15,045 matches
-
foarte important, cu rol de formator al opiniei publice, care a participat activ la schimbările de ordin politic 21. Nevoia de adaptare a Bisericii la noile realități ale modernității, în care comunitățile religioase cu toată măreția, puterea și coerența lor firească au decăzut constant după Evul Mediu târziu, a fost iminentă (Decăderea s-a produs din mai multe motive, dintre care două foarte importante și legate de sacralitatea unică a acestor comunități. Acestea au fost: 1. efectul călătoriilor de explorare a
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
fapt nu s-a probat prin dovezi clare, iar măsura de arestare a preoților catolici în contextul respectiv, trebuie privită în ansamblu și înțeleasă ca atare. Deși a avut consecințe nefaste pentru realitățile culturale catolice românești, a fost o măsură firească în stare de război, dar abuzivă pe timp de pace. Acest episod a reprezentat sfârșitul apariției Revistei Catolice, care nu a mai fost editată niciodată. Farul nou Primul număr al ziarului Farul nou a apărut la data de 1 ianuarie
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
ce cuprindea punctul al doilea al proiectului: "Cotidianul trebuie să ia ființă și cu concursul fraților catolici din vechiul regat, pentru ca să servească și intereselor lor, identice cu interesele catolicismului românesc, interese care, fără îndoială, nu gravitează întru nimic afară de granițele firești și naționale ale acestei țări, ci se confundă cu cele ale țării și nației române, iar pe de altă parte pentru ca numărul cititorilor lui să fie și mai mare, precum și pentru motivul ca sfera de interes și opiniile reprezentate și
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
unde se află și un remarcabil portret al lui Iuliu Maniu. Concomitente cu cele dintâi „spovedanii” sunt și câteva încercări beletristice, alcătuite din „amintiri à la Creangă”, o schiță pe tema unei reîntâlniri târzii, o descriere a Ceahlăului. Astfel, este firească apariția în 1912 a unei proze remarcabile, În voia valurilor. Subtitlul Icoane din Siberia focalizează atenția asupra suitei de tablouri, unele de un exotism original, „întors” - tărâmul explorat neavând nimic din farmecul obișnuit al „primitivității” -, altele de un adânc umanitarism
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289921_a_291250]
-
inovație", adică de contestarea convenției cu orice preț, în trans-roman. Autorii Desperado sunt câteva valuri, câteva generații deja se nasc cu conștiința că dărâmarea convenției este un dat. Ei nu demolează, nu sfidează. Pentru ei schimbarea convenției e o necesitate firească, la fel ca spălatul pe dinți. Autorul Desperado nu dorește să facă tabula rasa. Din contră, el recuperează. Ce anume recuperează autorul trans-romanului? Cum se deosebește un text Desperado de un text Modernist? Primul semn inconfundabil este revenirea la convenția
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
coșmar, și totuși foarte reală, în care eroii există firesc. Gray chiar mărturisește că intenția lui a fost să vadă până unde merge, cât ține raționalitatea eroului, plasându-l în acest scop în împrejurări anormale, și atribuindu-i reacții absolut firești. Trăsătura definitorie a distopiilor Desperado (spre deosebire de Jonathan Swift, cu Țara Cailor, de pildă) este reușita imaginației, care face ca terifiantul să ne pară atrăgător. Cine citește Lanark (Alasdair Gray) părăsește cu mare părere de rău lumea romanului, ar vrea să
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
apăsat de lăcomia de noutate, ei se tem crunt de propria lor ironie; ba chiar mai rău, sunt îngroziți că i-au deschis cititorului o cale care-i poate scoate pe ei, autorii, din joc definitiv. Autorul Desperado are dreptul firesc să ironizeze tot și toate, dar ferească Domnul să îndrăznească lectorul sau și mai rău criticul să găsească elemente comice în opera lui. Scriitori ca Julian Barnes, Malcolm Bradbury, Alasdair Gray, Peter Ackroyd, Graham Swift, Doris Lessing, Martin Amis, Kazuo
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
SUA." (pp. 81-82) Multiply zero by zero and you still get zero (Înmulțește zero cu zero și o să-ți dea tot zero) e un titlu ambiguu. Capitolul descrie momentul când a fost conceput copilul eroului. Din ambele direcții, în ordine firească sau răsturnată, zero ori zero e tot zero. Lagărele s-au dez-întâmplat deja (adică au fost reinterpretate ca un izvor de viață). She loves me, she loves me not (Mă iubește, nu mă iubește) trimite la absența iubirii din toate
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
criminal e epuizat. Sexul e pentru el un act mecanic. Lectorul e dezgustat de lipsa lui de sensibilitate. Retrospectiv, trecutul eroului (viitorul lui literar) e de înțeles odată ce-i aflăm viitorul (trecutul real). Regrupăm incidentele după logica proprie lecturii (derularea firească) și găsim explicația. Dar această explicație nu schimbă faptul că Amis a decis să scrie o carte care refuză iubirea ca temă. Un refuz tipic Desperado. În parte, Săgeata timpului e scris în tradiția americană a romanelor conversaționale. Lui Amis
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
tobele africane: Am crescut într-o fermă din Africa, am avut o copilărie extraordinară. O ascultam pe mama cântând Beethoven și Chopin la pian pe când în sat răsunau tobele: cele două tipuri de muzică se împleteau. Copil fiind, găseam alăturarea firească. Doar un adult percepe că tobele Africii și muzica lui Chopin nu aveau mare lucru în comun. Doris May Taylor s-a născut la 22 octombrie 1919 în Iranul de azi (pe atunci Persia), la Kermanshah, de unde familia Lessing s-
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
de capital. Robyn investește în el, explicându-i: Am încredere în tine. Te-am văzut în acțiune. Doi oameni care altfel nu s-ar fi cunoscut niciodată, poate, sunt puși la un loc și siliți să comunice. Narațiunea e mai firească și mai agreabilă decât în toate romanele de până acum ale lui Lodge. Pătrundem în gândurile și sentimentele personajelor. Pentru prima oară, Lodge merge dincolo de suprafață, uită să-și bată joc și e fascinat de interioritate. Robyn și Vic se
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Eliot a publicat Tărâm Pustiu a rămas un poet de răspântie dar nu a devenit unul modernist, Eliot a continuat să scrie drame poetice moderniste chiar și după ce Harold Pinter a adus în scenă teatrul postmodern. Asistăm la o succesiune firească a generațiilor. Premiul Nobel de acest an deschide calea generației viitoare. Așa cum se lamenta TS Eliot după ce a luat și el acest premiu, odată ce ai un Nobel nu mai ai viitor în față, nu mai ai decât "un trecut glorios
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Raportul de forțe este marea enigmă a acestui teatru exasperant de violent și tandru în același timp. În ce privește violența temă esențială la Pinter autorul însuși afirma în 1966: Lumea chiar este un loc extrem de violent, așa că violența din piese e firească. Mi se pare un factor esențial și inevitabil. Interviul din 1966 conține una dintre foarte puținele confesiuni ale dramaturgului privind violența din viața lui (în afară de mult repetatul episod cu periuța de dinți): Cu toții cunoaștem într-un fel sau altul violența
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
o viață după moarte, viața și moartea se împletesc. Îl înveți pe lector curajul de a vedea dincolo. Lecția lui Peter Ackroyd este trecerea hotarului, trecerea tuturor hotarelor. E acesta un mesaj premeditat, ori e doar vorba de o înclinare firească sensibilității tale? PA. Nu am un mesaj ca atare nimic identificabil, doar ceea ce implică experiența lecturii, care diferă desigur de la lector la lector. De pildă, nu știu niciodată cum se va sfârși un roman până ce nu-l închei totul se
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
1997-2003 4.5. Ruth Fainlight: "Scriitorii pot schimba lumea" LIDIA VIANU: Ești o poetă fremătătoare. Versurile tale sunt fragile și totuși îndârjite, iar acest paradox te aduce, cred, în aria Desperado. Înțeleg prin Desperado poezia ultimelor decenii, colocvială, nonconformistă și firească, cu alură de jurnal, contraditctorie, sfidătoare. Epoca Desperado e o epocă a scriitorilor ce se apropie între ei prin refuzul oricărei apropieri de alții. Pentru început, ai accepta să fii privită ca o poetă Desperado? RUTH FAINLIGHT: Așa cum definești termenul
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Blue Dresses (Două rochii albastre) e un fel de definiție a poeziei tale în versurile care într-un context diferit pomenesc " Probabilitatea / însingurării". Toți autorii (lectorii, criticii) Desperado dau piept cu realul singuri, într-o singurătate emfatică. Poezia ta este firească și mută, iar uneori alunecă în ironie. Faci din refuzul etalării sensibilității un scop în sine, ori e acesta doar o reacție instinctivă, inexplicabilă? RF. Nu fac un efort conștient de a suprima exprimarea emoției. Nu înțeleg, nu sunt întru
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
refuzul etalării sensibilității un scop în sine, ori e acesta doar o reacție instinctivă, inexplicabilă? RF. Nu fac un efort conștient de a suprima exprimarea emoției. Nu înțeleg, nu sunt întru totul de acord cu ideea că poezia mea este firească. În mintea mea, ceea ce scriu este o formă de artă extrem de conștientă și mai ales foarte trează chiar dacă nu neapărat conștientă de sine. Pe de altă parte, ai mare dreptate fiindcă încă din copilărie scriam poezie cum respiram. Ceea ce vreau
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Ce e mai important pentru tine: curajul ori luciditatea? EF. Fără curaj nu birui înfrângerile. Ce știu este că mai tot ce am făcut se datorează în mare parte prietenilor care m-au sprijinit. LV. Vezi îmbătrânirea ca pe ceva firesc. În Getting Older scrii: Ne apropiem cu toții de marginea aceleiași bezne care pentru mine e mută. Tinerețea nu e o temă la care să ții, dar îmbătrânirea este. Ai scris despre copii, dar nu despre propria ta tinerețe. De aici
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
romanului, fiindcă au stimulat sau au atras alte idei care păreau, în mod surprinzor dar și firesc, parte din ideea inițială. Era incitant să văd că opera crește uluitor; însă era nevoie de o muncă susținută pentru a face treceri firești, pentru a asigura o coerență, și mi s-a părut liniștitoare această muncă fiindcă puteam uita de mine: la fel ca un interpret, care ar cânta foarte prost dacă s-ar gândi mai mult la impresia pe care o face
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
predarea istoriei, într-un amestec Faulknerian. Ai impresia că această trăsătură te apropie de autori ca Julian Barnes, Alasdair Gray, Kazuo Ishiguro, pentru a numi doar câțiva dintre autorii la care o găsim? Faci acest lucru deliberat, sau e ceva firesc, care survine de la sine în scrierea romanului? GRAHAM SWIFT: Cred că amestecul de genuri, ori moduri de a scrie, se aplică doar la o parte din romanele mele, mai ales la Waterland cu toate că Shuttlecock conține un roman în roman, iar
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
explicit, ar face oricui părul măciucă? GS. Da, evit să scriu lucruri personale. Nu vreau să mă substitui zidurilor. Eu nu contez, acesta e paradoxul esențial al poemelor: suntem indispensabili dar nu contăm; moartea e cruntă, însă e cel mai firesc lucru de pe lumea asta. Vorbim de paradoxuri de bun simț, în fond. Nu vorbesc despre mine fiindcă mă consider un om norocos. Am aprehensiunea înspăimântătorului, oarecum bizară prin modul cum s-a constituit, dar nu mă simt victima ei. Tocmai
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
al XVII-lea). Natura specială a construcției se observă foarte bine în română, mai ales în cazul în care N1 este un adjectiv, plasat în această situație într-o poziție necanonică. Tipologic, româna aparține limbilor de tip head first: topica firească, nemarcată a adjectivului este postpunerea. Într-o primă etapă, antepunerea sa poate dobândi valori stilistice, antrenând valori emfatice. Construcția cu de presupune deja un grad superior de subiectivitate. Cât privește specificul construcției în limba română, pot fi făcute câteva observații
[Corola-publishinghouse/Science/85004_a_85790]
-
Aici a rămas până în 1886, pensionându-se cu puțin timp înainte de a muri, pe 17 octombrie 1887. DE LA ARISTOTEL LA HUYGENS SAU CUM S-A NĂSCUT MECANICA MODERNĂ Ideile de bază ale mecanicii, legile acesteia, ni se par atât de firești încât e de mirare că le-au trebuit peste un mileniu pentru a se impune. Mecanica este știința mișcării; menirea ei este de a descrie complet și în modul cel mai simplu mișcările ce se produc în natură. Întemeierea teoriei
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
a acestor elemente pentru ca ele să poată ocupa locurile ce le corespund în cadrul sistemului. Urmarea a fost că toate cele opt elemente, cu masele lor atomice modificate și cu noile valori ale valenței, și-au ocupat în sistem locul lor firesc. Dar Mendeleev avea în sistemul lui locuri goale. Sprijinindu-se pe legea descoperită de el, Mendeleev a comletat cu curaj pătrățelele goale cu elemente încă necunoscute, precizând și proprietățile lor. În 1875, Lecoq de Boisbaudran a descoperit un element nou
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
despre un profesor autoritar că stimulează construirea autonomiei elevului? Sau manifestarea autonomiei elevului este posibilă doar în absența autorității profesorului? care sunt indicatorii autorității profesorului și care sunt formele de expresie a autonomiei elevilor? Acestea sunt doar câteva dintre întrebările firești care apar în cadrul abordării acestei teme. După cum observa un autor, „tradiția autoritară este atât de înrădăcinată, încât noi nu reușim să ne gândim la autonomia elevilor decât ca la un fapt care impunea pasivitatea profesorului. În realitate autonomia elevilor pretinde
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]