16,537 matches
-
Șeful poliției se uită la ceas. — Am luat notă de protestul dumneavoastră, domnule maior. Acum putem Începe. Ofițerul cel gras Începu să sughită, Își puse mâna la gură și făcu cu ochiul. — Nouăzeci de parale. — Un dinar. Myatt Își stinse țigara, strivind-o. Jucase destul jocul. — Un dinar atunci. În seara asta, la nouă. Se Întoarse cu repeziciune Înapoi, În compartimentul său, dar Coral nu era acolo. Pasagerii se buluceau afară din tren, vorbind, râzând și Întinzându-și brațele ca să și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
toate gândurile care ar fi putut să se opună viitorului său lin și atât de clar programat. Și-o aminti pe Coral și brusca stranietate a Întâlnirii lor, când simțise că totul Îi era la fel de familiar ca și fumul de țigară, dar chipul ei refuză să i se arate, probabil pentru că În momentul acela În tren fusese aproape Întuneric. Era blondă, era subțire, dar nu-și putea aminti trăsăturile ei. Am făcut tot ce-am putut pentru ea, Își spuse el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
pomană, de sufletul cine știe cui. și, desigur, că, pentru prima oară, li s-a dat în bani. Pentru că banul este ochiul dracului. și, după ce s-au molipsit, azi un pic și mâine mai mult, a devenit o obișnuință, cum ar fi țigara, ori șprițul, ori, la îndrăgostiți, sărutul. Fără astea nu treci pragul vieții. Încât, zadarnic se bat în săbii, românii de azi, pentru a desființa șpaga vamală. Acest lucru nu se poate stinge nici în prezent și nu se va putea
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
prin brânză. Unde te călătorești, feministo, a fost întrebată, glumeț, de către vameșul temut. Ia, până dincolo, să aduc feministelor mele câteva sarmale, de la restaurantul vostru vestit. Drum bun. Servici bogat în capturi. Mulțumesc. S-a dus direct la contrabandistul cu țigări, la care avea oricând ușa deschisă. Ai venit? Am. Câtă marfă? Un bax. În ce-l pui? Îndată, și-o să afli. Scoase punga de care vorbeam, o desfăcu ,și ,încet, cu ajutorul contrabandistului, așeză pachetele cu țigări, unul lângă altul, apoi
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
direct la contrabandistul cu țigări, la care avea oricând ușa deschisă. Ai venit? Am. Câtă marfă? Un bax. În ce-l pui? Îndată, și-o să afli. Scoase punga de care vorbeam, o desfăcu ,și ,încet, cu ajutorul contrabandistului, așeză pachetele cu țigări, unul lângă altul, apoi, rând pe rând, până le făcu loc tuturor. Se întoarse. Opri la restaurant. Acolo comandă o cafea, un pahar cu vin alb, sec; se așeză la masă, iar când se înființă ospătara, îi făcu semn să
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
să-i împiedice? — Dumnezeu știe ! Studie cu atenție o cutie de conserve. — Sparanghel! N-am mai pus în gură de mai bine de doi ani. Era mâncarea mea preferată. — Nu-ți lipsește? Nu, sparanghelul. Toate astea... Mâncarea, cafeaua, băuturile? O țigară bună? — Câteodată. Dar pot trăi și fără ele. Singurul lucru de care am chef, din când în când, e o havană bună. Încerc să cultiv tutun, acolo, în selvă, într-un luminiș. Văd că ești hotărât să rămâi. — Bineînțeles! Cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
sau să pornească într-o „călătorie“ cu marijuana când i se ivea ocazia? — Viața e scurtă, spunea ea. Trebuie să profiți de ea... Să o trăiești repede. Atât de repede, încât se consuma cu lăcomie pe sine însăși, precum o țigară din care tragi cu atâta putere, încât nu-i mai simți aroma. Își aminti prima noapte când au făcut dragoste pe bancheta din spate a vechii lui mașini „Ford 51“. Nesățioasă, disperată, și-a desfăcut picioarele și și-a coborât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
o urmăreau, pentru că, odată, cu mulți ani în urmă, într-o revistă sau pe un panou de pe șosea, atenția lor s-a oprit asupra unei orbitoare creații publicitare. O lume ciudată care, pentru a vinde mai multă bere, mai multe țigări, whisky, mașini, motociclete sau tampoane igienice, are nevoie să creeze o lume paralelă, o lume de clipe înghețate, pentru că a descoperit că frumusețea nu poate dura mai mult de o secundă. Apoi, vântul încetează să mai fluture părul, femeia gâfâie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
l-a silit să intre pe un vechi drum de pământ și s-a rătăcit. Deodată, s-a trezit singur în pădure, lângă o fântână veche, la care s-a oprit. S-a așezat pe marginea ei, a aprins o țigară, s-a gândit la o mie de lucruri pe care le avea de făcut în ziua aceea și pe care nu le va mai face din pricina ocolului, și s-a simțit fericit, cum nu mai fusese niciodată. Și-a dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Minunați, cârnații... — Încă puțin? — O să plesnesc... Dar mai putu încă vreo două linguroaie, și niște portocale prăjite, și o cafea neagră și tare ce vopsea ceștile. Și un păhărel de coniac care își merita greutatea în aur, chiar și o țigară de foi, pe care Monseniorul o păstra pentru marile ocazii. — Mă stricați, admise el. Cu o cină, distrugeți toate eforturile mele de ani de zile... Continuă o conversație banală, ca și cum ar fi fugit de subiectul important, care plutea în aer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
decât două duzini de familii înfometate, nimicite de tuberculoză și de gonoree, care supraviețuiau doar din ce câștigau femeile lor în casele de prostituție ale unei negrese de pe coastă - „La Sandra“ - și ale unei andine verzui și transparente - „Foița de țigară“ -, vinovate de tot sifilisul care naviga pe San Pedro până la vărsarea lui în Amazon. Oricare ar fi fost crima săvârșită în orice colț al lumii, chiar și pe malul opus, în Piața Francisco de Orellana, era de-ajuns să treci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
dreptate... Chelner! Două beri... Apa din baie era caldă, prosoapele, curate, patul, moale, și dintr-un difuzor ascuns, se auzea o muzică suavă și îndepărtată care îndemna la somn. Ridică receptorul telefonului și ceru un whisky și un pachet de țigări, care i-au fost aduse sus imediat, împreună cu ziarul de seară. Se trânti în pat și savură încet vechile vicii: Nicaragua începea să-și revină din teribilul cutremur care a făcut Managua una cu pământul. Lăsă ziarul mai jos și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
mintal și vândut „trusturilor“ americane. Remarca, de asemenea, cu surle și trâmbițe, că Ramón Cáceres „câștigase deja“ alegerile care urmau să aibă loc abia peste un an. Whisky-ul era excelent, de contrabandă sau din import, la fel ca și țigările, proaspete și aromate. Dădu pagina. O blondă frumoasă cu sânii dezgoliți împodobea un reportaj despre noile obiceiuri ale vilegiaturiștilor de pe plajele de la Saint-Tropez. Apărea și o fotografie mică a lui Brigitte Bardot, deja uzată și ofilită de vreme, dar încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Marele carusel al consumului, al sutelor de mii de obiecte care ispiteau zi și noapte specia umană, avea pe marele Bulevard din Santa Cruz unul din punctele lui tari. Se putea cumpăra de la un televizor de mărimea unui pachet de țigări, în stare să distrugă vederea oricui ar încerca să-l privească mai mult de zece minute, până la o simplă cravată cu preț astronomic, numai pentru că poartă semnătura lui Cardin, trecând la ceasurile de aur care dădeau ora în șase țări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
foarte liniștită, cu banii încă în mână. — Noapte bună! Străzile începeau să se golească. Noaptea, călduță, invita la ședere în aer liber și își găsi loc pe o terasă, la lumina unei reclame luminoase mari. Ceru un whisky, aprinse o țigară și deschise cartea la prima pagină. „Cu mai bine de două mii de ani în urmă, cartaginezii au echipat o flotă cu scopul de a întemeia colonii pe coasta de Vest a Africii. Cu șaizeci de ambarcațiuni, au plecat din Cartagina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
mine? — Nu știu. Și în plus, la țară n-am putea trăi. Ce-am mânca? Ogoarele sunt ale oamenilor. Au proprietari, trebuie să le cultivi. Eu n-am bani... — Ai munci. Toată lumea muncește. — Eu, nu. Sări din pat, căută o țigară și o aprinse furioasă. Din celălalt capăt al camerei îl privi stăruitor: — Ăsta e motivul. Nu-i așa? Singurul care există. Nu e selva, nici libertatea sau zgomotul și poluarea... Nu-ți place să muncești. O privi câteva clipe și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
împiedicându-se de rădăcini și de trunchiuri, mormăind înjurături în șoaptă. O jumătate de oră mai târziu ajunseră în luminiș și fură uimiți să constate că nu era lumină în tabără. Nici un zgomot, nici o umbră care să se miște, nici o țigară prost ascunsă. Încercă să și-i imagineze și aproape că îi putu vedea ghemuiți în spatele mitralierelor și al puștilor, apărați de lăzi și de mașini, încordați și îngroziți, gata să apese pe trăgaci. Trebuie că le e mai frică decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
sentință la moarte și preferăm să murim luptând. Mr. Stevens ascultă în tăcere, privindu-l atent pe indian, care vorbea ca și cum s-ar fi adresat mesei. Rămase apoi pe gânduri și scotoci în haină până dădu peste un pachet de țigări. Luă una și le oferi și celorlalți, care acceptară tăcuți. Gubern, avocatul, se grăbi să caute o brichetă și să-i ofere foc șefului său. — Înțeleg problema dumneavoastră, spuse Stevens, după ce scoase o gură de fum. O înțeleg și aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
scop al Guvernului. Dar nu trebuie să se uite că țara se află într-o perioadă de alegeri. Nu știu până în ce punct șoseaua urmărea scopuri politice, iar transformarea în cale ferată va deveni o armă cu două tăișuri. Strivi țigara de masă și aprinse alta aproape imediat. Se jucă cu pachetul. Deja niște negustori de cherestea, niște garimpeiros, chiar și câțiva oameni din colonii își făcuseră planuri de exploatare a acestor pământuri, de îndată ce șoseaua urma să fie gata... Nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
omenești. Și în țara mea, dumneavoastră știți, există mai mulți oameni dispuși să ocrotească animalele, decât ființele omenești. O sută de yubani pot emoționa publicul mai mult decât zece mii de muncitori cerând un tratament corect. Căută în buzunare, nu găsi țigări și întinse mâna cu siguranța că Gubern îi va oferi de îndată un pachet. Îl luă fără să-l privească, aprinse bricheta pe care celălalt i-o dădea și se instală pe iarbă, sub un bananier. Poate că o să vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
pas îndărăt față de Grecia. Barbarii, un pas îndărăt față de Roma. Fascismul, un pas îndărăt față de civilizație. Pași negativi cu toții, din nenorocire, dar poate că e posibil în sfârșit să facem un pas îndărăt în căutarea unui fapt pozitiv... Stevens aruncă țigara în râu și privi cum o ducea curentul. Când o pierdu din vedere, se întoarse spre ei. — Bine! admise el. Să încercăm să dăm acest pas înapoi și să ne întoarcem la vremea când un tren în culori țipătoare își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
o acceptare implicită. Este, cred, ceea ce m-a atras din primul moment: că mă asculta cu interes și cu o oarecare bunăvoință neașteptată. Dar ce mai încoace și-ncolo, pur și simplu eu vorbeam vrute și nevrute, iar ea își aprinsese o țigară și mă urmărea pe sub gene cu ochii ei de culoarea ciocolatei jucînd în umbre și ape adînci, cu o căldură ascunsă. Și ciorile și corbii sînt păsări foarte deștepte, pălăvrăgeam eu privind aiurea peste dealurile din depărtare. Am văzut odată
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
Cică erau niște “mușchetari” reprezentanți ai generației eterne de adolescenți nedumeriți și nesăbuiți, după poreclele lor cunoscuți ca Șobolanul, Moaca, Boxerul și... ar mai fi vreo cîțiva... exact ca-n basme, fiecare cu trăsătura sa distinctă. Băi, n-ai o țigară, că nu mai am cașcaval, l-am pierdut ieri în lac, zice Boxerul.(termenul „cașcaval” semnifică bani - nota culegătorului... - dar aici era vorba de un lanț de la gît care avea valoare și s-ar fi pierdut în ape). N-am
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
era vorba de un lanț de la gît care avea valoare și s-ar fi pierdut în ape). N-am băi, du-te și caută la altul, răspunde țîfnos Moaca (el e țîfnos și morocănos de obicei). Dă-mi băi o țigară, se răstește Boxerul la al cincilea, cunoscut momentan ca Dragonul. Nu-ți dau, bă, nici o țigară, nu le am la mine, îi răspunde Dragonul calm (de precizat că el chiar trebuie să fie calm și înțelept în asemenea momente, chiar dacă
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
ape). N-am băi, du-te și caută la altul, răspunde țîfnos Moaca (el e țîfnos și morocănos de obicei). Dă-mi băi o țigară, se răstește Boxerul la al cincilea, cunoscut momentan ca Dragonul. Nu-ți dau, bă, nici o țigară, nu le am la mine, îi răspunde Dragonul calm (de precizat că el chiar trebuie să fie calm și înțelept în asemenea momente, chiar dacă îi mai sare și țandăra adeseori). Băi, da n-aveți nici unu’ țigări? N-avem, bă
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]