246 matches
-
cucuta zilei pe limbile frunzelor/ alunecau formulele delirului prin pîlniile ruginite de eter/ într-o chimie organică sintetizînd monștrii în eprubete/ într-o chimie anorganică procreînd taifunuri de siliciu/ peste cristalinul impersonal// monumente împînzeau cîmpul vizual lentilele în spatele cărora/ eram îngrămădiți ca niște gladiatori așteptam lupta cu leii/ ascunși în imaginația noastră cu soarele fleșcăit pe asfalt/ libelule fluturau artistic în Colosseum/ cercuri batiste dansuri ciocane tobe seceri lațuri flori de plastic". Să remarcăm că puțini poeți români contemporani, de la Gellu
Expresionism and avangardă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11951_a_13276]
-
elevilor lui... — Adora să fie înconjurat de tineri care veneau de peste tot să învețe de la el nu numai arta dirijatului, ci și filozofia muzicii. Soseau cu zecile, fie la noi la moară, fie acasă, la Paris, unde stăteau cum puteau, îngrămădiți și pe jos, numai ochi și urechi. Unii aveau chiar cincizeci șaizeci de ani. Pe mine mă cam deranjau, pentru că de multe ori ne răpeau și duminica. El zicea: „Nu pot să-i las! Cum să-i las?“ Dar eu
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
cei pe care-i vedea zilnic prin cafenelele Bucureștiului, sau străbătând străzile în automobile negre. Deasupra erau aranjate 5-6 șepci înalte, cu emblema înfățișînd un craniu rânjit, iar sub uniforme luceau perechi de cizme lăcuite. Doar în spatele cizmelor se aflau îngrămădite câteva boarfe de damă, un fel de dominouri de carnaval și măști. Maria se-nfășură cu un soi de mantie șofranie care ar fi putut trece, în orașul înnoptat, drept șal. Mai aruncă o privire spre femeia ghemuită pe covor
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
netulburat, făcând din când în când cu mâna către vreo damă mai nurlie și zâmbind cu pomeții lui asiatici. Vasile apucă să le vadă doar pe țărancele române care urmau, tinere și grațioase în fotele lor dar cu fețe de îngrămădite, ce duceau pe o periniță de catifea coroana regală, apoi pe prizonierii turci flancați de dorobanți. Veneau apoi carele, trase de boi, huruind printre casele cu mai multe caturi și umplând podul de balegi fierbinți. Cei din marile căruțe trebuiau
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cămeșele tuturor zburară spre tavanul de bârne în care era înfipt busuioc, și Vasili văzu ce nu-și închipuise că avea să vadă fiind încă în viața: Judecata de Apoi, cu bărbați și muieri, goi cum îi făcuse maică-sa, îngrămădiți unii-n alții, aidoma cum erau zugrăviți pe pereții bisericii din satul lui: ei costelivi, cu ochi rotunzi și bărbi încîlcite, ele șoldii, cu pântece umflat și buric ieșit în afară. Dar nici unul nu-și acoperea, aici, cu mâna, rușinea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
spate, era ca un noroi de aur. Spre casa asta, în fundul unei curți lungi și-nguste, cu cotețe de orătănii pe-o parte și un strat de lalele ofilite pe cealaltă, ducea o alee de cărămidă și totul, fiecare lucrușor îngrămădit acolo, mirosea intens, disperat, ca o floare abia deschisă: cuiele miroseau a rugină, scândurile miroseau a lemn putred, tencuiala grosolană mirosea a coșcovit și var fermentat, pământul mirosea a râme. Jenel, un copil urât de vreo patru ani, mirosea mereu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
o gaură mare de tiraj, care, cu câteva lovituri de baros, fusese deschisă sus, între bârnele masive de brad. Odolgan, săturat deja, părăsise cercul tovarășilor săi și acum se distra într-un colț întunecat al sălii largi, pe niște piei îngrămădite, muncea din greu între coapsele desfăcute ale unei tinere burgunde cu plete lungi și blonde. Gâfâia, mârâia, fornăia, în vreme ce ea, zgâlțâindu-se și gemând, cu palmele proptite în pieptul său musculos, îl fixa cu ochii strânși, cu gura întredeschisă, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
picioare și ceva mai departe decât ceilalți, își aranja liniștit fâșia de pânză ce-i acoperea pubisul, întors cu spatele către tânăra sclavă pe care tocmai o posedase și care se zărea printre piei și tot felul de alte lucruri îngrămădite. Observă că avea un picior bandajat, imediat deasupra genunchiului și că șchiopăta vizibil. Războinicul trecu roată prin spatele tovarășilor săi așezați în jurul focului și se apropie, fixându-l cu o privire cercetătoare și plină de ironie. Ajuns lângă el, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
lunii, ce se filtra prin ele, se văzu înconjurat parcă de o mică lume de fantasme. Imediat ce ochii i se obișnuiră cu semiîntunericul, constată că podeaua de pământ bătut și staulele erau încă presărate cu paie, iar pe ele stătea îngrămădită o mică populație de prăpădiți îmbrăcați în zdrențe. Unii dintre ei, care îl recunoscuseră în el, după haine - deși sfâșiate acum - și după felul în care se purta, pe ofițerul roman despre a cărui prezență acolo se aflase în toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
dulapul constatăm că acestea mai că stau să cadă pe noi. Că dulapul nu mai poate respira, și mai rău, nu poate păstra hainele călcate, în aceeași stare în care le-am lăsat, deoarece nu este suficient loc. Hainele stau îngrămădite ca sardelele, mai exact, sunt multe, de același fel și de același gust, încât, când deschizi dulapul te nedumirești, toate par la fel, și chiar ai început să te plictisești de ele. Te vei gândi în sinea ta: Oare nu
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
văzut că francezii ăștia au fântână arteziană până și-n baie? Hai, fată, ești întreagă, unde ai mai pomenit așa ceva? Discuția avea loc între niște oameni care avuseseră parte toată viața lor doar de niște băi de dimensiunea unor debarale îngrămădite, unde cei mai claustrofobici riscau să-și agraveze alarmant suferința. Totuși, deși li se părea absolut neverosimilă existența unei arteziene într-o budă, o umbră de îndoială plana asupra întregii situații. De la francezii ăștia imprevizibili te poți aștepta la orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
într-o parte de un container de gunoi răsturnat, iar în cealaltă de vreo cinci sau șase trunchiuri de copac cu tot cu crengi aruncate parcă din cer unele peste altele. Astea sînt piesele de rezistență, în rest vorbim doar de mărunțișuri îngrămădite, înfundate, aruncate peste tot, fie pentru a astupa breșele, fie pentru a îngroșa sau supraînălța bariera. Cîteva cupe de moloz, o sumedenie de cutii de carton, lăzi de lemn, mese, scaune, alte bucăți de mobilier, grilaje metalice, un butoi din
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
și nu altceva, constituie poezia amorului - când contribuie și omul, care vine pe o altă linie, desfăcută cândva din pitecantrop. O afacere destul de complicată... Ieșisem la plimbare cu ea. În fața ultimei crâșme din sat drumul era aproape închis de lumea îngrămădită în jurul unei căruțe. Cu incuriozitatea mea de om comod, organizată de-a lungul vremii conștient și metodic, mi-aș fi făcut loc prin mulțime, fără să cercetez cauza îmbulzelii. Dar Adela n-a ajuns încă la indiferentismul meu filozofic. Din
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
cu care Jimmy Papanikolas urmărea preparatele la minut, ne poziționă de jur Împrejurul camerei, de parcă am fi fost mâncare pusă pe grătar: Într-un colț femeia grasă, rozalie ca o halcă de șuncă de Canada; jos, la bază, Tessie și cu mine, Îngrămădite precum cartofii prăjiți; mai Încolo, pe stânga, fetele care se epilaupentru bikini, stând Întinse pe spate. Helga ne ținea pe toate acolo sfârâind. Cu tava de aluminiu În mână, se plimba de la un corp la altul, aplicând cu o spatulă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
doar pentru fete. în aceasta din urmă n-aș fi intrat în ruptul capului, așa cum nu ți-ar trece prin cap să intri într-un WC pentru femei. Aruncam doar priviri timide, destul ca să văd păpușile, hidoase ca niște avortoni, îngrămădite, strâmbe, căzute unele-n brațele altora, pe rafturile vopsite de asemenea în stacojiu. Noi ne îndreptam spre tejgheaua de pe o latură a primei odăi, dincolo de care, pe rafturi, erau tot felul de obiecte jalnice (dar extrem de atrăgătoare pentru mine): pistoale
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
cu un rânjet libidinos. — Ne poți lăsa și pe noi acolo? plusă Desert Rose cu șarmul ei. Trebuie să prindem un avion! — Nu știu ce să zic, e destul de riscant, sunt o groază de polițai prin zonă. Kitty se uită la oamenii Îngrămădiți ca niște animale În camion. Nu era deloc o priveliște Îmbietoare. Poate ar fi mai bine să nu... Îi șopti prietenei sale. — Îți dăm cincizeci de dolari! sări Desert Rose. — Hai să așteptăm altă mașină, nu-mi plac oamenii ăștia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
la unul din grupurile de șantiere ale Coperativei localizat În Piața Ilie Pintilie. Pe șeful acestui grup de șantiere Îl cunoscu a doua zi În momentul când se prezentase să-și Înceapă activitatea În calitate de tehnician constructor. Îl află pe acesta Îngrămădit În maldăre de hârtii În timp ce pereții biroului său erau În totalitate acoperiți cu grafice de execuție desenate artistic, multicolor, În care se putea vedea realizările șantierului În anii precedenți, fiind expuse pe primul plan Întrecerile În producție a formațiilor de
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
nici un loc în lume unde m-aș fi putut ascunde, căci drumul meu se oprea aici. Am trecut pragul și urechile au început să-mi țiuie de singurătate. Erau culoare lungi și întortocheate, pline de praf și gunoaie, unde zăceau îngrămădite mobile vechi, piane sfărâmate, cărți în legături groase de piele. Erau fotografii galbene în rame ovale. Erau paturi de fier, strâmbate, și oale de noapte mâncate de rugină. Erau haine decolorate în dulapuri cu oglinda spartă: din gulere și cute
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
program foarte încărcat, obiect care are inconvenientul că nici cărți nu există pentru studiarea lui, iar el însuși consistă dintr-un dicționar de mii de nume proprii și de cifre statistice. Cât despre onorata bibliotecă, e atât de încurcată și îngrămădită, încît ar trebui un an sau doi pentru a introduce orânduială în acest haos ereditar. Te rog, spune salutări din parte-mi tuturor amicilor și primește călduroase strângeri de mână de la al tău M. Eminescu [cu plic] D-sale Domnului
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
Bătrâna luă covrigii, foarte încîntată, și începu să ronțăie monoton. - Ia să văd, cine mai e pe aici? continuă Stănicăridicînd capul. Pe un pat bătrânesc, înalt și lat, cu multe suluri și perne, dar fără tăblii, ca paturile țărănești, ședeau îngrămădite vreo cinci fete de vârste felurite, de la cincisprezece la douăzeci de ani. Fetele erau îmbrăcate bine, chiar luxos, iar după față arătau a duce o existență fără griji. Erau nepoate de ale Agripinei, fiice a feluriți copii, toți foarte bogați
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
cu aspect de prăvălii, nemaifolosite, și o singură curte mare ca de han vechi cu o casă în chip de potcoavă, cu etaj. Părea un hotel sau o casă de raport, și era de o murdărie înspăimîntătoare. În mijlocul curții ședeau îngrămădite mormane de gunoaie. Câini și copii alergau printre ele. Câte un geamlâc cu ochiuri sparte înconjura fiecare G. Călinescu rând, susținut pe stâlpi putrezi și unsuroși. După oarecare dibuire, Felix urcă niște scări de lemn murdare și se trezi în
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
cum pornisem, nemaipăsându-mi de cum arăt, șchiopătând parcă din ce în ce mai tare, dar purtat de această irepresibilă chemare, ce nu e nici curiozitate, nici milă : înspăimântătoarea fascinație a catastrofei ce te atrage, precum abisul. Multă vreme nu am văzut mare lucru, oameni îngrămădiți ascunzând trista priveliște. Tout à coup, j’ai demeuré pétrifié, înțelegând pericolul la care aș fi fost expus dacă ajungeam la vreme și cruzimea destinului care, dintre noi toți ce ne aflam pe acolo, își alesese victimele, amestecând întâmplarea și
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
tren, iar acesta le-a zis să ocupe compartimentul al treilea. Cînd a urcat Mihai cum să se rezolve?! Pînă la Constanța, șeful de tren nici n-a dat prin vagon. Cei în vîrstă au stat pe culoar, lăsînd copiii îngrămădiți pe banchetă. "Je-lui-m-aș și n-am cui", îi venea lui Mihai să cînte. La oficiul de cazare, clasica îngrămădeală. Repartițiile, la un hotel îndepărtat, undeva spre Olimp. Acolo greșeală! Ei așteaptă turiști străini, nu-și ocupă locurile cu români. Înapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
și o imobilizează. Gesturile de opunere ale femeii au în ele, de fapt, frenezia unei chemări. Nu devin ferme nici cînd Mihai a acționat un contact iar scaunele încep să se întindă. Blana i-a căzut de pe umeri și stă îngrămădită jos, la picioare. În liniștea instalată din nou, după ce zgomotul unui tramvai s-a pierdut în noapte, iar cei doi s-au desprins din sărut, să-și poată trage răsuflarea, șoapta femeii, cu modulația vorbelor schimbată brusc, pare să implore
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
fără drept și recunoașterea locțiitorului orânduit de patriarh sânt o condiție neapărată pentru restabilirea unei stări de lucruri cu orânduială întru ale bisericei. În spiritul acestui edict patriarhul nu numai că pusese sub anatema cea mare pe cei doi episcopi îngrămădiți, ci pusese și țara sub interdict, iar pe Vodă, preoțime și popor sub anatema cea mică, iar ridicarea acestei pedepse bisericești a declarat că atârnă de la primirea exarhului rânduit de patriarhat în persoana protopopului Petru. Episcopii Iosif și Meletie fură
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]