15,674 matches
-
sensul propriu al termenului, acestea nu pot fi decât obiecte brute, fragmente din corpul sacru, din piatră, copacul sau lucrurile În care s-a concretizat apariția divină. Totuși, cuvântul este folosit pentru a denumi și bunurile manufacturate asociate unui centru sacru (deși termenul mai adecvat ar fi cel de fetiș): unele reprezintă imagini ale divinităților protectoare ale locului, ale unor miracole sau ale monumentelor de acolo; altele reproduc, prin analogie, materialele care dau identitatea lăcașului sacru; iar altele nu au nicio
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
bunurile manufacturate asociate unui centru sacru (deși termenul mai adecvat ar fi cel de fetiș): unele reprezintă imagini ale divinităților protectoare ale locului, ale unor miracole sau ale monumentelor de acolo; altele reproduc, prin analogie, materialele care dau identitatea lăcașului sacru; iar altele nu au nicio legătură cu lăcașul, sunt obiecte de cult comune, despre care se crede Însă că, prin contactul cu centrul consacrat, au dobândit puteri aparte. Relicvele sunt achiziționate În speranța că vor permanentiza puterile legate de centrul
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
legate de centrul pelerinajului, vor asigura sănătatea, vor produce vindecări miraculoase, vor permanentiza protecția divină, vor oferi prestigiu și legitimitate cultică. Relicvele aduse după o asemenea călătorie inițiatică funcționează ca un pelerinaj inversat: ele permit credincioșilor să păstreze puterea centrului sacru, fără a mai fi nevoie de un alt pelerinaj. În același timp, ele devin, la rândul lor, centrul unor pelerinaje „microscopice”, efectuate În spațiul intern al comunității de rudele și vecinii pelerinului Întors acasă, cu scopul de a vedea, de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
comunității de rudele și vecinii pelerinului Întors acasă, cu scopul de a vedea, de a atinge obiectul „ales”. Lăcașurile care fac obiectul pelerinajelor beneficiază de un anumit „universalism”, evident În mai multe aspecte ale manipulării simbolice a centrului. Același loc sacru poate fi revendicat de mai multe sisteme religioase, astfel Încât spre el pot converge pelerinaje ale credincioșilor din religii diferite - așa cum este cazul Ierusalimului. De asemenea, un centru se păstrează ca termen de referință pe parcursul mai multor generații și al mai
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
unitar. La urma urmei, această caracteristică este cea care conferă caracterul universal al unui lăcaș major: puterea de a absorbi și de a reflecta o multitudine de discursuri religioase (J. Eade, M. Sallnow, 1991, p. 15). În sfârșit, În jurul locului sacru apar o mulțime de „locuri” profane: târguri și bazare ambulante, unde se dezvoltă un comerț Înfloritor (nu neapărat cu relicve); case, sate sau orașe care asigură cazarea și hrănirea pelerinilor; instituții ocupate cu protejarea pelerinilor și asigurarea ordinei; locuri și
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
ei nu este radical transformat, ci doar Îmbogățit În planul experiențelor și al personalității - vezi A. Blasi, 2002). Pelerinajul implică o ieșire din universul comun, ieșire cu atât mai semnificativă cu cât distanța (fizică sau culturală) dintre „casă” și locul sacru râvnit este mai mare. De aceea, pelerinajul reprezintă o luptă cu spațiul, iar imaginea sa tipică este aceea a mersului pe jos, pe mari distanțe, În condiții dificile, asemănătoare cu o asceză sau cu o probă inițiatică. Spre deosebire de alte rituri
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
succesiune de secvențe rituale, de durată mai mare, precum inițierile eroice sau vindecările magice). Pelerinajul, ca ansamblu ritualic unitar, poate să solicite luni și chiar ani ( În condițiile mersului pe jos), mai ales În cazul unor călătorii devoționale către centre sacre Îndepărtate. De aceea, călătoria pelerinului cunoaște câteva secvențe clare: plecarea, parcurgerea drumului, atingerea centrului, comuniunea consacratoare, călătoria de Întoarcere, reinserția și repoziționarea socială datorită prestigiului astfel dobândit. În imaginarul popular, călătoria pelerinului este Înconjurată de o aureolă inițiatică. La capătul
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de obicei, de ameliorare a condiției profane - vindecare fizică sau psihică), fie În urma unei transformări spirituale. În alt plan, schimbarea poate fi produsă de simpla conștientizare a diferențelor: experiența pelerinajului mediază Între familiar și necunoscut, mundan și miraculos, profan și sacru, Același și Celălalt (A. Morinis, 1992, p. 26). Deseori, călătoria include elemente specifice riturilor de inițiere. Traseul pelerinajului este marcat de atingerea mai multor locuri sacre, care se Înșiruie, Într-un crescendo, până la Centrul căutat. La aceste altare, biserici și
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
a diferențelor: experiența pelerinajului mediază Între familiar și necunoscut, mundan și miraculos, profan și sacru, Același și Celălalt (A. Morinis, 1992, p. 26). Deseori, călătoria include elemente specifice riturilor de inițiere. Traseul pelerinajului este marcat de atingerea mai multor locuri sacre, care se Înșiruie, Într-un crescendo, până la Centrul căutat. La aceste altare, biserici și mânăstiri (moschei, temple) sau locuri din natură consacrate religios (munți, stânci, poiene, izvoare, lacuri etc.), pelerinul performează diferite acte de devoțiune. Cel mai adesea, el experimentează
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de șapte ori a templului Ka’aba, parcurgerea de șapte ori a celor 394 de metri care separă munții Safa și Murwa), altele ca acte de devoțiune religioasă (rugăciunile de pe Muntele Arafat), altele ca acte cu substrat magic (atingerea zidurilor sacre sau aruncarea pietricelelor Înspre cele trei pietre sacre). Nu o dată, pelerinul Încearcă să Își permanentizeze legătura cu centrul sau centrele sacre prin Înscrierea numelui său, fie pe monumente dedicate acestui scop (ex voto), fie pe zonele disponibile ale locului sacru
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de șapte ori a celor 394 de metri care separă munții Safa și Murwa), altele ca acte de devoțiune religioasă (rugăciunile de pe Muntele Arafat), altele ca acte cu substrat magic (atingerea zidurilor sacre sau aruncarea pietricelelor Înspre cele trei pietre sacre). Nu o dată, pelerinul Încearcă să Își permanentizeze legătura cu centrul sau centrele sacre prin Înscrierea numelui său, fie pe monumente dedicate acestui scop (ex voto), fie pe zonele disponibile ale locului sacru (pereții peșterii unde este altarul, scoarța copacilor din
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Murwa), altele ca acte de devoțiune religioasă (rugăciunile de pe Muntele Arafat), altele ca acte cu substrat magic (atingerea zidurilor sacre sau aruncarea pietricelelor Înspre cele trei pietre sacre). Nu o dată, pelerinul Încearcă să Își permanentizeze legătura cu centrul sau centrele sacre prin Înscrierea numelui său, fie pe monumente dedicate acestui scop (ex voto), fie pe zonele disponibile ale locului sacru (pereții peșterii unde este altarul, scoarța copacilor din preajmă, zidurile construcțiilor etc.). Același scop simbolic este urmărit și prin actele de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
sacre sau aruncarea pietricelelor Înspre cele trei pietre sacre). Nu o dată, pelerinul Încearcă să Își permanentizeze legătura cu centrul sau centrele sacre prin Înscrierea numelui său, fie pe monumente dedicate acestui scop (ex voto), fie pe zonele disponibile ale locului sacru (pereții peșterii unde este altarul, scoarța copacilor din preajmă, zidurile construcțiilor etc.). Același scop simbolic este urmărit și prin actele de marcare a centrului sacru: pelerinii Încearcă să lase Însemnele trecerii lor (prin aceste inscripții), În speranța prelungirii comuniunii (magia
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
său, fie pe monumente dedicate acestui scop (ex voto), fie pe zonele disponibile ale locului sacru (pereții peșterii unde este altarul, scoarța copacilor din preajmă, zidurile construcțiilor etc.). Același scop simbolic este urmărit și prin actele de marcare a centrului sacru: pelerinii Încearcă să lase Însemnele trecerii lor (prin aceste inscripții), În speranța prelungirii comuniunii (magia prin simpatie) cu puterea mistică localizată acolo: „Aceste mărci, mai mult sau mai puțin individualizate, sunt concepute pentru a avea o semnificație numai pentru vizitator
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
palier spiritual, pelerinajul duce la confirmarea credinței, la purificare, la o revelație religioasă, la depășirea unei crize existențiale, la o transfigurare personală. În esență, pelerinul se așteaptă ca pelerinajul (experiența trăită În timpul călătoriei și, mai ales, al contactului cu centrul sacru) să exercite o anumită influență (benefică, deși nu imediat vizibilă ) asupra existenței sale ulterioare. El pleacă pentru a se Întoarce schimbat, eliberat de poverile existenței anterioare și transfigurat, adică pregătit să accepte și să ducă mai departe dificultățile vieții - pe
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
reflecția asupra semnificațiilor cuprinse În valorile religioase și culturale de bază; actualizarea rituală a legăturii dintre paradigma religioasă și experiențele umane trăite În comun; emergența, din personalități fragmentate, a unei personalități integrale; mișcarea dinspre un centru profan către o periferie sacră, care devine, dintr-odată și pentru puțin timp, centrală pentru individ, un axis mundi al credinței sale; mișcarea În sine, ca simbol al communitas, care se schimbă În timp, ca o antiteză a Încremenirii specifice structurii; individualitatea promovată Împotriva mediului
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
reinterpretarea neoficială a acestora, a conflictelor dintre fundamentaliști, secte și grupuri confesionale, pentru a conduce la consens și communitas, sau dintre aceștia și mișcări de opoziție, pentru separare și diviziune. Într-adevăr, procesul de consacrare a unui loc drept „centru” sacru și de dezvoltare a unui sistem de pelerinaje permanente este intim legat de existența și de abilitățile organizaționale și promoționale ale unui grup de oficianți ai ceremoniilor magico-religioase. Analizând pelerinajele de la Lourdes, J. Eade (1991) a arătat cum oficianții creează
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
ale unui grup de oficianți ai ceremoniilor magico-religioase. Analizând pelerinajele de la Lourdes, J. Eade (1991) a arătat cum oficianții creează un sistem complicat de reguli și microrituri, care le asigură controlul ritual (ritual mastery, În terminologia Catherinei Bell) asupra locului sacru și a maselor de pelerini. Numărul mare de pelerini și presiunea exercitată de aceștia pentru a beneficia mai repede și mai intens de contactul (vindecător) cu apa sfântă au generat o „diviziune bine stratificată a muncii ” și un ansamblu de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Sallnow, 1991, p. 56). Sistemul este controlat de călugării „hospitalieri”, În special de cei care se ocupă de conducerea și Îngrijirea pelerinilor („brancardieri”). Cu toate acestea, conflictele dintre „hospitalieri” și pelerini apar frecvent, Îndeosebi În ceea ce privește „demarcările spațiale și temporale dintre sacru și profan” (J. Eade, M. Sallnow, 1991, p. 58). Mai ales În momentele de vârf ale ceremoniilor liturgice (cele care atrag marile fluxuri de pelerini), relațiile tensionate dintre participanți (ei Înșiși eterogeni și aflați acum În competiție pentru a se
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Sallnow, 1991, p. 58). Mai ales În momentele de vârf ale ceremoniilor liturgice (cele care atrag marile fluxuri de pelerini), relațiile tensionate dintre participanți (ei Înșiși eterogeni și aflați acum În competiție pentru a se plasa cât mai aproape de centrul sacru) și oficianți devin evidente: În timpul slujbei de binecuvântare, spațiul devine obiect de confruntări Între hospitalieri și pelerini, În căutarea unei poziții cât mai bune. ș...ț. Pe măsură ce slujba se apropie de momentul culminant, granițele dintre pelerinii bolnavi și cei sănătoși
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
În primul rând, martorii miracolelor (cei cărora li s-a arătat divinitatea sau care au asistat la un miracol făcut de aceasta ori de persoana căreia divinitatea i s-a arătat), care confirmă prin prezența și narațiunile lor autenticitatea centrului sacru. În al doilea rând, „specialiștii religioși”, care gestionează contactul cu sacrul și care instituționalizează miracolul, normează comportamentele religioase și canonizează formele de comunicare cu divinitatea sau oamenii prin care aceasta se manifestă. În al treilea rând, numeroasele categorii de beneficiari
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
divinitatea sau care au asistat la un miracol făcut de aceasta ori de persoana căreia divinitatea i s-a arătat), care confirmă prin prezența și narațiunile lor autenticitatea centrului sacru. În al doilea rând, „specialiștii religioși”, care gestionează contactul cu sacrul și care instituționalizează miracolul, normează comportamentele religioase și canonizează formele de comunicare cu divinitatea sau oamenii prin care aceasta se manifestă. În al treilea rând, numeroasele categorii de beneficiari ai pelerinajului: organizatorii (de la congregații religioase la firme de turism), facilitatorii
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de la congregații religioase la firme de turism), facilitatorii (cei care asigură cazarea și hrana pelerinilor), beneficiarii (numeroasele grupuri care produc și vând obiecte legate de cultul respectiv) și promotorii (de la reprezentanții unor culte care fac propagandă pentru un anumit centru sacru la reprezentanții mass-media, pentru care pelerinajul, prin amploarea lui socială, și pelerinii, prin caracterul spectaculos al experiențelor lor, constituie un subiect inepuizabil). Pelerinajele modernetc "Pelerinajele moderne" În lumea contemporană, pelerinajele dovedesc o vitalitate aparte, nu numai prin perpetuarea prestigiului istoric
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Vanga din Bulgaria ( G. Valtchinova, 1998), Medjugorje din Bosnia (E. Claverie, 1991); Conyers-Georgia din SUA (Ph. Davis, J. Boles, 2003) ori de aparițiile supranaturale din 1996 care au condus la pelerinajele a mii de indieni Navajo la cei patru munți sacri și la crearea Zilei de Rugăciuni a Unității Naționale Navajo (M. Swarz, 1998). La fel, În România postcomunistă au apărut numeroase locuri sacre, asociate unor moaște binefăcătoare, care au generat numeroase pelerinaje: moaștele Sfintei Parascheva de la Iași, ale sfântului Dumitru
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
supranaturale din 1996 care au condus la pelerinajele a mii de indieni Navajo la cei patru munți sacri și la crearea Zilei de Rugăciuni a Unității Naționale Navajo (M. Swarz, 1998). La fel, În România postcomunistă au apărut numeroase locuri sacre, asociate unor moaște binefăcătoare, care au generat numeroase pelerinaje: moaștele Sfintei Parascheva de la Iași, ale sfântului Dumitru de la București, ale Sfântului Calinic de la Cernica etc. Între acestea se distinge pelerinajul la moaștele Sfintei Parascheva depuse la Iași, care atrage nu
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]