15,674 matches
-
Presentimentul a ceea ce este mai înalt și mai sfânt, a forței spirituale care aprinde flăcările în toată natura, se exprimă prin intermediul notelor; astfel, muzica devine expresia celei mai înalte împliniri a existenței”. La sfârșitul acestei sintetice incursiuni în istoria muzicii sacre, reproducem cuvintele Papei Benedict al XVI-lea: „Sunt sigur că Institutul Pontifical de Muzică Sacră nu va înceta să ofere contribuția sa pentru o „actualizare” adaptată la timpurile noastre a prețioaselor tradiții pe care muzica sacră le posedă. Vouă, deci
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
în toată natura, se exprimă prin intermediul notelor; astfel, muzica devine expresia celei mai înalte împliniri a existenței”. La sfârșitul acestei sintetice incursiuni în istoria muzicii sacre, reproducem cuvintele Papei Benedict al XVI-lea: „Sunt sigur că Institutul Pontifical de Muzică Sacră nu va înceta să ofere contribuția sa pentru o „actualizare” adaptată la timpurile noastre a prețioaselor tradiții pe care muzica sacră le posedă. Vouă, deci, dragi profesori și studenți ai acestui institut pontifical, vă încredințez datoria dificilă, dar, în același
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
incursiuni în istoria muzicii sacre, reproducem cuvintele Papei Benedict al XVI-lea: „Sunt sigur că Institutul Pontifical de Muzică Sacră nu va înceta să ofere contribuția sa pentru o „actualizare” adaptată la timpurile noastre a prețioaselor tradiții pe care muzica sacră le posedă. Vouă, deci, dragi profesori și studenți ai acestui institut pontifical, vă încredințez datoria dificilă, dar, în același timp, pasionantă, cu convingerea că ea constituie o valoare de o mare relevanță pentru însăși viața Bisericii”. Concluzie Muzica, dincolo de timp
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
codificat, din punct de vedere muzical, de-a lungul celor două milenii în Biserica universală, constituie o comoară de o valoare inestimabilă, tradiția muzicală având întâietate asupra altor expresii ale artei, mai ales pentru faptul că, unit cu cuvintele, cântul sacru constituie o parte integrantă a liturgiei solemne. Biserica recunoaște în continuare cântul gregorian ca fiind propriu liturgiei romane, însă fără a exclude câtuși de puțin din celebrarea slujbelor divine celelalte genuri de muzică sacră, cu condiția să fie conforme cu
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
faptul că, unit cu cuvintele, cântul sacru constituie o parte integrantă a liturgiei solemne. Biserica recunoaște în continuare cântul gregorian ca fiind propriu liturgiei romane, însă fără a exclude câtuși de puțin din celebrarea slujbelor divine celelalte genuri de muzică sacră, cu condiția să fie conforme cu spiritul acțiunii liturgice și să corespundă formelor de artă adevărată.
Repere istorice în muzica sacră şi documente magisteriale by Cristian Dumea () [Corola-publishinghouse/Science/101006_a_102298]
-
prin vremi, al inimilor („ce-s pentru rugi păstrate” - inima, locul transmutației umanului în divin), efortul conjugat al întregii umanități, reprezentată, alegoric, de Globu, poate alunga obsesia neantului și înfrânge blestemul pierderii de sine, consecință a îndepărtării omului de realul sacru. Dincolo de enunțul, deseori abstrus (el a dus la situarea lui S., în Istoria literaturii române de la origini până în prezent a lui G. Călinescu, în capitolul rezervat dadaiștilor, suprarealiștilor și hermeticilor), poetul este, în esență, un romantic. Definitorie, la el, este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289877_a_291206]
-
a avut de la început decât singura dorință de a vedea Basarabia bucurându-se în sfârșit de libertățile de care fusese lipsită de mai bine de o sută de ani. Drepturile sale istorice incontestabile au impus și impun totuși României datoria sacră de a veghea ca libertățile în sfârșit cucerite să nu mai poată fi răpite niciodată românilor din Basarabia și această datorie va ști s-o facă respectată, dacă va fi cazul, orice guvern român. Guvernul Regal declară deci din nou
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
se amplifice. Copilul se încrede în celălalt, se confesează. Raportarea la divinitate îi dă ocazia să-și rezolve unele probleme: o ușoară confuzie morală, o cădere existențială etc. Copilul este capabil la această vârstă să acceadă la semnificațiile și valorile sacre atât pentru el, cât și pentru alții. Nu mai recepționează prezența sa la o ceremonie religioasă ca pe o simplă obligație, ci ca pe o necesitate, o trebuință. Copilul devine mai responsabil de raportul dintre el și divinitate. La clasa
Clasa de elevi : mediul educaţional moral-religios by ELENA HEREŞ () [Corola-publishinghouse/Science/639_a_975]
-
formulă, subsumabilă romanului de analiză psihologică, iar Dumnealui și Eva (1973) e un roman ironic și umoristic. Scriitorul reia și dezvoltă în stil personal romanul (neterminat) Minunile Sfântului Sisoie de G. Topîrceanu: umanizează personajele supranaturale și prozaizează mitologicul. Cotidianul și „sacrul” sunt „armonizate” într-o proiecție bufă, de bună calitate literară, cu episoade pline de vervă, alternând tonul grav cu cel disimulat lejer. Exercițiul dramaturgului este vizibil în aceste pagini, câteva scene fiind alert dialogate. Singura sa piesă de teatru, Pasagera
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286632_a_287961]
-
Bibliografietc "Bibliografie" Aron, R. (1961), Dimensions de la conscience historique, Plon, Paris. Bell, D. (1973), The Corning of Post-Industrial Society. A Venture in Social Forecasting, Basic Books, New York. Bidney, D. (1953), Theoretical Anthropology, Columbia University Press, New York. Caraion, P. (1966), Originea sacrului, Editura Științifică și Enciclopedică, București. Carneiro, R. (1973), „The four faces of evolution” în J.J. Honigmann (ed.), Handbook of Social and Cultural Anthropology, Rand McNelly, Chicago. Collingwood, R.G. (1956), The Idea of History, Oxford University Press, Oxford. Commager, D.H. (1966
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Philosophical Analysis, Macmillan and Co., Londra. Burns, T., Stalker, G.M. (1961), The Management of Innovation, Tavistock Publications, Londra. Campbell, D.M., Fleming, R.L., Grote, R.C. (1985), „Discipline without punishment - at last”, în Harvard Business Review, nr. 4. Caraion, P. (1966), Originea sacrului, Editura Științifică și Enciclopedică, București. Carneiro, R. (1973), „The four faces of evolution” în J.J. Honigmann (ed.), Handbook of Social and Cultural Anthropology, Rand McNelly, Chicago. Cazacu, H., Glodeanu, I., Mărginean, I., Lățea, C. (1979), Fluctuația forței de muncă, Editura
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
-se alte interpretări. Astfel, piatra care adăpostește un suflet și pe care o vedem nelipsită de pe mormintele musulmane sau evreiești apare și la creștini În formele ei arhaice. Ea este pusă la căpătâiul celui mort, pe morminte; desemnează un spațiu sacru În jurul celui mort; stă uneori În locul unde a murit cineva, În casă, pe pat, ca să aibă sufletul unde să se adăpostească. Apa din vechiul ritual păgân, prezentă la naștere, devine apa de botez. Pomul sfânt al trecutului, Întovărășit de ritualuri
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
cineva, În casă, pe pat, ca să aibă sufletul unde să se adăpostească. Apa din vechiul ritual păgân, prezentă la naștere, devine apa de botez. Pomul sfânt al trecutului, Întovărășit de ritualuri precreștine, practică universală, apare și În noile religii. Pomul sacru este venerat uneori În comun de creștini și de musulmani și tot Împreună fidelii pot venera o aceeași apă cu puteri supranaturale. Multă vreme creștinii au venerat nu numai crucea, ci și ,,sfântul lemn al crucii”: În mai toată regiunea
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
creștini și de musulmani și tot Împreună fidelii pot venera o aceeași apă cu puteri supranaturale. Multă vreme creștinii au venerat nu numai crucea, ci și ,,sfântul lemn al crucii”: În mai toată regiunea, arborele care rămîne totdeauna verde este sacru - la români bradul; În regiunile mediteraneene chiparosul; În Creta era venerat un platan despre care se spunea că Își păstrează frunzele verzi și iarna. Mijlocul obișnuit de a apăra cimitirele este plantarea În jurul lui a unor arbori veșnic verzi. Ritualul
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
nivel superior, se iau elemente de la celălalt, elemente care sunt acceptate cu bună știință. Astfel, vechea credință care presupune că un loc, o dată ce a fost consacrat printr-o ceremonie, rămâne consacrat pe vecie, ne explică pentru ce pe un loc sacru preistoric se așază o biserică sau o moschee. Se Înțelege și de ce un număr atât de mare de temple păgâne au devenit biserici și atâtea biserici creștine au devenit moschei, moschei care redevin după o vreme iar biserici, fără a
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
contrafăcute de ideologii totalitare ucigașe. Față de umanitățile tradiționale, organizate de principii transcendente, omul modern le pare o tulburătoare excepție. Fie că trăiește heideggerian în uitarea Ființei, absorbit de lumea ființărilor maniabile, fie că nu mai are acces decît la un sacru adumbrit, camuflat în profan, fie că a devenit o ființă provincială, autoexilată într-un domeniu periferic al realului, omul modern pare să fie într-o situație proastă, în criză de mijloace pentru a se orienta spre transcendent . Există oare loc
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
principiile ei ca pe un text de interpretat, ale cărui date sînt de orientat, de întors către principiile ultime. Oare nu aceasta este însăși atitudinea credinței, a cunoașterii spirituale : a reconduce datele lumii către Autorul ei? Nici textul cel mai sacru nu iese de sub această exigență : litera lui, evidența lui concretă oricît de venerabilă este poarta de intrare în straturile sensurilor lui profunde, eliberatoare. Litera, spunea André Scrima, trebuie făcută să își dea duhul 1, să își exale mireasma călăuzitoare. De ce
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
individului au devenit mai importante decît confruntarea lui cu adevărul absolut, vehiculat de doctrinele și de autoritățile religiei. Cercetarea și procesarea subiectivă a sensului prevalează asupra receptării unui adevăr care, emanînd din Polul absolut, e transmis prin revelație, prin textul sacru, prin tradiție, prin instituții. Erou independent al întreprinderii spirituale, individul își selectează, își organizează și își subordonează în fond materialul religios în vederea unei cît mai reușite realizări de sine de nivel individual. Ocolul prin transcendență e justificat de rezultatul obținut
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
ea în actul creator. Omul e creat ca interlocutor demn de partenerul său divin și oglindește, ca atare, ceva din tipul de libertate pe care Dumnezeu și-a exercitat-o creîndu-l. Or, în doctrina creației ex nihilo necuprinsă în textele sacre, dar sistematizată de teologi libertatea actului creator este o libertate de alegere și se leagă strîns de voință. Divinul raționează doctrinele ex nihilo își este sieși suficient ; nici o necesitate nu îl determină să creeze ; realul absolut nu se îmbogățește cu
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
musulmane comune de a face distincție între discurs tradițional și discurs ideologic cu vocabular religios, dată fiind incinta dogmatică unde această gîndire plasează orice discurs care, folosind citate din Coran și Tradiție, e considerat a fi girat de autoritatea lor sacră, nu e o carte totalitară, ci menajează o sferă a deliberării, a alegerii, a diversității. Mai important decît toate, angajamentul față de credință și față de sharia e conceput ca un angajament personal, ca o practică voluntară, mai degrabă decît ca obligație
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
secularizat întrucîtva absolutul. Dar, atunci cînd revolta/reforma se instituționalizează în cîmpul credinței, ea poate produce, alături de critici legitime și rectificări, mutații mai grave decît carențele pe care a vrut să le combată. Revoltat de administrarea autoritaristă și mercantilă a sacrului în catolicism, protestantismul a eliberat conștiința individului de ascendentul tradiției și al magisteriului, lăsînd credința personală ca singură punte peste distanța dintre uman și divin. Dar, în felul acesta, a condus la individualism, la anemierea gîndirii simbolice și, pînă la
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
nu putea fi integral reprezentată în termeni verosimili. în antropologie, ca și în filozofie, cel mai bine ni se spune e să pornești de la o mirare, de la o situație care intrigă prin contradicțiile sau tensiunile ei. O antropologie a spațiului sacru, de pildă, nu se poate împiedica să nu cerceteze insistent paradoxul fondator al acestui tip de spațiu : acela de a obține o incintă care să cuprindă un principiu de necuprins și care să semnifice cu aceeași tărie imposibilitatea de a
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
a studia mărginirile fără mărginire ale nemărginitului, pentru a calchia o altă expresie cusană, a te ocupa de limbaje de depășire, care își semnifică propria depășire. Andrei Pleșu vorbea, în același sens, despre atitudinea de interpretare potrivită în fața unui text sacru : Hermeneutica unui text revelat nu-și poate propune clarificarea lui Ceea ce poți face e să amplifici prezența textului, să pui în scenă inepuizabilul lui Problema nu e este a clasa profesoral textul, ci a-l submina, a-i intensifica misterul
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
apare și mai liber față de geografie decît cortul ebraic : ridicat pentru fiecare act ritual, el recompune simbolic cosmosul, pe care îl umple de energie superioară, după care aria ce l-a adăpostit e declarată un rest, o urmă reziduală, obiectivarea sacrului fiind astfel refuzată. Ne aflăm, poate, într-o vîrstă crepusculară, în sensul că lumina divină nu se mai proiectează limpede și ca de la sine înțeles prin cadre mentale, lege, obiceiuri asupra întregii societăți și culturi. Radiația ei nu mai cuprinde
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]
-
și libertatea lui atotcuprinzătoare. André Scrima a insistat deseori pe discernămîntul cu care sînt de privit cele două fețe ale doctrinei religioase : formulare irigată de adevărul revelat, dar și limită, încercuire pusă unei realități incircumscriptibile. El semnalează undeva condiția Textului sacru ca cugetător credincios, introducere la Nikolai Berdiaev. Sens care o poartă, o străbate, o depășește. Pasajul din crezul creștin care proclamă că Christos a înviat a treia zi după Scripturi ne dă spre meditație spune André Scrima Logosul ieșind, înviind
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]