326 matches
-
Un curs cu subiecte din domeniul agriculturii, ținut între 12 și 30 ianuarie 1931, la care au participat regulat 45 de cursanți, a fost urmat de examen 1, după care s-au eliberat certificate de absolvire. Se mai organizau petreceri câmpenești (un fel de nedei locale) cu tineretul, hore în aer liber - prilej de etalare a costumelor populare. D. Acțiunea pe plan economic. Era concepută ca o asistență de îndrumare și ajutor a gospodăriei țărănești, în vederea organizării mai eficiente. S-a
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
plachetă - Poezii (1920) - este mai puțin semnificativă, atât din cauza prea marii apropieri de modele (Coșbuc, Iosif, Goga), cât și a pronunțatului caracter social-ocazional. Începând cu volumul Fum de jertfă (1923; Premiul Academiei Române), continuând cu Lumini suflate de vânt (1925), Chiot câmpenesc (1926) și mai ales cu Lilioară (1938) - toate reunite în 1982 sub acest ultim titlu -, M. reușește să-și fixeze o voce personală, deși modestă și cu inflexiuni oarecum cunoscute. Dar dincolo de orice influențe, pare evident că memoria lui afectivă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288305_a_289634]
-
periodice. Aproape tot ce a scris și a tradus după 1944 a rămas în manuscris. SCRIERI: Poezii, Turda, 1920; Fum de jertfă, Cluj, 1923; Avram Iancu, Turda, 1924; Lumini suflate de vânt, Arad, 1925; Cioburi de oglindă, Arad, 1925; Chiot câmpenesc, Cluj, 1926; Lilioară, Sighișoara, 1938; Tolba cu notițe, Turda, 1942; Efemeride, Turda, 1944; Lilioară, îngr. Lucian Bogdan, pref. Virgil Podoabă, Cluj-Napoca, 1982. Traduceri: Ape de munte, Turda, 1944. Repere bibliografice: Sebastian Bornemisa, „Fum de jertfă”, CZ, 1923, 10-11; Octavian Goga
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288305_a_289634]
-
bibliografice: Sebastian Bornemisa, „Fum de jertfă”, CZ, 1923, 10-11; Octavian Goga, „Fum de jertfă”, AAR, partea administrativă și dezbaterile, t. XLIV, 1923-1924; Perpessicius, Opere, VIII, 271-272, XII, 272-273; Teofil Bugnariu, Lumini suflate de vânt”, CZ, 1926, 1; G. Bogdan-Duică, „Chiot câmpenesc”, Națiunea”, 1927, 101; Ion Șiugariu, Tânăra lirică ardeleană, UVR, 1938, 18; Miron Radu Paraschivescu, „Lilioară”, TIL, 1938, 433; Demetrescu, Însemnări, 146-165; Aurel Marin, „Lilioară”, GT, 1938, 95; Călinescu, Ist. lit. (1941), 786-787, Ist. lit. (1982), 870-871; I. Bozdog, „Efemeride”, T
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288305_a_289634]
-
în textul romanului, când întrebuințează adjective din pictură ca să descrie impresia provocată de muzică. Însă aceste corespondențe au fost pregătite de text; cu câteva pagini înainte de a introduce "alba sonată", el asocia acestei bucăți muzicale expresii ca "zori liliachii și câmpenești", "uguit de porumbel", "tandră și blândă sonată"... Sunt tot atâtea trăsături semantice care se adună în grupul nominal alba sonată, acolo unde alb și-a pierdut orice funcție de clasificare. Scriind că această muzică "stingea, notă cu notă, clapă cu clapă
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
doi dinți, Filemon dă jos din cui un spate de porc afumat atârnat de o bârnă înnegrită. Ei pun masa și sub piciorul ei mai scurt pun un ciob de oală, apoi o șterg cu mentă verde. După o masă câmpenească, rustică, dar generoasă, cei doi sunt recunoscuți (prin vasul cu vin care se umple singur) și ei își conduc gazdele pe un munte învecinat. Sub ochii bătrânilor întreaga regiune este inundată, case și oameni neospitalieri înghițiți de ape. Coliba sărăcăcioasă
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
de neputință caracterizează această perioadă a unui om nevoit să fugă și să se despartă de doamna mareșal de Luxemburg care dorește ca Rousseau să plece pentru propria sa securitate. Rousseau împarte această "poveste crudă" în patru cânturi "în stilul câmpenesc și naiv" al lui Salomon Gessner, ale cărui Idile și Moartea lui Abel a putut să le citească în traducere. Influența e puțin vizibilă, mai ales în visul arcadian și voința de a găsi în scris un derivativ la angoasă
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
de diferite, niciodată notate mai înainte". El vorbea o limbă pe care ea nu o înțelegea; el avea în inimă, în ochi, o lume îndepărtată, imposibil chiar de ghicit". La rândul său, el rămâne dezorientat de noul său mediu. Spectacolele câmpenești, ale acestei naturi în ochii săi stranie și aproape plină de violență îl stupefiau: Întârzia îndelung cu privirea asupra unor trunchiuri răsucite de măslini, acoperite de umflături, ieșituri și cioturi estropiate, noduroase și nu prididea să exclame: - Soarele ! Soarele!". Totul
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
Aghat cel viteaz să te strîngă și să te pună în hambarele sale!»”. Spicul de grîu este îngrijit și adorat, iar urările ce i se aduc sunt izbitor de asemănătoare cu cîntările noastre plugărești. După două mii de ani de la povestea cîmpenească a regelui Denel, fiu de zeu, și a fiicei sale, pare că nimic nu s-a schimbat în Latium. Și aici, ca la noi, divinități de rang minor cutreieră locurile, cîntă, joacă și se „îmbăiază”, pentru ca semănăturile, livezile și turmele
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
l-am cunoscut». - « Foarte lesne de-al cunoaște, Că pe dosul Fiului Scrisă-i luna și lumina. Și pe fața Fiului Scrisă-i raza soarelui. Și pe alui doi umerei Scrisi-și doi luceferei.... Alte exemple completează portretul cu imagini cîmpenești. Le găsim și-n evocarea păstorului: - «Nu mi-ați voi văzutu, Fiușorul meu Ș-alui Dumnezeu?». - «Noi de l-am văzut Nu l-am cunoscutu». - «Lesne de-al cunoaște: Ochișorii lùiu, Mura cîmpùluiu, Sprincenele lùiu, Peana corbulùiu. Săbioara lùiu, Tăiată
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
ecran. O agricultură fără sol, la fel ca o limbă fără cuvinte, o monedă fără hârtie și un joc de golf fără gazon, își găsește în imaginea de sinteză complementul optic. Vizualul numerizat e prea internațional ca să mai aibă spirit câmpenesc: e deopotrivă planetar și "acosmic". Nostalgia ecologică ne ocupă ochii și mintea, dar la cinema genul documentar, cu atitudinea lui scrutătoare și scrupuloasă, e socotit demodat (fără piață), fiind înlocuit cu "marele reportaj" făcut în grabă și alert al televiziunilor
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
joacă, să nu uităm că suntem contemporani cu toate trei, le purtăm în memoria noastră genetică. Dacă nu sunt rupte legăturile între comportamentele animalului și ale omului, "între creastă și panaș, pinten și sabie, plecăciunile porumbeilor și cele de la balurile câmpenești" (Leroi-Gourhan), cu atât mai puțin sunt rupte între imaginea de ieri și cea de azi. Viața noastră cotidiană ambreiază și debreiază palierele vizibilului și schimbăm punctul de vedere cum schimbăm viteza. Idolul, care vine din straturile cele mai adânci ale
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
după ce termina munca agricolă pe ogor, pleca în convoi la muncă la vie. Majoritatea oamenilor erau specializa ți în această muncă. Era un prilej de câștig dar și de distracție. Toamna mai ales, cu ocazia culesului, era o adevărată serbare câmpenească. Oameni de toate vârstele, bătrâni, copii dar mai ales tineret, flăcăi și fete mari se strângeau aici și cât ținea culesul o duceau într-o veselie plină de zgomot. Veneau aici oameni de la mari depărtări cu carele cu butoaie în vederea
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
kamenĭ "piatră"; coprină "o plantă erbacee" < bg. koprina "mătase"; iliș "impozit pe resurse de hrană" < magh. élés "hrană, provizii alimentare; gustare"; maslu "slujbă religioasă la care se face ungerea cu mir" < sl. maslo "ulei"; măsea < lat. maxilla "maxilar"; nedeie "petrecere câmpenească de sărbătoare" < sl. nedĕlja "duminică" etc. (pentru alte exemple, v. Suciu, CLS, pp. 22-23). Astfel de etimoane sunt perfecte din punct de vedere formal, dar insuficiente semantic, iar explicarea etimologică a cuvintelor rezultate nu se poate face decât prin avansarea
Condensarea lexico-semantică by Emil Suciu [Corola-publishinghouse/Science/925_a_2433]
-
care se dezvăluie a fi delicate, autentice și neafectate. Versuri și imagini cât de cât remarcabile sunt puține, stilul e zgrunțuros, viziunea - fărâmițată, iar sinergia expresivă - absentă. Se rețin, totuși, câteva izbutite crochiuri dinamice ale unor trăiri emoționale în peisaj câmpenesc sau silvestru și câteva accente valide poeticește. Producția ulterioară se menține pe coordonatele unui anumit manierism modernist cu ținută decentă, dar lipsit de originalitate. SCRIERI: Liniști și comori, București, 1929; Relief, București, 1932; Zogar, București, 1936; Lavine, București, [1943]; Crizantemele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288870_a_290199]
-
iar existența lor să se dezvolte, ca și când totul ar fi aievea). Peter Bruegel cel Bătrân („al țăranilor”) a deschis o poartă pe care nu mai intrase nimeni înaintea sa: poarta către omul de rând în contextul cotidian. Scene de vânătoare, câmpenești, festivități, jocuri și dansuri, toate acestea rămân o dovadă vie a unei lumi și a unor obiceiuri trecute. Regatul lui Carol Quintul și al lui Filip al II-lea se considera, pe drept cuvânt, a fi una dintre regiunile cele
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
eclectic, tonul adesea ofensiv, prin articole precum Cultură și prostie al lui Eduard Sbiera (1923), perspectiva fiind în genere una de speculație sociologică asupra fenomenului cultural. Materialele literare propriu-zise ocupă un spațiu mai restrâns. Colaborează cu versuri Zaharia Stancu (Bezna, Câmpenească), G. Palladi, Volbură-Poiană, Sanda Movilă, Vasile Militaru; cu proză, Nestor Urechia, Ion Dragoslav, Gh. Brăescu; cu eseuri, Al. Bilciurescu. Începând cu numărul al treilea din 1922, N. Iorga publică studiul Artă românească, ce conferă o oarecare notă teoretică (de altfel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286592_a_287921]
-
sacru al Bisericii. În mijlocul naturii, pe câmpuri, oamenii se ospătau lăsând intenționat băutura și resturile culinare drept hrană blajinilor și morților neștiuți. Astăzi, ritualul sacru al blajinilor, cu rosturile sale metafizice bine definite, ia forma hedonistă a unor banale petreceri câmpenești. Sub chipul "duminicalismului" (Andrei Pleșu), poporul invadează pădurile patriei destrăbălându-se bahic și culinar. Gratarul, micii și berica simbolizează reala indiferență a multora dintre noi față de sensurile spirituale ale Paștelui Blajinilor. Aceste stranii creaturi mitologice ne invită, cu alte cuvinte
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
comune de existență”2; exotismul reprezintă o formă deviată de „protest liric împotriva condiționării arbitrare a vieții individuale.”3 La Lesnea criticul observă fecunditatea, ceea ce îl duce uneori la „inspirația eclectică”; sunt subliniate îndemânarea și ușurința versificației, viziunea... pastelistă, respirația câmpenească (George Lesnea-Argint4Ă. Din creația lui Mihai Beniuc, Vladimir Streinu comentează volumele Cântece de pierzanie (1938Ă, Cântece noi (1940Ă, Poezii (1943Ă, Orașul pierdut (1944Ă, Un om așteaptă răsăritul (1946Ă. Sunt stabilite mai întâi influențele, cu o pedantă precizie: Arghezi, Bacovia, D.
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
uraganelor se răspîndeșts peste tot. Rousseau se îmbată cu o spaimă fermecătoare, inspirată de "marile păduri întunecate care te îngrozesc". Nobilii și burghezii își construiesc la țară locuințe extravagante, care, într-o manieră mai prietenoasă, le creează iluzia unei vieți cîmpenești. La nivel regal, Maria Antoaneta cu anturajul său nutresc aceleași aspirații, facînd-o pe țăranii în așa zisele colibe ale Micului Trianon. Acest curent al "sufletelor sensibile", care contrastează așa de mult cu rigiditatea pompoasă și riguroasă a "gustului ales" din
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
încredințate. Prima conjunctură Cu tata mereu concentrat și mama al cărei sprijin în munca câmpului eram doar eu ... ca cel mai mare dintre băieți ... nici nu se punea problema de a aspira la mai mult. Mă perfecționasem în toate treburile câmpenești și gospodărești, încât puteam deveni un țăran răzeș fruntaș. N-a fost să fie. Venind într-o permisie de o lună de zile, era vara anului 1937, tatăl meu se întâlnește cu învățătorul din sat, Ioan Ibănescu ... acel om cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
pe atunci foarte anemică, neorganizată. Am ajuns acasă pe la miezul nopții ... obosit frânt ... dar mulțumit că de acum înainte voi fi în mijlocul familiei și al consătenilor mei ... Chiar de a doua zi am intrat din plin în treburile gospodărești și câmpenești, pentru a o lăsa pe mama doar cu treburile casei și a fraților mai mici. Dar ... tânăr fiind ... flăcău așișderea ... nu înseamnă că ignoram evenimentele distractive organizate în sat sau în satele învecinate la sfârșit de săptămână ori la sărbătorile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
cunoscută, deoarece, în cea mai mare măsură, dispăruse în contact cu aerul; rezistaseră cele din morminte, catacombe, din Pompei, Herculaneum și Stabies, acoperite de erupția Vezuviului. Pictura era realizată pentru acoperirea pereților locuințelor bogate și a mormintelor: scene mitologice și câmpenești, naturi moarte. Mozaicul era răspândit peste tot: case, prăvălii, grădini, folosind piatră, marmură, email și realizând scene mitologice, de familie, bătălii etc. Literatura latină o imită pe cea greacă; în genul epic se remarcă: Livius Andronicus, Naevius Publius Vergilius Maro
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
vechi ale Căpitanului de plai”. Buzduganul a fost înmânat regelui, învestit ca Mare Arcaș de un bătrân arcaș. (Vezi foto nr. 15.) Apoi ,,s-a întins masă mare acolo pe lunca (râului - n.n.) Moldovei” și s-a desfășurat o serbare câmpenească. Evocând peste câțiva ani această ceremonie, desfășurată la (lângă) tabăra străjerească de la Bucșoaia, Teofil Sidorovici scria: ,,neuitată va rămâne ziua, când regele țării și fiul său au petrecut delaolaltă cu poporul”. Seara, Carol și Mihai s-au întors la București
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
urmează să părăsim Ames și Iowa. Fundația mi-a aprobat o călătorie mai lungă spre vest, În California și Oregon, de-a lungul Pacificului. Prof. Schultz ne invită la un picnic al departamentului de economie agrară. Sunt acolo două manifertări câmpenești pe care noi nu le avem. Una mai bogată, cu mânzați și miei puși În frigare ce se rotesc deasupra unei gropi cu jăratec, organizată cu ocazia unui eveniment mai Însemnat, național sau familial de data aceasta, pentru cei ce
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]