11,725 matches
-
-lea de către Ducesa Matilda de Suabia în cca. 1027. Volumul este intitulat: "officiorum Liber quem ordinem Romanum apellant" și în el apare o miniatură cu ducesa care-i dă cartea lui Mieszko al II-lea în timp ce acesta stă pe un tron. Darul era însoțit de o scrisoare, în care Matilda îl laudă ca fiind un rege distins și un părinte model în ceea ce privește răspândirea creștinismului. De asemenea, laudă meritele lui Mieszko al II-lea de a fi construit biserici noi precum și cunoștințele
Mieszko al II-lea Lambert () [Corola-website/Science/327681_a_329010]
-
era ocupat să apere Luzația de trupele lui Conrad al II-lea, în răsărit a început o expediție kieveană condusă de Iaroslav I cel Înțelept. În 1031, Polonia a fost invadată complet și după aceea Bezprym a fost pus pe tronul Poloniei. Mieszko al II-lea și familia sa au fost forțați să fugă din țară. Regina Richeza și copiii ei au găsit refugiu în Germania. Regele nu a putut fugi în Ungaria, deoarece drumul i-a fost blocat de trupele
Mieszko al II-lea Lambert () [Corola-website/Science/327681_a_329010]
-
a dus la prăbușirea autorității lui Bezprym. Acesta a fost nevoit să trimită împăratului german coroana regală și însemnele regalității. După numai un an de domnie, Bezprym a fost ucis (1032), probabil la instigațiile fraților săi. După moartea lui Bezprym, tronul polonez a rămas vacant. Mieszko al II-lea era încă închis în Boemia și Otto, probabil, în Germania. Surse germane declară că împăratul a organizat o expediție cu scopul de a invada Polonia. Nu se cunoaște ce s-a întâmplat
Mieszko al II-lea Lambert () [Corola-website/Science/327681_a_329010]
-
Elisabeta - în familie „Lilibet” - care mai târziu a devenit Regina Elisabeta a II-a. Margaret Rose, a doua lor fiică, s-a născut patru ani mai târziu. În 20 ianuarie 1936, a murit regele George al V-lea, iar la tron a urmat fratele mai mare al lui Albert, Prințul Eduard, Prinț de Wales, care a devenit Regele Eduard al VIII-lea. Regele George avea rezerve cu privire la urmașul său: „Mă rog la Dumnezeu ca fiul meu cel mare să nu se
Elizabeth Bowes-Lyon () [Corola-website/Science/315623_a_316952]
-
Albert, Prințul Eduard, Prinț de Wales, care a devenit Regele Eduard al VIII-lea. Regele George avea rezerve cu privire la urmașul său: „Mă rog la Dumnezeu ca fiul meu cel mare să nu se însoare niciodată și să-i urmeze la tron Bertie și Lilibet”. Parcă pentru a îndeplini dorința tatălui său, Eduard a provocat o criză constituțională, insistând să se însoare cu Wallis Simpson, o americancă divorțată. Deși legea i-ar fi permis lui Eduard să se căsătorească cu Simpson, fiind
Elizabeth Bowes-Lyon () [Corola-website/Science/315623_a_316952]
-
de tei, în stil rococo, într-un format baroc autentic. Autorul acestui iconostas a rămas necunoscut. În anul 1936, pictorul Ioachim Miloia restaurează icoanele din biserică și Eugen Spang poleiește cu aur sculpturile de lemn de pe iconostas și cele două tronuri: cel al Maicii Domnului și cel arhieresc. În anii 1988 și 1989, pictura bisericii a fost restaurată din nou de către pictorul autorizat Ion Neagoe din București ajutat de Viorel Țigu și Ion Bădilă din Timișoara. În exterior, biserica este prevăzută
Biserica ortodoxă Adormirea Maicii Domnului din Oravița () [Corola-website/Science/330080_a_331409]
-
Principele Nicolae a jucat un rol politic activ între anii 1927 - 1930, când a făcut parte din Consiliul de Regență care conducea țara în numele regelui minor Mihai I. Nicolae a întâmpinat cu satisfacție întoarcerea fratelui său în țară și preluarea tronului României (așa-zisa Restaurație a lui Carol al II-lea), ceea ce i-a permis să se dedice pasiunilor sale. În decursul anilor 1930 s-a căsătorit cu Ioana Doletti, o femeie de statut social necorespunzător, ceea ce a creat un conflict
Nicolae, Principe al României () [Corola-website/Science/303134_a_304463]
-
său, și-a dovedit și abilitățile tehnice, asamblând singur câteva automobile artizanale, cu care a participat la mai multe raliuri și concursuri internaționale. Sfârșitul anului 1914, aduce o schimbare în viața tânărului prinț. Moartea regelui Carol I și urcarea pe tron a tatălui său, Ferdinand I, face ca întreaga familie să-și mute reședința în București, la Palatul Cotroceni. Nicolae își întrerupe studiile și se întoarce în țară, deoarece în Europa izbucnise războiul. Adolescența liniștită a prințului se sfârșește în vara
Nicolae, Principe al României () [Corola-website/Science/303134_a_304463]
-
se retragă la Iași, Bucureștiul căzând sub ocupația nemților. Sfârșitul războiului aduce victoria românilor alături de Antanta precum și înfăptuirea României Mari, dar în familia regală se declanșează un nou scandal. Principele Carol renunță în septembrie 1918 la prerogativele de moștenitor al tronului, ca urmare a căsătoriei sale cu Zizi Lambrino. În această perioadă unele personalități politice cer proclamarea prințului Nicolae ca succesor. Principele fiind al doilea bărbat din familia regală era exclus, conform Constituției românești din acea perioadă, de la succesiunea la tron
Nicolae, Principe al României () [Corola-website/Science/303134_a_304463]
-
tronului, ca urmare a căsătoriei sale cu Zizi Lambrino. În această perioadă unele personalități politice cer proclamarea prințului Nicolae ca succesor. Principele fiind al doilea bărbat din familia regală era exclus, conform Constituției românești din acea perioadă, de la succesiunea la tron. Ținând seama de toate aceste prevederi legale, Nicolae a primit o educație deosebită, dar nu una destinată viitorului rege. Alexandru Marghiloman, președintele Consiliului de Miniștri, i-a declarat regelui Ferdinand: „Prințul Carol trebuie decăzut din prerogativele sale; prințul Nicolae, proclamat
Nicolae, Principe al României () [Corola-website/Science/303134_a_304463]
-
astfel; și pentru că el va sili pe oameni să iudaizeze, ca să poată restaura formele exterioare ale Legii, și astfel să-și supună perfidia iudeilor”. Arnulf de Reims (c. 991), în mijlocul unei controverse papale, afirma: „Când îl vedeți șezând pe un tron magnific, strălucind în purpură și aur, cum socotiți voi aceasta, cinstiți părinți? Fără îndoială, dacă îi lipsește dragostea, și dacă este doar umflat și înălțat, oare nu acesta trebuie să fie Antihrist, ,așezat în templul lui Dumnezeu, dându-se și
Antihrist () [Corola-website/Science/314158_a_315487]
-
său. Yeomjong a declarat că aproximativ 10 zile după răscoala Bidam, el și 30 din oamenii lui au fost executați (Regina Seon Deok a murit pe 8 ianuarie, Bidam a fost executat la 17 ianuarie, după ce Regina Jindeok a luat tronul). Se crede că selecția Seondeok lui ca succesor al tatălui său au fost atribuite afișează de inteligență perceptiv, atunci când ea a fost o prințesă. Un astfel de poveste (Se crede că selecția Seondeok lui ca succesor al tatălui său au
Regina Seondeok de Silla () [Corola-website/Science/320624_a_321953]
-
al V-lea. Teritoriul Angliei a fost continuu unit începând cu secolul al X-lea. Acest articol se referă la acest teritoriu. Oricum, înainte de secolul al X-lea și, respectiv, după întronarea regelui James al VI-lea al Scoției la tronul Angliei, în 1603, este destul de dificil de distins între istoria Scoției, cea a Țării Galilor și cea a Angliei, datorită unirii politice a acestor două țari cu ultima. Dovezile arheologice indică faptul că partea sudică a Angliei actuale fost colonizată de
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
de insurecție și război civil care urma, a continuat până în 1148, când Matilda s-a întors în Franța. Ștefan domni practic necontestat până la moartea sa în 1154, deși domnia sa era încă instabilă. Când fiul lui Ștefan și moștenitorul legal al tronului, Eustace a murit în 1153, acesta ajunse la o înțelegere cu Matilda care îi permitea fiului ei, Henric de Anjou (viitorul rege Henric al II-lea) să îi succeadă lui Ștefan la tron și care garanta pacea între cei doi
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
fiul lui Ștefan și moștenitorul legal al tronului, Eustace a murit în 1153, acesta ajunse la o înțelegere cu Matilda care îi permitea fiului ei, Henric de Anjou (viitorul rege Henric al II-lea) să îi succeadă lui Ștefan la tron și care garanta pacea între cei doi. Domnia lui Henric al II-lea reprezintă o revenire a puterii de la baroni la statul monarhic; de asemenea s-a văzut o redistribuire similară a puterii legislative dinspre Biserică, de asemenea spre statul
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
I, a fost preocupat de războaiele în afara granițelor, a participat la a treia cruciadă și și-a apărat teritoriile franceze împotriva lui Filip al II-lea al Franței. Fratele său mai mic, Ioan Fără de Țară, care i-a urmat la tron, nu a fost atât de norocos; el a pierdut Normandia și alte numeroase teritorii franceze. De asemenea, a făcut în așa fel încât nobilimea feudală intră în conflict cu liderii Bisericii în asemenea măsură încât în 1215, aceștia au condus
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
făcu toată munca. Războiul celor Două Roze a culminat cu victoria relativ necunoscutului Henric Tudor, Henric al VII-lea, la Bătălia de la Bosworth Field din 1485, unde Richard al III-lea din partea casei de York a fost ucis, succesiunea la tron a casei de Lancaster fiind definitiv asigurată. Deși retrospectiv sfârșitul Războiului Rozelor poate fi stabilit cu ușurintă ca fiind momentul Bătăliei de la Bosworth Field , Henric al VII-lea nu putea avea această siguranță. În timpul anilor săi de domnie, doi pretendenți
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
casei de Lancaster fiind definitiv asigurată. Deși retrospectiv sfârșitul Războiului Rozelor poate fi stabilit cu ușurintă ca fiind momentul Bătăliei de la Bosworth Field , Henric al VII-lea nu putea avea această siguranță. În timpul anilor săi de domnie, doi pretendenți la tron au incercat să preia puterea, sprijiniți de supraviețuitori aparținând casei de York. Primul, Lambert Simnel, a fost înfrant la Batălia de la Stoke, moment care marchează și ultima dată când un rege englez a luptat cu un pretendent pentru Coroană, iar
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
militară atunci cănd este nevoie. Dar, întocmai ca regele Carol I mai târziu, Henric al VII-lea era un rege care nu mai dorea conflicte, restul domniei sale fiind o perioadă de relativă pace, în ciuda unei slabe îngrijorărări asupra succesiunii la tron în urma decesului soției sale, Elizabeta de York în 1503. Regele Henric al VIII-lea a hotărât separarea Angliei de Biserica Romano-Catolică deoarece papa Clement al VII-lea nu a acceptat divorțul său de Catherina de Aragon. Desi opiniile sale religioase
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
apoi o perioada de mari tulburări religioase și politice, care au dus în final la Reforma Engleză, exproprierea mânăstirilor și a unei mare părți a averii Bisericii. Henry al VIII-lea a avut trei copii, toți trei succedându-i la tron. Primul a fost Edward al VI-lea. Deși a demonstrat pietate și inteligență, era doar un băiat de zece ani când a devenit rege în 1547. Unchiul său, Edward Seymour, primul Duce de Somerset a modificat in favoarea sa testamentul
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
el însuși, însă metodele sale erau mai conciliante decât ale predecesorului său, fiind astfel acceptat de Consiliul de Regență. Când Edward al VI-lea a murit de tuberculoză în 1553, Northumberland a plănuit ca Lady Jane Grey să urmeze la tron, apoi ca ea să se căsătorească cu fiul lui, făcând astfel posibilă în continuare deținerea puterii din umbră. Planul său a eșuat însă, după nouă zile de “domnie” a reginei Lady Jane Grey aceasta fiind îndepărtată și executată în șase
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
căsătorească cu fiul lui, făcând astfel posibilă în continuare deținerea puterii din umbră. Planul său a eșuat însă, după nouă zile de “domnie” a reginei Lady Jane Grey aceasta fiind îndepărtată și executată în șase luni mai târziu, urcând pe tronul Angliei Maria I. Contemporanii descriu reacția poporului la venirea la tron a reginei Maria ca fiind cea mai afectuoasă pentru un monarh din dinastia Tudor. Maria, catolică devotată, influențată semnificativ de catre regele catolic al Spaniei și al Sfântului Imperiu Roman
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
din umbră. Planul său a eșuat însă, după nouă zile de “domnie” a reginei Lady Jane Grey aceasta fiind îndepărtată și executată în șase luni mai târziu, urcând pe tronul Angliei Maria I. Contemporanii descriu reacția poporului la venirea la tron a reginei Maria ca fiind cea mai afectuoasă pentru un monarh din dinastia Tudor. Maria, catolică devotată, influențată semnificativ de catre regele catolic al Spaniei și al Sfântului Imperiu Roman, Carol al V-lea, a încercat să reîntroducă catolicismul în Anglia
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
catolicilor. A reprimat cu succes o revoltă condusă de către Sir Thomas Wyatt. Domnia reginei Elizabeta I, a readus o oarecare stabilitate in regat după domniile pline de tulburări ale fraților săi, Edward al VI-lea si Maria. A urcat pe tron după moartea Mariei din 1558. Problema religioasă care divizase țara încă din vremea domniei lui Henric al VIII-lea a fost incheiata în momentul creării Bisericii Anglicane, în mare parte în forma pe care o putem vedea în zilele noastre
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]
-
Carol al II-lea în 1685, va fi încoronat fratele său de religie catolică, James al II-lea al Angliei (James al VII-lea al Scoției). Însă nici Parlamentul, nici poporul nu erau de acord cu un rege catolic pe tronul Angliei. Drept urmare, în 1689, protestantul olandez Wilhelm al III-lea de Orania (care va deveni William al III-lea al Angliei) îl va înlocui pe James II. Această schimbare va fi cunoscută sub numele de Revoluția Glorioasă sau Revoluția fără
Istoria Angliei () [Corola-website/Science/299895_a_301224]