181 matches
-
Art. 1. - Activitățile de livrări de bunuri și prestări de servicii efectuate către populație, pentru care agenții economici sunt obligați să emită facturi fiscale, sunt următoarele: a) vânzarea bunurilor de folosință îndelungată, definite potrivit legii; b) comerțul cu amănuntul prin comis-voiajori, precum și prin corespondență, cu excepția livrărilor de bunuri la domiciliu efectuate de către magazine; c) serviciile de reparații și întreținere a bunurilor, efectuate la domiciliul clientului; d) vânzarea pachetelor de servicii turistice sau componente ale acestora de către agențiile de turism, definite potrivit
Agenda2003-7-03-12 () [Corola-journal/Journalistic/280693_a_282022]
-
cu o poveste de dragoste, în sensul că personajul se îndrăgostește în timp ce își prezintă invențiunea. Legătură nu e, evident, întîmplătoare. Eroul lui Hamsun nu e, însă, un Pygmalion, pentru că el nu e decît un inventator de duzină, mai degrabă un comis-voiajor de instrumente ciudate. Cînd "inventatorul" intra în criză de inspirație, ca în finalul românului, asta se întîmplă pentru că mașinăria s-a stricat și el nu are răbdarea de a repune laolaltă piesele. Atunci el e totodată și un îndrăgostit plictisit
Revansa lui Don Juan by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18092_a_19417]
-
Dumnezeu căzuse pe gânduri, omul nostru plecă, necăjit. Până la urmă a sfârșit rău. Găsi niște săraci din India sau Burma care mai aveau de dat câteva fărâme de speranță; le uscă și le congelă, pornind cu ele pe străzi asemeni comis-voiajorilor despre care se credea că ar fi dispărut acum o sută cincizeci de ani. ,Speranță, speranță frumoasă și verde!", striga de zor cu voce cârâitoare, ,speranță congelată, proaspătă pe termen nelimitat, menține în formă tinerească inima și ficatul!" Dar nimeni
Wolf Wucherpfennig - Basme moderne by Ana-Stanca Tabarasi () [Corola-journal/Journalistic/10028_a_11353]
-
un ziarist devine însă un subiect pasionant pentru un prozator: " Nu erau căsătorite, desigur. Gina fusese, cu zece sau cincisprezece ani mai înainte. Când în viața ei pătrunsese cu măreție un bărbat ceva mai în vârstă, funcționar sau contabil sau comis-voiajor. Un personaj clădit din îngâmfare și dintr-o siguranță unsuroasă, care-o părăsise fără explicații după câteva luni. Iar Mona nu reușise decât să se îndrăgostească, de două sau trei ori. întotdeauna de bărbați însurați și mai mari decât ea
DUPĂ DOUĂZECI DE ANI... by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17225_a_18550]
-
acest fel de a vorbi nu era cel pe care credeam că îl cunosc, o ceață ce se așază tulbure peste experiențe, crea dimpotrivă o claritate care îmi limpezea propriile mele sentimente. Puteam să citesc piesa de teatru Moartea unui comis-voiajor de Arthur Miller și era povestea lui Willy, reprezentantul comercial, care le povestește tuturor ce vânzător grozav e el, și a lui Biff și Happy, fiii care ar trebui să fie mai buni decât toți ceilalți pentru că sunt fiii lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
lucru care contează pe lume este ceea ce poți vinde. Și știi ce-i de tot râsul în treaba asta? Că ești vânzător, fără să știi. Hans Saner nu i-ar fi răspuns niciodată prietenului său ca Charley în Moartea unui comis-voiajor. Poate că ar fi gândit oarecum asemănător, dar singura lui exteriorizare a fost acel „Ha!“ rămas neschimbat în scurgerea anilor, la care se adăuga un dat din cap și observația că azi nu mai e cazul să aștepți recunoștință de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
Street și Leslie Street, aplecat ca un mexican deasupra tobelor sale bongo, cu coada lui de rățoi ațintită spre ceruri - și nimeni și nimic nu-l doborâse nicicum! Și iată-l acum, are treizeci și trei de ani, ca și mine, e comis-voiajor la firma lui socru-său, care are un depozit de articole de tehnică medicală pe Market Street din Newark. Și ce mai fac eu, mă întreabă el, cum îmi câștig pâinea? Chiar să nu fi aflat? N-o fi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
am fost trezit din somn într-o sâmbătă dimineață de o voce subțire. N-am știut întâi de unde vine. Era un glăscior obosit, pesemne și nițel supărat, cu o cadență ciudată în rostirea frazelor. Aducea mai degrabă cu discursul unui comis-voiajor sau al unui cerșetor din metrou. Monotonia sa m-a făcut să mă gândesc apoi la o rugăciune spusă de vreun vecin; sau poate, cine știe, era un fragment de vis încă nedezlipit de creier. M-am întors așadar pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
de râsete. Obiectul făcu un pas spre mine. ― Ce fac acolo? ― Nu știu. Dintr-o dată, micuțul geam al barăcii se lumină. Băieții aprinseseră un felinar Coleman Înăuntru. Apoi ușa de la intrare se deschise și Rex păși afară. Zâmbea ca un comis-voiajor. ― E cineva aici care vrea să vă cunoască. Moment În care ridică o capcană, zgâlțâind șoarecele dinăuntru, făcut piftie. Obiectul zbieră: ― Rex! Sări Înapoi și se ținu de mine. ― Ia-l de aici! Rex Îl mai clătină puțin, râzând, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
copil, lipsit de apărare. În timp ce mama lor plângea, tatăl lor zâmbea destul pentru amândoi. Zâmbea mereu. Zâmbea generos. Avea o slujbă importantă și solicitantă. Asta îi spunea toată lumea lui Ashling: „Tăticul tău are o slujbă foarte importantă și solicitantă.“ Era comis-voiajor și călătorea de la Limerick la Cork, de la Cavan la Donegal, de parcă trăia aventurile lui Fianna. Era atât de important și de solicitat, încât era mai mereu plecat, de luni până vineri. Ashling era mândră de asta. Fiecare alt tătic venea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
cea mai obișnuită și pură scriere englezească: mai departe de-atât eleganța nu poate merge, totul e splendoare, mărgele, perle; aici nu mai avem ce adăuga; dar iată și o variantă, iarăși franțuzească, pe care am împrumutat-o de la un comis-voiajor francez; e aceeași scriere englezească, dar linia neagră e un pic mai neagră și mai groasă decât la cea englezească, încât și proporția luminii e încălcată; și remarcați, rogu-vă: ovalul este modificat, e un pic mai rotunjit și pe deasupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
ei, de vreo douăzeci de ani, bolnăvicioasă și slabă; se îmbolnăvise de mult de oftică, însă tot mai umbla pe la casele oamenilor, unde se tocmea zilnic la muncile cele mai grele: freca podele, spăla rufe, mătura curțile, rânea grajdurile. Un comis-voiajor aflat în trecere a sedus-o și a luat-o cu el, iar după o săptămână a părăsit-o și și-a văzut liniștit de drum. S-a întors acasă cerșind pe drum, toată murdară și zdrențuită, cu pantofii scâlciați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
mersese pe jos, dormise pe câmp și răcise foarte tare; picioarele îi erau numai răni, mâinile, umflate și crăpate. De fapt, nici înainte nu fusese frumoasă; doar ochii îi avea blânzi, buni, nevinovați. Era îngrozitor de tăcută. Odată, înainte de întâmplarea cu comis-voiajorul, pe când lucra ceva, a început brusc să cânte și mi-aduc aminte că toți s-au mirat și au început să râdă: „Marie cântă! Cum? Marie cântă!“ și ea s-a fâstâcit foarte tare și de-atunci n-a mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
de programul de la radio sau de mine, căci mă vedea stînd acolo, indecis, sau rîdea de altceva ?... I-am urmărit privirea pe fereastră, afară, și ceea ce-am văzut m-a neliniștit teribil. Trecea un grup de trei bărbați, aparent comis-voiajori, care duceau serviete identice În mîini și discutau foarte aprins. Dincolo de ei curgea fără Întrerupere un șuvoi de mașini ... Măi Încolo, acel loc de parcare ce mi-a răscolit amintiri sicîitoare, ca un colț de măsea ruptă... Cifre... Cele din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
și la Hotelul Capurro, am dat gata prima mea cafea cu lapte uruguayană. Un copist s-a băgat În vorbă și - mai o glumă, mai alta - mi-a istorisit tărășenia, neignorată În cercurile vesele din iubita noastră stradă Corrientes, cu comis-voiajorul și oaia. Am ieșit sub soarele nemilos al străzii; n-am avut nevoie de nici un vehicul și, În jumătate de oră, după ce am admirat puternicul avânt al localității, am ajuns la conacul poetului. Proprietarul, don Nicasio Medeiro, ne-a debitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Mihai Mihail. Într-un fel era cuprins de o admirație sinceră față de șeful lui. Faptul că l-a descoperit pe el, scoțîndu-l dîntr-o obscură afacere petrecută într-un și mai obscur colț de provincie, integrîndu-l definitiv Serviciului, făcînd dintr-un comis-voiajor al firmei Mott inspector într-o instituție care e mai rezistentă și mai veche chiar decît statul, oricare ar fi fost acesta, fiind chiar sîmburele tare și amar al societății, cu toate că nimeni dintre indivizii care fac politică, și cunoștea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
se interesa prin întrebări directe sau indirecte la terțe persoane privitor la subiect, informațiile trebuiau culese prin observația proprie ori din desfășurarea firească a faptelor, interdicția de a nu depăși sub nici un motiv jumătate din suma cuvenită a lefii de comis-voiajor cu cheltuielile sale, pentru că nimeni nu-i nebun să-și cheltuiască toți banii acolo, în Vladia, asta ar însemna că nu mai speră să plece de acolo, iar cine nu vrea așa ceva este suspectat de toată lumea, fie pentru că nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
normal și te încrezi în el, dar el nu mai poate spune nici un adevăr, mic, mic de tot. E în stare să susțină că afară plouă numai pentru că în mintea lui ceva bate darabana. Și cum o să arate raportul unui comis-voiajor către firma Mott cînd comis-voiajorul nu poate să știe pe ce lume trăiește?"' Atunci Radul Popianu i-a turnat iar în cana sa de tablă o jumătate de măsură și, după cum îi tot arăta cu degetul, se vedea că era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
el, dar el nu mai poate spune nici un adevăr, mic, mic de tot. E în stare să susțină că afară plouă numai pentru că în mintea lui ceva bate darabana. Și cum o să arate raportul unui comis-voiajor către firma Mott cînd comis-voiajorul nu poate să știe pe ce lume trăiește?"' Atunci Radul Popianu i-a turnat iar în cana sa de tablă o jumătate de măsură și, după cum îi tot arăta cu degetul, se vedea că era foarte încîntat de ceea ce spunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
dominat de senzualitate, firișoare tulburi de vin. "Cine? K. F.?!" Adjutantul a înclinat grav din cap, părul i se rărise, dar încă mai arăta a bărbat tînâr, cam trupeș, dar tânăr. Era satisfăcut de izbîndă. Niciodată nu-l prinsese pe comis-voiajorul firmei Molt atât de descoperit. În cele din urmă, pentru o asemenea clipă merita tot exilul din Vladia, era o victorie profesională și, dintre toate lucrurile legate de viața sa, Radul Popianu ținea cel mai mult la profesionalitate. Era un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Bîlbîie pierise cu totul din mintea lui și poate că nici nu s-ar mai fi gîndit vreodată la el dacă în Vladia nu s-ar fi întîmplat cîteva lucruri care de la sine l-au rechemat din uitare pe fostul comis-voiajor al firmei Mott, acum aflat undeva într-un birou secret al Serviciului lui Mihail. Secret era cuvîntul care exprima singura fantezie pe care și-o permisese Radul Popianu de multă vreme încoace. Altfel adjutantul era un om cît se poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
plecarea lui Bîlbîie, care nu-și luase cu el nici măcar briciul, săpunul și piatra acră pe care le ținea pe pervazul ferestrei, lăsînd toate fleacurile, de la ciorapii de lînă albă pînă la afișele-reclamă și lădița cu mostre de care nici un comis-voiajor nu se desparte, orice ar fi, în Vladia s-a așternut o pace adormitoare timp de cîțiva ani. Forfoteala de la prăvăliile de pe Strada Mare s-a stins de la o zi la alta, nimeni nu mai era nebun să arunce cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
va întîlni pe asul aviației italiene. "Ce mai faci, domnule Leonard?" Era, de fapt, adevărata surpriză a serii. Că Balbo era grăsuliu și nu aducea deloc a zburător, deși era, nu însemna mare lucru pe lîngă faptul că Leonard Bîlbîie, comis-voiajorul firmei Mott, se afla în acea zi și acea oră în casa lui Basarab Cantacuzino. Invitat la recepția dată în cinstea aviatorilor italieni, la fel de invitat ca și el, oricum, un om de lume bună și pe deasupra și aviator. Iar că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
început să dai semne de asta, cum îi zice, conservatorism, Nici nu-ți dai seama, dar ai început. Ți-ar place s-o duci bine, să prosperi, nu? Cu ce te ocupi?" Pentru asta era întotdeauna pregătit. Răspunsese cu dezinvoltură "comis-voiajor, reprezentant al firmei de șampanie și vinuri Mott". A fost singura clipă cînd ochii bovini ai lui Basarab Cantacuzino luciră cu o scăpărare de interes. De asta era și el mulțumit. Un comis-voiajor este o persoană foarte utilă, vede multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
asta era întotdeauna pregătit. Răspunsese cu dezinvoltură "comis-voiajor, reprezentant al firmei de șampanie și vinuri Mott". A fost singura clipă cînd ochii bovini ai lui Basarab Cantacuzino luciră cu o scăpărare de interes. De asta era și el mulțumit. Un comis-voiajor este o persoană foarte utilă, vede multe, aude multe, intră peste tot și n-o bagi în seamă așa că nu deranjează, chiar dacă se află unde n-ar trebui să fie. Era acoperirea perfectă pentru un inspector al Serviciului și niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]