463 matches
-
Se vorbește, într-un limbaj dezarmant de simplu și cuceritor de sincer, despre oameni, fapte și lucruri, pentru autor de cea mai mare însemnătate, care într-un moment unic au descătușat zăgazurile îmaginației și efloviile sensibilității. Fără rost devin acum întrebător dacă cerul din fundalul unui peisaj nu este întunecat față de casele și vacile placide, în plină lumină, din planul întâi; dacă mâinile de un galben-verzui chagalian se acordă cu maniera de execuție a capului unui cobzar, sau dacă grupul de
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
Marele Război. Orientarea preponderent antiromantica a publicației rămânea hotărâtoare pentru manieră în care profilul lui Leopardi a fost înțeles și remodelat de acești intelectuali. Respingând preceptele și figurile imagistico-stilistice ale Romantismului, renunțând așadar la acel eu poetic din Cantul nocturn întrebător în fața misterelor universului, scriitorii Rondei l-au valorizat cu precădere pe autorul Micilor opere morale și al volumului de cugetări Zibaldone. În cultura italiană de la începutul secolului trecut, Zibaldone era o operă destul de puțin apreciată deoarece, probabil, publicul literat nu
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
Vasile Pavelcu”. Fără să le ofer prea multe informații despre ce urma să se întâmple, i-am dus într-un mediu străin lor ...Primele minute au fost grele, pline de încărcătură emoțională. Au amuțit cu toții , s-au uitat la mine întrebător, neînțelegând ce urma să facă ei acolo...Nu-mi amintesc cine a făcut primul pas, dar știu că, după câteva momente de ezitare, elevii celor două clase se comportau ca și când se știau de foarte mult timp. Jocurile de inter - cunoaștere
Parteneriatul educa?ional ?modalitate eficient? de modelare a personalit??ii elevilor by Rotaru Ana ?Maria [Corola-publishinghouse/Science/83975_a_85300]
-
pe tata dacă este Busuioc Neculai. Tata a confirmat. Același individ a îndreptat amenințător pistolul spre tata și i-a tunat la zece centimetri de față: <<Te îmbraci imediat și mergi cu noi pentru niște declarații!>>, apoi s-a uitat întrebător spre mine, care stăteam și l priveam speriat. Tata i-a spus că sunt feciorul lui cel mare și că sunt în vacanță. Individul a mai întrebat-o pe mama dacă mai este cineva în casă și aceasta i-a
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
loc la una dintre mesele din margine, neocupată, dar apoi, cu halba în mână, s-a așezat pe singurul scaun liber din partea cea mai aglomerată a terasei. Se aștepta ca tinerii să spună ceva, să tacă și să-l privească întrebător, să se arate stânjeniți de prezența sa, dar nu s-a întâmplat nimic. Și-au văzut de bere și de tinerețe, iar domnul Năsturel a realizat că, pentru generația lor, generația sa nu există. Nu putea să-i deranjeze ceva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
bucurându-se totodată de libertatea oferită de acele condiții de activitate. Într-o zi, după ce își terminase munca și se plimba prin atelier, un Ford cu număr franțuzesc se opri lângă el. La volan o fată drăguță, singură, îl privea întrebător, când el o întrebă deodată în franceză cu ce ar putea să o ajute. Ea răspunde că nu funcționează frânele. Mihai observă că mașina tocmai fusese spălată și bănui că saboții de frână erau umezi. Sub impulsul momentului, apucă volanul
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
vremea, cum vine seara. Seara e liniște În sat. În seara unei sărbători e prea liniște În sat. Doar câte un cățel mai schelălăie prin cele depărtări. Ieși afară și vezi că ninsoarea a stat. Doar stelele pe cerul Înghețat. Întrebător, privești la ele, iar ele la tine. Încerci să deprinzi misterul spuselor lor. O ființă limitată și firavă, ce caută Înțelesuri În fața unei infinități. Ce, cum, când și de ce? Te sperie gândul și revii Îndată În casă. Și a fost
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
om însingurat printr-o excesivă bogăție spirituală care îl izola de mediocritatea viguroasă și zgomotoasă din jur. Nu a putut fi, niciodată, un om al unei singure idei, nici al unei mărginiri, oricât de savantă ar fi fost; prin structură, întrebător și meditativ, era deasupra cotidianului mediocru; hazardul l-a croit pe dimensiuni neobișnuite cu standardele banale. Jules Nițulescu s-a născut în 1875. A absolvit liceul din Bârlad și Facultatea de Medicină din Iași, în 1921. A parcurs ulterior întreaga
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
idee? — Ce-ați zice de patru castronașe de salată? mă trezesc zicând. — O alegere perfectă! Bud mă conduce spre o casă din apropiere. Doriți să le trimiteți și un mesaj? — Un mesaj? — Prietenilor dumneavoastră. Ia un stilou și mă privește întrebător. — A, da. Păi... îhm... Pentru Richard și Fay. Înghit în sec. “Sper să aveți o nuntă frumoasă. Cu drag, de la Becky.“ — Și numele dumneavoastră de familie? Ca să știe clar de la cine e cadoul. — Ăăă... Bloomwood. — Cu drag de la Becky Bloomwood
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
atâta drum, zice. Glasul îi sună mai sec și chiar mai aspru decât de obicei. — Michael, spune Luke, făcând un pas în față. Cum te simți? — Mai bine. Mi-a fost mai rău decât atât. Ochii lui Michael îl scanează întrebător. Cum te simți tu? Arăți ca naiba. Pentru că mă simt ca naiba, spune Luke. Mă simt absolut... Se oprește brusc și înghite în sec. — Serios? spune Michael. Poate ar trebui să-ți faci niște analize. E foarte liniștitor. Acum știu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
dispărut. Ciudat. Găsesc în cele din urmă rochia și culeg în treacăt și o etolă asortată, cu franjuri. Mă răsucesc pe călcâie - și o văd din nou. E Danny. Ce naiba face la Barneys? Mă apropii și mă uit la el întrebător. Are ochii roșii, părul în toate direcțiile și o privire sălbatică și hăituită. — Danny! spun - și el tresare speriat. Ce faci aici? — A! zice. Nimic! Doar... mă uitam și eu. — Ești bine? — Senzațional. Totul e perfect. Se uită stresat la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
plecat chestia asta cu lista era tocmai ca respectivii să nu se trezească invadați de toastere. — Nu sunt numai toastere! Arăt spre cutie. Ăsta e un grătar pentru brioșe. Și mai avem și... o poșetă Gucci. Ridică sprânceana spre mine, întrebător. O poșetă Gucci, cadou de nuntă? — E din setul „bagaj pentru ea și el“! spun în chip de scuză. Am cerut o servietă pentru tine... — Pe care nu mi-a cumpărat-o nimeni. — Și ce vină am eu? Doar nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
portocaliul. Vocea lui Amy Forrester continuă, pe același ton plicticos de moarte. Și, când spun să arate elegant, nu vreau să spun să arate prea elegant. Să fie ceva formal... dar, totuși, sexi. Mă înțelegi, nu? Se uită la mine întrebător, plescăind din gumă. — Ăă... da! spun, fără să am habar ce naiba vrea să spună. Dumnezeule, nu-mi amintesc deloc ce-a zis că vrea. Haide, Becky! Concentrează-te! — Deci, ca să recapitulăm, dorești... o rochie de seară, da? mă aventurez, jucându
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
Luke, scrutând mirat rândurile de străini zâmbitori. — Habar n-am. Ridic din umeri. Credeam că-i cunoști tu, măcar pe unii dintre ei. Ajungem în capătul opus al sălii, unde facem o ultimă rundă de fotografii, și Luke mă privește întrebător. — Becky, părinții mei nu sunt aici. Și nici ai tăi. — Îhm... nu. Nu sunt. — Nimeni din familie. N-avem verighete. Și nu suntem căsătoriți. Se oprește. Spune-mi c-am înnebunit - dar nu așa vedeam eu nunta noastră. — Asta nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
se lasă urmat până în ștergerea oricărei urme, acolo unde, dincolo de ceea ce se vede, "răspunde/ Conturul vag al unei alte lumi", imaginea transparentă a străbaterii prin nevăzut: "Răspunsul, pururi urma unui zeu"2. Nu e acesta chiar locul poemului, mai curând întrebător decât răspunzător, conturul fragil al unei forme care, căutând "sprijin altei lumi uriașe", deschide unghiul de vedere a celor nevăzute, "unghiul de aur al eternității"3 ce strălucește în urma zeului? Or zeul e forma universală a eternei frumuseți, care nu
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
și tensionat al acestor interogații din Întîia epistolă a lui Pavel către Corinteni, acolo unde referințele sînt la trei ipostaze spirituale care, parțial, interferează: înțeleptul, cărturarul și vorbărețul (Valeriu Anania, în traducerea pe care a făcut-o Bibliei, folosește vocabula întrebător pentru ultimul dintre termeni). Formulăm însă, de pe acum, un adevăr cu valoare axiomatică, o suită de convingeri pe care le vom împărtăși sau nu abia la urma demersului nostru: cărturarul, personajul care ne interesează aici și acum, face parte din
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
domnule? Dau ochii peste cap, oftez, mă mișc de pe un picior pe altul. Eu rezolv orice problemă care vă frămîntă sufletul... Din nou belesc ochii, îi închid, iar mă uit la cer și bat pasul pe loc. Babalawo ridică sprîncenele întrebător, privindu-mă fix în ochi. Babalawo, mor, m-am îndrăgostit acum, la bătrînețe... Nu rîde cum aș fi crezut, este foarte serios, mă cuprinde de după umeri și mă dirijează în iban-baló, adică o curticică interioară. Aveți o fotografie? Îi întind
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
foc. Cel care a scăpat nevătămat este și în versiunea aceasta absolută bătrânul cu părul alb, personajul bine cunoscut mie și care-mi displace profund pentru ce a fost, nu pentru ce este, anume, desigur, Cameniță... Așadar foc, nu apă?... Întrebător, ridic ochii din paginile cărți spre Lazarus: -Cum e de fapt, care e adevărul? El este pregătit, de bună seamă, știa ce-l voi întreba, știa că voi fi nedumerit de această diferență, de acest ultim vis al meu prorocitor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
la cer, purgatoriul lui încheindu-se. Socotesc în gând: visul cu Vlad, apoi o zi, apoi visul cu tovarășul Cameniță, a doua zi, apoi visul cu sfârșitul orășelului Serenite și acum citirea cărții, a treia zi. Încă o dată mă uit întrebător spre Lazarus. El dă din cap aprobator. Iarăși mă surprind seninătatea, bunătatea, blândețea, umilitatea lui fără de margini, însușiri ce par a vorbi despre o altfel de lume decât a oamenilor, însușiri pe care parcă începe să mi le inducă și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
au oferit. Într-o atmosferă de bună dispoziție s-a trecut, în final, la toasturi: pentru regina Olandei, pentru președintele României, pentru secretarul general al ONU, pentru pace... La închinarea în sănătatea Reginei Juliana, stareța s-a uitat la mine întrebător și eu i-am spus: "Maică, dacă nu închini, se supără oaspeții, e Regina lor". Maica a făcut un gest de "fie" și a băut paharul. Întrebarea s-a repetat când s-a închinat pentru Ceaușescu, eu argumentând: "Maică, poate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
bătătorită una cu postavul, purta o sabie de uriaș la coapsă, ca smulsă dintr-o veche panoplie sau dintr-un muzeu militar. Înțelept, cu umor și sarcasm - și neprimenit ca un Socra te -, nu-i scăpa nimic ochiului său ager, Întrebător, nici minții lui proaspete, aplicată realităților, neîmpiedicată de formule și capabilă de reacțiuni prompte și firești, ritos afumate și fără con veniențe În fața lenei de a cugeta a birourilor militare, care Îi recomandaseră, Într-o faimoasă circulară a Marelui Cartier
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Jupâne, sunt al dumitale. Hai să facem câțiva pași prin galerie. Trecură pe lângă ușa bibliotecii și pe lângă bolniță, În fața căreia stăteau privind curioși câțiva călugări bătrâni, și se Îndreptară spre o firidă mai Întunecoasă. Atunci pustnicul se opri, privindu-l Întrebător pe cel care-l Întovărășea. — Preacuvioase, vorbi acesta grăbit. Sunt Într-o situație foarte Încurcată și vreau să vă cer un sfat. Călugărul tăcu mai departe și jupânul Urs continuă șovăind: — Ceea ce vreau să vă Încredințez acum este o taină
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
o voce răgușită. Conrad luă opaițul de pe scândura care slujea drept masă și și-l apropie de obraz, ca să poată fi recunoscut. În acea clipă, gazda sări de pe așternutul zdrențuit și se Înclină smerit, până la pământ. Apoi se ridică, privind Întrebător către oaspetele pe care Îl respecta și de care se temea totodată. Acum că știi cine sunt, aș vrea să stăm puțin de vorbă spuse tânărul cavaler. Hai afară, omule, aici ne sufocăm amân doi. Cum poți trăi În asemenea
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
în lat. - Pentru muncă, om bun, aveau sătenii de pe moșiile mănăstirești, care erau obligați prin hotărâre domnească să lucreze un număr de zile pe an pentru mănăstire. Apoi țiganii robi. Pentru administrare aveau vechilii mănăstirești și câte alte ajutoare... Priveam întrebător în direcția de unde veneau vorbele Spiritului domnesc. Curgeau parcă din umbra portalului clopotniței... - Cred că ești curios să afli care va fi următorul nostru popas. - Cred că îmi citești gândurile, mărite Spirit. - Din nou ești liber să alegi mănăstirea la
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
am coborât la micul dejun. Băieții, Alex și Dragoș, au observat schimbarea și m-au privit nedumeriți. Le-am spus că m-am făcut frumoasă pentru aniversarea lui Alex, căruia i-am urat mulți ani, fericiți. Surprins, Alex mă privește, întrebător, cu imenșii săi ochi albaștri în care se scaldă stelele. Da, da! Zic eu! Te-am ajutat să vii în lumea asta. Frumoasă lume! spune el râzând. Nu știu dacă a zis-o în glumă sau în serios. Oricum, sunt
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]