19,653 matches
-
de pustiu cum crezuse. Nu erau multe case deocamdată, dar erau mult mai puțin neprimitoare decît terenurile virane unde dădeai mereu peste cerșetori și hoți de copii. Dar acum era cu neputință să n-o ia pe-aici. Bunicuța se obișnuise să-l vadă venind la o anumită oră. Fusese un ghinion și nimic altceva, fiindcă la Început el se Întorcea Întotdeauna pe străzile alea curate și tocmai În ziua cînd i-a trecut prin cap s-o ia pe scurtătură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
după ce-o să-i povestească tot adevărul. Da, ăștia erau pașii băiatului pe coridor și acum, cînd nu-l auzea, se oprise ca să se uite la școlărița cea drăguță. Bătrînelul se duse la fereastră. Julius era acolo. Încă nu se obișnuise să stea În tranșeea aceea și dușmanul-prieten Îl descoperise Îndată. La fel ca data trecută. Trebui s-o șteargă ca din pușcă, făcu o săritură Înapoi și Într-o parte, se dădu Îndărăt cîțiva pași și acum n-avea altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
una era un automobil negru, de acolo reușea să vadă cum sicriul Armindei era scos pe ușa din față a palatului. Victoria Santa Paciencia Încercă să le povestească cît de mult timp Îi trebuise pentru a găsi casa, nu se obișnuise Încă să vină În zonele astea noi, cu vile atît de frumoase și de moderne. Încercă să le mai spună cît de minunată i se părea casa, bunul gust care domnea aici, dar de fiecare dată cînd deschidea gura Bobby
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Ashling dădu mâna cu amândoi, având grijă să strângă din nou rana lui Jack Devine. Hei, mi-a plăcut de ea, râse Calvin Carter. —Mie nu, spuse Jack Devine, plictisit. Am spus că mi-a plăcut, repetă Calvin Carter, nefiind obișnuit să fie contrazis. E de încredere și are potențial. Dă-i postul. 4tc "4" Clodagh s-a trezit devreme. Nu era nimic nou în asta. Clodagh se trezește mereu devreme. Asta fac copiii din tine. Dacă nu plâng să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
o carte pe care o ținea invers. Când lumina reflectoarelor se muta de pe el chiar și pentru o secundă, el o trăgea cu forța înapoi. —Du-te afară și joacă-te la leagăn, îl rugă Clodagh. — Dar plouă. —Ești irlandez, obișnuiește-te! Haide. Du-te! De îndată ce a plecat Craig, Molly a devenit centrul atenției. —Vreau! declară ea, arătând cu degetul către ceașca de cafea a lui Ashling. Nu, este a lui Ashling, spuse Clodagh. Nu e voie. Poate, dacă vrea, simți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
dacă ar fi fost prevenită că prietenul fiicei sale era un negru dur de doi metri. Colorat, afro-american sau care o fi fost apelativul corect. Nu avea nimic împotriva lor, doar că nu se aștepta la așa ceva. Și, odată ce se obișnuise cu el, a putut să vadă dincolo de culoarea lui și să observe că el chiar arăta bine. Și asta era puțin spus. Era un prinț impunător din abanos, cu piele fină și lucioasă, întinsă peste niște pomeți oblici, ochi migdalați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
în care poștașul îi suna la ușă și îi spunea: Încă un pachet de la fiica ta din Londra. Mai devreme sau mai târziu, urma mereu și telefonul de verificare. Asta dacă nu era vorba de un pachet cu cărți. Lisa obișnuia să îi trimită mamei sale copii care veneau pentru cronici ale cărților lui Catherine Cookson sau Josephine Cox, având credința stupidă că i-ar plăcea să citească povești de dragoste siropoase. Asta până când Pauline spusese: —Ce carte minunată mi-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
neregulă cu asta? Nu ai făcut decât să încerci să îl ajuți. Mai bine nu o făceam, își dădu Ashling seama. Haideți să luăm ceva de mâncare. Au sunat la restaurantul tailandez care făcea livrări la domiciliu și, așa cum se obișnuiseră, au comandat mult prea mult. Chiar și după ce mâncaseră de le pocneau burțile, mai rămăsese o grămadă. — Mereu exagerăm cu Pad Thai-ul, spuse Ashling cu regret. OK, în ce frigider punem resturile până le aruncăm peste două zile? Joy și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
bucurându-se de priveliștea pe care i-o oferea spatele lui Clodagh în timp ce aceasta se îndepărta. Ea știa că e privită și se simțea incredibil de bine. Privirea lui insistentă și curajoasă îi aducea aminte de vremea când toți bărbații obișnuiau să se uite așa la ea. Părea că asta se întâmpla în urmă cu foarte mult timp, aproape ca și cum s-ar fi întâmplat altcuiva. Dar ce făcea? Se bucura că un vânzător de ziare îi făcea ochi dulci? Ești căsătorită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
lingura și împroșcând cu lapte, el ceru zgomotos Sugar-Puffs în loc de Rice Krispies. Clodagh și-a șters picăturile de lapte de pe obraz, deschise gura pentru a începe un discurs despre cum el deja făcuse o alegere și că trebuia să se obișnuiască cu ideea, apoi se răzgândi. În schimb, i-a luat bolul, a aruncat conținutul la gunoi și a pocnit cutia de Sugar-Puffs în fața lui, cu un rânjet pe chip. Fericirea lui Craig s-a diminuat. Nu le mai voia acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
roși Ashling. Sunt înscrisă la sală de ani de zile și nu am slăbit nici un centimetru. Poate ar fi o diferență dacă ai și merge din când în când, spuse Joy, cu ironie. Nu e de ajuns să plătești abonamentul. —Obișnuiam să merg, spuse Ashling indignată. Și, într-adevăr, mergea și făcea sute de variații de abdomene și exerciții pentru talie, atingându-și în mod repetat cotul de genunchiul opus, până i se urca tot sângele în cap și în ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
că tot ce era în neregulă cu Clodagh era că se plictisea. Și la ce fel de job te gândeai? Nu știu încă, recunoscu Clodagh. Nu îmi pasă. Orice... Deși, adăugă ea, orice ar fi, va fi greu să mă obișnuiesc din nou să primesc ordine de la altcineva. Oameni care nu sunt copiii mei, adică. În timp ce Ashling încerca să își adapteze atitudinea acestor noi evenimente, Clodagh căzu în visare. Citea mereu cărți despre femei casnice care porneau propriile lor afaceri. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
dar era încă deranjată de incapacitatea ei de a se relaxa. Apoi își dădu seama care era problema. —A trecut atât de multă vreme de când nu am mai stat la masă fără să fiu întreruptă, încât nu pot să mă obișnuiesc, spuse ea. Îmi tot vine să sar în sus și să le tai oamenilor mâncarea în farfurie... Vezi bărbatul acela de acolo? - spuse ea arătând către un tip care părea venit din New York și care se juca cu mâncarea. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Clodagh stătea pe spate, a închis ochii și s-a lăsat sărutată, după care, ca de obicei, Dylan a trecut la sfârcurile ei. Când a terminat cu asta, a urmat o luptă mută. Pentru că acesta era momentul în care Dylan obișnuia să coboare pe corpul ei pentru câteva minute de sex oral, dar Clodagh nu suporta. Era atât de plictisitor și nu făcea decât să prelungească totul. În seara asta a câștigat, reușind să îi devieze traiectoria. A trecut direct la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
se întreba de ce a făcut efortul, pentru că mama ei nu o suna niciodată. Era prea îngrijorată de nota telefonică. Chiar dacă se întâmpla vreun dezastru, chiar dacă murea tatăl ei, mama ei tot ar fi așteptat să o sune Lisa. După întrebările obișnuite despre sănătatea fiecăreia, Pauline i-a dat Lisei niște vești bune. —Tatăl tău spune că nunta aia ciudată a ta oricum probabil nu e valabilă aici și că nici nu trebuie să divorțezi. Cuvântul „divorț“ o lovi pe Lisa cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
se gândi ea. OK, poate că nu a fost nefericită, nefericită. Dar a fost lipsită de rutină, lipsită de obișnuință. După prima criză de depresie a mamei sale, normalitatea nu a mai existat niciodată. În schimb, viața cu care se obișnuiseră cu toții dispăruse. Pentru totdeauna, deși nici unul nu își dăduse seama pe moment. Ironia este că, inițial, Ashling fusese chiar încântată de faptul că orele de masă nu mai erau respectate. A fost fericită că nu se urlă la ea când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
excepție - ea fusese mereu drăguță și frumos îmbrăcată, și acum nici nu își dădea seama că ieșea cu o fustă pătată de ou. În vara aceea au mers mult în parcul din zonă. —Nu pot să stau în casa asta, obișnuia să urle Monica și îi scotea pe toți afară. Dar chiar și în parc, se oprea foarte rar din plâns și nu avea niciodată o batistă. Așa că Ashling, gândindu-se că nu era frumos ca mama ei să își șteargă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
și, spre amuzamentul lui Ashling, amândoi au fost poftiți înăuntru fără să fie nevoiți să plătească. În camera aglomerată, oamenii veneau tot timpul la el, mai ales alți comici, și Marcus i-a făcut cunoștință cu toți. M-aș putea obișnui cu așa ceva, se gândea ea. Numărul era similar cu altele la care mai fusese. Mulți oameni, înghesuindu-se într-o sală mică și întunecoasă care deținea, într-un colț, un petic mic de scenă. Comicul de care era interesat Marcus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
minute, Marcus a atins-o ușor pe Ashling. Acum putem pleca. Dar nu m-ar deranja dacă am mai rămâne... El dădu din cap. Nu. Vreau să vorbesc cu tine. El zâmbi dintr-odată și Ashling observă că, deși era obișnuit, era totuși genul de om obișnuit care arăta bine. Când s-au instalat într-un alt pub, Marcus întrebă: Și, cum ți s-a părut Lithium Man? Ashling făcu o pauză. —Ca să fiu sinceră, nu prea mi-a plăcut. —A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
o scurtă pauză. Privind-o pe sub gene, i-a zâmbit ușor și, dintr-o căldură bruscă pe care o simțea în stomac, Ashling și-a dat seama că îl găsea atractiv. Probabil că era genul de persoană cu care te obișnuiești. Și nu era deloc ca omul acela de pe scenă. Mai bine - fraierii amețiți nu erau oameni de băgat în pat. Apoi și-a schimbat poziția, și-a lipit capul de al lui Ashling și a spus, pe un ton plin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
nasturii de la cămașă. Fac două sute de abdomene pe zi. Abdomenul lui era o masă încordată, cu șase pachete compacte care se terminau cu o pereche de pectorali pe măsură. Era atât de perfect, încât încrederea Lisei se micșoră. Probabil e obișnuit să se culce cu modele excepțional de slabe. Noroc că ea nu mânca. — Acum tu, spuse el. Cu un zâmbet plin de subînțeles - atitudinea este importantă - și-a tras rochia albă peste cap dintr-o mișcare fluidă. Kelvin avea dreptate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
același gen de filme. —Adică? întrebă Joy. —Cele în limba engleză. Phelim avea o tendință nesuferită de a se considera intelectual și vorbea adesea despre dorința de a merge la filme străine și cu subtitrări. Nu se dusese niciodată, dar obișnuia să o enerveze pe Ashling citind cu voce tare cronici și sugerând că ar trebui să meargă. —Marcus e un fel de om obișnuit, explică Ashling. Nu face sporturi extreme și nu protestează la mitinguri și alte nebunii din astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Iran care omorâse mii de oameni. Dar zilele de plânset tăcut în pat erau întrerupte de accese de furie cu țipete violente, direcționate către soțul și copiii ei, dar, în majoritatea cazurilor, către ea. Nu vreau să mai simt așa! obișnuia ea să zbiere. Ar vrea cineva să se simtă așa? Tu ai noroc, Ashling, tu nu vei suferi niciodată așa, tu nu ai imaginație. Ashling ținea de aceste cuvinte ca și cum ar fi fost un scut. Lipsa imaginației era un lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
o mână în șold și spuse: Nu, chiar mă întreb ce a fost cu asta. Animalele! — Da, nu reușeam să îi conving că sunt cetățean briatnic. Chiar dacă aveam pașaport britanic. Ea se încordă cu frică. —Ești supărat? Nu, m-am obișnuit. La fel s-a întâmplat și data trecută când am venit aici. Arăți minunat, iubita. —Și tu la fel. Kathy tocmai termina o curățenie pe cinste, când Liam i-a lăsat acasă. —Oliver, ea e Kathy, locuiește peste drum. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
să fie un fel de jurnal de bord completat zilnic. Nu știu dacă vreo localitate s-a gândit să aibă un astfel de jurnal? Mai există poate persoane diverse care își adună amintirile în caiete, jurnale zilnice. Sportivii și artiștii obișnuiesc să-și adune articolele din ziare pentru a le arăta mai târziu prietenilor sau să-și scrie propriile memorii. Într-o localitate evenimentele se pot succeda cu repeziciune, sau dacă acolo nu se întâmplă nimic, este o localitate anonimă. În
Moldova Nouă şi împrejurimi : monografie by Apostu Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Administrative/91821_a_93184]