16,386 matches
-
Crampton consideră că în această nouă postură, Lennox se confrunta cu o dilemă morală. Venit în Scoția ca agent catolic, privit cu suspiciune de către presbiterieni, devenise brusc cel mai important sfătuitor al unui băiat-rege de doar treisprezece ani, care era dependent emoțional de el. Avea astfel de ales între loialitatea față de papă și loialitatea față de copilul rege. Probabil sentimentul de iubire față de Iacob a fost mult mai puternic și astfel a acceptat să fie inițiat în doctrina calvinistă, recunoscând public renunțarea
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
și clauza privind atacul asupra Olandei. Acest tratat a fost semnat de toți cei cinci membrii ai Cabalei. Autorii memoriilor apocrife nu ezită să declare decizia regelui englez drept un act de înaltă trădare:„Prin aceasta, regele Angliei a devenit dependent și a beneficiat de pensia oferită de Franța. [...] Acest târg corupt dintre Carol și Ludovic...“ Tot la sfaturile celor cinci membrii ai Cabalei, Anglia a încheiat o alianță cu Portugalia, în vederea eliberării sale de sub coroana spaniolă, iar această alianță a
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
unui stat puternic, unitar, condus de un monarh cu prerogative depline, absolute. Cel mai important obiectiv pentru Richelieu a fost focalizarea pe politica centralizată, diminuând autoritatea guvernului. Mașinăria perfectă pe care a creat-o era pusă în mișcare de persoane dependente în totalitate de el, pe care le putea controla și mânui după preferință. De asemenea a reușit să reducă considerabil autoritatea bisericii, care a devenit subsidiară puterii de stat. Trebuie să menționăm că în secolul al XVII lea Franța era
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
enunț nu poate fi detașat de contextul situației sale deoarece, Împreună, ele formează un Întreg, din punct de vedere semantic, unic și irepetabil. Alterarea acestei relații indestructibile nu Înseamnă altceva decât Îndepărtarea de semnificația reală a enunțului, care este strict dependentă de factori extralingvistici: „O propoziție, rostită În viața reală, nu este niciodată ruptă de situația În care a fost enunțată. Doarece fiecare propoziție rostită de o ființă umană are scopul și funcția de a exprima un anumit gând sau sentiment
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
locutor - prin semnele paraverbale ce Însoțesc orice act de enunțare, rezultă că identificarea ei nu se poate realiza decât În contextul producerii actului de limbaj. Dacă În cazul forței ilocuționare am putea admite că informația contextuală joacă un rol secundar (dependent de contextul specific producerii fiecărui act de limbaj), În cazul componentei perlocuționare, contextul devine un element absolut necesar reconstruirii semnificației enunțului. Efectele pe care o propoziție le produce asupra interlocutorului nu pot fi cunoscute anterior producerii actului de limbaj. Ele
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
sau eșuarea unui enunț (nu numai performativ ci și constatativ - Într-o fază ulterioară a studiului, filosoful ajunge la concluzia că, de fapt, toate actele de limbaj au o natură performativă, explicită sau implicită) nu se poate anticipa; ea este dependentă de un context mult mai complex, care este unic și irepetabil, și deci imposibil de a fi clasificat. Austin nu definește conceptul de circumstanțe, dar lasă să se Înțeleagă că acesta sar referi la poziția/statutul participanților la actul de
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
următoarea implicatură: Dacă poți/vrei să mergi pe jos doi km până la Curcanul de Aur, ai să mănânci tochitură moldovenească. Grice numește acest tip de implicaturi care pornesc de la respectarea maximelor implicaturi generale (a căror inferare, susține Grice, nu este dependentă de context). În cel de-al doilea caz, vehicularea gândului interlocutorului se face prin Încălcarea flagrantă, cu intenție a maximelor. Procesului inferențial este declanșat ca urmare a sesizării de către interpret a modului ostentativ În care locutorul a Încălcat, aparent, una
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
conversațională de genul: Moromete a schimbat subiectul pentru că nu dorește să discutăm acum despre salcâm. Implicaturi ca cea de mai sus, al căror proces de derivare pornește de la constatarea Încălcării intenționate a maximelor, sunt numite implicaturi particulare (producerea lor este dependentă de context). Constatăm că și Grice pune În relație determinantă semnificația unui enunț cu (inter)acțiunea umană În general, intenția (scopul) și cooperarea fiind elementele definitorii ale acesteia. În consecință, captarea semnificației unui enunț se poate realiza doar În contextul
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
În producerea oricărui enunț, ceea ce nu se Întâmplă. Asta Înseamnă că trebuie să existe și alte explicații ale acestei diferențe. O observație imediată este aceea că prima construcție este foarte puțin contextualizată, pe când cea de a doua este mai puternic dependentă de context: În primul caz, pentru a identifica referentul, interpretul trebuie doar să decodeze semnele lingvistice, pe când În cel de al doilea, el trebuie, În plus, să interpreteze semnele non verbale care Însoțesc propoziția: direcția privirii și un eventual semn
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
autorilor este, nu atât dependența de context, care se consideră a fi un aspect aproape unanim acceptat, cât gradul de dependență a unui enunț de o situație dată. Este citat Edward Hall care identifică două tipuri de situații: unele puțin dependente de context (low-context situations), În care comunicarea este explicită și deschisă, faptele fiind prezentate exact și În detaliu prin semnele lingvistice; celelalte, puternic dependente de context (high-context situations), unde predomină comunicarea implicită, informațiile fiind transmise mai mult prin context decât
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
de o situație dată. Este citat Edward Hall care identifică două tipuri de situații: unele puțin dependente de context (low-context situations), În care comunicarea este explicită și deschisă, faptele fiind prezentate exact și În detaliu prin semnele lingvistice; celelalte, puternic dependente de context (high-context situations), unde predomină comunicarea implicită, informațiile fiind transmise mai mult prin context decât prin enunțul lingvistic <ref id=”91”>Heylighen, F., Dewale, J.M. „Variation in the Contextuality of Language: An Empirical Measure”, pespmc 1.vub.ac.be
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
acuratețea În dauna flexibilității, detașarea În dauna implicării,...”<ref id=”93”>Ibid., p. 5referință </ref>. Autorii disting două categorii de cuvinte ale lexiconului, după cum acestea sunt folosite pentru a construi expresii mai mult sau mai puțin contextuale. În categoria celor dependente de context se regăsesc cuvintele cu funcție deictică: pronumele, verbele, adverbele și interjecțiile; din cealaltă categorie, a non-deicticelor, fac parte substantivele, adjectivele, prepozițiile și articolele care formează, din perspectivă logică, predicatele. Gradul de contextualitate este influențat și de elemente non
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
influențează direct comunicarea; acolo unde trebuie să se Înțeleagă exact mesajul transmis (la Încheierea contractelor, În justiție, În tratatele internaționale ș.a.) gradul de contextualitate va fi foarte redus; din acest punct de vedere, se apreciază că, Într-o situație slab dependentă de context, povara comunicării cade pe umerii producătorului, În timp ce Într-una puternic dependentă de context, comunicarea este interactivă, implicând atât producătorul cât și interpretul. Elementul de care depinde cel mai mult probabilitatea interpretării greșite a unui enunț este contextul Împărtășit
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
Încheierea contractelor, În justiție, În tratatele internaționale ș.a.) gradul de contextualitate va fi foarte redus; din acest punct de vedere, se apreciază că, Într-o situație slab dependentă de context, povara comunicării cade pe umerii producătorului, În timp ce Într-una puternic dependentă de context, comunicarea este interactivă, implicând atât producătorul cât și interpretul. Elementul de care depinde cel mai mult probabilitatea interpretării greșite a unui enunț este contextul Împărtășit de cei doi. Heyleighen propune următoarea formulă, foarte simplă, pentru comunicare: E + C
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
id=”107”>Light, P., Butterworth, G. 1993, p. 1 referință </ref> ; el utilizează conceptul de situated cognition. Gândirea Însăși trebuie plasată, situată Într-un context fizic, social și cultural. Concluzia imediată este aceea că procesele raționale umane sunt de asemenea dependente de context. Se conturează astfel ideea unei competențe cognitive ca o funcție a contextului și a conținutului structurilor de cunoștințe. Butterworth citează pe Cole and Cole care definesc contextul ca fiind “un Întreg ce conferă semnificație părților” <ref id=”108
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
E. (2002): “Theories and Uses of Context in Knowledge Representation and Reasoning”, bouquet@cs.unitn.it, p.5 referință </ref> . 2) contextul nu este un dat obiectiv, ceva comun (identic) mai multor indivizi; fiind o construcție psihologică, el este strict dependent de particularitățile psihologice ale individului În cauză. Este deci firesc ca doi indivizi aflați În postura de a interpreta un enunț ce le-a fost adresat să producă interpretări mai mult sau mai puțin diferite. Nu trebuie să Înțelegem Însă
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
la ceva, a stinge un foc, a da foc la o Țigară; cultivarea/ Întreținerea/recoltarea / vânzarea /punerea la murat a pepenilor ș.a. Ar trebui poate să reamintim faptul că efectele cognitive pozitive ale unui stimul asupra unui individ sunt strâns dependente de scopurile, interesele, dorințele, așteptările individului la momentul t0; dintre toți stimulii care produc simultan efecte cognitive asupra individului, cel mai pertinent va fi acela care va produce efectele ce răspund cel mai bine scopurilor, intereselor, dorințelor, așteptărilor sale la
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
ac.ukreferință</ref> (contextul fizic al producerii enunțului). Se impun următoarele Întrebări: Forma propozițională completă și explicitarea sunt unul și același lucru? Există o singură formă propozițională completă / explicitare a unei propoziții, sau mai multe? Răspunsul la aceste Întrebări este dependent de ambiguitățile semantice existente la nivelul formei logice, ambiguități care se referă la: nedeterminări referențiale (un concept poate trimite la mai mulți referenți), ambiguități semantice (cazul cuvintelor polisemantice), nederminări semantice (cazul adjectivelor care au grade de comparație) ș.a. Aceste ambiguități
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
nivelul lor de pertinență. Analiza de mai sus generează următoarea Întrebare: Toți profesorii ar urma aceeași direcție interpretativă și ar ajunge la aceleași concluzii implicitate? Așa cum am precizat deja, În viziunea teoriei pertinenței, construirea contextului psihologic al unui individ este dependentă strict de capacitățile sale perceptive, raționale și mnemonice. Cum contextul În care se judecă ipotezele rezultate din semnificația literală a enunțului este determinant În recuperarea mesajului locutorului, rezultă că fiecare interpret va construi propria concluzie. Comunicarea reală ne oferă cazuri
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
de a fi parte a unui grup coeziv și bine definit. Frecvent, acest sentiment contribuie la stabilitatea sensului identității la indivizi; • oportunitatea oferirii de sprijin pentru dezvoltarea celorlalți: este vorba despre nivelul la care fiecare persoană percepe că alții sunt dependenți de ea, ori de sprijinul pe care îl oferă. De multe ori, un astfel de sentiment dă persoanei în cauză încredere în propriile forțe și o motivează pentru lucru în grup; • reasigurarea propriei valori: se referă la faptul că acceptarea
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
recunoaștere O (altă) nevoie fundamentală pe care ne-o satisfac relațiile interumane este (și) nevoia de recunoaștere. Aceasta exprimă trebuința fiecăruia de a ști că există pentru ceilalți, că reprezintă ceva pentru ei. Dacă într-un anumit interval de timp (dependent de individul însuși) o persoană nu primește semnale de recunoaștere pozitivă (de exemplu, un "bună ziua!" sau un "ce mai faci?"), atunci el preferă și pe cele negative (cum ar fi, de exemplu, un reproș, o observație) decât ca acestea să
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
asemenea trebuință în favoarea intereselor sale, încălcând decența și buna-credință. În locul creșterii stimei de sine și a sentimentului de control a situației în care se află, "individul este îndemnat spre sentimente de vinovăție, se vede pe sine drept incompetent, slab și dependent de alții și nu în ultimul rând de situație" (Pânișoară, Pânișoară, 2005, p. 90). Nevoia de (auto)actualizare Nevoia de (auto)actualizare este o trebuință care susține angajarea, afirmarea și dezvoltarea relațiilor umane. În și prin relațiile sale cu semenii
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
aceleași constrângeri, dar și aceleași drepturi. Relația verticală este relația care se stabilește pe axa ierarhică, între șef și subordonați, între lider și membrii grupului. Indivizii au statute și responsabilități diferite, ca efecte și consecințe. Statutul unuia dintre ei este dependent de aprecierile și de deciziile celuilalt. În relația verticală, un agent este subordonat celuilalt. Subordonații au, în general, rol de executanți. Participarea lor este dirijată și limitată, solicitată și controlată de cel cu statut superior în ierarhia organizației. Relațiile pe
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
situația respectivă, stabilirea de comun acord a priorităților, acceptarea de către ambele părți a unor mecanisme instituționale de rezolvare a conflictului (de exemplu: medierea, arbitrajul părinților etc.). • conflictul contingent. Este acel conflict care există în mod real, dar existența lui este dependentă de rearanjarea circumstanțelor, fapt care nu este încă recunoscut de părțile implicate. El ar putea dispărea în situația în care părțile identifică anumite resurse alternative disponibile, ce le pot satisface, astfel, nevoile/trebuințele conflictuale. Rezolvarea acestui tip de conflict "nu
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
ce preferă colaborarea chiar dacă trebuie să suporte pierderi. Autorii demonstrează, printre altele, că persoanele cu stimă de sine înaltă receptează într-o măsură mai mare decât cele cu o stimă de sine slabă pledoariile martirului pentru că ele sunt mai puțin dependente de aprobarea socială" (p. 100). Oricum, credem că un număr cât mai mare de cooperanți necondiționați nu poate decât însănătoși sau menține echilibrul într-un grup, într-o comunitate. 3. Relațiile competitive și de cooperare în școală Este bine știut
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]