15,674 matches
-
fiecare și încercați să găsiți în acest curs acele izvoare de înțelepciune care să vă trezească setea de cunoaștere, spre a nu vă apuca să săpați o fântână atunci când vă este sete! Școala noastră și prin acest manual are datoria sacră de a vă trezi nu numai pentru cunoașterea adevărată, ci și pentru întreaga viață pe care urmează să o trăiți în armonie cu cine sunteți, cu semenii, cu întregul viu din care facem parte organică. 8 Să nu uităm, dragi
Managementul achiziţiilor publice by Elvira NICA () [Corola-publishinghouse/Science/199_a_192]
-
Yhwh) care compun numele divin, deoarece limba ebraică veche, ca și multe alte limbi semitice, precum aramaica, scriau doar semnele consonantice, fără vocalizare. Abia ulterior, în Evul Mediu Timpuriu, tradiția ebraică a „vocalizat” textele consonantice biblice, dar ea - din venerație sacră - se abține să noteze pronunțarea numelui divin Yhwh, astfel că au așezat pe cele patru consoane (Yhwh) vocalele pronunțate în citirea liturgică sau în rugăciune, adică expresia ’Adōnăy (litt. „Domnul meu”), sau haššem (lit. „numele”; căruia îi corespunde aramaicul šemă
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
prin frecventele formule de binecuvântare adresate lui Yhwh. Zeița Așera Termenul ebraic ’ăšêrâ apare în Biblie de patruzeci de ori. El poate indica numele propriu al zeiței Așera sau, în același timp, un obiect din lemn, un stâlp, considerat probabil sacru, uneori în formă de pom șlefuit cu decorații care simboliza această divinitate în locurile unde era venerată. Textul biblic polemizează dur împotriva cultului Așerei, considerându-l „străin” sau „cananean” (Ex 34,12-13; Dt 7,4-5) sau asociindu-l de cultul
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
din templul Domnului și a dus-o afară din Ierusalim” asumă o mare valoare documentară dacă îl punem în relație cu interzicerea deuteronomică din Dt 16,21 datată în aceeași epocă: „Să nu plantezi pentru tine nici o așeră, nici un stâlp sacru lângă altarul Domnului Dumnezeului tău pe care ți l-ai făcut”. Este limpede că, dacă autorul Cărții Deuteronomului a prevăzut o astfel de interzicere, trebuie să fi existat în decursul timpului și o asemenea practică condamnată. Aceste câteva fragmente biblice
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
etc.). De asemenea, „reforma” religioasă dorită de regele Iosia (640-609 î.C.), dacă e să dăm crezare acestor capitole foarte dezbătute de istorie biblică, amintește cum regele a poruncit să fie înlăturate din templul lui Yhwh o serie de instrumente sacre așezate acolo în cinstea lui Baal (2Rg 23,4). Tot cu privire la Regatul lui Iuda, din punct de vedere arheologic, trebuie menționată aici o inscripție de la începutul secolului al VIII-lea î.C., provenită de la Kuntillet ‘Ajrud, unde, în condiții atât
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
în cetăți, fie în restul teritoriului Regatului Israel. Aceste locuri de cult, în ciuda faptului că sunt lipsite de caracteristicile arhitectonice tipice templului, pot să fi găzduit funcțiuni religioase pentru comunitățile mici de credincioși, chiar și de tip familial. Între spațiile sacre ale regatului lui Israel, putem aminti așa-numitul „unghi de cult” al locus-ului 2081 din Meghido (Zevit, 2001, pp. 220-225), unde, într-un colț al unei curți acoperite, aferentă unui complex de locuințe din stratul VA, databil în secolul al
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
fost descoperite mai multe stele cultuale în siturile israelitice, precum, de exemplu, în templul din Tel Arad (cf. mai sus, pp. 56-57), unde, în nișa din direcția intrării, în spațiul care cu siguranță trebuie să fi fost locul cel mai sacru al sanctuarului, era așezată o stelă aniconică ce, foarte probabil, avea rolul de a reprezenta divinitatea. O altă categorie relevantă de obiecte cu funcțiune cultuală era cea a postamentelor de cult (cult stands) - cilindre, conice sau cu bază pătrată - care
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
găsit la Taanach de către Lapp (Beck, 1994), alcătuit din patru registre cu o bogată decorațiune figurativă: primul registru, de la bază, înfățișa o figură feminină nudă, care atinge cu mâinile doi lei; al doilea conține doi sfincși; al treilea un pom sacru însoțit în centru de două caprine și de doi lei pe laturi, în timp ce registrul de sus este decorat cu un animal deasupra căruia se află un soare înaripat și flancat de volute (Fig. 9). Nu se știe sigur cum se
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
înaripat și flancat de volute (Fig. 9). Nu se știe sigur cum se utilizau aceste două postamente; probabil se foloseau ca piedestal pentru cupe, navicele sau, cel mult, ca suporturi pentru reprezentările cultuale. Figurile de sfincși înaripați, soare înaripat, pom sacru, ce ornamentează adesea aceste postamente, amintesc de decorațiunile din repertoriul iconografic al templului (sfincși, coloane cu capiteluri cu volute, soare înaripat) care marchează prezența divinității. Unii cercetători au încercat să identifice divinitățile reprezentate în imaginile de pe postamentul cultual citat mai
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
sunt angajați în săvârșirea acțiunilor rituale de venerare a unei divinități, sacrificiale sau nu. În sensibilitatea religioasă actuală, atribuția de a celebra acțiunile cultuale îi revine prevalent, dacă nu exclusiv, preotului, adică celui care administrează cele sfinte sau celebrează riturile sacre. În modul nostru obișnuit de a înțelege, preotul este perceput și ca intermediar între divinitate și credincioși, fiind reprezentatul divinității în fața credincioșilor și - invers - reprezentându-i pe credincioși înaintea divinității. Modul nostru de a înțelege rolul preotului provine în special
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
său pentru a-l pune conducătorul întregii (lumi) [...]. Marduk, marele Domn, se bucură de faptele [mele bune] [...]. În [Babilon?], Asur și Suza, Acad, țara lui Eșnuna, Zamban, Meturnu, Der, până în țara Gutium, am pus din nou (imaginile) zeilor în locurile sacre ale [celuilalt] mal al Tigrului, în care sanctuarele fuseseră abandonate de mult (Cilindrul lui Cirus, liniile 11-12, 26, 30-32, Cf. Schaudig, 2002, pp. 552-556). Această viziune istorico-religioasă foarte răspândită în literatura științifică trecută este viciată de unele interpretări teologice influențate
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
ale Filisteii și a Feniciei meridionale. Și aici, ca și în Galileea, în această perioadă, este atestată prezența ceramicii grecești. Sub aspect religios, cele mai importante descoperiri sunt: un edificiu din Lachiș față de care nu există consens asupra semnificației sale sacre (Stern, 2001, pp. 479-481), o serie de casolete de ars mirodenii realizate, fie în formă de tulpină de floare, având în vârf o cupă, fie în formă de altăraș de marmură ca o „casetă” (cf. Fig. 16). Acest fel de
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
urmează este rețeta mielului „gătit haiducește“, rețetă reprodusă de către Radu Anton Roman, ocazie de care profită pentru a polemiza cu „bon-viveur“-ul, „citadinul“, „hedonistul“ său predecesor în ale preparatelor culinare românești, pe care-l acuză de a fi ignorat „matricea sacră, sensul sacrificial, ritualic“ al unor astfel de bucate. Printre altele, îi mai reproșează faptul că nu a văzut în această rețetă decât o „coptură „haiducească“, în loc să sesizeze existența unei „ceremonii sacramentale“ de origine tracică. Ceea ce nu menționează Radu Anton Roman
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
în munți, armatoli (ostași) și kleftes (haiduci) - în sensul de „patrioți“ sau „partizani“ - se ospătau cu miei fripți în blana lor. Această practică a trecut și-n țările noastre, cunoscută sub numele de «miel fript hoțește».“ Dacă există o dimensiune sacră în această rețetă, ea este foarte originală, din moment ce nu respectă unul dintre principiile sacrificiului, anume separarea rituală a ofrandei carnale. „Există, în primul rând, o diferență între organele interne și restul cărnii: viscerele (ficat, plămân, splină, rinichi și inimă) sunt
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
pomană a porcului“, despre care va fi vorba în continuare. În cazul oii la groapă (sau al mielului fript haiducește), măruntaiele nu beneficiază de un tratament aparte, ele sunt parte integrantă a „ofrandei“, ceea ce ne face să credem că dimensiunea sacră, rituală, este mai puțin determinantă în originalitatea rețetei decât cea impusă de condițiile precare ale gătirii în aer liber. Acest tip de gătire în cuptorul oferit de natură, adică în pământ, este răspândit pe mai toată planeta: meșui-ul arăbesc (berbec
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
s-a identificat. Biografia lui Buddha e rodul unei tradiții complexe, deoarece fantezia credinței și exigențele transmiterii fidele a mesajului au idealizat tot mai mult viața Maestrului, făcând-o în cele din urmă să reproducă o schemă abstractă de desăvârșire sacră. În ciuda lucrărilor scrise de numeroși savanți, atât orientali cât și occidentali, este încă dificil să se ajungă la o unanimitate a părerilor despre felul în care această viață a fost cu adevărat. Cercetările mai vechi au propus teorii prin care
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
propria experiență, Buddha a predicat timp de 45 de ani, învățătura lui atingând mai toate problemele privitoare la felul în care omul trebuie să și trăiască viața. O dată cu propovăduirea, se deschide o perioadă a vieții sale la fel de desăvârșită după valorile sacrului pe cât de desăvârșită fusese tinerețea după valorile profane. Buddha își atrage numeroși discipoli iar renumele său se răspândește „ca sunetul unui mare clopot suspendat de bolta cerului”. El și-a făcut cunoscută învățătura, predicând în regatele Kośala, Maghada și Kăśī
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
Lanka (Ceylon). Succesul celei din urmă se datorează poate și faptului că expediția prozelitistă i-a avut în frunte pe Mahendra (păli: Mahinda), fiul regelui, și pe fiica regelui, prințesa-călugăriță Saṇghamittă. Aceasta a adus cu sine o ramură din arborele sacru al Iluminării care, răsădită fiind, a prins rădăcini și crește până în zilele noastre la Anurădhapura. Învățătura buddhistă a lăsat o amprentă inconfundabilă asupra destinului regelui Aśoka. El este singurul exemplu din istoria umanității a unui cuceritor victorios aflat în culmea
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
împăratul a trimis delegați spre părțile occidentale ale Chinei pentru a se informa asupra religiei buddhiste. În nordul Indiei au fost găsiți doi călugări, Chia-she Mont’eng și Chu Falon, de la care delegații imperiali au primit imagini buddhiste și texte sacre conținând 600 000 de cuvinte. Delegații s-au întors în capitală și s-au instalat într-o clădire a Guvernului, care a devenit celebră sub denumirea de Templul Calului Alb. După introducerea noii religii, a urmat o muncă uriașă, aceea
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
cuvinte. Delegații s-au întors în capitală și s-au instalat într-o clădire a Guvernului, care a devenit celebră sub denumirea de Templul Calului Alb. După introducerea noii religii, a urmat o muncă uriașă, aceea de traducere a textelor sacre în limba autohtonă. Această activitate a început în timpul împăratului Huan (147 167) din dinastia Han posterioară și a continuat până în perioada dinastiei Song de nord (960 1125), acoperind deci o perioadă de aproape 1000 de ani. Cei mai importanți traducători
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
VIII buddhismul Mahăyăna începe să-și piardă din vitalitate. În această perioadă se conturează direcția tantrică, ultima fază a evoluției buddhismului în spațiul indian. Dintre mișcările tantrice cea mai importantă este Vajrayăna, „Vehiculul de diamant”, numit și Mantrayăna, „Vehiculul sunetelor sacre”. Această formă a buddhismului este una sincretistă, presupunând ritualuri esoterice, magice, exerciții inspirate de yoga clasică, influențe din partea tantrismului hindus și a Vedăṇtei. Așa cum buddhismul Mahăyăna a făcut din China al doilea centru al său, la fel Vajrayăna și-a
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
din India, devenind însă „religia cu cea mai mare influență din Asia”. El poate fi comparat cu creștinismul care, gonit din Palestina, a devenit o religie universală. Buddhismul a promovat sisteme elaborate de doctrină, filosofie, etică, ceremonialuri somptuoase și sărbători sacre, scrieri voluminoase, o artă și o arhitectură elegante. Religia întemeiată de Buddha nu depinde de scrierile sfinte, socotite ca bază a doctrinei. Puțini clerici sau laici cunosc toate scrierile produse de tradiția lor. Ceea ce-i unește pe toți buddhiștii sunt
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
Comunitate (saṃgha). Profesiunea de credință a buddhistului este următoarea: „Îmi caut adăpostul în Buddha, îmi caut adăpostul în dharma, îmi caut adăpostul în saṃgha” Buddhaṁ śaraṇaṁ gacchămi, dharmaṁ śaraṇaṁ gacchămi, saṅghaṁ śaraṇaṁ gacchămi ). Învățătura buddhistă consideră că legea adevărată și sacră a fost descoperită de Buddha și ea nu poate fi înțeleasă și practicată decât prin tovărășia spirituală dintre monahii și laicii care vor să urmeze cărarea salvatoare a Iluminatului. Această idee se regăsește într-o anumită măsură și în creștinism
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
E cu ochii și cu urechile la noi, mereu la ușă. El nu e în Nirvăṇa, la odihnă, la deconectare, ci e pe șantier și pune umărul”. La ora actuală, lumea buddhistă este foarte divizată. Ea nu are o limbă sacră comună, o autoritate religioasă generală sau dogme cu definiții clar formulate, iar modalitățile de implantare a buddhismului diferă mult de la o țară la alta. Țările hinayaniste formează un întreg relativ omogen format din: Srī Lanka (Ceylon), Thailanda, Birmania, Laos, Cambodgia
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
infinit chipurile sale în aer, sau petrece trei luni în cerul lui Indra pentru a-i predica doctrina mamei sale. În ceea ce privește ultima perioadă a vieții Iluminatului, izvoarele menționează un episod semnificativ: reîntors la Vaiśălī, Cel Preafericit se odihnește în pădurea sacră de la Căpăla și de trei ori îi laudă lui Ănanda farmecul acestui loc și frumusețea atât de felurită a continentului indian, adăugând că, dacă este rugat, Buddha poate trăi o eră cosmică întreagă sau restul unei ere. Dar de trei
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]