16,537 matches
-
îi place să citească, îmi spun, ceea ce e un lucru pozitiv, dovadă că mica noastră fugară nu e deloc înceată la minte. În timp ce Lucy se întinde în balansoar, cu romanul western, Tom se instalează pe scaunul de lângă mine. Își aprinde țigara de după micul dejun și întreabă: Crezi că Al junior o să-i dea vreodată de cap mașinii? Probabil, îi răspund. Dar eu nu mă grăbesc să plec de-aici. Tu? — Nu, nu tocmai. Începe să-mi placă locul ăsta. — Îți aduci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
adulți rămași erau cam amețiți. Stanley a propus un pocher ca între prieteni și, amestecând pachetul de cărți și vorbind despre noua lui viață la tropice (stând sub un palmier, cu un pahar de rom într-o mână și o țigară de foi Montecristo în cealaltă, uitându-se cum avansează și se retrag valurile de pe țărmul alb, la apus), a purces să ne bată pe tăcute de ne-au mers fulgii, câștigând trei din fiecare patru mâni jucate. Dar, după ce mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
E sex și nimic altceva decât sex, sau în ecuația aceasta intră și ceva sentimente? După masă, Lucy pleacă odată cu Stanley, să se plimbe cu mașina și să îl ajute să tundă iarba. Tom se retrage pe verandă pentru o țigară postprandială, iar eu mă așez pe șezlongul de alături. — Cum ai dormit azi-noapte, Nathan? mă întreabă el. — Destul de bine, îi răspund. La cât sunt de subțiri pereții, ar fi putut fi mult mai rău. — M-am temut eu. Nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
să renunți după o noapte. — Nu-i chiar atât de rău. O noapte bună și cu asta, basta. — Și ce se întâmplă dacă ți se strecoară iar în pat? O dai jos? Tom apropie chibritul de cea de a doua țigară, apoi face o pauză lungă. — Nu știu, spune el în cele din urmă. Vom vedea. Din nefericire, nici Tom, nici altcineva nu mai are posibilitatea să vadă. Ne așteaptă o ultimă surpriză, care se dovedește a fi atât de mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
nu-i aici. O fată într-un corp de băiat. Un băiat pe moarte, care vrea să se întoarcă acasă. — N-o să mori, i-a spus Tom. Te simți bine. — Toți murim, dragule, a zis Rufus, aprinzându-și încă o țigară cu marjuana. Nu pune la suflet. Eu m-am împăcat cu gândul ăsta. Bunica o să aibă grijă de mine. Doar să nu uiți să mă suni din când în când, ok? Promite-mi, Tommy. Dacă uiți când e ziua mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
A intrat în rezervă puțin după ora unu noaptea, după ce simțise dureri în piept în timp ce ducea pe cineva cu mașina peste podul Brooklyn. În câteva minute, am aflat că lua pastile pentru tensiune, că încă mai fuma un pachet de țigări pe zi, dar încerca să mai reducă din ele, că suferea de hemoroizi și din când în când de amețeli, și că era în America din 1980. După plecarea doctorului, eu și Omar Hassim-Ali am vorbit aproape o oră. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
-l în hălățelul sumar de spital, un negru masiv, cu musculatură amplă și chip de copil, înnebunit de-a binelea de frică. După interviul cu doctorul, s-a întors spre mine și mi-a spus că murea să fumeze o țigară. Ce părere am, dă de bucluc dacă se duce la toaletă și își aprinde o țigară? N-o să știi până nu-ncerci, i-am răspuns și a șters-o, deconectându-se de la monitorul cardiac și ducându-și perfuzia cu el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
înnebunit de-a binelea de frică. După interviul cu doctorul, s-a întors spre mine și mi-a spus că murea să fumeze o țigară. Ce părere am, dă de bucluc dacă se duce la toaletă și își aprinde o țigară? N-o să știi până nu-ncerci, i-am răspuns și a șters-o, deconectându-se de la monitorul cardiac și ducându-și perfuzia cu el pe coridoare. Când s-a întors, câteva minute mai târziu, mi-a zâmbit și mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
poporului francez. În schimb, în vitrinele magazinelor au apărut afișe scandînd : „Vive le culte du corps !”. Prima revelație a acestui nou „cult” am avut o în urmă cu mai mulți ani la New York, în Central Park, unde fumam visător o țigară pe o bancă. O doamnă plesnind de sănătate la cele peste o sută de kile ale ei s-a oprit în dreptul meu și mi-a dat cu poșetuța-n cap, strigîndu-mi de la obraz : „You devil, you’re poisoning our atmosphere !”. Carevasăzică
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
reușesc să văd prea multe legături. Dar dacă totuși ?... Și încep să fabulez. Îmi aduc aminte de poșeta pe care am încasat o în cap de la o trecătoare plinuță, în Central Park, acum vreo zece ani, pentru că mi aprinsesem o țigară. Good old times, acum plinuța ar fi probabil în pușcărie, pentru port ilegal de bomboane ! Dar și eu sînt în pericol, îmi dau seama. În cămară, în spatele unui borcan cu murături bulgărești, am mereu ascuns un pachet de ciocolată, din
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
și mie unde ești, că dacă ți se întîmplă ceva eu plătesc asigurările...”. — Așa au aflat și ai mei că fumez ! rîde o puștoaică de lîngă noi. O vecină a văzut pe Facebook o poză de-a mea cu o țigară în colțul gurii și a trimis-o, amuzată, mamei mele... Mă rog, nimic deosebit pînă aici, mica bîrfă există de mult, doar că acum circulă mai repede și mai eficient. Cînd însă tînărul patron al Facebook, Mark Zuckerberg, declară acum
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
la icoana făcătoare de minuni a Maicii Domnului, cea ferecată în argint, și-o să ți se întâmple o minune. Mi s-a întâmplat deja, a zis el, în batjocură. Și-n loc să se închine, m-a întrebat dacă am țigări. Încă nu fumez, zic. Nici să nu te-apuci! zice. Nicu se sculă din adâncimile moi ale fotoliului, băgă mâna în buzunarul de la pantaloni și scoase din el un obiect. — Și ți-a dat matale asta. Ia uite! Era o
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
Așa că acum cei doi redactori nu știau cum să-l mai cocoloșească. Marwan se așeză în fața lui Pavel, pe un scaun cu pernă de catifea, consacrat vizitatorilor aleși. Pavel își scoase ochelarii rotunzi, care-i oboseau ochii, îi întinse o țigară de foi și-și luă și el una. Cu discreție, domnul Procopiu întredeschise fereastra, prin care năvăli aerul rece. — Ce-o să citim în ziarul de mâine? întrebă Marwan, cu interes real pentru tot ce ținea de viitor. Se făcuse fotograf
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
ambiție să facă, la București. Iar Dan Crețu trebuia urmărit îndeaproape, ca să se vadă dacă are complici și, mai devreme sau mai târziu, o să se trădeze singur. Lăsă fulgii și planurile de reformă, se întoarse la birou, își răsuci o țigară, o aprinse, trase în piept cu mare plăcere aroma fumului și apăsă pe sonerie. Se auzi un țârâit strident. Când capul pleșuv al plutonierului se ivi în rama ușii, ceru să fie introdus Petre, zis Rusu, vizitiul familiei Inger, pe
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
cu de la el putere și două plăcinte „pe credit, la Universu’ !“ și, făcând iar cu ochiul către Dan, le puse cu mulțumire pe birou, înfoiate. Străinul mâncă lacom una, aproape pe nemestecate, iar apoi luă cu și mai mare lăcomie țigara oferită de domnul Mirto. După o oră și ceva, timp în care Peppin se dedică traducerii despre geniul răului, iar străinul scrisese fără poticniri - a preferat creionul tocului - treaba era terminată. Lucrase fără să scoată o vorbă, de parcă era mut
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
ceva, timp în care Peppin se dedică traducerii despre geniul răului, iar străinul scrisese fără poticniri - a preferat creionul tocului - treaba era terminată. Lucrase fără să scoată o vorbă, de parcă era mut și fumase din tabachera lui Mirto încă două țigări, până când acesta le puse bine, în sertarul biroului, pe care-l închise discret cu cheia. O dată Dan Crețu ridică totuși capul și întrebă ce înseamnă a „merimetisi“, „ca să-mi merimetisesc stomacul“. Peppin se grăbi să-i explice, deși era cam
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
pisicii.“ Pe asta n-a vrut-o, fiindcă nu așteaptă pui de pisică în viitorul apropiat, dimpotrivă, îi îneacă pe cei ai pisicii ei. Am luat-o eu, care n-am nici copii, nici pisici. „Tabachera minunată. Oferă cuiva o țigară din această tabacheră. Dar țigările dispar și în loc iese o mutră neplăcută.“ Asta cu „mutră neplăcută“ mi-a plăcut mult, așa că am luat-o tot eu, pentru papa, care va ști s-o aprecieze. De fapt din cauza lui nu ținem
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
vrut-o, fiindcă nu așteaptă pui de pisică în viitorul apropiat, dimpotrivă, îi îneacă pe cei ai pisicii ei. Am luat-o eu, care n-am nici copii, nici pisici. „Tabachera minunată. Oferă cuiva o țigară din această tabacheră. Dar țigările dispar și în loc iese o mutră neplăcută.“ Asta cu „mutră neplăcută“ mi-a plăcut mult, așa că am luat-o tot eu, pentru papa, care va ști s-o aprecieze. De fapt din cauza lui nu ținem pisică sau câine, zice că
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
anunțat en français că începe „de bună credință și fără patimă“ o campanie pe care o socotește trebuincioasă țării lui, România, și deasupra polemicilor zilnice, mărunte, din gazete. Și-aici a venit lovitura de trăsnet... Peppin și-a aprins o țigară, întinzându-i și lui Dan tabachera. Fumul aromat atenua mirosul de sudoare. — Campania din ziarul franțuzilor - cred că ai văzut firma, e în clădirea aia galbenă cu ceas cu dorobanț de tuci și cutie poștală proprie, adică le ridică de
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
despotism în România, alții îl numeau „un caz patologic“. Cred că numai noi și Constituționalul junimist n-am atacat. Își băteau joc de el, dar de oprit nu l-au oprit. Și știi ce-a făcut Lahovary? Domnul Mirto strivi țigara în scrumieră, lângă a lui Dan. — Și-a publicat imediat seria de articole într-o carte, la tipografia ziarului, fiindcă au și ei, la fel ca noi, tipografie proprie. Titlul n-a prea fost înțeles, Histoire d ’une fiction, pe
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
avantaje, măcar îl avem pe cel al onoarei. Atmosfera devenise foarte tensionată, la fel fusese și-n parlament când se discutase chestiunea, primul redactor se sculă de la birou și se plimbă cu pași mari, iar Pavel își mai aprinse o țigară, ceea ce spori supărarea preopinentului. — Și nu uita de la ce-a plecat totul, adăugă Neculai Procopiu, fără să se uite la el. Discutară, pe un ton aparent mai potolit, deși clocoteau încă, despre incidentele din strada Carol, de la care, în fond
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
și noaptea îi ucidea. La moartea lui Stevenson, îmi amintesc că ziarele au scris c-a fost toată viața bolnav de plămâni și că a avut mult curaj luptându-se cu boala. I-am cerut voie să-mi aprind o țigară din tabachera primită de la colegul Mirto, dar nu mi-a permis, a spus că în cabinet nu îngăduie cu nici un chip fumatul. M-am mulțumit cu ceaiul cu rom, care era extraordinar de bun și mă încălzea. Mi-a spus
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
noi, mama și cu mine, în tinerețe - și papa s-a uitat cu zâmbet la mama. L-am întrebat dacă știe când și cum a murit Grigore Manolescu. — Acum șapte ani, a zis el, avea numai 35 de ani! De la țigări i s-a tras, le aprindea una de la alta (și s-a uitat ca un tată supărat spre Dan Crețu, mai că ziceai că are vreun drept asupra lui, să-l mustre; pentru papa suntem toți niște copii). În ultimul
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
le-a dat la toți bani, bomboane și i-a poruncit lui Toader să le aducă bunătăți din casă. Curios, Toader nu era binedispus în seara asta și se duse în casă fără chef. Șeful corului l-a rugat de țigări, iar Alexandru i a dat. Când să plece, Nicu i-a spus iute: „Domnișoara Iulia îți trimite vorbă. Ora 5, verde cu roșu! Verde cu roșu!“ și-apoi s-a făcut nevăzut, ca să nu-l mai întrebe ceva, fiindcă nu
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
zece ani și parcă te simțeai brusc dornic să-i devii prieten și parcă-parcă semăna la zâmbet cu Iulia. — Toată lumea îmi dă să mănânc, de când am ajuns aici, e bine. Mulțumesc, Alexandru, așa te cheamă, nu? Dar aș prefera o țigară. Ușor stânjenită, gazda își scoase tabachera, Dan oftă, de parcă ceva îl deranja la acest gest, apoi uită să-și ia o țigară și se apucă să mănânce. Termină repede, se strâmbă la cafea, se vedea bine că nu-i place
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]