18,324 matches
-
B” și paradoxal constituiam o mixtură de etnii, unde până și puținii români după rezonanța sonoră a numelui, aveau totuși rădăcini mixte, grație resortului matern. Așa ne-am adunat laolaltă greci, turci, evrei, armâni, armeni, ruși, bulgari. Nu existau bariere lingvistice, etnice, exista doar o reală bunăvoință în a comunica și un evident spirit viu ecumenic. Fiecare respecta pe fiecare și toți laolaltă construiam identitatea clasei noastre, prin excelență, una originală. Tata obișnuia să spună atunci când se pregătea să meargă la
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
David, Desli, Dumitriu, Elizande, Fahri, Fatim, Giol, Ianis, Macarova, Mavrodin, Mezavian, Simachis, Simion, Sterios, Still, Sthüle, Pandrea, Topor, Turgün, Vasile, Ungureanu, Urgün. La română nu mai aveam același sentiment, acolo domnul profesor le apăsa așa de tare și întratât de lingvistic, încât „ne mai lipseau steagurile pe națiuni”. Doamna Moise avea o prezență de spirit fabuloasă și deseori ne întreba: Dragii mei, ajutați-mă vă rog la evaluare, ce facem, rămânem în Europa, intrăm în Asia ? Eram atât de toleranți, conciliam
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
împlinirea și fericirea, să stabilești ce țeluri ar trebui să ai. Cel mai important este remediul, toate celelalte nu sunt decât niște trepte ale vieții. Însă în cărțile pe care le-am citit, apar niște savanți care-și etalează talentele lingvistice, ceva de genul: «Uite cât de bun sunt eu!» Observam lucrul acesta printre rânduri și nu suportam să citesc operele respective. De aceea am fost dezamăgit de filosofie. Și încă ceva, în clasa a șasea m-am lovit de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
sens, Liceul Teoretic “Miron Costin” Iași a dezvoltat o rețea de relații internaționale care permite colaborarea și parteneriatul, transferul de experiență și tehnologii, derularea de proiecte comune, formarea profesională a tinerilor, dezvoltarea sistemelor de informare și comunicații, dobândirea de competențe lingvistice și culturale. S-au demarat proiecte bilaterale și multilaterale în parteneriat cu unități de învățământ din: Franța, Liceul ”Pierre de Coubertin” Calais, proiectul Calais/une amitié à faire vivre și Colegiul J.Jaurès - Elbeuf și proiectul Le français est mon
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Geanina Honceriu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1862]
-
Studioului de Radio Moldova. Între furcile caudine ale unei cenzuri labile, intransigentă cu cuvintele și generoasă cu ideile (sau invers), presa studențească ieșeană se citea și se scria printre rânduri. Revolte înăbușite, inițiative culturale debordante, simboluri cu descendență elitistă și lingvistică, un adevărat submersibil plin de intelectuali adevărați, dar și de lichele, turnători etc. Era dificil nu doar să scrii ci, mai ales, să-ți alegi prietenii, confrații întru idealuri și, de ce nu, modelele culturale. De un bun simț strigător la
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
să învingem o altă utopie: mentalitatea că suntem „unici“, că, cel puțin din punct de vedere cultural, nu avem origini... Nu poți învinge rigorile unei fatalități istorice și geografice practicând cu o consecvență demnă de o cauză mai bună închiderile lingvistice! Spațiile goale, când e vorba de receptarea spiritului unui popor, creează neînțelegeri și sentimentul inconfortabil că planeta gândește... sectorial. Ne putem explica și așa de ce literatura unei țări ca Iranul, cu un cod artistic greu de imaginat de către euro-americani, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
țări ca Iranul, cu un cod artistic greu de imaginat de către euro-americani, nu a pătruns decât întâmplător și circumstanțial în circuitul valorilor noastre spirituale, fiind receptată precar și incoerent, la nivelul individului și nu la nivel de grup sau comunitate lingvistică! În ciuda unor străduințe admirabile ale unor organisme internaționale, cum ar fi UNESCO... În ceea ce privește pe noi, românii, obișnuiți să privim de când ne știm spre Occident (ex occidente lux, nu-i așa?), reducând cel mai adesea cultura universală la cea occidentală, europocentristă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
în confruntările cu atâtea texte „sacre“ ale umanității, a ieșit, sperăm, biruitoare. Textul persan s-a lăsat asimilat, chiar dacă e aproape intraductibil! Ce rău îmi pare, domnule Hedayat, nu poți afla că Bufnița oarbă e primul roman iranian în echivalențe lingvistice românești!... Mulțumesc cerului că m-a eliberat... GHEORGHE IORGA În viață sunt răni care, precum lepra, rod încet în singurătate sufletul și-l distrug. Există dureri ce nu se pot destăinui nimănui, fiindcă se obișnuiește ca aceste încercări incredibile să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
asupră-mi un chip roșu de furie, răcnind, în timp ce caietul cădea cu un plesnet pe bancă, să fac bine să le comunic părinților să nu mai profite, cu asemenea tertipuri de-a dreptul imbecile, de înțelegerea lui pentru dificultățile mele lingvistice, că doar nu e așa de idiot să nu observe că ei îmi scriu compunerile. Și volumașul lui Onkel Rodolph nu mai avea decât pagini lipsite de viață, nu mai treceau bărci cu butași de viță în loc de vele pe vasele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
rămăseseră decât unelte și cioburi și dacă vorbele totuși mă ajungeau din urmă din articole de ziar, acestea erau neadevărate și credeam să pot să mă refugiez într-un strat mai vechi care se afla și mai departe de dovezile lingvistice. Aici, în cartea studentului, doar se vorbea: Mai demult putea să încheie șase, șapte contracte în Boston. Acum își scoate cuferele din mașină și le încarcă din nou și iar le scoate și e epuizat. Dar acest fel de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
exemplul. Unul rămas pe teritoriul invadatorilor e luat în tărbacă. Răspunde cu o glumă vulgară. Umor gros. Tipul părea băiat finuț. Dar îi e frică. S-a autohtonizat. A adoptat deja codurile populației invadatoare. A fost aproape asimilat cultural și lingvistic. „Mânca-ți-aș“, zice. Invers, asimilarea e mult mai greu să se producă. La o poantă fină aruncată peste graniță de autohtoni, aurolacii răspund prin tăcere. Sau răspund grosolan. „Hali-ți-aș bașcheții!“ Chestii de genul ăsta. Adică omul poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
se arătau, de data asta, mult mai deciși decât mine să-și asume riscurile libertății. Era decembrie 1986 când s-au Îndreptat Împreună, ca niște sublimi orfani solidari, spre necunoscutul Parisului. Eliberarea Însemna, firește, și o brutală deposedare, nu doar lingvistică, chiar și pentru cei ce nu posedaseră nimic altceva decât pe ei Înșiși În socialismul multilateral handicapat al României ceaușiste. Dintre șansele pe care democrația capitalistă le oferă celor dispuși să se convertească la competițiile ei mai mult sau mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Virgil Duda departe de locul și limba În care Își găsise expresia literară. Migrase de la o societate subdezvoltată și Închisă, În tipar așa-zis socialist, la una capitalistă, cosmopolită, deschisă. Schimbarea Însemna Însă și o drastic nouă geografie culturală și lingvistică. Deși multilateral degradata Românie bizantin-ceaușistă nu era, cum știm, premisa ideală de viață sau artă, pierderea a ceea ce ne-am obișnuit a numi, Într-o prea aproximativă și banalizată terminologie, „rădăcinile”, oricare ar fi ele, zguduie din temelii existența emigratului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
asemenea ofertă.” Nu prea vedeam cum s-ar descurca filologul În noua țară. Dacă știam că e fiu și nepot de fierar, mi-aș fi imaginat, probabil, mai ușor că nu se va lăsa Învins de trauma dislocării, de deposedarea lingvistică sau de presiunea haotică a supraviețuirii, În locul din care, cu mii de ani În urmă, se exilaseră sau fuseseră alungați strămoșii nu se mai știe cât de strămoși. Oreală și stenică surpriză, recunosc: Leon Volovici Își schimbase, rapid, „tema” de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
hitlerist, ci și adresele la care poposise, cândva, Musil, iar Piața Rathenau, unde locuiam, nu mai evoca doar un nume cu atâtea conotații dureroase, ci și locul unde sărbătoream, chiar În 1987, prima mea carte publicată În Vest, primul domiciliu lingvistic străin acordat textelor mele. Zidul Îl simțisem, ani de zile, În mine Însumi și În jurul meu Încă În România Clovnului Tiran. Dar În 1987, Îl contemplam de aproape. Santinele și posturi de pază contra blasfemiei, pe partea cealaltă, amuzante graffiti
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
fiecare nou capitol. Aflasem, Între timp, de prelungita agonie senilă, ferită de luciditate, În care somnola, senin, fostul iconoclast și cinic. Exilatul care domicilia de mult În limba franceză, considerat printre stiliștii ei cei mai străluciți, Își părăsise, brusc, refugiul lingvistic de decenii și Începuse a vorbi, din nou, românește, limba pe care fusese bucuros, cândva, s-o abandoneze. O nouă formă a bolii Alzheimer, această revenire? Era, cu siguranță, cum avea să remarce, cu acuitate, Ion Vartic, o izbutită regresie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
sau Încăpățânarea de a le rezolva cu orice preț. N-am putut să nu mă aud, parcă, pe mine Însumi pledând pentru „Îndrăzneala metaforică” și „scurtcircuitele” revelatoare de care dispun limbile latine, atât de greu de redat În alte coduri lingvistice, mai ales anglo-saxone. Eroarea mortală de a accentua caracterul „informativ” al unui text literar, În detrimentul echivocului, ironiei, densității de sensuri o confruntasem nu o dată, stupefiat, deprimat, furios. Mi-am amintit, fără să vreau, urgența cu care unii traducători sau editori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Frontierele sunt necesare, structurile sunt necesare. Personalitățile reale sunt structurate și au contururi. Tendința sau chiar ideologia care ar anula orice frontiere este falsă. Ți-aduci aminte de Parisul lui ’68? Se cerea atunci anularea oricăror semnificații și diferențe etnice, lingvistice, chiar și biologice, relațiile de familie, de confrerie, identitatea... Ceea ce nu Înseamnă că distanța spirituală și distanța propriu-zisă n-ar trebui depășite. Trebuiesc depășite, bineînțeles, precum distanțele dintre doi indivizi. Idolatrizarea frontierei, În numele căreia s-au impus atâtea stupide și sângeroase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
o revistă a Societății Britanice de Studii Asiatice, îl localizează ca aflându-se între 45 și 50 de grade latitudine nordică, dincolo de Jaxartes ? Mi l-am imaginat pe Kórösi colindând piscurile înzăpezite ale Himalayei în căutarea Shambhalei, amânându-și planurile lingvistice, poate chiar și visul patriotic de a descoperi originile neamului unguresc în Urali, cum greșit își închipuia, pentru a se dedica în întregime planului de a deveni om. Am început să visez la îndepărtata Shambhală, acel tărâm magic și misterios
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
poate fi comparat (în nici un caz confruntat) cu celelalte. Ce le unește este un concept foarte vag: plăcerea estetică, acea clipă de iluminare și bucurie pe care o simțim când am intuit frumusețea, nu obiectuală, ci relațională, a unor manevre lingvistice. Ce le desparte sânt categoriile, familiile poetice (în sens wittgensteinian). O clasificare a poeziei în genuri relativ autonome nu este pedanterie, ci o necesitate vitală, precum clasificarea ființelor vii în specii în biologie. Nu vom ști cum să citim poezia
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
cazul postmodernismu-lui, curent care instituie relativismul și indeterminarea ca principii perene (v. I. Hassan, "Pluralism in Postmodern 88 Perspective", în "Exploring Postmodernism", edited by Matei Călinescu and Dowe Fokkeman, John Benjamins Publishing Company, Amsterdam/Philadelphia, 1990, p. 18). Sensul hibridului lingvistic post + modernism arată limpede cel puțin două lucruri, ambele înșelătoare: 1. a existat, în prealabil, un curent literar numit modernism, a cărui teorie este coerentă și încheiată; 2. o dată epuizată viața culturală a acestui curent, a putut fi observată emergența
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
Broch, Musil, Dodderer - iată cele mai frecvente nume vehiculate în prelegerile și discuțiile seminarului din Stuttgart. Ce au ele în comun care să le reunească sub același steag postmodern? Câteva trăsături enunțate-n grabă, ca formă spațială, autoreferențialitate, ars combinatoria lingvistică și tipografică, refuzul psihologiei, al semnificațiilor extratextuale, al clasării în genuri și specii, ar putea da seama doar de partea vizibilă a ais 7. Sânt fericit că ne-am făcut remarcați la Ludwigsburg, unde "echipa" românească a cuprins cinci membri
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
el nu l-a folosit în sens intelectualist și cultural, ci a încercat să se servească de el pentru imposibila încercare de a-l depăși, asemenea unui om care ar vrea să-și sară peste propria umbră. Nu în performanța lingvistică (de prea multe ori simplu dicteu automat și cel mult un epifenomen al viziunii) trebuie căutată valoarea operei lui, ci în puterea de gândire vizionară, comparabilă, cum s-a mai observat, cu cea a gânditorilor presocratici. S-a reproșat poeziei
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
telefon) ce le însoțeau, înflorește mai de curând pe pereții patriei o literatură. Cugetări melancolice, poeme cu formă fixă, epigrame în replică la alte epigrame - o, cât aș putea să citez! O carte care să adune aceste mostre de virtuozitate lingvistică înainte ca doamnele de serviciu să le răzuie dezgustate de pe pereți ar fi o revelație în "silita poezie-a vremii noastre". Până va demara un asemenea proiect - cărți de acest gen există pretutindeni în lume - semnalez distinsului public o superbă
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
pe Lolita. Când am ajuns la pagina cu dușul, citind eu romanul cu cel mai magnific subiect, probabil, din toată literatura secolului al XX-lea, am rămas literalmente cu gura căscată. Bineînțeles, găsisem, în această carte de geniu, nenumărate minuni lingvistice, cu atât mai uluitoare cu cât Nabokov a scris "Lolita" tocmai ca să învețe mai bine - până-n cele mai sucite colțișoare ale ei - limba engleză. Tulburătorul roman e fără-ndoială, cum scria autorul, "un omagiu adus limbii engleze", dar și un
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]