1,349 matches
-
cea de la vale, se căsca o prăpastie adâncă, plină cu jgheaburi ascuțite. Năzdrăvanul de Sebastian luase un prepeleac, îl sprijinise cu capătul gros de pământ și cu cel subțire - de acoperiș, pe partea de la deal, și se suise până în vârf, încălecând coama grajdului. Luat la întrebări de ce făcuse așa ceva, copilul le-a răspuns senin: - Păi, voi mi-aț’ zâs sî nu mî sui în copași, nu șî pi acoperișuri! Asta era prea de tot, îi freca un țânc așa cum voia el!... Nu
NIȘTE COPII BUCLUCAȘI de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 1865 din 08 februarie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1454948012.html [Corola-blog/BlogPost/366410_a_367739]
-
împărăția sa. Sufletul său și gândurile sale alergau disperate după prințesa lui dragă. Mai veneau și regretele târzii după femeia iubită și părăsită. Într-o bună zi se pomeni strigând: “Gata! Nu mai rezist!” Fără să mai spună ceva cuiva, încălecă superbul său cal alb fermecat și zbură în viteză spre sătucul uitat, la scumpa lui soție părăsită. Umblând zvonul că a sosit Primăvara, fiica lui Soare-Împărat și în acel sat al Speranței, unde pomii îmbrăcaseră straie de floare, casele râdeau
MĂRŢIŞOR-26-ULTIMUL EPISOD de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1542 din 22 martie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1427009185.html [Corola-blog/BlogPost/353428_a_354757]
-
soțul Reviste porno va citi. N-avem conștiința tragediei Și totul luăm „à la légere” Noi, campionii bășcăliei Am compromis orice mister. Avem o scuză de fațadă: „Lasă, că merge și așa!“ Trădăm la primul colț de stradă Și-apoi încălecăm pe-o șa. Senzația e de plutire De infinit parașutism Noi am făcut mișto subțire Și de marxism, și de fascism. Ce Decebal și Burebista? Ce patriotul cărturar? Trăiască Mița Biciclistă Și berea rece la pahar! Mitică veșnic să trăiască
ION CATRINA PREZINTĂ: -ZEFLEMEAUA LUI CAMIL PETRESCU de ION CATRINA în ediţia nr. 1921 din 04 aprilie 2016 by http://confluente.ro/ion_catrina_1459754132.html [Corola-blog/BlogPost/340902_a_342231]
-
prea plină: mare, încărcată până la refuz de dureri. Fiindcă omul chiar dacă are de toate, totuși nu este fericit. Pe bună dreptate: pentru că nu știe că este fericit. Și esența vieții nu este să „fii “, ci să știi că „ești“ fericit. Încălecat pe Roib, calul amintind de Pegas, per¬sonajul cărții a galopat spre insula dorințelor. O fabulă cu iz istoric și politic, în acest context, dezvoltă autorul. Călătoria personajului se oprește pe „Insula dăruiri și binefacerii depline“, unde „Darius a devenit
PLANETA INSULARĂ de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 910 din 28 iunie 2013 by http://confluente.ro/Drmircea_pavel_morariu_plane_al_florin_tene_1372401304.html [Corola-blog/BlogPost/346189_a_347518]
-
deschide tocmai când ultimele raze ale soarelui incendiază frunțile de piatră ale masivului. Odată cu căderea amurgului, vânătorii poposesc într-o poieniță pe marginea râului. Este dimineață. Razele soarelui inundă regatul munților. Vânătorii de vampiri în frunte cu cei doi căpitani încalecă și pornesc la drum. Se strecoară printre trunchiurile brazilor pe piatra dură a muntelui din care ies scântei la contactul cu potcoavele copitelor. Pe alocuri grohotișul se pogoară la vale. Zările se deschid din nou. Ies din pădurea de rășinoase
REGATUL LUI DRACULA (IV) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1123 din 27 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_iv_sc_ion_nalbitoru_1390815168.html [Corola-blog/BlogPost/347341_a_348670]
-
cu o istețime ieșită din comun. Boierul, de câte ori îl privea în ochi, simțea o arsură în piept. Ceva deosebit se petrecea în ograda sa, dulăii îl ocoleau supuși, cocoșii săreau speriați din calea sa, iar caii tresăreau nechezând când îi încăleca. Tinerele conițe care ajungeau la conac îl priveau cu admirație pe sub sprâncene, iar când voinicul le întorcea privirea se îmbujorau rușinate și un fior necunoscut le săgeta inima. În cele din urmă familia de nevoiași, după atâtea boli și suferință
XIII. URMAŞUL LUI DRACULA de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1494 din 02 februarie 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1422866454.html [Corola-blog/BlogPost/376207_a_377536]
-
și începu să cânte cu glasul ei pe care nu-l mai folosise până acum decât la rostit descântece. Cântecul pluti peste lac, peste pădure și ajunse tocmai în locul unde vâna fiul Împăratului Verde, Prințul Codrin. Auzind acesta sunetele minunate, încălecă pe calul său alb ca zăpada și intră în ținutul vrăjitoarelor să salveze prințesa care credea el că se rătăcise pe acele meleaguri. Urmărind melodia, ajunse la lac și ce-i fu dat să vadă. O fată neasemuit de frumoasă
PRINŢESA VRĂJITOARE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2226 din 03 februarie 2017 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1486117673.html [Corola-blog/BlogPost/375400_a_376729]
-
brâu și anteriu, cei făcuți erau și sunt în frac și mănuși albe. Și cât de bucuros a fost boierul Negulici când a primit, cu ospitalitatea-i caracteristică pe avocatul și scriitorul Delavrancea care, auzind că se întoarce Sultănica, a încălecat pe capra caleștii trasă de cai albi și s-a grăbit să ajungă la conac, la Domnești, chiar dacă a doua zi trebuia să fie la București, să apere pe prietenul Caragiale în procesul Caion, care-l acuzase de plagiat. Îl
POVESTIRE de ION C. HIRU în ediţia nr. 339 din 05 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Povestire.html [Corola-blog/BlogPost/357987_a_359316]
-
unul de ființă care foarte greu vede mai departe de lungul nasului. Astea sunt datele noastre, asta-i situația obiectivă: Cam nasoală!... Dar n-o să ne dăm foc, acuma, dintr-un asemenea motiv! Din păcate, însă, sunt unii care ne-ncalecă, și care profită de o asemenea situație obiectivă, și care nu se dau în lături să ne facă viața mai grea, numai ca lor să le fie bine. Pentru că aceia știu că omul are și calitatea de a se mulțumi
PROLOG LA VOLUMUL „CÂINELE ÎNŢELEPTULUI” de CORNELIU LEU în ediţia nr. 571 din 24 iulie 2012 by http://confluente.ro/Ncorneliu_leu_prolog_la_volumul_ca_corneliu_leu_1343187770.html [Corola-blog/BlogPost/355107_a_356436]
-
pare că dintotdeauna). OK, în oraș nu se întîmpla mai nimic, așa că, vrei-nu vrei, pornești radioul sau televizorul (nu era încă internet, ce să mai vorbim de facebook și din astea). Păi, programele centrale, cu care mă obișnuisem, erau mereu încălecate de canalele locale (mai rău decît... amatoare) sau de programele TV locale, execrabile. Ăștia se băgau - fără nici o jenă - și peste Andrei Gheorghe, și peste Răzvan Exarhu, dar și peste meciurile din Liga Campionilor Europeni la Fotbal (știu, nu vă
OK? by http://www.zilesinopti.ro/articole/13988/mihail-vakulovski-ok [Corola-blog/BlogPost/96762_a_98054]
-
înspre ea, prin ninsoarea de sear a - o, zorilor, de ce imi furară-ți într-o clipă iubita? îi mai cânt, în taină și chipul și mersul pe limpedea zare - deschis-am fereastră spre răi și tăi, prin omături cărare, și-ncalec pe Alb și sper să îmi aflu în ceruri ... ispita. Referință Bibliografica: ELOGIU FERESTREI / Ion Mârzac : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 409, Anul ÎI, 13 februarie 2012. Drepturi de Autor: Copyright © 2012 Ion Mârzac : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală
ELOGIU FERESTREI de ION MARZAC în ediţia nr. 409 din 13 februarie 2012 by http://confluente.ro/Elogiu_ferestrei_ion_marzac_1329161221.html [Corola-blog/BlogPost/356265_a_357594]
-
Acasă > Poeme > Pitoresc > VERSURI DE MIHAI LEONTE. BIDIVIUL TIMP Autor: Varvară Magdalena Măneanu Publicat în: Ediția nr. 866 din 15 mai 2013 Toate Articolele Autorului VERSURI DE MIHAI LEONTE BIDIVIUL TIMP..... Mihai Leonte Încalec pe bidiviul timp, Căci el sigur merge înainte, Nu-mi cere nimic în schimb, Nici măcar să fiu cuminte. * L-am potcovit pe bidiviu, Cu mult frumoase amintiri, Pe care le păstrez, le știu, Ale vechilor și noilor iubiri. * Cu bidiviul
VERSURI DE MIHAI LEONTE. BIDIVIUL TIMP de VARVARA MAGDALENA MĂNEANU în ediţia nr. 866 din 15 mai 2013 by http://confluente.ro/Versuri_de_mihai_leonte_bidiv_varvara_magdalena_maneanu_1368623313.html [Corola-blog/BlogPost/350407_a_351736]
-
de fistic oferă 24% din doza zilnică recomandată de vitamina B6. Atenție: vitamina B6 se elimină în circa 8 ore de la servirea mesei. Așa că nu vă despărțiți prea repede de punga de fistic. Țineți-o tot timpul aproape! Și am încălecat pe-o șa și v-am spus povestea așa! Iar dacă tot a venit vorba despre povești, pentru a vă trezi curiozitatea cu privire la porția următoare de curiozități , vin acum cu una caldă și cu alta rece: Unde, peste mări și
FISTICUL de VITALIE BURIAN în ediţia nr. 2132 din 01 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/vitalie_burian_1478011752.html [Corola-blog/BlogPost/344846_a_346175]
-
cele mai luminate minți ale vremii formate la înaltele universități din Samarcand ori Tibet. Mdaa, nici ei nu puteau înțelege adevăratele scopuri. Oftă și porunci să-i fie adus calul. Își îmbrăcă armura de paradă, una ușoară și strălucitoare, apoi încălecă. Nu din galop așa cum o făcea în tinerețe și călcând pe spinările unor oșteni special pregătiți pentru asta. Își aduse aminte iarăși de prietenul lui, șamanul. Îl povățuise într-o vreme să-o lase mai moale cu băutura dar și
MARELE HAN de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1880 din 23 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1456243743.html [Corola-blog/BlogPost/383959_a_385288]
-
se aștepta, un prost îngâmfat! Ciomagul l-a lovit în tâmplă doborându-l. Apoi cu un urlet de fiară și plin de o bucurie fără margini i-a zdrobit capul. Ceilalți au fugit înspăimântați, iar el împreună cu frații săi, au încălecat și au plecat spre munți. Era foarte periculos dacă mai rămâneau! Răzbunarea familiei lui Ginghir nu era deloc de dorit, iar tatăl său nu putea face nimic. Tot din cauza tradiției! După două zile de goană prin stepă au ajuns la
MARELE HAN de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1880 din 23 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1456243743.html [Corola-blog/BlogPost/383959_a_385288]
-
rându-i îi răpise inima și față de care simțea o mare iubire. - Te iubesc! Da! Te iubesc din tot sufletul! Acum, ascunde-te degrabă, înainte să te zărească gărzile, viața mea! Tolui îi surâse fericit. Făcându-i o adâncă plecăciune, încălecând armăsarul său negru și chemându-și șoimul cu un șuierat strident, se îndepărtă dispărând după cotitura stâncilor strigându-i din goana calului: - Pe curând, regina vieții mele! Ne vom reîntâlni negreșit și vei deveni soția mea! Tânăra Shokuktany îl privea
VIS ALB de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 1961 din 14 mai 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1463254905.html [Corola-blog/BlogPost/378473_a_379802]
-
Șo kames, ratiate te kar peș? Ce mă? Te dăduși cu henna? Rupe-ți-s-ar vena! Ce fai? Lingi degetu'? Păi ce crezi că e Michelangelo în Capelă Sextena? Există femei și fără chilotei, e plină stradă da ei! Ce fă? AI încălecat carnapeaua? Mi-e scârbici de oră cinci. Refren: Domni-șioau-les, domni-șioau-les (3x)/Șo kames, ratiate te kar peș? Smaili dar'ar plânsu'n ține că în câine far' da pane. Există femei și fără chilotei, e plină stradă da ei! Eu
LA LIZEANU ÎN STAȚIE ISIS DEZVĂLUITĂ. KHULMEA KHULTURII! de MARIAN NUŢU CÂRPACI în ediţia nr. 2181 din 20 decembrie 2016 by http://confluente.ro/marian_nutu_carpaci_1482224306.html [Corola-blog/BlogPost/350021_a_351350]
-
dansau domnițele îmbrăcate în rochiile lor albe ca spuma laptelui. Dalia adormi înaintea mamei sale Gloria. Cartea îi căzu din mână, odihnindu-se alături, în timp ce ea continuă în vis, să alerge în brațele lui Făt Frumos, pe cărări de pădure, încălecată pe ducipalul cu greabănul puternic, acoperit cu spumă. Un armăsar cu stea în frunte, strălucitoare ca un cristal. Era steaua ce-o călăuzea pe ea în viața netrăită încă, în viața viitoare care spera să fie o viață plină de
ROMAN PREMIAT DE L.S.R. ÎN 2012 de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2344 din 01 iunie 2017 by http://confluente.ro/stan_virgil_1496339780.html [Corola-blog/BlogPost/376807_a_378136]
-
plină de temperament în pat, cum se repezea asupra lui ca un tigru flămând, gata să devoreze o antilopă fără apărare. Începu să zâmbească, gândindu-se cu nostalgie la acele momente pline de tensiune interioară. Cum îl doborâse și-l încălecase ca pe un bidiviu, strângându-și picioarele pe lângă șoldurile sale și cum îl masa mișcându-și fesele cu o ritmicitate de invidiat. Tot sistemul neurologic era pus în mișcare. Ce plină de temperament și neprevăzut a fost această moldoveancă, își
ROMAN PREMIAT DE L.S.R. ÎN 2012 de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2344 din 01 iunie 2017 by http://confluente.ro/stan_virgil_1496339780.html [Corola-blog/BlogPost/376807_a_378136]
-
prea plină: mare, încărcată până la refuz de dureri. Fiindcă omul chiar dacă are de toate, totuși nu este fericit. Pe bună dreptate: pentru că nu știe că este fericit. Și esența vieții nu este să „fii “, ci să știi că „ești“ fericit. Încălecat pe Roib, calul amintind de Pegas, personajul cărții a galopat spre insula dorințelor. O fabulă cu iz istoric și politic, în acest context, dezvoltă autorul. Romanul “Planeta insulară” ne face să gândim că nicio știință nu-și este suficientă sieși
MIRCEA PAVEL MORARIU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1713 din 09 septembrie 2015 by http://confluente.ro/al_florin_tene_1441798757.html [Corola-blog/BlogPost/378236_a_379565]
-
bătrâni, cu îngerul tare, deciseră să fie alături de Preda și să riște o noapte în cetate împreună cu întunecimea sa dracul. Cândva, de mult, undeva între munți într-o grotă se retrăsese un călugăr bătrân. A doua zi dimineața căpitanul Preda încălecă pe roibul său și se pierdu în pădurea de brad pe o cărare știută numai de el. În curând ajunse între niște cheiuri sălbatice printre care se strecură cu agilitate. Deasupra, la hotarul cu bolta cerului, un vultur se rotea
II. SUB SEMNUL BLESTEMULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ycdtnvareq_1412321264.html [Corola-blog/BlogPost/341158_a_342487]
-
apoi coborî printre stânci la cascadă și se strecură ușor pe lângă peretele pe sub șuvoiul de apă. Admiră cu nesaț încă o dată această priveliște de basm. În cele din urmă, deși nu-i venea să se despartă de acest loc minunat, încălecă și, dând pinteni calului, dispăru pe cărarea întortocheată printre cheiuri pe lângă râul ce curgea zgomotos printre bolovanii de piatră. Pe la prânz, căpitanul își adună ceata de oșteni și porniră către castel. Odată ajunși, începură pregătirile pentru primirea celui ce urma
II. SUB SEMNUL BLESTEMULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ycdtnvareq_1412321264.html [Corola-blog/BlogPost/341158_a_342487]
-
voastre și nu mă tem de duhurile necurate. Pregătește un nou ospăț, iar cel care îmi va găsi comoara, va fi recompensat pe măsură! - porunci principele încheind discuția. Odată scăpat de sub observația noului stăpân, Preda se furișă de privirile indiscrete, încălecă pe roibul său și se făcu nevăzut pe cărarea dintre munți care ducea la cascadă. Se strecură pe sub șuvoiul de apă, se cățără pe stânci și ajunse în fața grotei, unde, spre surprinderea sa, îl aștepta pusnicul cu toiagul în mână
II. SUB SEMNUL BLESTEMULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ycdtnvareq_1412321264.html [Corola-blog/BlogPost/341158_a_342487]
-
Ha, ha, ha!... - rânji împielițatul și se transformă într-un balaur fioros și aruncă asupra lor o flacără care-i răsturnă de pe cai. Câțiva însoțitori își pierdură viața în chinurile sălbatice ale focului. În disperarea lor, cei rămași în viață, încălecară armăsarii speriați pe care abia îi mai struneau și o luară la vale orbecăind prin întuneric pe drumul de întoarcere. Coborâră din munți pe drumeagul ce duce spre codru. Negura nopții și urletele sinistre ale duhurilor rele îi înspăimântară, iar
II. SUB SEMNUL BLESTEMULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ycdtnvareq_1412321264.html [Corola-blog/BlogPost/341158_a_342487]
-
-ți mănâncă ficații! -Ce să spun domle, dacă nu sunt vinovat? -Treaba ta, dar nu e bine, asta înseamnă că ne mai întâlnim.-conchise filozofic gardianul. -Nu cred, voi pleca acasă. -Dintr-o dată Mihai a realizat că, dacă se lasă încălecat de poliție, va pierde, s-a decis să joace tare pentru că până la urmă era nevinovat. Contrar obiceiului cum a ajuns la ușa camerei, a fost chemat imediat înlăuntru. Pe un scaun la o masă separată de birou stătea Mihaela. Cum
DOI PRIETENI, MIHAI ȘI GILĂ V de IONEL CÂRSTEA în ediţia nr. 2225 din 02 februarie 2017 by http://confluente.ro/ionel_carstea_1486026403.html [Corola-blog/BlogPost/380292_a_381621]