280 matches
-
să te ia de cretin!“ Eu și mama am parcurs drumul spre casă într-o tăcere sumbră. Mama cel puțin, pentru că eu una, în tăcerea mea, eram fericită și - nu mă puteam abține - puțin încrezută. —Cum rămâne cu genunchiul tău beteag? a întrebat mama, înviorată brusc că nu era totul pierdut. Cum poți să pleci la New York când nu poți nici să urci o treaptă? — Îți propun o înțelegere, am zis. Dacă pot să urc până în capul scărilor pe el, atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
închidă bucla. —Ce-i aia? Nu prea știu, a recunoscut mama. Dar se pare că viața ei nu va avea nici un sens dacă nu o face. — Nu e puțin prea devreme să plece? Cum rămâne cu mâna ruptă? Și genunchiul beteag? Toate se vindecă. Și, cu cât închide mai repede afurisita de buclă, cu atât mai repede se poate întoarce acasă, a zis mama. Apoi a venit momentul să-i dăm vestea lui Helen, care a fost destul de afectată. —Crimă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Apoi am ajuns în fața blocului, iar șocul de a-l vedea mi-a întors stomacul pe dos așa de tare încât m-am temut că o să vomit. Chiar dacă mi-a luat Rachel bagajul, să urc trei etaje cu genunchiul meu beteag a fost o încercare, dar de îndată ce am băgat cheia în broască- și Rachel a insistat să descui eu, nu ea -, am auzit pe cineva înăuntru și aproape că m-am încovoiat de ușurare: era încă acolo. O, slavă Domnului. Doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
unde le pupase pe obraz. Și Vasile era și dânsul descumpănit, de-această întâlnire. Și se tot uita, când la mine, când la fete. Apoi s-a întors spre frate-meu care fusese reformat, adică refuzat la oaste, fiindcă era beteag de-un picior și l-a strâns la piept, ca și pe noi, pe fiecare, și l-a rugat cu lacrimi: Cumnate, tu-mi ești ca un frate!... Ai grijă și ajut-o și pe Măriorica mea la strânsura câmpului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
și naivă, prin intermediul unor întâmplări episodice banale. În ciclul Roata cu șapte spițe, o țărancă face tot posibilul, riscându-și viața, ca pușca ascunsă de bărbatul ei, fost gornic, să ajungă la răzvrătiți (Flinta lui Dămian); jertfindu-se, un țăran beteag vestește, buciumând, izbucnirea răzmeriței (Tulnicul lui Gădălin); alt țăran izbutește să ia, în ziua zdrobirii pe roată a lui Horea, opincile acestuia, obiecte devenite sacre pentru el, pe care apoi, după îndelungi șovăieli, le va încălța, pentru a porni la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289857_a_291186]
-
a intrat timid pe ușă și, cu lacrimi în ochi, crezând că eu sunt primărița, mi s-a adresat: Vă rog, doamna primăriță, să mă ajutați să dau și eu vițica la achiziții că e neleapcă (nu dă lapte) și beteagă! Păi, du-te și o predă, tanti, că e mașina în centrul comunei! Offff, vin de cinci săptămâni cu ea și nu vrea să mi-o ia că e prea slabă, iar eu nu am ce face cu vita în
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
omorâm! Ce facem cu ea? Cred că cele auzite la capătul firului i-au potolit brusc elanul „revoluționar”, stimulat bahic din belșug la crâșma din centrul comunei noaptea trecută, astfel încât a pus ușurel telefonul în furcă și, târâindu-și piciorul beteag, a ieșit pe ușa pe care a și închis-o ușor de tot. Odată cu el au ieșit și cei doi bețivi. Au mai stat preț de o țigară pe banca din curtea primăriei, apoi au plecat. După ei, toată mulțimea
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
doar am s-o văd! A surâs și mi-a spus: "Ai răbdare..." " Dacă aș pleca la capătul lumii, aș găsi-o! i-am răspuns înciudat. Și n-aș avea nevoie de nimeni! Dar cum să plec cu un picior beteag?! Abia mă mișc pe lângă casă!" "Un picior beteag?! Care? " spuse el. "Uite-l, ăsta, ce, nu se vede că-i chircit?!" și am dat să-ntind piciorul să-i arăt că nu se poate. Și n-o să mă credeți. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
mi-a spus: "Ai răbdare..." " Dacă aș pleca la capătul lumii, aș găsi-o! i-am răspuns înciudat. Și n-aș avea nevoie de nimeni! Dar cum să plec cu un picior beteag?! Abia mă mișc pe lângă casă!" "Un picior beteag?! Care? " spuse el. "Uite-l, ăsta, ce, nu se vede că-i chircit?!" și am dat să-ntind piciorul să-i arăt că nu se poate. Și n-o să mă credeți. În clipa aceea, cum mă uitam la el, și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
poate. Și n-o să mă credeți. În clipa aceea, cum mă uitam la el, și-a ridicat ochii spre cer, a chemat pe nume pe cineva îi spunea Iisus, iar mie mi-a zis: " Ia să văd, care picior e beteag?" Eu tocmai îi arătasem că nu pot întinde piciorul, când colo, piciorul meu se întinsese, sănătos și lucind în ploaie, ca și celălalt. Am zvâcnit în sus, pe amândouă picioarele, și am rupt-o la fugă prin ploaie și m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
Silică...? Silică ce are? E abătut? E bolnăvior? E bocciu? E-n carantină? Nu i-ați pus pempărși? Păi, de ce? Mai nou, prizează somnifere? Etnobotanice? Narcotice? Noi obișnuiam să ne drogăm legal. Hmm... Dar Fratele? E picnit și el? E beteag? S-a molipsit? zice Nae, gătind minuțioasele manevre de amalgamare a lichidelor, demne de un barman profesionist. Haide, băi, noroc! Sile s-a pilit ca scroafa lu' Arvinte! ia cuvântul Poetul. S-a-mbătat criță. Harcea-parcea. Comă alcoolică. Fără comentarii de prisos
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Valea Puțului. Toamnă fiind, solzii cât țigla de pe casă Începuseră să bată În galben. Trecu apoi Odraslă, ținându-se cu mâinile de pântece și răspândind miros de moarte. În urma lui, Foiște se chinuia amarnic să-l ajungă, strâmbându-și trupul beteag. În vârful bastonului ridicat ținea o bucată de maț tăvălit prin țărână. Striga aproape cu deznădejde către Odraslă, care nu Îl băga În seamă: „Domnule, tinere, dragul meu, ai pierdut ceva! Oprește-te puțin, ți-a căzut ceva pe jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
firii, nea Mitu Păcătosul - căruia, de la Întâmplarea cu aripile, i se spusese și Necredinciosul - nu putuse cu nici un chip să creadă În visul În care ceilalți se lăsau trași și Învăluiți. Mai târziu, când bătrânețea Îi lovea fără milă trupul beteag și când se spunea că avea un diavol atârnat de umeri, Începuse să vrea cu Încrâncenare a crede În Întâmplarea cu rătăcirea și să-și dorească, dureros de tare, o pereche de aripi. Până să-l doboare orbirea și boala
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
În jur era iarnă și copiii goneau la vale pe sănii. Însă repede Îl zăpăceau și-l aduceau cu picioarele pe pământ aerul Încins, mirosul de miriște arsă și foșnetul nemaiauzit al ciupercii care creștea. Dacă n-ar fi fost beteag, l-ar fi Îndemnat și pe el gândul să pășească pe un drum mișcător; așa, Însă, se mulțumea să rămână lângă frământările scoarței și să privească la toți și la toate cu ochii din ce În ce mai puțin mirați. De la un timp Încolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
să aud că eu sunt pentru tine o pedeapsă a sexului din cauza puterii de seducție a tatălui meu, și niciodată n-o să mi se mai interzică să pictez noaptea pentru că e păcat de curentul electric... și poate că piciorul meu beteag o să se poată îndrepta, pentru că deodată voi putea descoperi viața cu trupul... și la sfârșit te pomenești că ar fi posibil să devin un mic zeu regenerat, pentru că eu sunt unic, pentru că în tine a avut loc numai o singură
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
pe dinafară Că era o nemernicie dinainte plănuită De către oamenii porci Care nu voiau să aibă durerile lor Să trebuiască să nască din ei un președinte al lumii Și nu un Sepp împuțit din toate durerile lumii Cu un picior beteag Și cu o cădere mondială (se așază într-o cadă umplută cu sânge uitat și își ridică piciorul beteag înspre cer) ... Sepp cel Împuțit cu un al doilea picior în viață Și o frizură de înger sub pălăria cea mare
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
trebuiască să nască din ei un președinte al lumii Și nu un Sepp împuțit din toate durerile lumii Cu un picior beteag Și cu o cădere mondială (se așază într-o cadă umplută cu sânge uitat și își ridică piciorul beteag înspre cer) ... Sepp cel Împuțit cu un al doilea picior în viață Și o frizură de înger sub pălăria cea mare Ha Și toți l-ar linge leorpăind pe ăla pe picioarele lui înfipte Și-or să se cațăre în
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
și pute Peste sate-ntregi ca o groapă de gunoaie. Și iar le vâră-n mână copiilor obezi parale Și zaharuri și cele mai bune mușcături Și numai ce deodată trebuie Sepp să-și lovească iarăși corpul La piciorul cel beteag La cancerul de sămânță La carnea de la cap Că împuțitul de Sepp a avut nevoie să ejaculeze peste Președinte Ca o diaree Și atunci Președintele de aur n-ar mai face doi bani Și Oamenii ar striga și ar chema
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
mușcătură din măruntaiele lumii s-o lași la afumat Prin propriile măruntaie, prin cele de fier (Fiul vrea să se strecoare spre colțul câinelui cu o țeavă însângerată, dar e descoperit de Sepp Botdejigodie. Fiul fuge) Ce Ești o sămânță beteagă Și tu O mușcătură pe gura maternă O mușcătură pentru gaura lumii (râgâie și scuipă) Dar atunci când lumea nu poate fi spintecată Atunci nu poate să existe nici un președinte veritabil Numai o vedenie de președinte dintr-un Înger păzitor Numai
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
al anului, atunci ne-am smulge inimile și ni le-am spânzura în pomul de Crăciun unde i-am mai putea cuprinde pe toți distrugătorii de texte de legi omenești, dacă Omenirea ar avea de gând să lovească cu piciorul beteag în ușa dreptății mondiale. Inimile cu sânge înghețat pe ele, ar îmbrăca bradul de Crăciun în roșu, și coșurile piepturilor noastre ar fi libere de sânge, inimi și păcate, așa spune mama. Abia apuca cineva împins de necesitățile firești sau
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
trupesc, și ce dacă uniformele cele mai generale ale lumii fac paradă în fața ochilor tăi de mine făcuți? Va trebui și tu să-ți înmatriculezi intendența de carne dată la găurit militarilor, tu, visător la poze de pizde sclipitoare și betege. Chiar și viața-ți cea străină te va face odată șeful unei echipe care-i zice familie și la care ajungi numai prin propria cameră de gazare. Îți așteptăm cu toții moartea, ca pe un vehicul de moarte care revine la fel de
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
Catinca înaintea vârstei prescrise de lege. Copilă încă, căsătoria s-a încheiat probabil la 11 ani, soția nu poate fizic să își îndeplinească datoria conjugală și, mai ales, să procreeze. Acuzator este soțul; el se plânge că numita ar fi „beteagă“ și cere separarea pe acest motiv. Adus ca expert, doctorul politiei descoperă de fapt: „că ea (Catinca, n.n.) nu are nici un fel de pricină firescu pentru împreunarea trupească, decât numai neajungerea vârstei și că poate după împlinirea vârstei ar fi
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]
-
sens in vers: a femeilor măritate cu oricine cu condiția ca acesta să nu ceară zestre. La 1780, Pă tra na din satul Sălciile, județul Ialomița, este măritată de cum na tul ei, rămas tutore în urma morții părinților, cu prostul satului, „beteag și boșorog“, incapabil să țină casă. Tot satul îl cunoaște pe Radu, „de mic“, calificându-l drept „ne vrednic de a fi în orânduiala casnicilor“. Cu toate că știe, cumnatul, pentru a scăpa de povara ce-i picase pe cap, o dă
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]
-
ai dezmierdat cu el și ai ajuns în cerul al șaptelea, te faci clei și cazi plăci ntă. Tre buie să le rabzi și pe acestea. Nu ai ce face, așa-i viața. A doua zi, când ești cu mintea beteagă, e bun curechiu murat și mai ales multă-multă moare. Ai moare?” “Am.” “Atuncea bea moare, d rege-te și nu te potrivi la confrați, care s în față miere și-n dos fiere. Dacă teai potrivi lor... Ehei, am fost
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
de (alt fel de) rachiu. Amicii, cu destin diferit și cu trecut glorios În limitele lumii lor, au cum aceeași Îndeletnicire: „Acuma, de vreo câțiva ani, ce să facă?... Cere!”; „ce-i mai rămânea de făcut unei nenorocite văduve, săracă, beteagă de un ochi, de mâna dreaptă și de piciorul drept?... Acuma, cere.”; „... și ca să nu stea degeaba toată ziua, să-și mai facă de lucru - acuma, cere.” (s.n.). Cere constituie liantul amiciției lor și e sinonim cu cerșește. Dar acești
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]