15,624 matches
-
În acest raport de sinteză sunt integrate și zvonuri publice. Despre „hereditrate” știm că s-a pronunțat și I.L.Caragiale, dar imediat după moartea poetului. Despre alcoolism a scris Panaite Zosin la 1902. Vedem, mai sus, în Manuscrisul Potra: „o tristă achiziție a secolului nostru”, deci autorul înscrisului își declară apartenența la „secol”, ceea ce ar fi un indiciu că este și scrie în secolul al XIX-lea. Dacă, însă, el ar fi scris la 1901, de pildă, deci în secolul al
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
aceasta a familiarizării poetului cu spațiul sacru. Amintesc doar că iconografia aferentă acestui poem (acuarela lui Ary Murnu, de pildă) înfățișează o ruină imensă din zid sau piatră. Este, dimpotrivă, o construcție mică din lemn: „Biserică ‘n ruină / Stă cuvioasă, tristă, pustie și bătrână (...) Drept preot toarce-un grier un gând fin și obscur, / Drept dascal toacă cariul sub învechitul mur.” (Ca să fie cari, nu poate fi vorba de ciment sau cărămidă: trebuie lemn; aici se referă la câlții care leagă
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
cărămidă: trebuie lemn; aici se referă la câlții care leagă fresca de peretele cioplit al bisericii). Când compară atât de aplicat sufletul omului cu o biserică - nu se poate vorbi de creștinism la Eminescu? Prin această construcție din lemn „cuvioasă, tristă” bate vântul iar „Năuntrul ei pe stâlpi-i, păreți, iconostas / Abia conture triste și umbre au rămas.” Urmerază afirmația devenită proverbială: „Credința zugrăvește icoanele ‘n biserici” și textul continuă: „Și ‘n sufletu-mi pusese poveștile i feerici, / Dar de-ale
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
cioplit al bisericii). Când compară atât de aplicat sufletul omului cu o biserică - nu se poate vorbi de creștinism la Eminescu? Prin această construcție din lemn „cuvioasă, tristă” bate vântul iar „Năuntrul ei pe stâlpi-i, păreți, iconostas / Abia conture triste și umbre au rămas.” Urmerază afirmația devenită proverbială: „Credința zugrăvește icoanele ‘n biserici” și textul continuă: „Și ‘n sufletu-mi pusese poveștile i feerici, / Dar de-ale vieții valuri, de al furtunei pas / Abia conture triste și umbre au mai
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
păreți, iconostas / Abia conture triste și umbre au rămas.” Urmerază afirmația devenită proverbială: „Credința zugrăvește icoanele ‘n biserici” și textul continuă: „Și ‘n sufletu-mi pusese poveștile i feerici, / Dar de-ale vieții valuri, de al furtunei pas / Abia conture triste și umbre au mai rămas./ în van mai caut lumea-mi în obositul crier, / Căci răgușit, tomnatic, vrăjește trist un grier; / Pe inima-mi pustie zadarnic mâna-mi țiu, / Ea bate ca și cariul încet într-un sicriu...” Desacralizarea lumii
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
M-rea Neamțu, la bolniță, și l-am spovedit și l-am împărtășit pe poetul M. Eminescu. Și au fost acolo Ion Gheorghiță, din Crăcăoani, care acum este primar. Iar M.Eminescu era limpede la minte, numai tare posac și trist. Și mi-au sărutat mâna și au spus: Părinte, Să mă îngropați la țărmurile mării și să fie într-o mânăstite de maici, și să ascult în fiecare seară ca la Agafton cum cântă Lumină lină. Iar a doua zi
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
de o muncă pur intelectuală.“31 Wittgenstein îi comunicase hotărârea bunului său prieten David Pinsent, pe care nu-l va mai vedea niciodată. Acesta va nota în jurnalul său: „Cred că este nemaipomenit că s-a înrolat, dar, totodată, extrem de trist și tragic. În ultima lui scrisoare spune că a lucrat în logică de când a început războiul astfel încât presupun că îndatoririle militare nu îi iau tot timpul. Îmi scrie rugându-se să ne întâlnim din nou într-o bună zi. Sărmane
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
stare să practic filozofia, singura muncă ce mi-a oferit o reală satisfacție. Nici o altă muncă nu mă susține de fapt. Acum sunt extrem de ocupat și gândurile mele sunt solicitate tot timpul, dar când ziua trece sunt doar obosit și trist.“107 Dorința de a reveni la filozofie devine tot mai puternică. În septembrie 1943, Wittgenstein propune Editurii Cambridge University Press publicarea manuscrisului Cercetărilor filozofice alături de textul scrierii sale de tinerețe. Oferta lui va fi acceptată în ianuarie 1944. În februarie
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
miniaturale" (în care, un grup special este constituit din ,,expresii micromomentane" ale feței). Datorită naturii delicate a mușchilor faciali, microsemnalale au o probabilitate mai mare de apariție pe față decât în alte zone ale corpului. De exemplu, microsemnalele unei persoane triste care încearcă să ascundă acest lucru indică conflictul emoțional între starea psihică pozitivă pe care vrea să o arate celorlalți și cea negativă pe care dorește să o ascundă, precum și neputința controlului asupra limbajului corpului 28. Cert este că, în
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
precizat. Componenta afectivă De la frică până la siguranță, de la vinovăție până la onestitate, de la durere până la sănătate, de la nemulțumire până la împlinire, de la bucurie până la tristețe etc., toate stările afective au manifestări corporale. Astfel, oamenii vinovați pleacă capul, se furișează, au o mimă tristă; oamenii jenați își acoperă gura sau fața, se înroșesc, râd nervos sau cu jumătate de gură, se îndepărtează de ceilalți; oamenii mândrii merg țanțoși, cu trunchiul drept, zâmbesc încrezător și fac gesturi triumfătoare (precum gestul ridicării pumnilor); oamenii invidioși aruncă
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
vocii este obiectiv, impersonal, iar când dezvăluie opinii personale asupra celor prezentate, experiențe de viață, mici secrete, tonul devine subiectiv, personal. Se recomandă ca tonul vocii profesorului să fie firesc, modest, natural și respectuos. El poate să fie vesel sau trist, curgător sau sacadat, blând sau sever etc. în funcție de mai mulți factori: starea emoțională și de sănătate, pregătirea științifică și psihopedagogică, atitudinea față de elevi, competențele sale socio-emoționale, specificul tematicii dezbătute, feed-back-ul primit de la elevi, distanța fizică față de elevi, etc. • Impactul ritmului
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
pași uriași" (exprimă râvna, zelul persoanelor extravertite); 6) cu ,,pași mici" (specific persoanelor introvertite când doresc să schimbe direcția, pentru a evita orice pericol); 7) împiedicat (arată conflictul interior al persoanelor, lipsa de siguranță, timiditatea); 8) relaxat (atribuit persoanelor dezinteresate, triste, lipsite de un țel); 9) pe vârfuri (oferă posibilitatea de a te apropia pe furiș sau de a începe să fugi după cineva); 10) legănat (este un mers demonstrativ, al persoanelor care afișează siguranță de sine); 11) inadecvat (cu pași
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
Decizia Anei Karenina este o dovadă convingătoare, În acest sens, iar cînd marea dragoste În care ambii Îndrăgostiți au crezut le-a fost răpită, așa cum s-a Întîmplat cu Romeo și Julieta, atunci sacrificiul vieții proprii devine dublu. * „Cel mai trist lucru În dragoste e că uneori sufletul ți-l ia cine n-are nevoie de dînsul.” (N Iorga) Însă același joc imprevizibil al „dragostei” creează și situația inversă, cînd din egoism continui să te echilibrezi prin sufletul altuia, deși simți
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
să i s-a prezis că va da naștere unui moștenitor. Cristina, cu corpul său viguros și cu un glas puternic, i a făcut pe toți supușii să creadă că profeția s-a adeverit. Chiar ea afirma, pe un ton trist„țipetele noului născut au umplut palatul de o falsă și efemeră bucurie“. În secolul al XVII-lea, venirea pe lume a unui moștenitor era un prilej de bucurie. Continuitatea dinastiilor era asigurată, iar prin căsătorii îndelung analizate se asigurau alianțe
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
copii și care v-a fost mereu atât de devotat, este pe cale să moară de foame. În loc să-l lăsați să sângereze, mai degrabă l-ați hrăni și ati avea grija de el; întreaga Franță nu este decât un mare spital trist și fără provizii. Supușii voștri cred că nu aveți nici un fel de milă pentru suferințele lor și că nu aveți altă preocupare decât puterea și gloria“. Deși legătura dintre Fénelon și rege era strânsă - teologul fiind si tutorele celui de-
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
râdem de fericire“. (trad. n.)La semnarea tratatului dintre reprezentanții cetățenilor și curtea regală franceză, care a permis întoarcerea Anei de Austria și a lui Ludovic al XIV-lea în Paris, tonul său este radical:„îmi scrii câte ceva despre condiția tristă a afacerilor noastre în sărmana Franță. Te asigur că totul a fost prevăzut de ani buni, până în cele mai mici detalii. Ceea ce a surprins pe toată lumea, favorizând ruina noastră, este acest tratat pe care l am semnat, când ar fi
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
a fost vizitată de personaje importante de la curtea regelui. Un dosar al abației este intitulat„Documente privind Prințesa Louise Marie Therese, fiica lui Ludovic al XIV-lea și al Mariei Tereza“. În mod misterios, paginile din dosar au dispărut. Povestea tristă a acestei femei începe în noiembrie 1664, când Maria Tereza a dat naștere unei fetițe. Însă veselia a fost repede transformată în discuții și comentarii deoarece copilul se născuse negru. Unii adăugau că era acoperită de păr din cap până în
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
necesar de a le ajusta pentru a fi demne de ochii publicului cititor. Cu toate acestea, el înțelege graba prietenilor săi dragi de a le publica, explicată prin dorința de a descreți frunțile cititorilor, atât de afectați de acele timpuri triste, în care erau martori doar la revolte. Este o scuză politicoasă pentru aventurile care sunt descrise în lucrare. Al doilea volum poarta titlul L`academie des dames și prezintă corespondența erotica dintre doua verișoare, Tullie și Octavie. Autorul presupus al
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
și împovărați și vă voi odihni pe voi.”. Așadar, fiul risipitor, după ce și-a cheltuit toată avuția părintească, a ajuns să pască porcii în țară străină. într-o zi își vine în fire, și omul păcătos se trezește la realitatea tristă a stării de împătimire în care se găsește. Moartea sufletului, cum o numesc Sfinții Părinți, cu toată aparența ei de fericire, nu satisface pe nici un om, mai ales după ce acesta și-a venit în fire și poate deosebi binele de
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
puternic marcate ideologic, În regimurile totalitare fiind supuse cenzurii și presiunii factorilor politici. De exemplu, tratatul de istorie a României a avut până În prezent trei Începuturi: un prim proiect a fost Început În timpul „obsedantului deceniu”, fiind coordonat de istoricul de tristă faimă Mihail Roller, care a pus istoria românilor În strânsă conexiune cu cea a Uniunii Sovietice. Al doilea proiect a Început În perioada lui Ceaușescu, autorii Împotmolindu-se problemelor sensibile contemporane. În fine, după 1989, au apărut mai multe volume
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
percepută distorsionat ca atotputernicie). Sufletul neiertător este plin de teamă și nu oferă iubirii, pentru a fi el însuși, niciun loc unde să-și poată desface aripile în pace și să se avânte deasupra zbuciumului lumii. El este un suflet trist, fără speranța unui respiro și a ușurării din chin. Sufletul neiertător este sfâșiat de îndoială, de neîncredere, confuz, atât în ceea ce-l privește, cât și față de tot ce vede; el este temător și mânios, slab și fudul, se teme să
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
stări sufletești o emoție ascunsă. Ea constituie un mecanism major, cvasipermanent al raporturilor sociale, însă, în majoritatea copleșitoare a cazurilor, camuflat; este o pasiune cutremurătoare foarte greu sau imposibil de mărturisit (Braud, 2008). Putem recunoaște că suntem furioși, fricoși, speriați, triști sau bucuroși, dar aproape niciodată (sau extrem, extrem de rar) că suntem invidioși. Uneori, susțin specialiștii, invidia este atât de ascunsă, încât individul nu este nici el însuși conștient de faptul că aceasta invidia este adevăratul motiv al propriului său comportament
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
nu lăsăm tristețea să se prelungească, să ne domine. Să ducem o viață activă, care favorizează acțiunea, cooperarea și creativitatea. Având în vedere relația dintre tristețe și depresie, Fr. Lelord și Ch. André (2003) sesizează faptul potrivit căruia atunci când "suntem triști, avem tendința de a ne culpabiliza mai ușor pentru eșecurile noastre și de a le atribui unor componente stabile ale personalității" (facem, așa-zicând, atribuiri interne și stabile). Invers, "eventualele succese vor fi repede considerate ca determinate de circumstanțe" (respectiv
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
numai supraviețuirea, ci supraviețuirea în bunăstare" (p. 133). Bucuria ne pătrunde în suflet de la sine atunci când contemplăm liniștiți (alături de cel drag/cei dragi) un apus de soare, dar se naște și din efortul încununat de succes, de reîntâlnirea după o tristă și nedorită despărțire. Ea va apărea mult mai probabil și cu o intensitate și mai mare, cu cât obstacolele vor fi mai importante, iar drumul spre atingerea scopurilor va fi mai abrupt (Rimé, 2008). Bucuria are mai multe surse: • este
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
dimensiunea personalității puternice are mai puțin impact (Lelord, André, 2003). 68 Din punctul său de vedere, Osho (2003) consideră că tristețea "este o mânie pasivă; iar mânia este o tristețe activă" (p. 43), căci: "este foarte greu ca un om trist să se enerveze; dacă se va enerva, tristețea lui va dispărea. Este foarte greu la un om mânios să se întristeze; dacă se va întrista, mânia lui va dispărea" (ibidem). 69 Unii cercetători au constatat faptul că în 62% dintre
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]