312 matches
-
indiferent de cine ar fi fost puse. S-ar putea crede că aceasta ar fi putut fi un izvor de neplăceri și dificultăți. Dimpotrivă, trebuie să spun că am reușit să devin nu numai acceptat, dar înconjurat de o simpatie compătimitoare. Tot timpul am fost scutit de ceea ce s-ar putea numi prigoană; am ajuns, într-un fel prieten cu toți. Evident, securitatea m-a avut tot timpul sub observație dar, pot spune, au fost mulți muncitori care au declarat în
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
acestea erau invenția amicului meu. Preferam să-l vizitez eu pe Sandu, deși nu-mi plăcea de maică sa, teatrală și ipocrită, care m-a jignit o dată, când ne servea ceaiul preparat la reșoul electric, întrebându-mă cu ton mieros compătimitor: „Voi aveți așa ceva?“ Am răspuns că da, fără a ști să-i replic că aveam și radio și toate produsele civilizației în mers, pe care tata le achiziționa prompt: cu ce sârg învățam atunci, în familie, strânși toți trei în jurul
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
și m-a luat în brațe. Mustața lui mi-a înțepat obrazul. Apoi, încet-încet, chiar în aceeași zi, ne-am împrietenit, iar noaptea am dormit toți trei împreună. Prin ușa întredeschisă îl aud pe Dragoman spunîndu-i cuiva - admirativ și, totodată, compătimitor - despre tata: „Cît de mult a muncit omul ista!” A fost salahor, zidar, țesător, ordonanață, cosaș, căruțaș, prundar, împletitor de nuiele etc. Unele din meserii nici nu mai există. „și cîte drumuri a bătut!”, îmi vine să zic de la locul
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
mare e surpătura interioară produsă de moartea părinților. Toropit de oboseală, am intrat în compartiment. Continuînd să privesc pe geam, am ațipit, o stație, două. Cînd m-am trezit, băncile se umpluseră de călători care tăceau privindu-mă respectuos și compătimitor. Afară se înserase de-a binelea. Cînd am aprins țigara, la lumina flăcării, mi-am zărit chipul în geam. Ce tristă revelație: îmbătrînisem! *E mult mai greu, se pare, să formulezi condoleanțe decît să-i spui orice altceva unei persoane
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
bob”, fîșcîind și îndemnînd „La muncă!” A fost dus acasă cu mașina de Nanianu, care (de unde atîta voinicie?) l-a „depus ca pe un sac” în fața ușii. Ascultînd „reportajul”, eu am prizat latura comică, în schimb Bălăiță s-a pronunțat compătimitor: „își răzbună și el insuccesele...” În timp ce stăteam de vorbă cu Mircea Filip (colegul de facultate, Filip Leteanu, nu scriitorul) și nu mult după ce-i pomenisem numele, a apărut lîngă noi Sp.: arăta rău, încercănat, palid, cu o grimasă scîrbită, puțin
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
m-am urcat în tren, românul din fața mea și-a așternut „masa” și a început să mănînce hulpav tot ce avea în sacoșă: pîine, unt, pateu, salam, brînză topită, roșii, mere. Indecentă, lăcomia lui m-a făcut să-l privesc compătimitor și ironic, lucru care l a obligat să-mi dea următoarea explicație: „Dacă mai vin la anul în stațiune, nu mă mai prind ei la regim!” E un legămînt pe care-l fac foarte mulți cu un soi de ranchiună
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
scriu, cînd vorbesc, cînd acționez) mă strădui să fiu comprehensiv. Însă bunătatea ca toleranță nelimitată e contrară ideii de sinceritate. Nu vreau să închid ochii în fața adevărului și să mă prefac că ignor ceea ce e notoriu”. M-a ascultat zîmbind compătimitor. *Pus în situația să răspundă unei critici făcute de Petru Cimpoeșu în „SLAST” (nr.24/1987), Adam se fofilează în felul său caracteristic, pretextînd mai întîi urgența unui „cap limpede”, iar apoi declarînd că nu se pricepe. Înțelegînd că n-
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
din vorbele sale e ilustrată de numeroși alți „nomenclaturiști”: cariere bazate pe oportunism, abuzuri în relațiile de serviciu etc. Inși mici poartă cu ei farfurii mari, care se transformă uneori în troace. *Cojocaru mi-a spus că Gr.V. Coban vorbea compătimitor, cu o nuanță de dispreț de traiul modest al lui I.Gr.: „Mănîncă numai cartofi!” El mînca fripturi de porc și bea vinuri selecte. Se simțea puternic, sigur de sine, mai dezbrăca și cîte o fată. Colegul său arăta puțin la
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
băgat un om În pușcărie, un om care Îl credea prieten?! Locotenent-colonelul Ioan Toma mai voia să afle de la delatorii din serviciul său „...ce reacții au avut ceilalți preoți În legătură cu arestarea pr. Sofianu Gheorghe și eventual cine sunt compătimitorii săi”. Lucru absolut uimitor și de neînțeles prin consecințele sale ulterioare a fost concluzia securistului vizavi de flagrantul de dare de mită: „Într-adevăr cele relatate se verifică, deoarece pr. Sofianu Gheorghe nu a fost prins În flagrant de dare
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
aceste „punți de comunicare“ pe care glume) devenind în final o „prietenă“ a acestuia. O asistentă valoroasă și competentă va ști să transforme primul contact cu pacientul într-o reușită, prin discuții calme, relaxante, prin crearea unei atmosfere calde și compătimitoare prin manifestarea „pe față“ a empatiei sincere față de suferința pacientului. În acest fel ea va prelua de pe umerii superiorului său o sarcină grea, rezolvându-și astfel partea cea mai importantă din activitatea unei zile de lucru, cu maximum de responsabilitate
Asistență medicală în echipa stomatologică by Kamel Earar () [Corola-publishinghouse/Science/293_a_590]
-
Ivonei, A. fiind interesată în chip aparte de psihologia emigrantului (ca și în Întâlnirea, lunga proză finală din volumul Vară-primăvară, 1989). Toată țesătura elitei stă sub privirea Vicăi Delcă, omul de rând și fără cruțare, când resentimentar, când înțelegător și compătimitor, iar în final supus aceleiași legi a degradării fizice, singurătății și morții. Seducător (dar și iritant) amestec de vitalitate mercantilă, scepticism arțăgos, cinism bârfitor și sentimentalism comprehensiv, Vica Delcă transfigurează în derizoriul bătrâneții ei servile și, totuși, stăpânitoare, „grandoarea și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285180_a_286509]
-
a visurilor neîmplinite. Nu mă voi mai întâlni cu ele niciodată, așa cum nu-i voi mai întâlni pe mulți foști colegi și prieteni, cu care am petrecut momente de neuitat, unele rămase ca o pecete pe mintea mea obosită și compătimitoare. După ieșirea la pensie, am întâlnit un vechi prieten, care m-a întrebat, dacă în drumurile mele pe plaiurile maramureșene am vizitat complexul monumental de la Moisei-Borșa. Aici au fost uciși cei peste 40 de oameni, de către trupele hortiste în timpul retragerii
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
făcut-o zob în două clipe, dar era atât de speriat că îi venea să plângă. S-a uitat în stânga și în dreapta, însă piticul Donțu nu mai era. Se cățărase iute în copac și de-acolo îl privea pe Zogru compătimitor și rușinat. Pisica se aciuase de câtva timp tocmai în scorbura în care Donțu își avea locuința și, cum nu reușise s-o izgonească în nici un fel, profitase de credulitatea lui Zogru. Dar acesta nu știa ce se întâmplase, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
om ciudat, cu pielea subțire, aproape transparentă. Îi lipsea o mână, iar pe celălalt umăr îi crescuse o palmă mică, în care ținea o bâtă. În prima clipă, Zogru se holbase la el cu ochii lui Pampu: uluit, interesat și compătimitor. Ciungul îi zâmbise, iar lui Zogru i se păruse că vine spre el ca și când ar fi vrut să-l salute ori să stea de vorbă, așa că nici nu prinsese de veste când omul îl lovise cu bâta în moalele capului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
curvă, cu fiu‑său cel din Închisoare, cu celălalt fiu seropozitiv, cu brambureala de neveste și de copii ai lor, ale căror necazuri erau prea Încâlcite pentru a putea fi povestite. În unele după‑amieze calde, el, Ravelstein, asculta uneori, compătimitor și oarecum visător, poveștile lui Ruby Tyson - aflate, realmente, dincolo de sfera lui de interese. Bătrâna avea o Înfățișare liniștită, demnă, mâhnit rezervată. Vă puteți imagina cum o asculta Ravelstein, cum urmărea haosul care e viața acestor oameni. Buna bătrână deprinsese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
scris cu litere fanteziste: Stînjeneii Pe cer nu se vedea nici un nor. Strada era curată, aerul era proaspăt, ușor, și parcă te Îndemna la voioșie. Puțin mai departe, o femeie bătea covoarele la fereastră, uitîndu-se la curioși cu un aer compătimitor. Dar și ea, În ajun, cînd fusese descoperită crima și venise poliția, se numărase printre vecinii care ieșiseră să privească fațada, deși o cunoștea de ani de zile! Unii făceau comentarii. Se pare că e vorba de o crimă pasională
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
și a celorlalți longobarzi. Era la Oderzo și a fost martor la măcel. Cred că a fost unul dintre uneltitori. El știe unde se află Rotari și toți ceilalți. Andras a intervenit pe tonul său glacial, uitându-se la mine compătimitor: - Eu nu l-am văzut niciodată pe acest om. Bate câmpii. Regele ne-a măsurat când pe unul, când pe celălalt. A văzut apoi că gardienii se apropiau amenințători de Andras și a ridicat brațul spre a-i opri. - N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
întins o legăturică de cânepă pe care o scosese dintr-un săculeț de piele. Am pipăit-o: era ceva tare și ușor. - Ce este aici? - Ce i-am cerut eu împăratului, mi-a răspuns. - Nu pare cine știe ce. Mi-a surâs compătimitor. - Eu zic că valorează mai mult decât îți închipui. Ții în mână o bucată din Cruce, un fragment de lemn stropit cu sângele Său. Era cât pe-aci să-l scap jos. - Și de ce mi-l dai mie? l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
produs, vânzând cât mai multe exemplare și strângând astfel bani pentru școală. Echipa de anul trecut făcuse brelocuri cu însemnele școlii. Părerea lui Nieve era că brelocurile ieșiseră de mult din modă și nu puteau fi cumpărate decât de părinți compătimitori. Așa că, așezându-se lângă colegele ei de proiect, le anunță că se gândise la ceva mai bun decât brelocuri și agrafe și se aștepta la câteva idei de la ele. Fetele, Carol, Rosa și Darcey, o priviră nedumerite. Aceste priviri nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
ea. Și totuși... și totuși... și ea se aventurase în necunoscut, la urma urmei, nu? După umilința cu plecarea lui Aidan și a lui Nieve în America, și ea se hotărâse să se mute altundeva. Voia să scape de privirile compătimitoare ale oamenilor de la Car Crew, care știau că lucrurile luaseră o întorsătură foarte nasoală pentru ea. Se simțea de parcă toată lumea din Galway știa că fusese părăsită de Aidan Clarke pentru Nieve Stapleton. Rând pe rând, încercase să se convingă că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
părul coliliu, socotesc această stăruință ca o obstinație sau chiar ca o cutezanță. Reacție care îmi amintește că și cu ani buni înainte, trecând pe la o redacție într-o după amiază de vară toridă, o domnișoară secretară m-a întrebat compătimitoare: - Dar nu vă obosește să lucrați atâta cu capul? Iar eu am liniștit-o explicându-i: - Cred că mă confundați. Eu nu muncesc cu capul. Nu sunt coafor. Oricum, acesta e contextul în care, la Arhivele Naționale, am dat zilele
Trei prieteni Victor Eftimiu, Al. O. Teodoreanu și Theodor Pallady by Dumitru HîNCU () [Corola-journal/Journalistic/7316_a_8641]
-
T.S.Eliot, nu interpretate, ci jucate în chip de ritual ori de incantație, versuri dansate, cântate, urlate de Pippo Delbono - iată spectacolul, inspirat intitulat Iubire și carne. Ne invită regizorul-actor Pippo să privim cu alt ochi viața, cu un ochi compătimitor, ades înțelegător, chiar înțelept, această scurtă trecere pe pământ pe care noi o numim simplu existență. Condiția umană în desfășurarea ei. Pippo Delbono ne pune în față o oglindă și-n ea ne privim: uitați-vă la voi, vă place
Un vers și o vioară pentru împăcarea cu viața by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/2460_a_3785]
-
Mircea Iorgulescu NU ESTE deloc improbabil că folosirea cuvîntului solidaritate să trezească astăzi, în ipoteza cea mai favorabilă, doar un zîmbet compătimitor. Pare desuet, chiar de prost gust și e oricum jenant , fiind atît de discreditat încît îl evita, instinctiv, pînă și demagogii cei mai rudimentari, totuși atît de puțin selectivi în insațiabila lor voracitate. Mai subzista, ca un petic de vechi
Solidaritatea intelectualilor cu ei însisi by Mircea Iorgulescu () [Corola-journal/Journalistic/17673_a_18998]
-
oblojirile arhicunoscute, nu reacționezi, ești același opac de dinainte, nu comunici, nu răspunzi, doar stai în șezut și mă privești. Dacă te-ai vedea, Sever șsubl. meaț. Stai în propriul bazin cum ai sta pe un tron regal. Mă privești compătimitor. Nu te înfurii, nu ești violent, nici nu mă neglijezi. Mă asiști important, mă studiezi curios, ca pe un spectacol din afară, la care n-ai consimțit vreodată. Doar atât pot face: la fiecare popas, din zece în zece metri
Jocuri de putere by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3345_a_4670]
-
imediat, chiar dacă vrea să fie înțeles, ceea ce-l face să se uite de sus la vorbirea simplă și directă, pe care oricine o pricepe îndată; călătorește, ca să zicem așa, într-un distins incognito, și din locul său de la înălțime privește compătimitor vorbirea obișnuită, pedestră. În viața de zi cu zi, procedeul ironic apare mai ales în cercurile înalte, fiind un prerogativ din aceeași categorie ca bon ton-ul care pretinde surâsul față de nevinovăție și considerarea virtuții ca mărginire, chiar dacă se crede
Soren KIERKEGAARD - Despre conceptul de ironie by Ana-Stanca Tabarasi () [Corola-journal/Journalistic/11103_a_12428]