19,653 matches
-
cu sorbituri încete din vinul turnat de Pascalopol. O astfel de colațiune la ora mesei, într-o casă în care se gătise și în care gazda putea organiza o cină în regulă, miră pe Felix. Însă el începuse să se obișnuiască cu ciudățeniile locului. Pe la orele zece, Pascalopol, Aglae, Aurica și Costache începură să joace cărți. Jucau pe bani, și Aglae se împrumutase din nou, prin trucul ei, de la Pascalopol, totuși Felix avu impresiunea că cel puțin acesta din urmă nu
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
atâtea ori în odaia ei, inducînd-o în eroare că ar avea intenții serioase. Moș Costache i-a explicat răbdător, cu multă terminologie specială, că Felix e deocamdată minor și, ca atare, încă iresponsabil. G. Călinescu IV Cu timpul, Felix se obișnui în casa lui moș Costache, în care începu să se simtă bine. Deplina libertate de care se bucura în aceasta casă, în care fiecare făcea ce poftea, fără să întrebe pe celălalt, și care contrasta cu rigoarea vieții lui de
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
luă inima-n dinți Felix, îmi pare bine, dar, într-un fel, și rău că am venit și aici, și la voi! -De ce? întrebă simplu Otilia, fără să se-ntoarcă, cu ochii mereu la cer. - Fiindcă... fiindcă m-am obișnuit cu tine, și încep să mătem că voi rămâne iarăși singur. G. Călinescu - Ți-e frică să nu fug cu Pascalopol? Ipoteza aceasta n-ar ficu totul exclusă. Pascalopol e un om care merită o astfel de bucurie, însă nu
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ori mi-ai spus că vrei să-mi comunici cevamisterios. Spune odată, că nu te mănânc. Haide, că mă grăbesc. Vai, ce treabă am! Lui Felix i se păru ridicol să facă o declarație în asemenea împrejurări. De aceea se obișnuise să le facă în șoaptă, când Otilia nu era de față. Se închidea în odaie cu o fotografie a fetei și se lăsa în voia visării. O cuprindea de mâini, o trăgea spre el, își apropia buzele de urechea ei
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
largi, solide ("mai crește băiatul") și aruncând ostentativ câteva lucruri mototolite și murdare ale Anei. Îi dădu acesteia instrucțiuni severe: - Uite, cămașa asta să i-o dai când e mai frig. Să nu-l lașinoaptea fără scufie, așa s-a obișnuit el, ar fi chiar bine, fiindcă văd că e curent aici, să-i dai să-și pună vată în urechi. Aici i-am adus flanelă, să poarte până în iunie, sub cămașă. Să nu-l lași fără nasturi la cămăși, că
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
-ți spun că am băut tot paharul amărăciunii și m-am aruncat în râu. Și acum tu n-ai puțină răbdare, câteva luni! Nu te teme, Felix. Tanti Aglae mă iubește și ea în felul ei. Da, da. S-a obișnuit cu mine, s-a obișnuit să înțepe mereu pe cineva. Dacă aș pleca, s-ar neurasteniza și ar fi în stare să mă caute, ca să poată să mă fulgere. Felix! Dar ce faci? Felix o strânsese puternic cu brațele și
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
tot paharul amărăciunii și m-am aruncat în râu. Și acum tu n-ai puțină răbdare, câteva luni! Nu te teme, Felix. Tanti Aglae mă iubește și ea în felul ei. Da, da. S-a obișnuit cu mine, s-a obișnuit să înțepe mereu pe cineva. Dacă aș pleca, s-ar neurasteniza și ar fi în stare să mă caute, ca să poată să mă fulgere. Felix! Dar ce faci? Felix o strânsese puternic cu brațele și o sărutase apăsat în chip
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
seama cine a dat voie să se introducă în spital un student în anul întîi, care perturbează liniștea bolnavilor. - Lasă-l, dragă, spuse profesorul, blajin, eu i-am dat voie.E un băiat de treabă, care învață. E bine să obișnuim pe studenți de la început cu observația directă. Prudent, profesorul nu trăda intențiile mai savante ale lui Felix. Acum internul, dezarmat, căuta să demoralizeze pe Felix în alt chip. - Și ce vrei dumneata să faci? Să studiezi un caz? - Da! - Eh
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
zicea el într-o parte, are trusou, ceva parale (ceea ce era adevărat) și pe generalul protector. Titi, spunea el dincoace, va avea casă de locuit și va primi și el o sumă de bani, ceea ce iarăși era adevărat. Aglae se obișnui atât de mult cu ideea, încît, deși aflase, nu se știe cum, ceva de Georgeta, fu câștigată cauzei. Era mândră că va avea "artistă" în familie. Titi era un băiat cuminte, care asculta pe mama. La cea mai mică insinuație
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
privea ironic și bănuitor, și, noaptea cel pițin, îl urma în toate escapadele lui. În ziua când calendarul ortodox prăznuiește pe sfânta martiră Agripina (zi de lucru de altfel), Stănică își aduse aminte că are o mătușă Agripina, la care obișnuia să treacă o dată pe an. Ca să se mai smulgă din preocupările-i grele și ca să ia un contact tonic cu familia lui, fără să spună nimic Olimpiei, porni chiar de dimineață în oraș și se urcă în tramvaiul cu cai
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
de prea multă lumină. Simți că era treaz și valul de sunete e o realitate. Sări din pat. O mână ușoară, furtunoasă execută partea allegro moderato, scoțând picurături vitroase. Inima lui Felix bătu să se smulgă din loc. Mâna aceasta obișnuită cu fraza clasică, exercitată la muzică înaltă, pasionată în geometrie, era numai a Otiliei. Își apucă lucrurile să se îmbrace, și de nervozitate și le puse pe dos, întîrziind operația. În cele din urmă, de bine, de rău, fu îmbrăcat
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ei. Slăbise și mai tare, gropi mari, vinete îi înconjurau ochii, și era o mizerie s-o vezi vopsită violent pe față, ca să pară tânără. Otilia fu pe loc înduioșată și, fiindcă simțea lipsa până și a răului dacă se obișnuise cu el, revederea verișoarei o bucură. Îi mulțumi de cartea poștală și de scrisoare, făcînd-o să-și lase capul în jos, și atunci Stănică și Felix își dădură seama că Aurica scrisese pe furiș o scrisoare Otiliei. Scoase din geamantan
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
urăsc, săracul! Cine v-a spus că mă mărit cu Pascalopol? E o vorbă fără sens. Înainte nu vă mirați deloc când Pascalopol mă ținea pe genunchi, și acum, că sunt nubilă, trebuie neapărat să vedeți lucruri suspecte. S-a obișnuit cu mine și cu noi toți, cum ne-am obișnuit și noi cu el. Asta e tot. Nu mă pot lipsi de el, cum nu mă pot lipsi de papa. Dacă asta trebuie neapărat să ducă la nuntă, atunci nu
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
Pascalopol? E o vorbă fără sens. Înainte nu vă mirați deloc când Pascalopol mă ținea pe genunchi, și acum, că sunt nubilă, trebuie neapărat să vedeți lucruri suspecte. S-a obișnuit cu mine și cu noi toți, cum ne-am obișnuit și noi cu el. Asta e tot. Nu mă pot lipsi de el, cum nu mă pot lipsi de papa. Dacă asta trebuie neapărat să ducă la nuntă, atunci nu mai știu ce e prietenia și mai ales respectul. Aș
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
Ideea de a nu-și satisface capriciile, de a nu avea mănuși și ciorapi la vreme n-o înspaimînta pe fată, pentru simplul motiv că nu putea concepe această situație absurdă. Fiindcă moș Costache nu-i lua aproape nimic, se obișnuise să și-l închipuie pe Pascalopol ca pe un înlocuitor providențial. Deopotrivă o supărau pe Otilia preocupările de înzestrare, de statornicire a viitorului. Asta însemna pentru ea o încetare a omagiilor, înlocuirea lor printr-un regim de asistență. Pascalopol pătrunsese
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
apartament. Voia tavan cu grinzi, și, în locul balconului, care ar fi putut să cadă, pălimar repetat și la etaje. Pivnița ținea s-o facă nu sub casă, ci în fundul curții. Zidarul ascultă aceste deziderate cu calm și înțelegere, fiindcă era obișnuit să construiască locuințe nu după rațiuni estetice și arhitectonice, ci după instrucțiile clienților. Moș Costache voia să facă jos prăvălii, dar pretindea că trebuiau urcate cu cel puțin trei sferturi de metru deasupra solului, ca să nu intre hoțul de-a
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ascunzișuri, obișnuită să fie alintată, încît primi să vină, întocmai cum ar fi făcut o fată liberă, din curiozitate. Stănică o prezentă cu multe preambuluri Aglaei și celorlalți. Lili făcu o foarte bună impresie, din cauza atenției cu care privea toate. Obișnuită cu bogăția, ea găsea interes în orice lucru, oricât de ridicol, și, parte dintr-o modestie înnăscută familiei ridicate de jos, parte din lipsă de gust, nu făcea observații jignitoare. Aurica se extazia înaintea ei, și Titi rămase prostit. Asta
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
dar încrezătoare, îi dovedea lui Felix că se-ntîlnea cu Pascalopol. În cele din urmă, Otilia însăși, văzîndu-l pe Felix adumbrit, mărturisi: - Felix, am observat că mă suspectezi! Nu ești cumintedeloc. Eu sunt tristă de papa și foarte greu m-aș obișnui cu ideea de a-l pierde. Oricât de independentă aș fi, ca fată, simt nevoia unei ocrotiri. Nu mă pricep în nimic, papa nu mi-a dat nici o experiență. Tu, tu ești altceva. De devotamentul tău nu mă îndoiesc o
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ținte propuse a fi atinse. În ceea ce privește obiectivele, sunt cunoscute și alte împărțiri sau categorii de obiective. În conformitate cu J.A. Hendrix (1995, pp. 21-26), avem următoarele tipuri de obiective: "Obiective de producție (output) acestea se referă la obiectivele concrete ale muncii obișnuite de relații publice: să fie trimise comunicate sau dosare de presă, să fie organizate conferințe, să fie efectuate prezentări ale instituției etc. În cea-laltă familie intră obiectivele de impact, cele definite ca atare de o campanie de relații publice. Acestea
Campanii şi strategii de PR by Flaviu Călin Rus [Corola-publishinghouse/Administrative/904_a_2412]
-
unei evaluări inexacte a situației, sau se poate datora apariției unor situații neprevăzute, unor conjuncturi nefavorabile sau unei dinamici de dezvoltare a unor trend-uri a căror apariție nu a fost sesizată înainte de începerea campaniei. Consilierul PR trebuie să se obișnuiască și cu astfel de situații și să-și asume atât succesul, cât și eșecul. În această ordine de idei, dorim să menționăm faptul că pot exista campanii foarte bine ancorate în realitate și foarte bine organizate și coordonate, dar lipsite
Campanii şi strategii de PR by Flaviu Călin Rus [Corola-publishinghouse/Administrative/904_a_2412]
-
reprezentanții noștri", pentru că ei sunt "mai presus de lege", imunitari (la ce?) sau rude, prieteni, slugi ale acestora. Și după această descriere destul de plastică a justiției și a beneficiarilor ei, vreți, desigur, să vă dau niște exemple, așa cum ne-am obișnuit. Am să vă dau exemple, dar nu uitați că zilnic, tribunalele sunt pline de cei care se izbesc de "orbirea" justiției, că pușcăriile sunt suprapline de nevinovați și de nedreptățiți ai "dreptei justiții", că aceeași "dreaptă justiție" hăituiește alte mii
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
România de români prin orice mijloace. Recomand tuturor, indiferent de treapta socială pe care se află, să reflecteze bine la cele afirmate de mine și cred că toți cei drepți Îmi vor da dreptate. Acum să trecem, așa cum ne-am obișnuit, la exemple. Din ambele talgere (categorii) ale balanței dreptății. FNI + CEC <---> deponenți Câți păgubiți sunt? Foarte mulți. Unde sunt hoții? Ba la FNI ba la CEC, ba au fugit, ba În Vânt! De câți ani vă luptați cu ei?! De
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
cu toată părerea voastră de rău) legilor universului nostru care sunt imuabile, dar drepte, ceea ce nu se poate spune despre legile voastre. Să fie cum vrea Domnul! Mass-media a patra putere În stat Spun mass-media și nu presa, așa cum se obișnuiește, pentru că În special televiziunea este cea care deține la ora actuală ponderea puterii. Nu neg deloc prin această afirmație puterea presei și a radioului dar, evoluând, televiziunea a preluat conducerea. Este firesc să fie așa, pentru că aduce În casele oamenilor
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
care și noi facem parte, dar pe care marea majoritate dintre noi le disprețuiesc: ele nu se mai poartă, nu mai sunt la modă. Dar să lăsăm teoria și s-o abordăm pe măsura etalării exemplelor practice, așa cum ne am obișnuit până acum. Statul, deci, are niște foruri și organe abilitate să organizeze viața și existența unei țări, a unei națiuni. Aceste foruri primesc girul Întregii națiuni pentru a hotărî În numele ei. Funcțiile statului sunt simple și frumoase: să apere și
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
Am vrut președinte ales. Am avut parte de doi președinți de la revoluție Încoace. Să vedem cum a decurs activitatea instituției prezidențiale, văzută de jos. Președintele, așa gândea românul, poate să facă orice și să hotărască oricum În țară (așa era obișnuit românul). Dar, iată că președintele nu este un singur om, este o instituție care are și ea limite În luarea și aplicarea unor decizii. Și, vai, ni s-a arătat În cei treisprezece ani de tranziție că președintele nu este
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]