426 matches
-
Unele dintre obiecte erau ca niște mici animale; sau, mai curând, erau făpturi vii, dotate cu stângăcia și inerția obiectelor, făpturi care cădeau, alunecau, se zdruncinau, se rostogoleau. Poate că fetișurile pictate de Alex nu reprezentau decât încercări homeopatice de îmblânzire a acestor mărunte zeități maligne. Existau mici creaturi-obiecte care ascundeau anumite lucruri și se manifestau prin zgomote surde, ca de șoarece, ce încetau de îndată ce se apropia și se uita Alex la ele, anumite umbre dense pe care le ocolea, tresărind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
de moarte, înțelepciunea unei plăceri obținute prin punerea de acord cu lumea în dimensiunea momentului, bucuria neumbrită de niciun nor obținută prin practica purei plăceri de a exista - tot atâtea maxime simple și teribil de eficace pe teren existențial... -8- îmblânzirea morții. Epicurismul se structurează în jurul acestei evidențe: vom muri. Adevăr banal, desigur, dar ocultat de cei mai mulți oameni, care se mint, se iluzionează, trăiesc ca și cum ar fi eterni, se îmbată în existență zbenguindu-se ca niște ludioni fără moarte, deformează realitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
pedeapsă trimisă de vreo divinitate înfuriată de cine știe ce greșeală a nefericitei, ci o simplă disfuncție a atomilor, a canalelor fiziologice, o consistență inadecvată a substanțelor. Cerul? Gol de zei, dar plin de atomii care compun soarele, luna, aștrii, stelele... -10- îmblânzirea morții. Nimic nu se naște din nimic, totul pleacă de la atomi și de la deplasările lor în vid - e un lucru care se știe de-acum. Chiar și moartea se supune acestei legi. Or, ea se află la originea multor temeri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
încât aș putea să-ți descriu locul cutărui sau cutărui mormânt. Ce frumoasă era grădina noastră de alături!” (3 decembrie 1973 Ă 227). Or, amintirea unei grădini de lângă cimitir e semnul clar al conviețuirii cu moartea; copilăria, un exercițiu pentru îmblânzirea ei. În fine, cu alt prilej: „Nu mai pot să sufăr oamenii. La ce bun să stăm de vorbă Ă și despre ce? Singurul loc care mi-ar plăcea este Șanta. Copilăria este o realitate uriașă” (30 iunie 1972 Ă
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
meteorologia. Doar Maine de Biran a mai trăit cu o asemenea intensitate tragedia de a trebui să îndure în spiritul său fluctuațiile de temperatură, fluctuațiile timpului în sensul cel mai puțin metafizic cu putință. Mai cu seamă dezghețul, tendința de îmblânzire a vremii o resimt cel mai cumplit” (III, 288). Într-un aprilie, notează: „Stomacul, intestinele Ă făcute praf. Nu mai diger aproape nimic. Legume în apă Ă sau moartea, asta e unica alegere ce-mi rămâne” (I, 311). Finalmente, Cioran
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
de moarte, înțelepciunea unei plăceri obținute prin punerea de acord cu lumea în dimensiunea momentului, bucuria neumbrită de niciun nor obținută prin practica purei plăceri de a exista - tot atâtea maxime simple și teribil de eficace pe teren existențial... -8- îmblânzirea morții. Epicurismul se structurează în jurul acestei evidențe: vom muri. Adevăr banal, desigur, dar ocultat de cei mai mulți oameni, care se mint, se iluzionează, trăiesc ca și cum ar fi eterni, se îmbată în existență zbenguindu-se ca niște ludioni fără moarte, deformează realitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
pedeapsă trimisă de vreo divinitate înfuriată de cine știe ce greșeală a nefericitei, ci o simplă disfuncție a atomilor, a canalelor fiziologice, o consistență inadecvată a substanțelor. Cerul? Gol de zei, dar plin de atomii care compun soarele, luna, aștrii, stelele... -10- îmblânzirea morții. Nimic nu se naște din nimic, totul pleacă de la atomi și de la deplasările lor în vid - e un lucru care se știe de-acum. Chiar și moartea se supune acestei legi. Or, ea se află la originea multor temeri
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Metoda 6-3-5); * oferă o gamă mai largă și mai variată de idei ca „6-3-5”. Totuși, față de brainstormingul oral, metoda brainwriting nu generează un număr atât de mare de idei, lipsind tocmai acele idei foarte îndrăznețe sau nebune din care, prin „îmblânzire”, se nasc cele mai originale soluții. 10.1.8 Metoda anchetei Delphi Metoda anchetei Delphi, botezată după numele locului oracolului antic grecesc al viitorului, a fost pusă la punct de către O. Helmer în anii 1964-1965. Scopul urmărit este de a
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
răspuns că nu. De aici se deduce că geniile tolerează și exploatează ideile care sfidează firul logicii, căci ele ar putea să schimbe perspectiva asupra lucrurilor. Un alt argument al tratării cu atenție a ideilor fanteziste este faptul că, prin „îmblânzire”, pot fi sursa celor mai originale idei. Ne aducem aminte, în cadrul ședințelor de brainstorming (a se vedea §10.1.1) cele mai fanteziste idei sunt analizate separat spre sfârșitul ședinței. De multe ori ele sugerează o idee valoroasă care se
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
fi reluată mai târziu de Virgil Nemoianu care evidențiază că succesiunea Iluminism neoclasic Iluminism romantic Romantism poate fi identificată astfel, fără rezerve, doar în Anglia sau într-o mult mai mică măsură în Franța și Germania.198 În studiul său, Îmblânzirea romantismului, acesta susține teoria unei anumite disocieri în interiorul curentului ce a dominat începutul secolului al XIX-lea, identificându-se etapa numită High Romanticism romantism "înalt" pentru care autorul folosește prescurtarea HR, caracterizat prin radicalism ideologic, coerență, vizionarism, integrarea contrariilor și
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
de idei), Editura Enciclopedică, București, 2004. 90. Munteanu, Romul, Cultura europeană în epoca luminilor, Editura Pro Humanitate, București, 1999. 91. Munteanu Romul, Clasicism și baroc în cultura europeană din secolul al XVII-lea, Editura Allfa, București, 1998. 92. Nemoianu, Virgil, Îmblânzirea romantismului literatura europeană și epoca Biedermeier, traducere de Alina Florea, Editura Minerva, București, 1998. 93. Nietzsche, Friedrich, Nașterea tragediei, traducere de Ion Dobrogeanu -Gherea și Ion Herdan, Editura Pan, 1992. 94. Orieux, Jean, La Fontaine, Flammarion, Paris, 1976. 95. Papu
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
romantism în dramaturgia românească, Editura Minerva, București, 1973, p. 7. 196 Cf. G. Călinescu, Clasicism, romantism, baroc, în volumul Impresii asupra literaturii spaniole, București, Editura pentru literatură universală, 1965. 197 Cf. Vicu Mândra, op. cit., p.7. 198 Cf. Virgil Nemoianu, Îmblânzirea romantismului literatura europeană și epoca Biedermeier, traducere de Alina Florea, Editura Minerva, București, 1998, p.174. 199 Idem, p. 171. 200 Grigore Alexandrescu, Poezii. Proză, Editura Ion Creangă, București, 1980, p. 111. 201 Paul Cornea, Studiu introductiv, p.23. 202
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
of Romanticism, New York, 1986; Mihai Zamfir, Din secolul romantic, București, 1989; J. de Tréville, Le Paradoxe du romantisme, Paris, 1994; Nicolae Manolescu, Poeți romantici, București, 1995; Poezia românească în epoca romantică, îngr. și pref. Mircea Anghelescu, București, 1997; Virgil Nemoianu, Îmblânzirea romantismului. Literatura europeană și epoca Biedermeier, tr. Alina Florea și Sanda Aronescu, București, 1998; Dim. Păcurariu, Curente literare românești și context european, București, 1998, 121-163; Th. Hart, A Reading of Romanticism, New York, 2002. D.G.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289353_a_290682]
-
mai ales în Islam, purtarea bărbii este o cerință . Ea devine aici o marcă a apartenenței religioase și a ascultării regulilor dicate de Profet. Interpretarea devine negativă atunci când ne referim la sintagma ce exprimă minciuna («trage niște barbeă). Bărbierirea semnifică îmblânzirea forței primitive. Simbolic, actul se înscrie în ruptura cu natura sa animală. Astfel, visul care are imaginează bărbierirea vorbește despre relația subiectului cu pulsiunile sale, dorința de a le stăpâni, dar și faptul că le refulează, le ascunde, le mutilează
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
fi în interiorul aceleiași limbi sau a aceleiași persoane și vom vorbi atunci de ospitalitatea de sine, acordată sinelui, de auto-ospitalitatea jurnalului sau a scrierilor autobiografice. Meditația autorului se încheie cu problema dorinței de ospitalitate ca dorință de identitate în scopul îmblânzirii părții de alteritate din ea. Iată așadar pe scurt problematica complexă a cărții lui Alain Montandon despre ospitalitate, pusă în legătură cu dorința, cu literatura și cunoașterea. Instrumentele fine cu care operează eseistul din Auvergne sunt furnizate deopotrivă de sociopoetică, istoria literaturii
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
din spațiul propriu economiei, fac din aceasta un idiom major al construcției raporturilor sociale. Îndeosebi, categoria metonimică a pieței desemnând, de exemplu, o instanță imanentă de reglare sau de distrugere, "forțe", periculoase sau benefice, de eliberare, de combatere sau de îmblânzire, un spațiu de schimb și totodată un operator de unificare al statului-națiune de ieri, al lumii de astăzi etc. ocupă o poziție centrală în producerea mitologiilor politice actuale și în mișcările de fuziune sau de fisurare pe care le derulează
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
Editura Vitruviu, București, 2001, pp. 256-257. 373 Ibidem, p. 260. 374 Ibidem, p. 256. 375 Dumitru Stăniloae, Teologia Dogmatică Ortodoxă, I, 1978, p. 378. 376 Volume publicate: La ruptul apelor, 1960, Neliniști, 1963, Din patru vânturi, 1964, Insula cerbilor, 1966, Îmblânzirea focului, 1971, Momentul inimii, 1975, Încercarea de a nu muri, 1980, Întoarcerea dramaticului Eu, 1983, Scrieri alese, I-II, 1985, Ciclul italian sau criza de timp, 1987, Piramida singurătății, 2000, Ninge la o margine de existență, 2002, Decebal, 2003; Momentul
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
ea o feminitate căreia lucrul dorit i se oferea înainte de a fi cerut, un val puternic, ce sustrăgea fățiș și seren suportul lucrurilor aflate dinaintea lui, convins că i se cuvine (Poseidon avea mai târziu să se răzbune crunt pentru îmblânzirea de către o muritoare a acestui val, varianta feminină a furtului prometeic și cu nimic mai prejos decât el). Din vârful gestului înaripat ce-i ridicase în aer mâna, femeia îi dăruise bărbatului obligația - scara de mătase pe care s-ar
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
putea funcționa - un domeniu pe care, judecând după zvârcolirile din adâncu-i, fluviul nu era deloc gata să-l cedeze. El și matca lui erau una: a-și lăsa albia definită din afară ar fi echivalat cu înstrăinarea de ea și îmblânzirea lui până la docilitatea umilitoare a canalului. Și tocmai asta se întâmplase, cel puțin deocamdată. Dar cine putea ști ce forțe disruptive se acumulau acum ca răspuns în profunzimea astfel alienată, gătindu-se de salt dincolo de pragul ei splendid definit inginerește
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
și al lăcustelor, al porumbeilor și al turturelelor. Intermezzo-ul muzical care umple timpii de pauză este un fel de imn al păcii. * * * Într-o vreme, prizonierii din centrul de detenție de la Muret, aproape de Toulouse, aveau o tehnică proprie de îmblânzire a șoarecilor de pădure care mișunau prin închisoare. Imediat ce capturau un nou-născut, îl puneau într-o găleată de plastic plină cu apă și îl salvau (în ultimul moment, chiar când era pe punctul de-a se îneca). Apoi, îl luau
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
chingile retorice ale lui Aristotel. Viziunea estetizata este, de aceea, profund neregulata, atât la nivelul formei, cât și la cel al conținutului. Blake disprețuiește uniformitatea epica și desenul rectiliniu și nu depune niciun efort în direcția eliminării contradicțiilor și a îmblânzirii asperităților de ton. Eul creator intenționează să mențină aspectul incongruent și spontan al viziunii empirice, estetizându-i datele într-o manieră aparent neglijență: anumite porțiuni de text și anumite anluminuri sunt lăsate, în chip intenționat, nefinisate sau finisate în chip superficial
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
chiar dacă aparent paradoxale: să găsească în nesigurele compromisuri ale anticei instituții a diplomației fundamentele unei transformări politice dramatice (deși valabilă pe termen lung) - înlocuirea sistemului statelor suverane cu o autoritate politică globală și, implicit, disciplinarea vechii practici a războiului prin îmblânzirea politicii internaționale în ceva asemănător politicii interne. Toate acestea ne conving de faptul că, pentru Morgenthau, lecțiile istoriei depind de calitatea relației dintre putere și pace. Pentru el, cele două sunt inseparabile. Adeseori le vedem situate în compartimente etanșe diferite
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
să sufere modificări minore dacă, pentru a întruni majoritatea, este prezentată în mod constant în termeni supranaționali. O asemenea modificare nu ar fi atât de radicală încât să acționeze împotriva obiectivelor și instrumentelor politicii naționale. Însă pot avea loc o îmblânzire a politicii naționale, retragerea dintr-o poziție avantajoasă și adaptarea sau reformularea ei în virtutea principiilor supranaționale întrupate în limbajul rezoluției. Diplomații mai experimentați, acreditați la Națiunile Unite, sunt recunoscuți pentru abilitatea lor de a atrage alte națiuni de partea lor
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
Unite pot fi incluse pe agenda lor de lucru, întărind în același timp puterea organizației mondiale și trăgându-și puterea din ea. „Cea mai importantă cerință”, pentru a cita introducerea raportului anual al secretarului general din 1957, ...constă astăzi în îmblânzirea conflictelor dintre state, nu în ascuțirea lor. Dacă este folosită cum trebuie, Organizația Națiunilor Unite poate servi unei diplomații a reconcilierii mai bine decât orice alte instrumente aflate la dispoziția statelor membre. Toate aspirațiile și interesele diferite ale lumii se
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
sus și al cărui rost în economia piesei este decisiv. Prin el provoacă prima reversie de ordin moral a personajelor, dintre cele două ale desfășurării dramatice: remușcarea și pocăința celor vinovați de nedreptate, a doua, și ea înfățișată deja, fiind îmblânzirea celui nedreptățit, a lui Prospero. Deznodământul piesei este determinat de aceste două intervenții ale duhului, una comandată, însă executată cu fantezie de improvizație și peste așteptări, cealaltă datorată propriei sale inițiative. Așa cum, în cadrul mai larg, generic, al celor poruncite de
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]