19,069 matches
-
chestiune poate să zică orice-i va plăcea, eu am băgat de curând seamă că el e de rea-credință. Tu știi, amicul meu, cât știu ceti în suflete: el regretă mai mult decât îți poți închipui, căci el mi-a mărturisit că-i este rușine să-mi spună până la ce punct mă iubește și e gelos și se teme că mă va pierde. 631 {EminescuOpXVI 632} Lucrul însă care mă doare pe mine e tonul tău reținut și cu totul diplomatic
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
vreuna. L-am întîlnit azi pe stradă, i-am cerut din nou scrisorile și mi-a răspuns categoric că nu vrea să mi le înapoiască; mai mult, mi-a zis cum că eu nu ț-am spus, nu ț-am mărturisit păcatul meu decât ca să mă fac mare în ochii tăi și ca să sfarăm prietenia ce // exista între tine și el, [... ], după cum zice francezul; la un loc oarecare ne-am întîlnit cu Pompiliu și cu un alt domn și el atunci
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
mă pedepsești când ne vom vedea; însă până atunci fii gentil și nu-mi băga în seamă toate răutățile, cari au unul și același izvor: "dragostea mea nemărginită și o gelozie pe care adesea mi-e rușine să ți-o mărturisesc" - și sunt geloasă de sufletul tău, iar că petreci nu m-ași prea supăra și totuși, m-ași supăra foc! Mițule, tare am plâns după ce am primit scrisoarea ta; mi s-a făcut jale de tine că suferi singur, fără ca
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
o parte la petrecere și mi-a spus că regretă că nu poate și el să scrie. — Cât de mult vă invidiez pe dumneavoastră, creatorii..., mi-a spus el. Puterea de creație e un dar al zeilor. Hoess mi-a mărturisit că avea și el de spus niște povestiri extraordinare. M-a asigurat că erau toate adevărate, dar că oamenilor nu le va veni să le creadă. Hoess nu-mi putea dezvălui aceste povestiri, mi-a zis el, până când nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
asta era adevărat. Era membru al Asociației Alcoolicilor Anonimi și încă de șaisprezece ani. Deși folosea întrunirile asociației pentru activitățile lui de spionaj, apetitul pentru ceea ce îi ofereau aceste întruniri din punct de vedere spiritual, era real. Odată mi-a mărturisit, cu toată sinceritatea că cea mai mare contribuție adusă de America lumii, contribuție care va fi pomenită mii de ani de-acum încolo, a fost faptul că a inventat Asociația Alcoolicilor Anonimi. Pentru schizofrenia lui de spion, faptul că folosea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
LUCRURI STRANII ÎN CUTIA MEA DE SCRISORI... O scurtă perioadă de timp am mințit față de Kraft în privința a ceea ce fusesem și ceea ce făcusem. Dar prietenia noastră s-a legat atât de tare, atât de repede, că foarte curând i-am mărturisit totul. — E atât de nedrept! a exclamat el. Mi-e rușine că sunt american! De ce nu are guvernul curajul să declare: „Oameni buni! Omul ăsta pe care îl scuipați e un erou!“. Era indignat - și după părerea mea indignarea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
prietenul care consider că-ți sunt, atunci când spune adevărul. — Bine, ascult, l-am liniștit eu. Lacrimile îi șiroiau pe obraji. I-am vândut bijuteriile, bijuteriile preferate, ba odată până și rația ei de carne... toate ca să-mi cumpăr mie țigări, mărturisi el. — Am făcut cu toții lucruri de care ne rușinăm, l-am consolat eu. — N-am vrut să mă las de fumat de dragul ei, insistă el. — Toți avem și obiceiuri rele, am zis eu. — Când a căzut bomba pe apartamentul nostru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
scris vreodată de mine, răposatul Howard W. Campbell, Jr. Erau poezii, povestiri, piese de teatru, scrisori, o carte nepublicată - operele mele de pe vremea când eram tânăr, tânăr, liber și plin de viață. — Ce senzație ciudată îmi dau toate acestea, am mărturisit eu. — Să nu le fi adus? întrebă ea. — Nici eu nu știu, am recunoscut. Foile astea de hârtie au fost cândva parte din mine, am spus luând în mână manuscrisul cărții mele, un experiment bizar cu titlul Memorii ale unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
sta jos. Încăperea era înaltă, lumina necruțătoare, zgomotul de iad. De ce mi-ai făcut asta? am întrebat-o. — Pentru că te iubesc, a zis ea. — Cum ai putea să mă iubești? Te-am iubit dintotdeauna... de cânt eram mică de tot, mărturisi ea. Mi-am pus capul în mâini. — Îngrozitor! am exclamat. — Eu... eu credeam că e ceva frumos, spuse ea. — Și-acuma ce facem? am întrebat-o. — Nu putem continua? zise ea. — Of, Iisuse Cristoase!... Ce încurcătură! am oftat eu. — Deci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
simțit nici o loialitate pentru nimeni și nimic pe lumea asta. Și eu eram o rămășiță fără sens a unui imperiu pentru doi... Și după aceea am descoperit ceva ce nu cunoscusem până atunci - am descoperit ce înseamnă un prieten adevărat, mărturisi el. Îmi leg bucuros soarta de-a ta, prietene. Nu mă interesează nimic altceva. Nimic altceva nu mă atrage câtuși de puțin. Cu permisiunea ta, vopselelor mele și mie nu ne-ar plăcea nimic mai mult decât să te putem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
este că nu le credeam, că știam foarte bine ce lucruri obscen de comice, distructive și stupide spuneam. Experiența trăită acolo în întuneric, ascultând lucrurile pe care le debitasem, nu m-a șocat. Poate că ar sluji apărării mele să mărturisesc că brusc am simțit o sudoare rece acoperindu-mi trupul sau vreo aiureală de genul acesta. Dar eu am știut întotdeauna ce fac. Întotdeauna am reușit să trăiesc cu ceea ce am făcut. Cum? Datorită acestei simple și răspândite binefaceri făcute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
o să te sinucizi până nici nu mai apucă să răsară soarele. — Așa ar fi trebuit, am zis eu. Îmi pare al naibii de bine că n-ai făcut-o, zise el. — Mie îmi pare al naibii de rău că n-am făcut-o, am mărturisit eu. S-ar crede că un om care și-a petrecut în teatru atâția ani câți mi-am petrecut eu, ar trebui să știe când sosește momentul potrivit ca eroul să moară - dacă era să fie erou, am spus eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
că ai fost un soldat bun. Oare chiar am fost? — Dintre toți agenții care au fost, ca să spun așa, copiii visurilor mele, dumneata ai fost singurul care a ieșit cu bine din război, atât teafăr cât și demn de încredere, mărturisi el. Noaptea trecută am făcut niște mici calcule morbide, Campbell - am calculat că dumneata ai fost singurul din patruzeci și doi care n-ai fost nici incompetent și nici n-ai murit. — Ce s-a întâmplat cu persoanele care îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
că un hodorog bătrân și răsuflat ca mine ar putea cuceri inima unei fete așa de frumoase și pe deasupra să mai aibă și un prieten așa de credincios și talentat? am zis eu. Îmi vine foarte ușor să te iubesc, mărturisi Resi. Te-am iubit dintotdeauna. — Mă gândeam..., am ezitat eu. — Spune-mi toate gândurile, a zis Resi. — Poate că Mexicul nu e chiar ceea ce ne trebuie nouă, am zis eu. — Oricând putem pleca mai departe, interveni Kraft. — Poate că... acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
scris-o tu când erai tânăr, a spus ea. — Tânăr zănatic, am completat eu. — Îl ador pe tânărul acela, a zis ea. Când te-ai îndrăgostit de el? am întrebat-o. În copilărie? — În copilărie... și mai apoi ca femeie, mărturisi ea. Când mi s-a dat tot ce scriseseși, mi s-a spus să studiez totul, atunci m-am îndrăgostit de tine ca femeie. Îmi pare rău... Nu te pot felicita pentru gusturile literare, i-am spus. — Nu mai crezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
Musai să fie chimicale, nu-i așa? insistă el. — Înțeleg ce vrei să spui, am zis eu. — Bineînțeles, a spus el. Mai gândește-te puțin. S-a făcut, am zis eu. — Eu mă gândesc toată vremea numai la chimicale, a mărturisit el. Uneori mă bate gândul să mă întorc la școală și să aflu tot ce s-a descoperit până acum în privința chimicalelor. — Cred că așa s-ar cuveni să faci, l-am încurajat eu. — Poate când or să se descopere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
trimis un număr din ziarul cu articolul în care se spunea că mai ești încă în viață, zise O’Hare redându-mi crâncena emoție pe care istorisirea i-o pricinuise. Și atunci am văzut ca într-o străfulgerare, mi-a mărturisit el, de ce mai trăiam și care era principala sarcină pe care trebuia s-o îndeplinesc, zise el făcând un pas spre mine, cu ochii holbați. Iată-mă, Campbell, vin din trecut! — Bine-ați venit! i-am zis. — Știi ce însemni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
în picioarele goale. A fost surprins să mă vadă. — Vă rog? a zis el. — Îmi permiteți să intru? am zis eu. — E o problemă de ordin medical? m-a întrebat el. La ușă avea un lanț de siguranță. — Nu, am mărturisit eu. Ceva personal... politic. — Nu poate să mai aștepte? a întrebat el. — Aș prefera să vorbim acum, am insistat eu. — Spuneți-mi cam despre ce e vorba, a zis el. — Vreau să mă duc în Israel să fiu judecat, i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
amintite ne prezintă un PNG condus de Gigi Becali în jurul a 10-12 procente și un PRM aflat, chiar dacă având un procentaj variabil, sub linia de intrare în Parlament. Am auzit în ultima vreme numeroși oameni, printre care la fel de numeroși intelectuali, mărturisindu-și un fel de satisfacție față de creșterea lui Gigi Becali și a partidului aferent în relație cu scăderea lui Corneliu Vadim Tudor și a formațiunii sale politice. Teza tot mai vehiculată este aceea că, oricum, Becali reprezintă o variantă soft
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2174_a_3499]
-
un discurs haotic și previzibil în același timp ca al unui fluture de noapte orbit și sedus de un bec de 50 de wați, a amintit chiar de Proust. Au mai fost pomeniți Borges, Pynchon. Mă miră absența lui Joyce, mărturisesc... La mai toți „ilizibilii“ amintiți există o fascinație a limbajului, a construcției după legi proaspăt inventate. Și, mai ales, există o voluptate a sondării profunzimilor rar întâlnită. Unele formulări stilistice ale unor ipostaze omenești în La umbra fetelor în floare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
a amintirilor serie despre perioada comunistă. Mai mulți scriitori din Republica Moldova au început în acești ani să exploateze un culoar deschis de tine. De pildă, Vasile Ernu are foarte mare succes cu Născut în U.R.S.S. Iulian Ciocan mi-a mărturisit că tocmai a încheiat un roman despre perioada lui Brejnev. Am auzit și unele opinii (venite dinspre scriitori basarabeni de primă mărime) conform cărora a scrie necritic despre comunism ar fi un lucru imoral. Tu ce crezi? Ai comis un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
oameni și întâmplări autentice. Prefer să desenez o casă cu mâna mea, decât să fac un colaj din bucăți de opere celebre. „Citesc criticile care mi se aduc pe forumuri și țin cont de ele“ Într-o altă discuție îmi mărturiseai că pentru tine importante nu sunt doar mesajele pe care vrei să le transmiți cititorilor, ci și mesajele venite de la cititori spre tine. Cum anume ții cont de ele? În ce constă acest feedback? Mai întâi, eu dau manuscrisul spre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
triști... Atunci? Abandonează bilele, sârmele... zise el gânditor, visător... Mda, era o situațiune, o dependență în plus pe lângă tranchilizantele și cafelele alternate aiurea... ba mai se iscase și patima de-a cumpăra... veioze... Numai că din basmul de groază respectivă, mărturisesc duios și înfrânt, nu poci să mă hazardez a dezerta... Intru în sevraj și buimăcesc un oraș întreg... Pe urmă, aici e aici, oprindu-mă pe trotuare diferite (le schimbam ca să verific dacă efectul e identic), „restul lumii“, trecătorii, superbele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
rândul eminentului profesor de științe exacte, Victor Geangalău. Atașat profund de generațiile succesive de elevi, Victor Geangalău a simțit nevoia să se comunice și prin scrierea cărții sale. A optat pentru formula , mai degajat și mai autentic prin confesiuni ce mărturisesc nevoia de a dărui și altora bucuria de a fi. Impresiile de călătorie au șansa unor consemnări subiective, anturate de informații utile în sporirea Cunoașterii. Autorul mărturisește că șansa unei călătorii în locuri mai puțin cunoscute la noi, deschide noi
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
sale. A optat pentru formula , mai degajat și mai autentic prin confesiuni ce mărturisesc nevoia de a dărui și altora bucuria de a fi. Impresiile de călătorie au șansa unor consemnări subiective, anturate de informații utile în sporirea Cunoașterii. Autorul mărturisește că șansa unei călătorii în locuri mai puțin cunoscute la noi, deschide noi orizonturi de cunoaștere, de emoție și împlinire spirituală. Popasurile fertile prin Hong Kong, Macau sau Singapore l-au marcat profund prin cultura diferențelor în raport cu bătrâna Europă și a
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]