172 matches
-
dacă suferi pentru că nu mai e 1 Mai ca pe vremuri... Hai, spune aici, În direct, live, ca să te audă consumatorii cu urechile personale, suferi sau nu suferi? Nostalgicule... Sandu soarbe din pahar și Își dă șapca pe spate. Ești țicnit, scuză-mă că spun. 1 Mai n-are nicio legătură cu comunismul, mă, mai citește și tu, mai documentează-te, ca să zic așa, mai dă și pe la posturi tv serioase, că stai toată ziua la gesepe și te uiți la
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
te-ai Îmbătat, ziceai că tare mult l-ai iubit, mai ales după ce tea decorat Într-o noapte cu Steaua Republicii. Sandu Șpriț trântește ceașca pe masă, aproape că sar floricelele de pe ea. Bă, vă spun eu că s-a țicnit, socră-miu s-a țicnit, s-a dus și l-a votat pe Băsescu, am și eu sursele mele credibile. El era, mort și Îngropat, da’ cu drept de vot! Cu moartea pre urne călcând... Îți dai seama ce campanie electorală
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
că tare mult l-ai iubit, mai ales după ce tea decorat Într-o noapte cu Steaua Republicii. Sandu Șpriț trântește ceașca pe masă, aproape că sar floricelele de pe ea. Bă, vă spun eu că s-a țicnit, socră-miu s-a țicnit, s-a dus și l-a votat pe Băsescu, am și eu sursele mele credibile. El era, mort și Îngropat, da’ cu drept de vot! Cu moartea pre urne călcând... Îți dai seama ce campanie electorală au făcut ăștia pe
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
Thomas fusese cînd ras pe țeastă, cînd lățos, cu barbă sau fără; cînd se retrăsese, banda Îi organizase o Înmormîntare; se Întristase mult atunci, dar Începuse să simtă o oboseală; din pricina prea multului citit, Îi spuse Jesper, Don Quijote chiar se țicnise din pricina asta. Thomas, În loc să o ia razna, rătăcitor, devenea pieton, un casnic fără căsnicie, dascăl al unor parapiteci ce se mirau când Îl vedeau venind la cursuri În costum, cu cravată; puteau să spună că trecerea anilor nu aducea neapărat
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
se lăudau unii cu aplecarea lor - sau decît alți slujitori ai Domnului, cum se socoteau ei, ce ademeneau copii? Antonia asta ar fi trebuit să vadă mai Întîi, Însă nu, ea o ținea una și bună: să vină foc! Se țicnise; Thomas o iubea și mai mult, văzînd-o așa, trebuia să mai existe și cîte un cîine de pază, morala celestă avea, măcar la un colț, un păzitor neclintit În bunicuță; etica pămînteană ajunsese, tot mai mult, pe mîna unor Thomași
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
ia... să-l ia... — Bună seara, Samantha. Sar în sus de trei metri. E Ketterman. Chiar în fața mea, lângă lifturi, cu o servietă plesnind de dosare în mână. O clipă, sunt transfigurată de spaimă. Ce face aici ? Oare m-am țicnit și am început să am halucinații cu parteneri seniori ai firmei ? — Mi-a zis cineva că stai aici. Ochii îi licăresc prin ochelari. Am cumpărat apartamentul 32, ca locuință de serviciu. Vom fi vecini în timpul săptămânii. Nu. Doamne, spune-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
se strecoară în suflet. OK, poate am exagerat și eu o dată, pretinzând că mă urmărește cineva. Ceea ce n‑ar fi trebuit să fac. Dar zău, doar pentru că inventezi și tu o dată un amărât de urmăritor, nu înseamnă că ești complet țicnit, nu? — Și problema e că nici unul din noi... nu te‑a văzut niciodată efectiv cu el, așa‑i? continuă mama, băgând perna în sacul transparent. În carne și oase. Pe urmă a apărut chestia aia în ziare că ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
mi bag telefonul În geantă. Totul e... perfect. DOUĂZECI ȘI CINCI Intru În sală fără să știu pe unde calc de panicată ce sunt. Ce-am făcut ? Ce-am făcut ? Am trădat cel mai prețios secret din lume al lui Jack, unei țicnite fără nici un dram de moralitate, obsedată de răzbunare și purtătoare de Prada. OK. Calmează-te, Îmi spun pentru a mia oară. De fapt, nu știe nimic. Iar ziaristul ăsta probabil că nu va afla nimic. Vreau să spun că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Victor venea ținând radioul deasupra capului ca pe un adevărat trofeu, Maria Îl Întrebă: Ti-ai țâcnit di tăt, omuli! Ci strâgi așa, dacî ti-audi cineva șî ni omoarî pi toț trii? Proast-ai fost, proast-ai sî mori! Cum sî mă țicnesc, dar ce vorbesc eu cu tine... Se duse direct către salon și Începu să vorbească tare și precipitat cu chiupul cel mare, pe care, mai Întâi, reuși să-l sperie de moarte iar mai apoi să Întrebe suspicios și rațional
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
Geraldine scoate un râs strident. ― Continuă, spune Ben, vezi dacă-l poți face să vorbească murdar. ― Da? tastez eu. De ce nu-mi spui EXACT la ce ești tu cel mai bun? ― Nu-mi vine să cred, spune Ben, ne-am țicnit de tot. Dar rânjește cu gura până la urechi. ― Bine, Dulceață. Vrei să știi ce se întâmplă dacă ieși cu mine? ― Dragă, de-abia aștept să aflu. ― Păi în primul rând, nu ne-am deranja să mergem la un restaurant, te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
vid de putere! Mă trezesc cu șeful meu la ușă. — Trebuie să mergem urgent să apărăm GDS-ul de mineri... M-a sunat Khadafi, zice că are informații că merg într-acolo să distrugă tot. Liiceanu e disperat... S-a țicnit?... Care Khadafi? Apoi îmi revin. Desigur, e vorba despre directorul Institutului Goethe. Pe care îl găsim acolo. Convocase toți cunoscuții să vină să apere - cu un lanț uman, cu pieptul gol, cu vorba, cu pumnul? - elita postdecembristă. Am răspuns apelului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
nici măcar nu) pretindea: nu cred că Othello - singurul rol în care-l vedeam cât de cât - se juca destul de des în acele zile la Paris... Din toată expoziția mi-a rămas în minte doar o singură pictură. Cred că sunt țicnit: uneori iubesc câte un tablou atât de tare, încât literalmente îmi vine să dau spargere la mu zeu și să plec cu el. Era „Le soir qui tombe“ al lui Magritte: o fereastră spartă, cioburi lungi așezate sub ea în
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
momentul potrivit ca să muște. - Nu bănuiam că propriul meu frate și tatăl meu profitau de Întoarcerea mea și de căutările mele ca să vină În urma mea, nu puteam crede că aveau să se descotorosească de foștii naufragiatori, unul după altul. - E țicnit! Doar n-o să credeți așa ceva! El e cel care a venit după mine! El e cel care mi-a propus un plan ca să recuperăm lingourile și să ne descotorosim de bătrîn! urlă PM. Ryan scutură din cap, scîrbit. - Termină, PM
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
e părerea ta i-o întoarce Roja, ce am fost și ce-am ajuns, intră și Curistul în vorbă, să facem jocurile unui fost legionar, mai bine așa decît altfel, se gîndește taximetristul, cred că pînă la urmă o să mă țicnesc, recunoaște, parcă am auzit și eu adineaori niște voci, spune. Pesemne că și pe tine te-a părăsit iubita, zice Roja cuprins de melancolie. — Exact în toiul relației, cînd era focul mai aprins, atunci i s-a făcut de năbădăi
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
acolo. Lot își încărcă într-o căruță cu asini avutul puțin, dădu de veste neamului său să-și strângă corturile și să adune turma, apoi plecă cu toți ai săi spre Țoar. Ginerii săi au crezut întîi că bătrânul se țicnise și n-au vrut să-l asculte. Numai când trecură pe lângă ei cei doi bărbați străini în veșmânt strălucitor, ginerii lui Lot își urmară socrul. Ceilalți oameni care trebuia să plece din oraș aflaseră de la Lot și s-au dus
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
a cuvântului grecesc pneúma, însemnînd ambele "spirit" și, desigur, făcând apel la ceva invizibil ochiului omenesc și caracterizat printr-o anumită forță activă? - Etimologia? nimeri cuvântul șoferul bănuitor, nevenindu-i să creadă că încercase să ia stârpitură aia atât de țicnită la rangă, dar și luînd-o la rangă, nedîndu-și seama cam câte sentimente de prețuire stârnise în ea. - Da. Etimologia. Atât eu, cât și redutabilul dumneavoastră pasager și coleg, sosit din Mozambic, am căzut în acord asupra următoarelor șase înțelesuri ale
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
să crape cusăturile hainei. E cam ciudat Îmbrăcat. El o s-o Îngroape? — Zic unii că a-ngropat-o deja, spuse Gardner, apoi Își drese vocea, căutînd un loc unde să scuipe. E doctorul Irwin Sanger, „psihiatrul“ lui Bibi, singura persoană țicnită din toată Estrella de Mar. Am rămas ascultînd țîrÎitul cicadelor, În timp ce restul lumii privea cu diverse grade de ostilitate la nou-venitul grizonant, și mi-am reamintit că sub lustrul acestei Încîntătoare stațiuni maritime existau mult mai multe tensiuni decît se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
noi, doctorii. Odată mi-a spus că bag oamenii În arest la domiciliu În propriile lor creiere. Pentru el, heroina și cocaina și toate amfetaminele astea noi reprezintă libertatea, dreptul de-a fi ca Bibi Jansen, o distrusă și-o țicnită de prin baruri. Îi poartă pică lui Sanger c-a luat-o de pe plajă, nu că a făcut sex cu ea. — El zice că n-a făcut. — Sanger nu e-n stare să-și Înfrunte latura asta, spuse Paula și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
ăștia? De ce? MACABEUS (Bea sufocat.): Ua! (Pentru sine.) Apă... PARASCHIV (Se duce, umple din nou ceașca și i-o aduce lui MACABEUS; în ultimul moment se răzgândește și i-o varsă pe față.): De ce? MACABEUS (Sare ca ars.): Te-ai țicnit? (Se șterge cu ce poate.) PARASCHIV (Imperturbabil, se întoarce, se așază jos, ia trompeta și începe să cânte.) MACABEUS (Ștergându-se mai departe, căscând.): Ce dracu’ ai? PARASCHIV (Se oprește, își pune trompeta jos, se uită la ea un timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
și face orice pentru asta.” Lui Sebastian nu i-a plăcut ce auzea și nici n-a rămas foarte convins că fratele său, care avusese Întotdeauna un comportament mai aparte, mai ieșit din comun, ca să nu spun altfel, nu se țicnise de-a binelea la senectute. La Întoarcere, Învingându-și teama de posibilele consecințe ale unui control vamal sever, dublat de unul polițienesc drastic, a luat cu sine acele documente În valoarea cărora nu credea și le-a ținut ascunse, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
de pe orbita existenței mele cuminți și aruncat Într-o aiureală incredibilă, În care șocurile se succedau trepidant, Împinse de la spate de o forță decisă să sfideze orice rațiune. Adică nu-mi erau de-ajuns Centrul cu adunătura lui de savanți țicniți cu tot, experimentele cosmice ale altor nebuni terorizați de frica morții (dorința de a cunoaște viitorul nu este altceva decât travestirea În curiozitate a spaimei de moarte), nu-mi ajungea neliniștea provocată de gândul că În jurul meu se punea la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
pete roșii. ― O să fie formidabil. ― Bineînțeles. Numai să izbutesc. ― La urma urmelor, unde nu-ți iese figura mai tragi cu pensula o bulină roșie. Nu se cunoaște. Dascălu behăi. ― Ce idei caraghioase ai! Își duse degetul la frunte: Ești cam țicnit, nu? ― Cred că da, mi se trage din familie. Figura cârnului se întristă. ― Îmi pare rău... La mine, doar tata a stat la balamuc. Eu am avut noroc, semăn cu mama. ― O femeie de nădejde, presupun. ― Oho! în fiecare dimineață
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
a stat la balamuc. Eu am avut noroc, semăn cu mama. ― O femeie de nădejde, presupun. ― Oho! în fiecare dimineață se urca într-un salcâm și dădea din mâini. ― Se credea avion? Cârnul hohoti. ― Acum îmi dau seama că ești țicnit de-a binelea. Făcea mișcare în aer liber. Așa-i recomandase doctorul. ― Înțeleg... ― Când veneam de la liceu o ajutam să coboare. ― De ce? Nu încăpeați amîndoi? ― Ei asta-i! Doar trebuia să stăm la masă. ― Aha! Ai terminat liceul? ― Am și
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
o tapiserie gobelin. Maimuțe delicate, brodate în nuanțe de brun și ocru, își făceau de cap într-un decor paradisiac. ― Stăteau pe ăsta? ― Așa-mi închipui. ― Ce de maimuțe! Și pe scaune, și pe covor... Să stai pe maimuțe! Erau țicniți, nu? Inginerul zâmbi. ― E o copie excepțională. Originalul se află la Versailles. Salonul maimuțelor. Haidem! Pătrunseră într-un hol rotund, pardosit cu marmură. O scară splendidă ducea la etajul superior. Treptele se deschideau într-o spirală îndrăzneață, amintind grația sinuoasă
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
ars? ― Am uitat să întreb. Oricum, l-a prăjit. Inginerul începu să râdă. Un râs amar, venit din pântece cu fălcile încleștate. Dascălu căscă ochii. ― De ce rîzi? ― Așa! E vesel! Al naibii de vesel! Cârnul clătină din cap lămurit. ― Am înțeles! Ești țicnit rău! Se uită la ceas: S-a făcut de 2. ― Te grăbești? ― Bineînțeles. Avem de scotocit toată biblioteca. Inginerul încruntă sprâncenele. ― De ce? ― Păi nu ți-am spus? Tipa zice că ar fi o încăpere secretă. Apăsăm pe buton și... Reproduse
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]