierând cu violență trădarea maximalistă. „Sunteți niște bandiți ! - a strigat el în paroxismul furiei. Dezonorați rasa slavă și vă scuip în față !” Când mă ridicam să mă duc să-l calmez pe dl. Spalaïkovitch, Lenin îl fixa cu ochii săi oblici, cu același surâs stereotip, iar Zalkind mi-a spus cu grație: „Lăsați, lăsați, domnule ambasador, nouă ne place mai
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
este grea, / Sudori se scurg pe Fața Sa / Și spinii Îl dor amar. / El urcă În tăcere dealul / Golindu-Și singur paharul / Ce-a fost dat să-l bea. Ia, uite cum Se uită blând / La cei care-L hulesc, scuipând / În scumpa Fața Sa”. Înaintăm pe Drumul Crucii. Ne mai oprim Într-un loc, acolo unde a rămas Întipărită În zid Palma Domnului. Lumea se Închină, sărută, pun și ei mâna În acel loc din zid. Cugetăm adânc, vedem cu
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
În acel loc din zid. Cugetăm adânc, vedem cu ochii sufletului pe Domnul ostenindu-Se din greu pe Drumul spre Golgota. Mulțime multă, convoi mare L-a Însoțit pe cale. Erau, desigur, mulți care-L urau pe Domnul, Îl loveau, Îl scuipau, Îl Împingeau cu multă ură și răutate. Dar printre aceștia, răi și nedrepți, mai erau unii care Îl iubeau pe Domnul și sufereau mult, plângeau și le era milă de El. Până astăzi vin pelerini din toate colțurile lumii să
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]