423 matches
-
de mare rang. În cursul luptei dintre Patrocles și Sarpedon, al treilea cal, lăturașul Pedasos, lovit de sulița lui Sarpedon destinată lui Patrocles, cade, nechezând cumplit, în pulbere și moare. Ceilalți doi cai, caii nemuritori, se cabrează și li se încâlcesc hamurile. Automedon sare fulgerător și le taie cu sabia pe cele ale lui Pedasos, eliberându-i pe ceilalți doi și, împreună cu Patrocles, reia lupta și măcelul. Patrocles moare, ucis de sulița lui Hector, care îl vrea și pe Automedon, dar
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
desfășurării actului lingvistic și sunt descrise de conținutul lexical al adverbelor temporale: • anterioritate; acțiunea verbului regent este situată într-un timp anterior desfășurării actului lingvistic: ieri, alaltăieri, aseară, astă-vară etc.: „... Și pare c-a fost ieri, ieri pare că-și încâlcea degetele în barba lor albă și asculta la graiul lor înțelept și șoptitor...” (M. Eminescu, P.L., 37) • simultaneitate; acțiunea verbului regent este situată în chiar timpul desfășurării actului lingvistic: azi, acum etc.: „Cu fiecare lucru, azi știu, / mă-nrudesc și
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
se temea pentru sănătatea mintală a familiei ei, îl abordă pe înțelept cu o ultimă rugăminte. „Te rog”, plânse ea, „Spune-mi ce să fac și voi face, dar te rog ajută-ne” De data aceasta, sfatul înțeleptului a fost încâlcit, dar ușor de urmat. „Scoate găinile și porcii din colibă.” Repede, ea a îndepărtat toate animalele și întreaga familie a trăit fericită împreună tot restul vieții. Morala este că orice înțelegere arată mai bine după ce o anumită parte a fost
[Corola-publishinghouse/Science/2304_a_3629]
-
relațiilor dintre șefi și subalterni. 4.4. Depășirea dificultățilortc "4. Investigarea și depășirea dificultăților" În realitate, piedicile ce apar în calea conducerii nu acționează separat unele de altele, ci interacționează, se înlănțuie, determându-se sau condiționându-se reciproc - mai mult, „se încâlcesc” unele cu altele, lucrurile devenind mult mai complicate. „Descâlcirea” lor, anihilarea sau înlăturarea efectelor lor negative ajunge să fie o chestiune de mare finețe, care trebuie realizată cu multă pricepere și, mai ales, cu mult tact. Din această perspectivă, problema
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
un mod oarecare, similară cu evoluția stabilită în mod similar a celorlalte arte. Răspunsul nu va fi, desigur, un simplu "da" sau "nu". El nu va lua forma unui ansamblu de linii paralele, ci mai degrabă aceea a unui sistem încâlcit de coincidențe și divergențe. (c)
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
a acoperit/ Și peste tot doar sânge se arată"), sunt, în fața iubirii, lipsite de orice inițiativă: Nici spada și nici brațul ce răpune,/ Nici scutul, zalele, nici cutezanța/ Nu pot să-l apere de mreji, scoțându-l/ Când i-a-ncâlcit și inima, și gândul..." Intenția parodică transpare cu claritate atunci când autorul simte nevoia să se detașeze net de înaintașii săi. Pentru că aceștia, din pudoare sau prea mult zel (ironia este evidentă: "Spun lucruri ce le-ascunse cronicarul/ Turpino 225, bănuind
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
noi că înseamnă etern". Citatul, reprodus drept motto de McEwan, este din Cesare Pavese. Romanul, colaj de fragmente explodate " În sudalmă lumea e mică; deasupra ei atârnă un bulgăre de sânge. Și în sudalmă mama pândește un mosor cu firele încâlcite deasupra lumii. Pe căldura asta înjuri de gheață, spune Adina și maxilarele Clarei mestecă, limba ei se zbate în gură. Când înjură, Clara face mereu crețuri în obraz, în sudalmă fiecare vorbă e un glonț și poate să țintească obiectele
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
ale lui Loulou, copil al străzii (Jean Vancoillie, puțin cam exasperant) și al cuplului de părinți pe care încearcă să-i adopte: Juliette (Anémone), inventatoare și Pique-la-Lune (Jean Reno), un hoț destul de simpatic. Așa cum arată și titlul, filmul este cam încîlcit și jonglează între poznele prostuțe ale acestui trio mortal și momentele de calm în care iese la iveală tandrețea acestor inadaptați cu inima de aur. Acestea fiind spuse, în universul actual standardizat al ficțiunilor televizate, filmul este destul de bun. Libération
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
Nou Ah! Ce moșneag îndrăzneț că ai să mă cercetezi că de nu mi te-ndoiești că pe loc te nimicesc, căci sunt Anul Nou. Haiducii Anul Nou, te felicităm! Anul Vechi Ah! Ce necaz și ce belea s-a încâlcit în cinstită barba mea, căci numai cel de sus va ști când dracu s-a mai descâlci, dar tu tânăr, tinerel ai ac pentru cojocul lui moș bătrânel și cum ai îndrăznit, tu, să întrebi un om atât de mare
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
de mare rang. În cursul luptei dintre Patrocles și Sarpedon, al treilea cal, lăturașul Pedasos, lovit de sulița lui Sarpedon destinată lui Patrocles, cade, nechezând cumplit, în pulbere și moare. Ceilalți doi cai, caii nemuritori, se cabrează și li se încâlcesc hamurile. Automedon sare fulgerător și le taie cu sabia pe cele ale lui Pedasos, eliberându-i pe ceilalți doi și, împreună cu Patrocles, reia lupta și măcelul. Patrocles moare, ucis de sulița lui Hector, care îl vrea și pe Automedon, dar
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
voită. Decorul poartă aceeași amprentă a sordidului ("Corabia de plumb în roșul unui asfințit/ Din portul negru, întinse pânzele murdare", Corabia de plumb; După ce umblasem, zbuciumat, întreaga zi ca un câine (...)/ Spre mucegăitul meu palat murmurând mă întorceam, (...)/ Drumurile erau încâlcite, cu mlaștini înverzite/ Și multe secole am mers", Poem cerșetor). Eul poetic este dominat de imaginile unei lumi fantasmatice, înnegurate, în care cenușiul pare să fie nuanța dominantă, e o lume a lipsei de perspectivă, de salvare sau, dimpotrivă, o
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
sens al cuvântului, și mai târziu, când i-am povestit totul a apărut misterios și important. Și mă măritasem cu el din milă, voiam să-l fac fericit... și pe urmă... pe urmă... — O, Hartley, oprește-te! — Și m-am încâlcit într-un soi de atitudine fatală, în care toate iezeau pe dos, făceam totul pe dos și-l răneam, de parcă aș fi căutat anume să fac lucrul care-l supăra cel mai tare. într-o noapte a plecat la unul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
chinuit chiar dacă n-aș fi avut alte pricini de supărare. Lizzie purta o rochie de vară albastră, de culoarea păunului, croită dintr-un material ușor, creponat, cu un decolteu adânc, în formă de V și o fustă largă. Părul cârlionțat, încâlcit de vânt, despicat în spirale lungi, roșcate, se răspândea peste gulerul rochiei de un albastru radios. Ochii căprui, umezi și strălucind de viață, de tandrețe, de ușurare, mă măsurau din creștet până în tălpi. Arăta absurd de tânără, radioactivă emanând vitalitate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
glasul lui Lizzie. Scosese un strigăt ce răsunase de undeva, de prin fața casei. Urmă un al doilea strigăt. James și cu mine ne-am uitat unul la celălalt. A murmurat: — O... nu! Am dat buzna afară din încăpere, m-am încâlcit în șiragurile perdelei de mărgele și am coborât scara în salturi. Am străbătut gâfâind holul și ajuns în pragul ușii din față aproape că am căzut, de parcă aș fi pătruns într-un nor gros de neputință și deznădejde, care mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
trecut... Doar că lungul, mai bine zis fără de Început și sfârșit drum al evoluției nu e o sfoară Întinsă Între două cuie - Început și sfârșit - și astfel netedă, ci ceva plutind Într’o permanentă căutare, motiv pentru care s’a Încâlcit din loc În loc, nodurile fiind schimbări radicale, și mai mari și mai mici. Iar sfoara cu pricina e, Între noduri, când „albastră“, când „roșie“, când „groasă“, când „subțire“, când din „bumbac“, când din „cânepă“. Iar noi, care pășim cu grijă
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
Paralele Noua grilă de program Îmi prilejuiește câteva reflecșii, ușurate Însă de faptul că un om de radio pe care-l apreciez În chip deosebit, Ion Maftei, mi-a sugerat cuvântul cheie: evoluție. Și, apucând-o, să deșir, poate să Încâlcesc ghemul. Evoluția - În sensul ei biologic - e materializată Într’un lung șir de specii: trecute, prezente și viitoare. Și dacă am spus asta, să mai zic și că soarta le e aceeași diferind doar momentul În care-și Încep drumul
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
agonice ale bătrânului cantor, sprijinit în cădelnița fumegândă. De o parte și de alta a drumului înțesat de bălării, tufele de porumbele și de măceși, în uniformele lor vineții și roșii, vegheau conștiincioase la buna desfășurare a traficului rutier comunal. Încâlciți printre tulpinile lor, ciulinii aventurieri din toamna trecută, accidentați și schilodiți în urma impactului vijelios, cu permisele de conducere ridicate din cauza excesului de viteză, așteptau de multă vreme, cu înfrigurare disperată, sentința nemiloasă a "incoruptibililor" agenți de circulație. Grea situație... Peste
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
ci șaptezeci și șapte de cenzuri adiacente, subsecvente, colaterale, superpuse, juxtapuse, subînțelese, implicite ș.a.m.d. Unele întru totul stupide ceea ce nu le făcea mai puțin periculoase altele amical-contondente, dar și unele abia bănuite, întrezărite, inaccesibile. Destinul cuvântului scris își încâlcea firul într-o rețea orwelliană complicată și contorsionată, de care generația post-decembristă de scriitori pur și simplu n-are habar. Capitolul I: PRE-CENZURA. Își închipuie cineva, astăzi, că, pentru "a ieși în lume", orice text avea nevoie de aprobarea (cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
42)"/>. Tot un grec, Teodoros, slujitor În casa boierilor Ghica În primele decenii ale secolului al XIX-lea, inventa tot soiul de farse la adresa evreilor din cartier, pentru că „nu putea să sufere pe ovrei”. Una dintre ele era să le Încâlcească barba : „Într-o seară - Își aduce aminte Ion Ghica din vremea copilăriei -, pe când era odaia cea mare plină de boieri și de cucoane, intră un biet jidan cu falca umflată și cu barba Încâlcită de nu putea să vorbească. Teodoros
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
Una dintre ele era să le Încâlcească barba : „Într-o seară - Își aduce aminte Ion Ghica din vremea copilăriei -, pe când era odaia cea mare plină de boieri și de cucoane, intră un biet jidan cu falca umflată și cu barba Încâlcită de nu putea să vorbească. Teodoros Îi aruncase sfârleaza În barbă, după ce-l spoise pe obraz, mască, cu un pumn de mazăre făcăluită” <endnote id="(824, p. 169)"/>. O Întâmplare interesantă descrie Mihail Sadoveanu În romanul Duduia Margareta (1907), a
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
Conventul Sfinților Apostoli BONAVENTURA MORARIU O.F.M. Conv. Apendice În ultimii cinci ani ai perioadei noastre (1645-1650), atât în Moldova cât și în Valahia s-au petrecut unele evenimente cu o anumită greutate pentru istoria Misiunii noastre. Aceste evenimente au încâlcit suficient activitatea promițătoare a misionarilor care, la un moment dat, au pus la îndoială existența însăși a Misiunii. Vom încerca să le rezumăm. I Misiunea din Moldova Dioceza de Bacău în Moldova a fost încredințată din 1633 îngrijirii Episcopului polonez
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
aștepta. În dreptul gurilor de intrare În Pasaj apăruseră două cutii de tablă afumată cu nisip, pentru lumânări, din acelea care se găsesc la intrarea În biserici, iar locul era animat de o aglomerație de gară, Însuflețind o zarvă păstoasă și Încâlcind șuvoaie de lume venită din toată țara, Împănată din belșug cu străini cu camere video și microfoane Învelite În bucăți de blană. Până seara târziu se vindeau și se aprindeau lumânări pentru sufletele eroilor acestui ținut de verdeață și răcoare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
Se pare c)-și amintește de exploziile bombelor. Este prea slab că s) mai latre, prea b)trân s) mai alerge, are dinții stricăți, ochii de sub latele maro sunt lipsiți de str)lucire, iar sub coad) toat) blană Îi e Încâlcit). Mississippi este o c)tea mare, cu picioare lungi, cu blană scurt), maro cu alb, inteligent), vioaie, afectuoas) și lacom). Este un „câine pentru copii” - ți se așaz) În brațe, pune o lab) pe brațul ț)u când iei ceva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
se crede că va avea noroc la prăsila cailor. în locul unde se îngroapă casa unei lăuze se pune și o para* de ar gint, ca să aibă copilul care a stat în acea casă noroc de bani. Dacă în timpul nunții se încîlcește peteala* e semn că tinerii ce se căsătoresc vor avea noroc, vor fi oameni gospodari. Care-i plouă la nuntă are noroc. Mireasa cînd se suie în car să plece la biserică, la cununie, plînge, ca să aibă noroc la sămă
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
cine mănîncă pește, îi curge sînge din nas vara. Cînd sar peștii după musculițe, are să fie cald. Cînd visezi pește mărunțel, ai să ai noroc; iar de visezi prinzînd pește mare, ai să ai o scîrbă mare. Peteală Dacă se încîlcește peteala miresei, în casa ei n-are să fie Doamne-ajută. Dacă vreo dușmancă fură din peteala miresei nu-i a bine. Visînd peteală în piept, îți va muri un copil sau o rudă. Pețitor Fetele, măturînd casa în cîșlegi*, încep totdeauna
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]