525 matches
-
mele prilejul (foarte rar) de a se referi la mine sau de a mi se adresa direct, am să-mi iau inițiala „N“. Dar cât privește drama de față, eu nu sunt decât o umbră, Nemo, și nu o prezență camuflată sau vocea tainică a vreunuia dintre personajele principale. Eu sunt un observator, un cercetător al firii omenești, un moralist, un om, și, ici-colo, o să-mi îngădui luxul discret de a moraliza. Va fi necesar să vorbesc mult despre orașul nostru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
guvernul prin forța armelor. Ca urmare, Lenin i-a acuzat că „au trădat secretul“, iar Pipes se întreabă: „Poate cineva să-și imagineze o revoluție trădată?“ Alt fapt: transferul puterii către Congresul Panrus al Sovietelor a fost așa de bine camuflat încât nici membrii de partid nu și-au dat seama. În proclamația anunțând dispoziția Guvernului Provizoriu, alcătuită în dimineața zilei de 25 octombrie, Lenin a scris întâi „Trăiască Socialismul“, dar a scos lozinca pentru a nu alarma populația. Primul document
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
evoluția evenimentelor din Basarabia și România. Documentul prezintă un fragment dintr-un articol din 30 martie 1878, publicat în ziarul „Novoe vremja“, pe marginile căruia I. Liprandi a lăsat câteva notițe. Dacă pe parcursul întregii vieți românofobia lui I. Liprandi era camuflată și se exprima mai ales prin studiile sale istorice, în ultimii ani istoricul rus nu-și mai ascundea antipatia față de tot ce era românesc. Notițele pe marginea articolului menționat sunt o mărturie grăitoare în acest sens50. În legătură cu apariția acestor notițe
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Celebritatea și-a consolidat-o prin impactul reportajelor sale senzaționale. Cu Cinci zile printre leproși (1928), reportaj-proces, comparabil cu Dragoste și lepră (1943) de Egon Ervin Kisch, el reușește „a descoperi America pentru autorități” (T. Arghezi), denunțând condițiile inumane, bine camuflate, din lazaretul de la Lărgeanca, în Deltă, până la evadarea bolnavilor cu „lepră vagabondă”. O capodoperă este reportajul-parabolă Trenul fantomă, adică „trenul secolului [...] reprezentând panica unei epoci”. Descripția și portretistica subsumează mărcile stilistice ale poeticii avangardiste: vagabondul caută „pepita unei coji de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285887_a_287216]
-
stabilesc o relație relevantă între cele două categorii nosologice); - stările epileptice (unele cercetări au relevat o relație între diverse tipuri de deficiențe mintale și epilepsie). Între toate aceste categorii diagnostice, pseudodeficiența mintală (pseudodebilitatea mintală, pseudoarierarea mintală, falsa debilitate mintală, debilitatea camuflată, deficiența mintală atipică) reprezintă un reper frecvent întâlnit în evaluările subiecților de vârstă școlară. În general, este considerată ca fiind un deficit aparent și reversibil al inteligenței care apare la subiecții cu potențial intelectual normal, sesizabilă atât la probele de
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
învățare, au mai fost lansate și alte ipoteze, insuficient verificate, dar care prezintă o doză destul de mare de credibilitate. Spre exemplu, unii specialiștii consideră dificultățile de învățare ca fiind o expresie cu totul aparte a unor ușoare deficiențe mintale, bine camuflate și compensate de o inteligență socială care nu permite evidențierea lor la evaluarea prin teste specifice. Alții pun dificultățile de învățare pe seama unor tulburări prealabile de achiziție cognitivă (greoaie și inertă) sau pe seama unei reorganizări și valorificări inadecvate a experienței
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
simplu, mistificări sublime, de genul celor la care recurgeau În vechime gnosticii sau alchimiștii pentru a-și „ascunde” opera. Problematica adevărată a romanului - s-a considerat În cele din urmă - a fost premeditat „acoperită” de Eliade cu o cupolă mistificatoare, camuflată simbolistic și epic, consecința fiind că dacă vrem să Înțelegem totul așa cum se cuvine, trebuie să inversăm clepsidra, privind nu dinspre timp spre atemporalitate - cum a procedat, de regulă, critica -, ci invers: dinspre mit spre istorie, de la atemporal la temporalitate
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
luat conceptul: mărturia lui Marcel Petrișor. Despre contra-reeducare, iată, vorbiseră, chiar În timpul fenomenului de reeducare, reeducații, cei de la Pitești sau imediat după Pitești. Și atunci, nu crezi că un fenomen de contra-reeducare a existat În societatea românească În forme uneori camuflate sau clandestine și Înainte de 1989? Numai În 1989 putem fixa momentul sau de atunci vorbim de proiecte explicite? Mă gândesc că planul e foarte mare și cercetarea e de amploare: vorbim, practic, de 50 de ani de istorie românească. De
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
bășici de aer - altfel spus, o „formă fără fond”. De fapt, el trimite la denumirea populară a organului sexual masculin, utilizată În viața de zi cu zi ca formulă de adresare disprețuitoare la adresa cuiva. Prin urmare, „Bulă” e forma vag camuflată, printr-o concesie făcută conveniențelor sociale, a vocabulei desemnând organul viril; ceea ce, fie și În convenția aluziv trivială adoptată În lumea personajului, Înseamnă izvor al vieții și erecție citită drept verticalitate. Acestea sunt simboluri ale supraviețuirii Într-un univers dominat
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
K. din Procesul lui Kafka, un arest: ,,Pe Josef K. îl calomniase pesemne cineva, căci, fără să fi făcut cuiva rău, se pomeni într-o dimineață arestat"74. Toate cele trei personaje trăiesc iluzia libertății: sanatoriul este un spațiu reorganizat, camuflat, mimesis al realității/ irealității imediate, iar procesul lui Josef K. se derulează doar duminica, creând personajului imaginea unei pseudo-libertăți. Ideea pe care o susțin este aceea că integrarea corectă a unor discursuri literare, pentru înțelegerea textului lui Blecher, permite, mai
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
acest punct de vedere, mă plasez cu fermitate împotriva curentului majoritar care vede în cartea din 1949 a lui Chandler un semieșec. Cred cu tărie că ne aflăm în fața uneia dintre cele mai bune cărți ale sale, o veritabilă capodoperă camuflată nedrept în raftul al doilea. Organic legată de creațiile anterioare, The Little Sister reprezintă o spirală superioară în cartografierea sordidei lumi californiene a anilor ’40. Ca și în cărțile anterioare, femeile ocupă un rol privilegiat. Și tot ca în The
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
asumată, pe când ironia presupune tocmai disimularea atacului sub masca diasirmului, a antifrazei, a litotei etc. Satiristul are intenția de a-și flagela public victima, ca o măsură punitivă exemplară de a deconspira și eradica răul, pe când ironistul vizează o discreditare camuflată a țintei, ca joc al inteligenței și expresie a gratuității artistice. Ambiguizând mesajul, ironistul pretinde lectorului anumite abilități de comunicare pentru o decodare corectă a mesajului său, iar prin acest lucru operează virtual o selecție a receptorului pe criterii cognitiv-intelective
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
dezambiguizeze discursul metaforic. Dimpotrivă, când rămâne conectat la realitate, polemistul adoptă o strategie retorică în care ironia (mai ales în varianta asteismului și a diasirmului) este figura predilectă. Adversitatea sa, deși precis direcționată, e (mai ales în anii din urmă) camuflată strategic printr-un discurs obiectivat, a cărui tripartiție actanțială presupune: un autor care se vrea obiectiv, o țintă aparent învestită cu drepturi egale și tratată în consecință și, nu în ultimul rând, un public în rol de jurat. Privind astfel
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
în postura de a reconstitui trama unui eveniment povestit parțial și de a-și reprezenta ținta, evident, dintr-o perspectivă impusă, susceptibilă de a se menține însă în limitele factualității. În exemplul nostru, argumentul ad hominem, ca expresie a subiectivității camuflate, traduce intenția unei flagelări publice subtile, prin manipularea peiorativă a unui sens aparent meliorativ (exemplu C. Beldie este calificat drept tipograf conștiincios), cât și prin dinamica unor conectori logico-argumentativi: "Nu mă îndoiesc că ești un tipograf conștiincios și dotat cu
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
în autentică literatură. 2) La nivel intradiscursiv, situația se prezintă mult mai complexemplu Totuși, se poate observa că cele mai multe din textele argheziene antiiorghiste au, ca dominantă polemico-strategică, disimularea (aici includem și figurile concesiei). Aceasta corespunde, în planul intenției, unui atac camuflat ce presupune o ambiguizare artistică, mizând, în planul receptării, pe satisfacția procurată de decodarea "nespusului". Prefăcătoria, masca, înscenarea ca ocurențe ale fictivizării în pamflet sunt paliere ale ludicului arghezian, care se substituie, complet sau incomplet, în discursul polemic, figurilor agresiunii
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
sedus de condeiul virulent al pamfletarului. Suntem înclinați să credem că interesul cu care a fost urmărit, în epocă, Arghezi-gazetarul nu se sprijină numai pe argumente de natură stilistico-textuală (combinarea stilului plebeu cu cel cult, a agresiunii directe cu cea camuflată, inventivitatea lexicală, eideticul etc., agresivitatea limbajului, uzul scatologicului etc., toate procedee destinate să incite lectorul și să-l atragă în jocul deconspirării sau reconstruirii sensului, într-un cuvânt, să-l smulgă din pasivitatea lecturii), ci și pe un fapt de
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
prim... necesitate sînt peste tot prezente și joac... un rol important. Astfel, la originea direct... a insurecției din porturile poloneze de la Marea Baltic... din anii 1970-1971 se afl... o reform... brutal... a prețurilor. La fel cum penuria de carne - prost camuflat... prin introducerea așa-numitelor „zile de pește” - declanșeaz... În 1976 grevă docherilor din Riga; de asemenea, o majorare stupefiant... a prețurilor la produsele alimentare (60% la carne, 50% la unt, 100% la zah...r) aprinde din nou, În 1976, marile
[Corola-publishinghouse/Science/2022_a_3347]
-
atât de murdar. Se cere aprobarea sumei de 200 de lei pentru a se cumpăra alimente care să-i fie oferite profesorului de către sursa „Ștefan”, elaborându-se pentru acesta un plan de discuție și se montează un aparat de ascultare, „camuflat” Într-o geantă. Iată, În rezumat, „redarea momentului operativ din ziua de 10 iunie 1986”: sursei i se Înmânează geanta cu alimente În valoare de 200 de lei și i se fac unele precizări (instructajul i s-a făcut Înainte
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
mythos-ului"33. Fără a se vrea un filozof sau un istoric al religiilor, Eliade se dorește autor al unei opere, "ceea ce motivează de ce adevăratele semnificații ale cărților sale transpar din totalitatea lor, valorile individuale nefiind în măsură să dezvăluie dimensiunile camuflate ale ansamblului"34. Intruziunea savantului în opera de ficțiune a fost semnalată de critica literară încă de la începutul receptării operei lui Eliade; Șerban Cioculescu nota în 1940, într-o cronică la Secretul doctorului Honigberger, că "nicăieri, poate, de la Isabel și
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
cosmosului: textul devine dramă cosmică, o provoacă, face parte din ea"68. În Jurnal, Eliade făcea referire la Newton, care, ca și hermetiștii din epoca elenistică și din Renaștere, credea într-o revelație primordială, pierdută, regăsită de inițiați și transmisă camuflat, în fabule și mituri, pentru a fi inaccesibilă profanilor; Newton credea că adevăratele secrete se găsesc camuflate în textele ezoterice 69. În elementele marginale se păstrează adevăruri fundamentale: superstiția - în înțelesul etimologic, super stat, "ceea ce stă deasupra", ceea ce rămâne, se
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
72. În opera de ficțiune Eliade acordă o stăruitoare atenție codificării mesajului, povestirii netransparente; personajele lui caută "adevăruri fundamentale" în apocrife (doctorul Tătaru, din Les trois Grâces) și susțin deprinderea unui nou limbaj "în cuvintele limbii de toate zilele", "limbajul camuflat în limbajele de toate zilele" (Dayan), văd în teatru "un spectacol sacru" (Nouăsprezece trandafiri), citesc semne în fragmentarismul cotidian etc. Există întotdeauna un mesaj pe care personajul eliadesc îl transmite sau trebuie să-l transmită celorlați, mesaj a cărui decodare
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
am dat cheia: gândiți-vă la istoria religiilor, la ce aș putea numi taina primei repetiții, la misterul acestei expresii: a doua oară, expresie aparent banalizată printr-o excesivă uzură, și deci profanizare a limbajului, dar care păstrează totuși, bine camuflate, fragmente dintr-o revelație primordială"78. Oricum, intenția mărturisită a lui Eliade este de creație, în sensul de revelare a "unor lumi paralele Universului cotidian unde ne mișcăm"79, iar preocuparea majoră (mărturisită) este salvarea de istorie ("simbolul, mitul, ritul
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
care "nu vor fi recunoscute ca atare sub camuflajul lor"81. Atât ca istoric al religiilor, cât și ca scriitor, Eliade creează lumi, descifrează arhetipuri (ceea ce înseamnă "a descifra situații existențiale, purtătoare de semnificații fundamentale"82) și dezvoltă teoria sacrului camuflat: arhetipurile există sub o formă camuflată, degradată, și în lumea modernă, iar "totalitatea semnificațiilor la care individul are acces, întreg universul său semnificativ este, în esență, arhetipal"83. La baza comportamentului omului primordial se află mitul, povestirea exemplară despre "modelul
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
atare sub camuflajul lor"81. Atât ca istoric al religiilor, cât și ca scriitor, Eliade creează lumi, descifrează arhetipuri (ceea ce înseamnă "a descifra situații existențiale, purtătoare de semnificații fundamentale"82) și dezvoltă teoria sacrului camuflat: arhetipurile există sub o formă camuflată, degradată, și în lumea modernă, iar "totalitatea semnificațiilor la care individul are acces, întreg universul său semnificativ este, în esență, arhetipal"83. La baza comportamentului omului primordial se află mitul, povestirea exemplară despre "modelul exemplar al comportamentelor umane" și care
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
ca aspect (figura ștearsă, ochii fără expresie, hainele decolorate, foarte largi, parcă n-ar fi fost ale lui, pălăria veche de paie, iar spre mijlocul prozei, haina veche, adusă de acasă, sunt semnele identității mitice) corespunde teoriei eliadești despre sacrul camuflat (în cenușiu, vechi etc.), teorie care, după cum recunoaște Eliade, își are rădăcinile "în teoria mea despre "irecognoscibilitatea miracolului" - sau, în general, în credința mea, că, după întrupare, "transcendentul" se camuflează în lume, sau în istorie, și astfel devine irecognoscibil", astfel încât
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]