479 matches
-
și "belcanto", "Bel-Canto" sau "Bel Canto", (din italiană, "interpretare frumoasă"), este un stil de interpretare în muzica vocală, caracterizat prin puritatea liniei melodice, originar din Italia secolului al șaptesprezecelea, luând amploare în decursul secolului al nouăsprezecelea, epocă muzicală denumită "Epoca Bel Canto". Operele italienilor Gioacchino Rossini (1792 - 1868), Vincenzo Bellini (1801 - 1835) și Gaetano Donizetti (1797 - 1848) pot exemplifica la superlativ acest stil interpretativ, care a cunoscut un maximum maximorum între 1805 și 1830. Deși există unii specialiști care îl creditează
Bel canto () [Corola-website/Science/311259_a_312588]
-
și Gaetano Donizetti (1797 - 1848) pot exemplifica la superlativ acest stil interpretativ, care a cunoscut un maximum maximorum între 1805 și 1830. Deși există unii specialiști care îl creditează pe compozitorul secolului al XVII -lea Pietro Cavalli cu introducerea "stilului bel canto", o analiză stilistică atentă indică faptul că liniile melodice ale acestuia, line și fluente, aparțin unei alte epoci și, evident, unui alt stil muzical și interpretativ. Interpretarea "bel canto" se caracterizează prin perfecțiunea echilibrului vocal, printr-un legato bine
Bel canto () [Corola-website/Science/311259_a_312588]
-
pe compozitorul secolului al XVII -lea Pietro Cavalli cu introducerea "stilului bel canto", o analiză stilistică atentă indică faptul că liniile melodice ale acestuia, line și fluente, aparțin unei alte epoci și, evident, unui alt stil muzical și interpretativ. Interpretarea "bel canto" se caracterizează prin perfecțiunea echilibrului vocal, printr-un legato bine ponderat, un registru vocal ușor înalt, agilitate și flexibilitate de bună factură și un anumit timbru specific, ce ar putea fi caracterizat drept "dulce". Operele cu pasaje solistice lungi
Bel canto () [Corola-website/Science/311259_a_312588]
-
de bună factură și un anumit timbru specific, ce ar putea fi caracterizat drept "dulce". Operele cu pasaje solistice lungi și ornamentație muzicală bogată, consistente în termeni de frazare muzicală alternativă, respectiv folosind cadenza, se pretează cel mai bine stilului "bel canto". În esență, "bel canto" pune accentul pe tehnica interpretării și nu pe volumul livrării muzicale. Astfel, unul din exercițiile menite a demonstra calitatea interpretării în tehnica "bel canto" constă în menținerea unei lumânări aprinse în apropierea gurii cântărețului în timp ce
Bel canto () [Corola-website/Science/311259_a_312588]
-
un anumit timbru specific, ce ar putea fi caracterizat drept "dulce". Operele cu pasaje solistice lungi și ornamentație muzicală bogată, consistente în termeni de frazare muzicală alternativă, respectiv folosind cadenza, se pretează cel mai bine stilului "bel canto". În esență, "bel canto" pune accentul pe tehnica interpretării și nu pe volumul livrării muzicale. Astfel, unul din exercițiile menite a demonstra calitatea interpretării în tehnica "bel canto" constă în menținerea unei lumânări aprinse în apropierea gurii cântărețului în timp ce acesta cântă. Ideal, curentul
Bel canto () [Corola-website/Science/311259_a_312588]
-
frazare muzicală alternativă, respectiv folosind cadenza, se pretează cel mai bine stilului "bel canto". În esență, "bel canto" pune accentul pe tehnica interpretării și nu pe volumul livrării muzicale. Astfel, unul din exercițiile menite a demonstra calitatea interpretării în tehnica "bel canto" constă în menținerea unei lumânări aprinse în apropierea gurii cântărețului în timp ce acesta cântă. Ideal, curentul de aer ieșind din gura cântărețului nu trebuie să facă flacăra lumânării să se miște. În afara stilului și al epocii "bel canto", metoda interpretativă
Bel canto () [Corola-website/Science/311259_a_312588]
-
interpretării în tehnica "bel canto" constă în menținerea unei lumânări aprinse în apropierea gurii cântărețului în timp ce acesta cântă. Ideal, curentul de aer ieșind din gura cântărețului nu trebuie să facă flacăra lumânării să se miște. În afara stilului și al epocii "bel canto", metoda interpretativă poate fi folosită pentru a cânta chiar în alte stiluri, așa cum ar fi în verismo, wagnerian, verdian sau în diferite stiluri moderne, unele dintre ele nefiind exact conectate cu muzica clasică, așa cum este stilul interpretativ al soliștilor
Bel canto () [Corola-website/Science/311259_a_312588]
-
așa cum ar fi în verismo, wagnerian, verdian sau în diferite stiluri moderne, unele dintre ele nefiind exact conectate cu muzica clasică, așa cum este stilul interpretativ al soliștilor cunoscuții sub numele generic de crooners. Studii geografice sugerează că tehnica vocală italiană "bel canto", precum metode similare dezvoltate în Spania, decurg, foarte probabil, din metoda antică vocală, tehnică de interpretare care a evoluat odată cu evoluțiile culturilor din Orientul Mijlociu și din zona Mediteranei. Există dovezi etno-muzicale care suportă această linie evolutivă.
Bel canto () [Corola-website/Science/311259_a_312588]
-
Corbueil en mon surnom," "Natif d'Auvers emprès Pontoise," "Et du commun nommé Villon." "Or, d'une corde d'une toise" "Sauroit mon col que mon cul poise," "Se ne fut un joli appel." "Le jeu ne me sembloit point bel.”" </poem> Datorită stilului de versificare diferit de cel preferat de Villon (1-3/2-4) există posibilitatea să fie vorba de un fals. Cei care aparțineau de banda „La Coquille" se numeau „Les Coquillards”, o adunătură de certați cu legea, apărută după
François Villon () [Corola-website/Science/298721_a_300050]
-
Racibórz, Petzold s-a înscris la Universitatea din Leipzig, unde a studiat timp de un an și jumătate științe economice, istorie, filosofie, religie și artă. În această perioadă a cunoscut-o pe viitoarea soție, Hanka Schjelderup, o pianistă și cântăreață bel canto norvegiană care era cu 11 ani mai în vârstă decât el. Între 1895-1897 a studiat economie politică la Universitatea Kaiser Wilhelm din Berlin, iar apoi a locuit la Paris până în 1902, de unde a scris articole pentru reviste germane precum
Bruno Petzold () [Corola-website/Science/326159_a_327488]
-
Wilshire, Westside și Sân Fernando Valleys și Crescenta.Unele comunități bine-cunoscute în Los Angeles includ West Adams, Watts, Leimert Park, Baldwin Hills, Venice Beach, Downtown Financial District, Los Feliz, Silver Lake, la Hollywood, Koreatown, Westwood și zonele mai bogate din Bel Air, Benedict Canyon , Hollywood Hills, Hancock Park, Pacific Palisades, Century City, si Brentwood. Printre atracțiile turistice din Los Angeles se numără: Walt Disney Concert Hall, Cathedral of Our Lady of the Angels, Angels Flight, Kodak Theatre, Griffith Observatory, Getty Center
Los Angeles () [Corola-website/Science/302282_a_303611]
-
Billy Graham a venit în L.A. (în 1949) și miniștrii notabili care au legătură cu orașul sunt Robert P. Shuler, Charles E. Fuller, Gene Scott, Jesse Lee Peterson, si Solomon Burke. Biserici importante în oraș: First Presbyterian Church of Hollywood, Bel Air Presbyterian Church, First African Methodist Episcopal Church of Los Angeles, West Angeles Church of God în Christ, Second Baptist Church, Crenshaw Christian Center, McCarty Memorial Christian Church, si First Congregațional Church. Los Angeles California Temple, al doilea cel mai
Los Angeles () [Corola-website/Science/302282_a_303611]
-
decorat cu reprezentările zeilor Liber și Libera etc. Distrus probabil de un incendiu, templul a fost reconstruit prin anul 213 d.Chr. de către soldații sirieni care serveau Imperiul în castrul de la Porolissum. Aceștia au închinat noul templu zeului lor stramosesc Bel. Odată cu pătrunderea creștinismului în Dacia Romană, acest templu suferă o nouă transformare devenind basilică paleocreștină. Cea mai grăitoare descoperire în acest sens este un vas cu simboluri creștine datate pe la mijlocul secolului al IV-lea d.Chr., fapt ce confirmă prezența
Jac, Sălaj () [Corola-website/Science/301804_a_303133]
-
face rubidiul, mineralele evaporitice silvină (KCl) și carnalit (KMgCl•6HO) conțin numai 0,002 % cesiu. Cesiul se găsește în puține minerale. Mici cantități de cesiu pot apărea în beril ((), în avogadrit (), mai mult de 15 wt% CsO în pezotait, Cs(BeLi)AlSiO), mai mult de 8,4 wt% CsO în mineralul rar londonit (), și cantități foarte mici în rodizit. Cel mai important mineral ce conține cesiu este polucitul , ce se formează în câteva zone cu pegmatite din lume, unde poate fi
Cesiu () [Corola-website/Science/304474_a_305803]
-
Bel Ami (în ) este un film american din 1947 regizat de Albert Lewin și distribuit de United Artists. În acest film, George Sanders interpretează rolul unui ticălos care se folosește de femei pentru a ajunge în societatea pariziană de la sfârșitul secolului
Bel Ami (film din 1947) () [Corola-website/Science/325285_a_326614]
-
1947 regizat de Albert Lewin și distribuit de United Artists. În acest film, George Sanders interpretează rolul unui ticălos care se folosește de femei pentru a ajunge în societatea pariziană de la sfârșitul secolului al XIX-lea. Este bazat pe romanul "Bel Ami" al lui Guy de Maupassant. Acțiunea se petrece la Paris, în 1880. Filmul prezintă ascensiunea socială a tânărului seducător Georges Duroy (George Sanders), care nu ezită să se folosească de farmecul său pentru a ajunge în vârful societății pariziene
Bel Ami (film din 1947) () [Corola-website/Science/325285_a_326614]
-
jurnalistului, după cum acesta își dă repede seama. Mai întâi, el o seduce pe Clotilde de Marelle (Angela Lansbury), pe care o întâlnise la cina de la familia Walter și care înțelege că el este un seducător. Aceasta îi dă porecla de "Bel Ami" și-i rămâne credincioasă, în ciuda faptului că acesta se orientează apoi către alte femei. După moartea lui Charles Forestier, care era bolnav de tuberculoză, George se căsătorește cu văduva lui și profită la rândul său de talentul ei de
Bel Ami (film din 1947) () [Corola-website/Science/325285_a_326614]
-
sus-menționate, filmul este în alb-negru, dar apare o singură secvență în Tehnicolor, cea în care este prezentat tabloul "Ispita Sfântului Anton" al lui Max Ernst. După romanul lui Maupassant au fost realizate numeroase versiuni cinematografice și de televiziune. Ultimul, intitulat "Bel Ami" va fi lansat în 2012 și îi are ca protagoniști pe Robert Pattinson în rolul fascinantului seducător Duroy și pe Uma Thurman în rolul lui Madeleine Forestier.
Bel Ami (film din 1947) () [Corola-website/Science/325285_a_326614]
-
este astfel: În primul rând, interpretarea toponimului Belfz, care nici fonetic, nici morfologic nu se asociază cu toponimul Bălți, este eronată. De menționat că Brun s-a axat pe “asemănarea” fonetică superficială a denumirilor orașelor în limba rusă: Belfz și Bel'țî (Бълфз / Бъльцы). Totuși, semnul moale după litera l, „ь” (transliterat prin [ ' ]), în topicul Belfz nu există, nici îmbinarea „fz” și „ц” + „ы” (ț+î) nu corelează. În mod normal, sunetul „ц” (ț) ar avea alternativă în grupul limbilor romanice
Istoria Bălțiului () [Corola-website/Science/321604_a_322933]
-
făcut partea din Rusia Kieveană, apoi din Cnezatul Galiției-Volînia până la sfârșitul secolului al XIV-lea. La Belz, Ringala s-a întors după părăsirea Moldovei. Foarte bine se pot observa similitudinile și diferențele dintre cele trei toponime Belfz în raport cu Belz și Bel'țî. Este evident că denumirea de Belfz, menționat de Lannoy, corespunde actualului oraș Belz. Eroarea în traducerea de către F. Brun a notelor lui Guillebert de Lannoy, precum că cel din urmă ar fi vizitat-o pe principesa Ringala la Bălți
Istoria Bălțiului () [Corola-website/Science/321604_a_322933]
-
Gigli. Opere de Gioacchino Rossini, Vincenzo Bellini și Gaetano Donizetti ("Lucia di Lammermoor", "L'Elisir d'Amore", "I Puritani"), arii și opere celebre în care a cântat prin toată Europa i-au stabilit o reputație de necontestat în repertoriul de ""Bel Canto"". În 1955 Virginia Zeani debutează la Opera din Roma unde apare în numeroase roluri, fiind apreciată în termenii cei mai înalți. Două producții importante au fost montate acolo special pentru ea: "Alzira" de Verdi și ""Otello"" de Rossini, opere
Virginia Zeani () [Corola-website/Science/298701_a_300030]
-
Vele - Simona Vlasa - Mihai Tătaru - Mihai Bogdan - Ciprian Tehei Departamentul știri - Andreea Pâgleșan Departamentul tehnic - Viorica Flueraș - Emil Metea Colaboratori - Arhim. Teofil Roman - Arhim. Dumitru Cobzaru - Pr. prof. dr. Ioan Chirilă - Pr. prof. dr. Stelian Tofană - Pr. prof. dr. Valer Bel - Pr. conf. dr. Ștefan Iloaie - Pr. lect. dr. Ioan Bizău - Pr. dr. Petru Ioan Ilea - Pr. Alexa Chira - Pr. Mihai Pop - Pr. Dumitru Boca - Traian Trica Radio Renașterea este un post cu caracter religios, având ca scop dublarea misiunii bisericii
Radio Renașterea () [Corola-website/Science/318951_a_320280]
-
sub titlul "The Man Who Upset the Universe". Povestirea a fost publicată pentru prima dată în numărul din aprilie 1945 al revistei "Astounding Science Fiction" sub titlul "Dead Hand". Imperiul Galactic - aflat în plin colaps dar condus de talentatul General Bel Riose - lansează un atac asupra Fundației. Imperiul încă deține mai multe resurse și mai mult personal decât Fundația, iar Riose vrea să profite la maxim de acest avantaj. Devers, un nativ al Fundației, interceptează un mesaj cuprinzând faptele Generalului și
Fundația și Imperiul () [Corola-website/Science/314885_a_316214]
-
mesaj cuprinzând faptele Generalului și merge pe Trantor, încercând să-i înmâneze mesajul Împăratului. Acesta din urmă conchide că Riose reprezintă o amenințare pentru poziția sa și pentru echilibrul Imperiului și îl execută. Personajele Împăratului Cleon II și al Generalului Bel Riose au la bază două figuri istorice: împăratul roman Iustinian I și generalul său, Belisarie. Istoria lor îi era familiară lui Asimov din romanul lui Robert Graves, "Count Belisarius", și din "Istoria declinului și a prăbușirii Imperiului Roman" a lui
Fundația și Imperiul () [Corola-website/Science/314885_a_316214]
-
său imperiu, conștient de existența celei de-A Doua Fundații - o organizație centrată pe psihologie, spre deosebire de științele fizice pe care se baza Prima Fundație. Singurul lucru care mai stă acum între Catâr și conducerea întregii galaxii este A Doua Fundație. "„BEL RIOSE... În cariera sa relativ scurtă, Riose și-a câștigat titlul de „Ultima dintre figurile imperiale", și pe bună dreptate. Un studiu al campaniilor lui ni-l înfățișează ca pe egalul lui Peurifoy prin capacitatea strategică și superior acestuia prin
Fundația și Imperiul () [Corola-website/Science/314885_a_316214]