20,925 matches
-
îmi spusese recent, că încă nu și-a spus ultimul cuvânt în domeniul plăcerilor sexuale. După nici un sfert de oră, deja eram pe malul lacului Limanu. Am coborât ușor panta, pe partea sudică a lacului și pe un drum accidentat, încet, încet, am parcurs cei aproape doi kilometri de teren, plin de gropi și de hârtoape, pe care circulau doar ciurda de vaci sau alți împătimiți ca și noi, până la Valea Mare, cum i se spunea locului unde era o deschidere
VALEA MARE – VALEA IUBIRII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1758 din 24 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1445669394.html [Corola-blog/BlogPost/344410_a_345739]
-
spusese recent, că încă nu și-a spus ultimul cuvânt în domeniul plăcerilor sexuale. După nici un sfert de oră, deja eram pe malul lacului Limanu. Am coborât ușor panta, pe partea sudică a lacului și pe un drum accidentat, încet, încet, am parcurs cei aproape doi kilometri de teren, plin de gropi și de hârtoape, pe care circulau doar ciurda de vaci sau alți împătimiți ca și noi, până la Valea Mare, cum i se spunea locului unde era o deschidere mai
VALEA MARE – VALEA IUBIRII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1758 din 24 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1445669394.html [Corola-blog/BlogPost/344410_a_345739]
-
nimicurile din spațiul care ne-a oferit clipe memorabile, pentru mult timp de-acum încolo. Aduna mecanic lucrurile împrăștiate peste tot, iar când a terminat, s-a urcat tăcută în mașină și așa a rămas tot drumul înapoi. Am parcurs încet cei doi kilometri de terenul accidentat de pe Valea Iubirii, cu gândul că acasă nu va mai fi cuibul unor nebunii, ci spațiul unde lași totul cu regret și pleci cu tristețea în suflet că ești nevoit să întrerupi ceva, ce
VALEA MARE – VALEA IUBIRII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1758 din 24 octombrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1445669394.html [Corola-blog/BlogPost/344410_a_345739]
-
Acasa > Poeme > Devotament > MAI APROAPE Autor: Leonte Petre Publicat în: Ediția nr. 1569 din 18 aprilie 2015 Toate Articolele Autorului MAI APROAPE ,,Mai departe, mai departe, Mai încet, tot mai încet, Sufletu-mi nemângâiet L-a cuprins un dor de moarte’’ (Mihai Eminescu) Mult mai aproape e durerea Când suntem singuri și pustii, Când ne înăbușă tăcerea Și suntem morți, cu ochii vii. Mult mai aproape e necazul
MAI APROAPE de LEONTE PETRE în ediţia nr. 1569 din 18 aprilie 2015 by http://confluente.ro/leonte_petre_1429359253.html [Corola-blog/BlogPost/353999_a_355328]
-
Acasa > Poeme > Devotament > MAI APROAPE Autor: Leonte Petre Publicat în: Ediția nr. 1569 din 18 aprilie 2015 Toate Articolele Autorului MAI APROAPE ,,Mai departe, mai departe, Mai încet, tot mai încet, Sufletu-mi nemângâiet L-a cuprins un dor de moarte’’ (Mihai Eminescu) Mult mai aproape e durerea Când suntem singuri și pustii, Când ne înăbușă tăcerea Și suntem morți, cu ochii vii. Mult mai aproape e necazul, Când zorii ne
MAI APROAPE de LEONTE PETRE în ediţia nr. 1569 din 18 aprilie 2015 by http://confluente.ro/leonte_petre_1429359253.html [Corola-blog/BlogPost/353999_a_355328]
-
Și nimeni nu mă știe; Ce-am avut și ce-am pierdut Va fi mereu în mine. Și-n orice tren eu am urcat, Ruta a fost prea lungă; Prea grele bagaje am cărat Ca toți să mă ajungă. Așa încet cum eu mergeam Din urmă m-au ajuns, Eu cu vorbele-mi îi ajutam, Dar la suflet n-au ajuns. Deci au trecut ușor de mine Și n-au privit 'napoi; Nu au crezut că ar fi bine De-ar
AM FOST UN CĂLĂTOR de BEATRICE LOHMULLER în ediţia nr. 1354 din 15 septembrie 2014 by http://confluente.ro/beatrice_lohmuller_1410794113.html [Corola-blog/BlogPost/362153_a_363482]
-
turmă, lasă dealurile-n urmă, soarele fără putere, cade sera în tăcere... se aude cornul, sună, peste laptele de lună, stelele se-aprind în țâțe, dorurile să le-ațâțe, și-n miros de mărgărint cade bruma de argint, și așa încet cu-ncetul, mi s-a cam rărit făgetul, de frunze și de podoabe rotunjind lumina-n boabe. ia-mă, gândule, și du-mă cu suflet bătut de brumă, într-o liniște lacustră, unde umbrele mă mustră, unde se dezleagă legi
SĂLCIILE MELE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/zektziqrui_1412330484.html [Corola-blog/BlogPost/341156_a_342485]
-
suprarealului, a timpului și spațiului „Alunecând, se interferează spațiu cu spațiu, încrucișându-se în timp se prelungește până în adâncuri de timp, până a Horațiu în noi cu voia undelor se-nțelepțește.pg.37 În concluzie, versurile domnului Al. Florin Țene devin încet, încet un pretext pentru a accentua sentimentul de dragoste de la granița dintre atunci și acum: „Croncăne veacurile în burgul uitat pe marginea mării odihnită sub chilă, gândul se face crin pe pupe de femei în corabia legănată de veacuri și
GLASUL MĂRII ÎNŢELES DOAR DE SUFLETUL SENSIBIL, CRONICĂ DE ELENA BUŢU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 831 din 10 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Glasul_marii_inteles_doar_d_al_florin_tene_1365581907.html [Corola-blog/BlogPost/345813_a_347142]
-
a timpului și spațiului „Alunecând, se interferează spațiu cu spațiu, încrucișându-se în timp se prelungește până în adâncuri de timp, până a Horațiu în noi cu voia undelor se-nțelepțește.pg.37 În concluzie, versurile domnului Al. Florin Țene devin încet, încet un pretext pentru a accentua sentimentul de dragoste de la granița dintre atunci și acum: „Croncăne veacurile în burgul uitat pe marginea mării odihnită sub chilă, gândul se face crin pe pupe de femei în corabia legănată de veacuri și umilă
GLASUL MĂRII ÎNŢELES DOAR DE SUFLETUL SENSIBIL, CRONICĂ DE ELENA BUŢU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 831 din 10 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Glasul_marii_inteles_doar_d_al_florin_tene_1365581907.html [Corola-blog/BlogPost/345813_a_347142]
-
Popean Publicat în: Ediția nr. 2198 din 06 ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului Astăzi nu e ieri Astăzi scriu în verde viu Pentru cei ce nu mai sunt, Doamne lasă-mă să-ți fiu Amintirea ta-n cuvânt. Timpul care-ncet se duce Grizonează gândul meu, Soarta merge să se culce Urmărindu-mă mereu. Timpul se ascunde-n nori Mă cuprinde-n mersul lui, Toamnele se scurg șiroi La marginea gândului, Timpurile zboară,zboară Nu simțim,îmbătrânim, Mai întoarcem câte-o
ASTĂZI NU E IERI de VALER POPEAN în ediţia nr. 2198 din 06 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/valer_popean_1483670223.html [Corola-blog/BlogPost/368861_a_370190]
-
Acasă > Manuscris > Lucrări > ODAIA Autor: Viorel Muha Publicat în: Ediția nr. 830 din 09 aprilie 2013 Toate Articolele Autorului O durere intensă o curentă, până-n șira spinării. Genunchii o părăsesc. Încet plăcerea o cuprinde. Tavanul se dă la o parte, și din cer au început să coboare, trupuri goale, unul câte unul, în ea. Sfârcurile i s-au întărit și pieptul îi expoldează. Tabloul de pe perete se mișcă. Doi ochi o
ODAIA de VIOREL MUHA în ediţia nr. 830 din 09 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Odaia_viorel_muha_1365533141.html [Corola-blog/BlogPost/345794_a_347123]
-
expoldează. Tabloul de pe perete se mișcă. Doi ochi o privesc, fix și inexpresivi. Ultima dată a făcut dragoste, chiar aici sub tablou, pe canapea, care acum plutește-n ceață. Se clatină. Pune o mână pe spătarul scaunului. Un șarpe urca încet, pe lemnul maroniu spre mâna ei. Este șarpele care-l simte-n pântece. Se zbate și sâsâie în urechile ei. Dorința țipă și se desprinde de lume. Un nor cu chip de copil, se zgâiește de dupa perdeaua ferestrei. Râde cu
ODAIA de VIOREL MUHA în ediţia nr. 830 din 09 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Odaia_viorel_muha_1365533141.html [Corola-blog/BlogPost/345794_a_347123]
-
multă deschidere. Acestea ar fi textele 1, 67, 79, 121, 312, 317 și 365. La primul dintre ele aș insista puțin, fiindcă acea deschidere de care vorbeam îmi permite o altă viziune, nu neapărat diferită: „cel ce ocolește suferința / moare încet pentru că nimeni și nimic / nu poate ocoli atingerea” (p. 7). Și totuși, conștient sau nu, omul caută eliberarea de suferință, dar, fără a o cunoaște, nu are cum să fie eliberat. Liniștea sa pare, mai degrabă, neantizare a ființei. Aforismul
GEORGE PAŞA DESPRE CARTEA;VITRALII PE UN INTERIOR SCOROJIT, DE TEODOR DUME de TEODOR DUME în ediţia nr. 1920 din 03 aprilie 2016 by http://confluente.ro/teodor_dume_1459697413.html [Corola-blog/BlogPost/381086_a_382415]
-
o să te văd integru? Pentru că, așa cum spune domnul Dume în aforismul 128, „frumusețea e o stare pe care nimeni nu o / poate reda” (p.41). Gândul 312 transmite ceea ce reprezintă un crez și un destin de poet: „rogu-vă, călcați încet // asemeni umbrei / mă retrag în mine pentru / a mi se ierta ceea ce am fost / o taină... (p. 87). Aici aș încheia scurtul meu periplu prin paginile acestui volum împlinit, fiindcă uneori e suficient să găsești măcar 10-15 gânduri în jurul cărora
GEORGE PAŞA DESPRE CARTEA;VITRALII PE UN INTERIOR SCOROJIT, DE TEODOR DUME de TEODOR DUME în ediţia nr. 1920 din 03 aprilie 2016 by http://confluente.ro/teodor_dume_1459697413.html [Corola-blog/BlogPost/381086_a_382415]
-
nimeni n-o să-l așeze sub un baldachin, să-i facă vânt cu evantaiul. Ia câte două șezlonguri la subțioară,nu sunt foarte ușoare, dar gândul că va avea cu ce să cumpere mâncare îl împinge de la spate. Trec orele încet ,soarele dogoare din ce în ce mai tare ,iar grămada albă nu pare să se termine... La catedră era cu mult mai umbră ,iar Steluța avea -n dotare chiar și aer condiționat. Un leșin cumplit îi amețește trupul, ar vrea să se așeze,să
VIATA LA PLUS INFINIT (6) de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1804 din 09 decembrie 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1449653533.html [Corola-blog/BlogPost/383292_a_384621]
-
niște hoți ,după ce mânânci ,să părăsești taverna mea ! - Nu toți suntem hoți. Eu unul,am fost profesor. -Profesor în hoție poate .... - Nu glumesc ,chiar am fost. - Și ce cauți acum aici ? S-a luat vacanță în România ? - Nu... Își deapănă încet povestea lui nedorită, de fugar . Bătrânul îl ascultă și-n mintea lui începe să încolțească planul mârșav,de stăpân asupritor. Un zâmbet nedisimulat de bucurie i se citește unchiașului pe față. „ Al meu ești ! ” - Dacă ești fugar înseamnă că nu
VIATA LA PLUS INFINIT (6) de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1804 din 09 decembrie 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1449653533.html [Corola-blog/BlogPost/383292_a_384621]
-
Nu sărutasem pe gură niciodată o fată și nu mă culcasem până atunci cu o femeie. Departe gândul de așa ceva... Privind-o, am simțit un impuls căruia nu mă simțeam în stare să-i pun stavilă. Mi-am așezat mâna, încet, cu dorință adâncă și cu oarecare teamă împletită cu multă curiozitate, pe șoldurile ei subțiri, în formare, strânse de un cordon ce-i susținea fusta lungă, acum mototolită sub acel trup nefiresc de plăcut și care-i lăsase pulpele aproape
GÂNDURI ŞI AMINTIRI IZVORÂTE DIN DORUL DE CASĂ de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1338 din 30 august 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1409419962.html [Corola-blog/BlogPost/370281_a_371610]
-
pornită parcă din palma ei ori din trupul meu sau din ambele părți. Am dat la iveală, timid, dar curios și doritor, sfârcurile ce parcă se întăriseră și căpătaseră culoarea trandafirie a pietroaselor în pârg. Le-am sărutat pe rând, încet, lung, pătruns ca de un sentiment de evlavie, făcând eforturi să-mi stăpânesc tremurul mâinii izvorât din emoția ce o trăiam. Era pentru prima oară când îmi plimbam palmele pe trupul dezgolit al unei fete și, fără să vreau, imaginam
GÂNDURI ŞI AMINTIRI IZVORÂTE DIN DORUL DE CASĂ de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1338 din 30 august 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1409419962.html [Corola-blog/BlogPost/370281_a_371610]
-
asemenea doctorului vrăjitor și mafistofelic Faustus, hotărăște să devină propriul său stăpân. Dar nu orice stăpân, ci un stăpân absolut peste întreaga Lume, care în numele Rațiunii va reuși să decidă singur între învingători și învinși, fără ca aceștia să observe că, încet, acest “adevăr absolut” proclamat de el va lua forma unei absenței ce îi va ucide în cele din urmă pe toți. Ceea ce îi asigură până azi lui Descartes o glorie filozofică pe cât de adevărată, tot atâta nemeritată în sfârșitul istoriei
UN TITAN AL ŞTIINŢEI UNIVERSALE SAU UN DEMIURG COŢCAR AL CONŞTIINŢEI INDIVIDUALE by http://confluente.ro/constantin_milea_sandu_1409143400.html [Corola-blog/BlogPost/357327_a_358656]
-
exist”, ne învăță să gândim rațional și să existăm murind. “Nu credeam să-nvăț a muri vreodată...” (Mihai Eminescu) Poate că de aceea am ajuns azi să trăim fără Adevărul Creației, alternativă la toată istoria ideilor și credințelor religioase. Adică, încet, dar sigur ne-am rupt de cer și am ajuns azi să trăim rațional, fără credință, fără mamă, fără tată, fără suflet și fără Dumnezeu. De fapt, de drept, de iure și de facto, Descartes, prin axioma lui “cuget, deci
UN TITAN AL ŞTIINŢEI UNIVERSALE SAU UN DEMIURG COŢCAR AL CONŞTIINŢEI INDIVIDUALE by http://confluente.ro/constantin_milea_sandu_1409143400.html [Corola-blog/BlogPost/357327_a_358656]
-
o sărute cu patimă și să se topească în trupul ei atât de fraged și curat. Hotărât, s-a ridicat cu grijă și s-a îndepărtat ușor. A privit-o din nou, preț de câteva secunde lungi, s-a răsucit încet și a plecat la bucătărie. A rămas un timp pe gânduri. Și-a pus vin în pahar și l-a sorbit rar, cu înghițituri mici. Imaginea Alinei, întinsă în pat, cu pieptu-i frumos ridicându-se în ritmul respirației și cu
DARUL DE CRĂCIUN (4) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Darul_de_craciun_4_.html [Corola-blog/BlogPost/341415_a_342744]
-
Imaginea Alinei, întinsă în pat, cu pieptu-i frumos ridicându-se în ritmul respirației și cu trupu-i întins și acoperit de mâna lui cu pătura, nu i se dezlipea de retina ochilor. A oftat adânc, s-a ridicat și a trecut încet, ca o umbră, în dormitor. A stins luminile. A lăsat aprinsă doar o lampă de veghe pe care a descoperit-o pe o noptieră și s-a întins încetișor lângă fată, încercând să adoarmă... Referință Bibliografică: DARUL DE CRĂCIUN (4
DARUL DE CRĂCIUN (4) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Darul_de_craciun_4_.html [Corola-blog/BlogPost/341415_a_342744]
-
arzându-i obrazul. Nu mai plânsese din noaptea în care paznicul de la fermă o luase pentru prima dată la el acasă și o învățase cum trebuie să se poarte cu un bărbat care era interesat de ea. Ploaia se transformă încet în burniță. Nicu intrase în tură, lăsând-o cu tramvaiul în apropierea pieței. Vasilica înălță la un moment dat capul. Prin aerul umed se simțea miros picant de carne pe grătar. Se îndreptă încet spre chioșcul din colț. - Hei, ce
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
interesat de ea. Ploaia se transformă încet în burniță. Nicu intrase în tură, lăsând-o cu tramvaiul în apropierea pieței. Vasilica înălță la un moment dat capul. Prin aerul umed se simțea miros picant de carne pe grătar. Se îndreptă încet spre chioșcul din colț. - Hei, ce faci? E ziua ta liberă! Costi rostogolea micii, împingându-i cu furculița lungă, cu coada de lemn arsă, atent la zeama care curgea pe cărbuni. - Dă-mi cinci bucăți! Strânse pachetul cald la piept
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]
-
colț. - Hei, ce faci? E ziua ta liberă! Costi rostogolea micii, împingându-i cu furculița lungă, cu coada de lemn arsă, atent la zeama care curgea pe cărbuni. - Dă-mi cinci bucăți! Strânse pachetul cald la piept și o luă încet spre casă. I se păru că vede apropiindu-se de stație un tramvai galben condus de un Nicu țanțoș și plin de sine. Șinele străluceau sub burnița rece, ca niște linii fără început și fără sfârșit. Vasilica atinse o linie
VASILICA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1733 din 29 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1443496892.html [Corola-blog/BlogPost/343932_a_345261]