15,045 matches
-
al muritorilor. Și acest mod de a gîndi exprimă principiul însuși al concepției antice despre viață. Platon știa desigur cu claritate că viața este în aceeași măsură comedie și tragedie și că acestea sînt legate între ele într-un mod firesc. Dar ideea n-a căpătat totuși la el o însemnătate hotărîtoare. Poate că, în această chestiune, Socrate ocupă o poziție aparte. Lucrul acesta va fi cercetat mai amănunțit ulterior. Cu toată rezerva pe care trebuie s-o avem în considerațiile
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
un caracter special cînd fundalul său îl formează o înțelegere a marilor legi ale vieții și ale existenței. Înțelegerea respectivă nu are nevoie să fie strict științifică. Un om care gîndește și are o experiență cuprinzătoare va ajunge, în chip firesc, la convingerea că o mare ordine stăpînește printre lucruri, una de care sînt dependente toate evenimentele, chiar și cele care intervin cel mai profund în fericirea și suferința oamenilor. Iar această convingere va oferi un fundal, un orizont, în comparație cu ceea ce
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
-i întunecat toate și-au lăsat urmele și gîndirea a chibzuit asupra legilor generale ale vieții. Fie că baza humorului este acea superioritate ce exclude orice fel de dispreț, fie că e generozitatea care poartă povara altora ca pe ceva firesc, fie că e melancolia ca rod al unei experiențe bogate, dar dureroase, fie că e nostalgia îndreptată spre un țel înalt, fie că e acea înțelegere ce vede totul rînduit într-o mare coerență, fie că e simpatia ce simte
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
ce vrea să se sustragă relației cu lumea exterioară, cu ceilalți oameni, cu formele date ale vieții, împins fiind de năzuința de a se afirma pe sine și a lucra la dezvoltarea propriei vieți interioare, o năzuință care, în mod firesc, trebuie să fie cu atît mai puternică cu cît vrea să ezidențieze un conținut mai bogat al personalității. O mare bogăție lăuntrică poate face necesară izolarea și prin faptul că, acceptînd și recunoscînd în aparență formele date ale vieții, opiniile
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
este necesar să renunțăm, din această pricină, la credința în valabilitatea valorilor, credință ce se manifestă în munca neîntreruptă pentru realizarea lor; devenim însă mai rezervați cînd le mărturisim, iar forma glumeață sau indirectă ni se oferă atunci în mod firesc. Folosind-o, nu ne închidem cu totul în noi înșine: omul cu experiență și cel priceput vor deduce seriozitatea din textul glumei. Gluma însăși nu este doar un refugiu, un expedient. Prin ea, sufletul își păstrează superioritatea față de contradicțiile și
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
ca și în atîtea alte ocazii, apare acel caracter sporadic al vieții psihice din stadiile sale avolutive anterioare, atît de puternic evidențiat de către Sibbern. Or, dacă atît baza trăirilor cît și trăirile înseși sînt diferite, trebuie să existe, în mod firesc, și extraordinar de multe forme ale humorului. Pe lîngă asta, o mare diferență va interveni în funcție de cît de ușor și de repede se produce contopirea sau organizarea. Deseori vor trebui străbătute, în acest sens, crize grele, vor trebui depășite lupte
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
zdrobitor și poate că cel mai bun sprijin în acest sens i-a fost arta sa. A izbutit, în orice caz, să facă așa fel că, în reprezentarea lui, atît ceracterele bune cît și cele rele să se desfășoare cu firești și după destinele lor, fie nefericite ori fericite, să-și vadă de calea lor mare și tăcută. Nu a putut fi împiedicat să ne reveleze într-una modul cum ceea ce este mic se înlănțuie cu ce e mare, grotescul cu
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
Sub acest raport, nivelul bisericii pare să fie coborît îndeosebi atunci cînd predicatorii au înclinarea crescîndă de a crede că tot ce poit să însemne cuvintele spirit și suflet ar aparține domeniului lor. Ar fi totuși datoria și sarcina lor firescă să atragă atenția asupra vieții spirituale independente și înalte ce s-a trăit și se poate trăi în afara bisericii să se debaraseze de confuzia și amestecul dintre creștinism și umanitate. Firește însă că e mai ușor să predici împotriva "rațiunii
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
un țel, trebuie să presupunem că existența are posibilitatea de a declanșa valori. Altminteri, speranțace trbuie să susțină orice acțiune dispare. Într-o lume părăsită de orice posibilități valorice, acțiunea este cu neputință. Considerațiile de pînă aici alcătuiesc o tranzație firească spre cercetarea privind felul în care se comportă marele humor față de capacitatea de înțelegere și acțiune. CAPITOLUL VI ÎNȚELEGERE ȘI HUMOR 32. Fundalul intelectual al humorului Fundalul pe care îl presupune humorul este condiționat într-o propoziție esențială de înțelegere
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
în Hamburgische Dramaturgie, nr. 73, a lui Lessing) observase deja că nici măcar caracterele lui Shakespeare, cel mai viguros conturate, nu-și dezvăluie trăsătzrile esențiale ori dominante în orice exprimare sau acțiune, ci doar atunci cînd situația le oferă un prilej firesc. Aș prefera totuși să răstorn fraza și să spun că atunci cînd situația le oferă ocazia, se pot ivi acțiuni sau declarații ce nu se situează de obicei, în mod direct, în însușirile dominante, deși nu sînt incompatibile cu ele
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
pe o experiență de viață imediată. Renașterea a adus în această direcție o schimbare, parțial, prin dezvolatrea omului natural, parțial, prin lărgirea imaginii sale despre lume. Au apărut noi condiții de viață spirituală. Viața omului era văzută în evoluția ei firească, pe fundualul unei ordini universale, imposibil de îmbrățișat cu privirea. Acest contrast a condus, în parte, la o afirmare îndrăzneață a propriului eu, ca bază pentru orice dezvoltare personală, în parte la etalarea ca însușire de caracter și fundamentare a
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
Lipsea, înafară de asta, relația pozitivă dintre categoria invariabilului și cea a variabilului, pe care avea s-o scoată la lumină de abia epoca modernă. Cînd aproape întreaga energie se revarsă asupra unei laturi a vieții psihice, rămîne, în chip firesc, cu atît mai puțină pentru celelalte laturi. Așa se explică faptul că acei ce sînt mai intens preocupați să elaboreze și să aprofundeze fundalul intelectual al vieții nu intră în discuție ca reprezentanți ai marelui humor. Ne aflăm aici în fața
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
a tot ce apare ca obiect al observației. Humorul este, cum s-a spus de mai multe ori în cele de mai sus, un sentiment realist și în atare condiții, ar putea să pară că adoptă, în mod cu totul firesc, un punct de vedere categoric realist. Dar și aici se vede că procesul ideatic este doar o condiție, fără să fie însă, în mod necesar, decisiv pentru apariția unui sentiment total. Fundalul nu este suficient; depinde mai ales de bază
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
se răcește, prietenia decade, frații se despart; în orașe răscoale; la țară dihonie; în palate trădare; și legătura ruptă,-ntre tata și fiu. Ticălosul asta al meu se potrivește cu prevestirile: iată fiul împotriva tatălui. Regele se abate de la calea firească, iată tatăl împotriva copilului. Vremurile noastre cele bune s-au trecut. Intrigi, deșertăciune, trădare, si toate dezordinile ruinătoare ne urmăresc tulburîndu-ne pînă la mormînt. Găsește-l pe ticălosul ăla, Edmund, n-ai să pierzi nimic, fă-o cu toata grijă
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
sau, mai general, din «noii tradiționaliști»”. Recuzita este păstrată în versurile din Viața și petrecerea (1969), Clar și singurătate (1972), în timp ce dicția se rafinează și își perfecționează originalitatea totuși minoră. În Viața și petrecerea poate fi găsit poemul modular Săptămâna firească, în șapte secvențe, probabil scrierea cea mai interesantă sau profundă a autorului. Iată secvența a cincea, Îngerul: „Fluturându-și trupul/ ca pe un văl de sepie/ urlă peste toate spațiile./ Strânge apoi cutele înfățișării sale/ și retrăgându-se în el
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289289_a_290618]
-
cunoaștere (precum la Dante), ci martorul neputincios al dezastrului dezrădăcinării unui neam. Acest vast tablou simbolic se adumbrește în structura complexă a ciclului de poeme Titanic, în care combină original și straniu imaginea marelui vas scufundat în 1912, devenit aproape firesc semn al unei civilizații îndreptându-se inconștientă spre neantul disoluției valorilor sale, cu cea a lui Robinson, supraviețuitorul, nimerit însă nu în paradisul insular, ci în infernul orașelor. Expresia poetică se desface în imagini nude, directe, care transmit „radiografiile” unei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287114_a_288443]
-
primele secole ale evului mediu, Europa era un continent foarte puțin populat. Orașe abia dacă existau. Toată viața intelectuală și culturală se desfășura În mănăstirile pe care misionarii creștini le Întemeiau În drumul lor. Aceste mănăstiri au devenit În chip firesc și locurile unde se cultiva muzica, fiindcă pe atunci aceasta avea un caracter exclusiv religios. Desigur că neamurile din Europa cunoșteau și cântece, și jocuri cu mult Înainte ca preoții creștini să ajungă la ei, să Întemeieze mănăstiri și să
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Juncă Ciprian () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93535]
-
recomandate pentru a realiza aceasta aparțin în mare măsură organizării și ar putea fi: * înlocuirea a o parte a contextului cu răspunderea pentru propriile fapte; * acordarea unei autorități suplimentare individului prin lăsarea în grija acestuia a unei unități complete și firești de lucru; * creșterea gradului de libertate individuală în acțiune și introducerea unor sarcini noi, mai dificile; * posibilitatea relațiilor directe, fără intermediar, cu managementul superior. Producerea schimbării către creșterea responsabilității și răspunderii (îmbogățirea) în muncă a indivizilor organizaționali determină următoarele constatări
Concepte specifice managementului modern în organizaţiile Sportive by Nicolae Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/719_a_1302]
-
expresie cu totul nepotrivită spiritului limbii noastre utilizează George Sidorovici în volumul Luceferii de sub grindă «o groapă fusese de acuma săpată», «când au ajuns de acuma era seară». Ceea ce miră și mai mult este că expresii împotriva gramaticii și sensului firesc al vorbirii apar și în lucrarea unui scriitor talentat, a cărui exprimare este de obicei de un înalt nivel artistic: astfel, în Chiaburul e dușmanul păcii de Mihu Dragomir se pot întâlni exemple ca acesta: «fulgi amari de baltă» sau
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
Buzău împreună cu tov. Veronica Porumbacu, Nicolae Tăutu, Eusebiu Camilar și alții. Ne-am bucurat mult pentru toți tovarășii care au venit și fiecare dintre noi s-a bucurat mai mult de prezența câte unuia din dvs. Simpatia aceasta era ceva firesc. Era la noi, la cenaclu, o tânără începătoare în ale scrisului - poate vă mai amintiți de ea. V-a îndrăgit mai mult și ați vorbit lung împreună (...). Dar noi am urmărit cu mâhnire, cum nădejdea s-a stins, fiindcă după ce
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
a remarcat tov. Al. Jar. De aceea el spune: „să-l menajăm” (...).». Tov. Petru Dumitriu a arătat în concluzii cât de utilă este exigența în munca scriitoricească «trebuie să introducem severitatea în muncă, și această severitate să fie o atitudine firească față de ceea ce scriem». În cadru discuțiilor, romanul lui Vl. Colin a fost analizat cu adâncime și autorul a recunoscut că sfaturile și criticile primite constitue un ajutor prețios pentru crearea viitoarelor sale lucrări literare. Autorul n-a luat însă o
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
comparațiile bizare și lipsite de gust din paginile romanului, criticul scrie bucuros că meritul autorului stă în faptul că ar fi «evitat șabloanele». Iată, așadar, că tendințele formaliste ale scriitorului s-au întâlnit cu acelea ale criticului; dar este oare firesc ca această întâlnire nefericită să aibă loc în paginile Vieții românești? Dacă în primul caz - al cronicii Zile slăvite - era vorba de un articol care «face praf» pe nedrept un volum de versuri cu mari calități, a doua cronică încearcă
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
viața politică burgheză. Un exponent de seamă al partidului, după ce a examinat toate problemele de stat, începând cu situația internațională, atacă chestiuni de literatură, vorbind despre importanța tipizării și despre genul satiric. Pentru noi, totuși, o astfel de manifestare apare firească. Problema tipicului - zice tovarășul Malencov - este întotdeauna o problemă politică». Arta în general este o problemă politică strâns legată de construcția statului socialist. Întâi de toate producerea frumosului este cerută de popor ca o necesitate rezultată din noua orânduire socialistă
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
general, trebuie spus că adesea la rădăcina acestor păreri stă neîncrederea în bogăția morală a omului nou, neîncrederea în frumusețea realității, în forțele creatoare ale poporului (...). Lipsește, în general, din roman o intrigă clară, solidă, după a cărei dezlegare logică, firească - pe baza unei probleme sau a unui grup de probleme puse de viață - autorul să conducă la desfășurarea acțiunii. Narațiunea se risipește uneori în episoade lăturalnice (...). Cauza acestor slăbiciuni artistice stă tot în necunoașterea adâncă a vieții, a problemelor pe
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
să spună că, de prea mulți ani, încă din 1949, dincolo de inerentele și convenționalele remarci critice, Petru Dumitriu era singurul prozator de succes; desigur, mai era și Sadoveanu, dar notorietatea acestuia era atât de tacit acceptată, de subînțeleasă și de firească, încât nici nu mai trebuia demonstrată; așa se explică și relativ puținele comentarii pe marginea noilor sale cărți apărute din 1949 încoace; căci ce rost era să constați de mai multe ori același lucru, clar și limpede ca orice evidență
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]