19,069 matches
-
nenorociri, cum se vede astăzi." 24. Ieremia a mai zis întregului popor și tuturor femeilor: "Ascultați Cuvîntul Domnului, voi toți cei din Iuda, care sunteți în țara Egiptului. 25. Așa vorbește Domnul, Dumnezeul lui Israel: "Voi și nevestele voastre ați mărturisit cu gurile voastre și ați împlinit cu mîinile voastre ce spuneți: "Vrem să împlinim juruințele pe care le-am făcut, să aducem tămîie împărătesei cerului, și să-i turnăm jertfe de băutură!" 26. De aceea, acum, după ce v-ați împlinit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
bancher Richard Sadak, care pusese la cale un ritual de seducție à la James Bond: o urcase În avionul său, schimbase diverse limuzine și mașini până la crescătoria sa de cai din Duchess County, unde ajunseseră la miezul nopții. Acolo Îi mărturisise că, din cauza unei operații eșuate de prostată, era iremediabil impotent. Apoi John Rove, treizeci și cinci de ani, din Vestul Mijlociu, absolvent de Harvard, care o mitraliase cu Întrebări timp de trei ore, de parcă ar fi dat interviu să se angajeze la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
picioare lungi și subțiri și părul lung și negru, pe care Îl purta strâns În coadă. Pe când stăteau pe jos În planetariu, bând votcă, ascultând White Horse și privind stelele și galaxiile ce se mișcau haotic deasupra lor, el Îi mărturisise că, deși Îi plăceau științele exacte, porecla și obsesia sa era Albă ca Zăpada; era, În mod discutabil, cel mai celebru personificator al Albei ca Zăpada din Statele Unite și, În mod indiscutabil, bisexual. Vaughn Stonefly, cel cu față de bebeluș, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
asculta visătoare. Cât de mult o invidia! Să sari dintr-un avion Într-altul, de pe un continent pe altul. Să călătorești spre Însorita Californie În toiul iernii Împreună cu bărbatul iubit. — Toată viața am visat să ajung În L.A., se trezi mărturisind. E o imagine care mă urmărește: eu și un tip superb, Îndrăgostiți, fericiți, Într-o decapotabilă pe Pacific Highway... nu am mai ieșit din oraș de atâta vreme, spuse. Bărbații mă invită tot timpul să merg cu ei În tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
dacă Domnul Dramaturg era bun la ceva - atunci la asta era bun. Se distrau la nebunie contrazicându-se și desființându-se reciproc. Kitty Începuse să scrie piese de teatru pentru că o amuza, și Îi plăcea să-l provoace să-i mărturisească ce părere avea despre piesele ei. Îi spusese că Îl Încânta stilul ei, o combinație Între Rimbaud și Mickey Spillane 1, dar piesele erau prea scurte și prea experimentale. În seara aceea Sam fusese Îngrozitor de enervant și la un moment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Diane. Era siderată de toată treaba asta. Din experiența ei, când unui bărbat Îi plăcea o femeie era evident: o suna, Îi trimitea e-mail-uri, o invita la Întâlniri, la plimbări romantice, Îi trimitea flori și În cele din urmă Îi mărturisea dragostea lui. Dar din ce-i povestea Desert Rose, nimic de genul ăsta nu era evident În cazul lui Charlie. Era prietenos, dar nimic din ceea ce-i spunea artista nu sugera că era Într-adevăr Îndrăgostit de ea. Kitty Începu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
ele, o să vezi. Pe la două, Charlie Îl sună Într-un final pe Pedro din camera lui de hotel și Îi spuse că nu avea nici o cheie. — Cei de la compania care a Închiriat rulotele vin mâine-dimineață la opt să le aducă, mărturisi. — Omule, cum dracu’ ai ținut ascunsă informația asta atât de importantă până la două noaptea? reacționă Pedro, cu o voce lipsită de voioșia obișnuită. Kitty, deja nerăbdătoare, Îi smulse telefonul din mână. — Spargem rulotele! Nu mai pot aștepta! Am Înghețat. — Spargere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
uită În spatele spaniolului, Îi văzu pe Charlie, pe Tracy Lee și pe Patrick venind dinspre sala mare de expoziții și nu se mai putu abține. Hei, am știri proaspete! Kitty s-a Îndrăgostit de-un tip Însurat! izbucni Desert Rose, mărturisind tot, ca o școlăriță. Fața lui Kitty luă foc. Toți se holbau la ea; se holba și ea la ei, căutând ceva care-ar fi putut s-o scoată din situația asta. Se hotărî să-și Înghită supărarea și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
sinceritate sau cruzime? O agățase la deschiderea târgului cu farmecul lui irezistibil, Îi spusese că era liber de Sf. Valentin, o răpise pe tărâmul iubirii, o adusese În cel mai romantic loc din lume, În patul lui și apoi Îi mărturisea că, de fapt, era deja cu altcineva. — Îți mulțumesc că, măcar, mi-ai spus adevărul, șopti ea, luptând cu lacrimile care voiau să iasă. — Te simți bine? Mă simt ca o floare parfumată cu otravă. — Nu trebuie să te simți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
un nonamerican, asta e greu de Înțeles. Mi se pare o dovadă de lipsă de clasă. — Sunt perfect de acord, zise Kitty. În Europa monogamia nu se discută, când doi oameni sunt Împreună, e de la sine Înțeleasă. — Sunt distrus, Îi mărturisi pe neașteptate. Credeam că nu te interesează decât aventurile de-o noapte. — În ultimele luni m-am Întâlnit cu cineva. Apoi am plecat singur În Africa și, când m-am Întors, am aflat că mă Înșelase. Dar și mai rău
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
nu numai că nu mă pot recăsători, dar nu mai pot nici măcar să am o relație serioasă, zise el. Totul Îmi merge minunat În rest. Ce se Întâmplă cu locul ăsta, care e problema? Mă gândeam să mă Întorc acasă, mărturisi. Aici poveștile de dragoste sunt Îngrozitor de superficiale. Era nouă seara, la ora aceea poveștile de dragoste din Europa aveau un avantaj moral clar asupra celor din America. La nouă și jumătate Kitty Îl părăsi și se duse să-și Întâlnească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
departe de prietenul pe care-l adora, și deja era curioasă să Încerce un alt bărbat. — Credeam că vrei să te căsătorești cu Sașa. Da, vreau să mă căsătoresc cu Sașa, dar deja m-am plictisit de el În pat, mărturisi Olga. — Deja? Dar a trecut abia un an, zise Kitty, dezamăgită că Întruparea adevăratei iubiri se risipise În vânt. — La Început a fost minunat, zise ea, făceam dragoste de trei ori pe zi, dar acum ne-am plictisit amândoi. El
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
care-i problema? Întrebă Giulia. Cunosc sportul asta, e imposibil să se Îndrăgostească cineva nebunește, fără să fie ceva nebunesc de aiurea la mijloc. M-a fermecat, mi-a zis că e disponibil de Sf. Valentin, după care mi-a mărturisit că are o prietenă În Europa. Am avut o aventură superbă, care ne-a luat pe amândoi prin surprindere, am crezut că e pe bune, dar În final mi-a frânt inima și a plecat În Europa să petreacă Ziua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
la celălalt câte un secret exploziv și tenebros. — Aproape niciodată. Din an În paște mă mai chinui, Încerc, dar nu pot să merg până la capăt, lipsa oricărei urme de pasiune mă face să râd. Mă mir că mă mai suportă, mărturisi Într-un acces de sinceritate. Dar, Într-un fel, lipsa asta de pasiune e confortabilă. Nu se deteriorează nimic, pentru că n-are ce. După o vreme ajungi să te obișnuiești cu confortul ăsta. Ochii lui Carmen străluceau, dar părea tristă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
se gândi ea. — Bill Blitz? Nu mă mai ții minte? — Hmm... nu. — Ne-am cunoscut săptămâna trecută la Bar and Books, erai cu prietenele tale. — A, da, am fost acolo. — Te-am Întrebat dacă ai vreo slăbiciune și mi-ai mărturisit că ai o slăbiciune pentru bărbați... Acum Își amintea. Încă unul care nu-i Înțelegea glumele. — Dar ai dispărut, continuă el vesel. Te-am rugat să mă aștepți. Unde ați fugit? — La Fizz, un club cu circuit Închis, Îmi pare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Anul Nou... am fost acolo săptămâna trecută, de Sf. Valentin, cu un tip oarecare, și toată seara nu m-am gândit decât la cât de mult mi-aș fi dorit să fiu cu tine acolo, În locul lui. Dansezi? — Nu prea, mărturisi el. — Mie Îmi place enorm să dansez, spuse ea dezamăgită. — O să te privesc. Câteva ore mai târziu, Matthew Îi Întrecuse pe toți ceilalți bărbați de pe ringul de dans. — Hei, ziceai că nu dansezi. Sunt omul surprizelor, spuse, mișcându-se În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
foarte mult; asta am stabilit-o deja din L.A., spuse el. Foarte multe femei mă fac să nu mă simt În largul meu, dar cu tine nu mi se Întâmplă așa. Simt că În preajma ta pot fi eu Însumi, Îi mărturisi el. — Dar... Îndrăzni ea. E ceva ce te macină. — Fratele meu e căsătorit cu o rusoaică, nevastă-sa i-a făcut viața un iad. Știu că tu nu ești din Rusia... dar tot estul Europei e. — Înțeleg. Căsnicia lui ratată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
a făcut, a înțeles ce noroc a picat pe capul ei, a demisionat dintr-un teatru, unde era secretar-literar, și s-a îmbogățit în Piața Moghioroș, vânzând la tarabă până să intervină miliția). Revenind la discuția dinaintea parantezei, am să mărturisesc că versiunea mea e alta: de caftit, frati-miu a caftit insecta aia cu față de copil, Cristos, Cristi, cum vreți să-i spuneți, numai că eu știu că-n altă împrejurare, nu ca un indian apaș pe șeful de trib
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
care nu mai înceta să mă plimbe pe la oculiști și să-mi monteze lentile noi. Se chema gelozie, zic eu cu mintea de acum, dar atunci glumele ei acre purtau alt nume și aveau altă greutate, fiindcă, trebuie să vă mărturisesc, eu pe ea o iubeam, și nu pe Nicoleta Neagoe, care săruta focos în aroma murăturilor și a celorlalte rezerve pentru iarnă. De altfel, Nicoleta s-a ridicat odată la ora de romană, nu în epoca de strălucire a pantofilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
bine. Și nu știu voi ce ziceți, dar gândul ăsta mie îmi e de-ajuns. Pa Știme. Pa Ștame. 4. Câteva miracole din biografia fraților mari Așa, chiar la sfârșitul capitolului 2, înainte de punct, am scris Tim în loc de Știm. Și mărturisesc că n-a fost o greșeală de dactilografiere. Pur și simplu, litera aia nesuferită, un ș, un ș mare, trebuie să fi dat din codiță atât de iute, încât a sărit din memoria mea cum sare un peștișor din apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
comun, cu același ADN și cu un singur înger păzitor, numai noi cunoaștem semnificația unui cuvânt necuprins în dicționare ori în nomenclatorul meseriilor. N-o să mă joc, n-o să vă mint și o să vă destăinui și vouă, așa cum el a mărturisit în bucătărie pentru mama, că gebul vroia să însemne handbalist. La capătul micului puseu de schizofrenie (convins că dedublarea seamănă cu o mașină de spălat - curăță omul, dar îl stoarce ca pe-o cârpă, până la ultima picătură), recunosc că eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
eu nu știuuu ce să faaaaac/ Dar îmi vineee să mă... pliiiiimb) și eu îl încheiam (Mai la dreaptaaa, mai la stângaaa/ Mai încoa peste Carpaaaaați/ Căci acooolo este bineeeee/ Dacă vreți să vă ... plimbaaaaați); uneori, în zilele mohorâte, îmi mărturisea că și-ar dori o ceață groasă, groasă de tot, eu încercam ca blegul să aflu de ce, iar el mă lămurea („ca să nu te vadă nimeni cum mă pupi în fund“); în poieni ori în lungile drumuri prin păduri, recitam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
că, pe undeva printr-un loc tainic, inaccesibil chiar și fraților de cruce, simțeam o simpatie caldă și vinovată pentru țâșt-bâștul ăla de Neghiniță și chiar pentru coșcogea papă-laptele de Harap Alb. Dacă am avut vreun motiv să nu-i mărturisesc toate astea, și să știți că am avut, el nu se explică prin atracția aproape magnetică pe care o resimțeam în preajma soldățeilor lui nemaivăzuți, nici prin argumentul meschin că eram lăsat să trag cu arcul prin apartamentul lui de la etajul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
care se află în trecut, în amintire. Amintirea devine oglinda în care poetul, narcisiac, se autocontemplă: Lașitățile mele vor fi transpuse prin oglinzi, motivate amabil și îmi vor fi atribuite intenții pe care niciodată nu le-am știut. Avem aici mărturisită fără echivoc capacitatea de a deforma a oglinzii. Emil Botta este prizonierul propriului său sistem de oglinzi ("Voi fi prizonierul oglinzilor"). Dar mai mult decât atât, el devine una cu oglinda. Este iarăși o devenire circulară, care nu oferă scăpare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
un pahar cu vin, iar Tony Pavone care nu mâncase decât foarte puțin, Îi oferi și porția sa, argumentând. „Nu prea mie foame...” La rândul ei Atena, ciuguli din fiecare sortiment câte puțin, după care Împinse farfuria În centrul mesei, mărturisind. „În viața mea nu am mâncat atât de mult...!” Polipeanu, nu vedea, nu auzea...! Cu un ultim dumicat de pâine șterse și a doua farfurie, așezând-o peste cealaltă. Își umplu singur un pahar cu vin, adresându-se fetei. „De ce
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]