312 matches
-
de voința autorului, de zbaterile lui în cleștele sovietic. Ele sunt interesate de garantarea succesului comercial: nimeni să nu le-o ia înainte cu publicarea, iar în caz de proces sunt acoperite: au un document juridic.”( p.136) Soljenițîn este consternat când ajunge mai târziu la Zurich și citește un astfel de contract pentru Arhipelag. Editorii ticluiseră un contract în care ei erau absolviți de orice eventuale pagube, culpabilități ori responsabilități. Autorul era singurul care ar fi trebuit să plătească orice
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
o carte a zilelor în care se află imersat cititorul, este cartea despre cititorul care are răbdarea să se privească în cioburile nesfârșite aproape, ale oglinzii timpului său. Cititorul trăiește întro vreme când registrele se schimbă aiuritor. De ce am fi consternați de lipsa de coerență a fragmentelor ce se succed, dacă atunci când zapăm cu frenezie canalele Tv, o facem cu relaxare?! De ce ne-ar incomoda schimbarea rapidă a stilurilor, dacă am ajuns să nu fim incomodați de schimbarea stilurilor pe care
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
și a soției sale (Eliza Rosiade-Buzdugan, profesoară și publicistă), va ființa „salonul” - și cenaclul literar -, modest, dar agreat de toți artiștii urbei, și nu numai. Sexagenar, B. acuza singurătatea, boala (își pierduse aproape cu totul vederea); cedând depresiei, se sinucide, consternându-și confrații, în preajma Crăciunului din 1930. Prezent în cele mai diverse publicații ale vremii, B. mai semna, către sfârșitul veacului al XIX-lea, în „Tinerimea unită”, „Românul literar”, „Revista pentru toți” (unde e și redactor, alături de Th. Voicu și G.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285972_a_287301]
-
este perfect normal) relații homosexuale, intelectualul mediu progresist rămâne „trăsnit”: simte că se află în fața intolerabilului și se comportă cu calmul tragic al cuiva profund zguduit, dar nu poate, laolaltă cu toți ceilalți, să nu abordeze cu gravitate problema. Răsfoiește consternat statisticile: „22% dintre homosexuali și-au dus în închisoare anomalia, mai bine de 78% și-au dobândit-o în detenție!”, „47% dintre deținuți recunoșteau... că au întreținut relații homosexuale cu alți pușcăriași!”. Pălește în fața raportului lui Salierno 1 (care în legătură cu
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
folos. S. Ț.: Da. M-am urcat în tren, un express Passau-Paris, și m-am dus la toaletă, extrem de curată și luxoasă, încât puteai face revelionul în cele mai bune condiții. Erau trei toalete în rând și am rămas oarecum consternat de eleganța și curățenia care poate fi într-un closet de tren, că la noi se urinează pe pereții toaletei. Am intrat, așadar, într-una dintre toalete și am blocat-o, deși n-a venit absolut nimeni să încerce ușa
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
finalului operei Macduff îl urmărește pe Macbeth și în lupta dintre cei doi Macbeth va fi rănit. Macduff îi spune lui Macbeth că a fost extras prematur din pântecul mamei lui astfel că nu este născut din femeie. Macbeth este consternat (Cielo!) și lupta va continua dar cei doi părăsesc scenă. Un grup de femei scoțiene aduc vestea victoriei. Macduff revine în scenă aducând vestea că l-a ucis pe Macbeth în lupta. Scenă se încheie cu un imn al victoriei
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
de onoarea unui prieten (Vi fu în Palestina tal uomo che indegno); o poveste asemănătoare, continuă el, este relatata în cartea care se află pe masă. Aroldo îi cere Minei cheia de la încuietoarea cărții pentru a o deschide. Oaspeții sunt consternați de refuzul Minei, iar atunci când Aroldo forțează încuietoarea, o scrisoare cade dintre paginile cărții. Egberto se repede și ridică scrisoarea, dar refuză să o înmâneze ginerului sau. Aroldo da frâu liber furiei care l-a cuprins și îl insultă pe
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
cu dosul mâinii peste gură. Aplecată ușor deasupra capului meu mi-a șoptit la ureche: Nesimțitule! Scena s-a consumat rapid. Gestul mamei, aplecată asupra creștetului meu, a fost considerat drept unul de tandrețe, de ocrotire. Eu, însă, înțepenisem. Eram consternat, nedumerit și revoltat. O singură întrebare scurtă îmi vâjâia prin creier: De ce? De ce? Ce se întâmplase? Unde am greșit? Eu doar îl avertizasem pe fratele meu că, în imediata apropiere a sicriului, era o zonă periculoasă. Prin urmare, eram convins
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
fi totdeauna posibil, deoarece trebuie să ne apărăm, deoarece o mare parte a lumii s-a obișnuit să interpreteze greșit ceea ce facem noi și deoarece al-Qaida se descurcă cel mai bine în rolul de acuzator. Ca președinte, veți fi probabil consternat de gradul în care vă sunt distorsionate bunele intenții. Aveți răbdare. Percepțiile se vor schimba, dacă politicile și cuvintele dumneavoastră arată că ascultați și ce au alții de spus. Una din misiunile cele mai dificile va fi să puneți capăt
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
bătrân decrepit: a aflat că există bătrânețe; b) cea de-a doua a fost cu un bolnav slăbit, livid, ars de fierbințeala febrei: a înțeles că există boală; c) a treia întâlnire a fost cu un mort: prințul a fost consternat de sfârșitul ineluctabil al vieții omenești; d) ultima întâlnire destinală a fost cea cu un călugăr cerșind, calm și senin. Prințul a avut atunci revelația unui mare adevăr: religia te poate vindeca de mizeriile vieții omenești. așa cum scrie Mircea Eliade
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
un text extrem de confuz, acuzator, la adresa fiului guvernatorului. Conform acestui text, Horthy István se pregătea să fugă în America, unde, împreună cu Jászi Oszkár, ar fi intenționat să formeze un guvern, pentru că la Budapesta fusese exclus din toate localurile, ultima dată consternând lumea atunci când a cerut să i se cânte imnul britanic în prezența unor ofițeri germani. O propagandă de acest tip se afla la mare distanță de problemele cotidiene din Transilvania. Șeful prefecturii de poliție Oradea, în raportul său din noiembrie
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
grădină cu Elisabeta. Ora 10 la Palat, Consiliu de Miniștri, discutat problema comerțului, tratate cu Franța, Elveția etc. Ora 12½ Stöhr. Ora 1 la Cotroceni. Audiențe. Mărgărit pentru Macedonia în Gyrocaster și Ianina. Dumba de la Viena, care e și el consternat de întreruperea negocierilor pentru tratatul comercial, dă vina pe Ungaria. Orele 5-6½ la tragerea cu premii a armatei. Seara între orele 8½ și 11½ Kalinderu, care a fost în Moldova. Joi, 8/20 mai Vreme rece. Cu Elisabeta în grădină
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
un târziu, elaborează o idee, o ipoteză, o concepție. De unde și subiectivitatea, să-i spunem, nota personală care încarcă orice concluzie. Experiențele sunt diferite de la individ la individ, predispozițiile, la fel, îndemânarea și intelectul, aidoma. Prin urmare, de ce să fim consternați când observăm diferențele? Și atunci se pune problema ce anume întreprindem spre a proiecta și a edifica acele mult visate punți de legătură? Mijloacele de apropiere între oameni nu sunt deloc simplu de intuit ori de descoperit cu ajutorul minților. Nici
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
în prelungirea expresionismului. Prezumtivul străbătător al infiniturilor deploră, asemenea atâtor confrați neoexpresioniști, stingerea, în mileniul nostru „târgoveț”, a „rasei” cântăreților: „O, disperații cântăreți,/ ce rană veche îi apasă? / Într-un mileniu târgoveț / se stinge blând această rasă” (Cântăreții disperați), constată consternat că, fiind „bombardat” cu rouă, pământul se degradează și mai mult, în loc de a cunoaște o regenerare: „Pe ale lumii două aripi căzuse roua jucăușă, / Din ale lumii două aripi eu am văzut ieșind cenușă. // [...] Pe ale lumii două aripi, pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288731_a_290060]
-
descoperire, de importanță medicală deosebită. Mai mult decât atât, chiar limbajul vorbit poate fi modulat folosind o frecvență purtătoare sonică pentru a avea un efect similar celui produs de lumina laserului, bineînțeles, cu o eficiență mult mai scăzută. Cercetătorii erau consternați și entuziasmați de noua descoperire - propriul nostru cod genetic poate fi reprogramat chiar prin intermediul vorbirii, atunci când silabele sunt modulate pe frecvența purtătoare corectă ! În timp ce știința occidentală folosea complicate procese biochimice pentru a opera asupra lanțului A.D.N., rușii descoperiseră o
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
pentru tine". "Iubește întreaga lume!" Căci zeii prețuiesc dreptatea mai mult decât ofrandele. "Consolează-1 pe cel care plânge; nu urgisi văduva. Nu despuia pe nimeni de averea tatălui său. Nu pedepsi pe nedrept. Nu ucide!"43 Un anumit vandalism îi consternase întotdeauna pe egipteni: oamenii distrugeau mormintele strămoșilor, azvârleau trupurile și răpeau pietre pentru propriile lor morminte. Așa cum arăta Ipu-wer: "numeroși morți sunt îngropați în Fluviu. Fluviul a devenit un mormânt.". Și regele îl sfătuia pe fiul său Meri-ka-re: Nu strica
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
la specialiștii noilor transmisiuni care nu știau încă ce fel de putere exercită. În 1938, Orson Welles este luat drept un saltimbanc cînd adaptează pentru radio Războiul lumilor de H. G. Wells; el ia prin surprindere America. Cîțiva profesioniști dau înapoi, consternați de consecințele unui exercițiu pe care-l credeau doar profesional, respingînd responsabilitățile (sau iresponsabilitățile) pe care le presupunea. Alții, mai mîndri sau mai inconștienți, îl îmbrățișează. Învățații Bisericii declarau în secolul al XV-lea că o carte urma să permită
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
De-acu, aici sunteți acasă. Țineți minte, casa voastră e locul ăsta, Punctul de lucru 57, localitatea Hotarele. Tata, chiar dacă fără ochelari vedea totul estompat, s-a uitat în stânga, în dreapta, iar ce a văzut, așa, ca prin ceață, l-a consternat, să nu-și creadă urechilor ce enormități susținea „comandantul“: cum adică localitate?, aici nu era nici o localitate, aici erau doar câteva barăci amărâte, înconjurate de sârmă ghimpată. Între timp, comandantul Gicu Petre și-a încheiat brusc discursul: -Hai, vorba lungă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
măsurat nu în ani, ci în trepte de degradare a sentimentelor. El poate fi măsurat prin repere semnificative, constând în persistența fricii arhetipale de oprobriu social. Frica, sentiment dominant, ne tot urmărește peste tot... * Nu forțez o concluzie. Dar sunt consternat de ușurința cu care se privește vândutul copiilor. Aici ajungem la o problemă extraordinară, insuportabilă. Înstrăinarea înseamnă afectarea celui mai elementar sentiment al copilului, care este apartenența. Copilul nu supraviețuiește de unul singur tocmai pentru că este un apartenent total. Nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
au fost întorși de la granit... în s...pt...manile trecute întrucât nu aveau documentele în regul.... Aceast... informație poate fi judecat... în contextul valvei provocate de incidentul cu cele câteva sute de cet...țeni români neprimiți în Spania. Faptul a consternat opinia public... de la noi, deoarece s-a produs la scurt timp dup... vizita premierului C...lin Popescu Ț...riceanu la Madrid și în condițiile în care sute de mii de români se afl... la munc... în Peninsula Iberic.... Sunt cateva
[Corola-publishinghouse/Administrative/1898_a_3223]
-
țină pasul cu ceilalți, în general nepreaizbutind. Cine știe ce prăpăstii debitaseră cele două nefericite, încât olimpianul Tudor Vianu, spre groaza Venerei Antonescu, să strige la ele ca scos din minți: „Afară, afară, să vă fie rușine, voi veți nenoroci școala românească!“ Consternați, nu știam ce să facem; profe sorul rămă sese singur înăuntru, asistenta plângea în continuare, ce să facem? Unuia i-a venit totuși ideea salutară: „Să intre neamțul!“ Neamțul era colegul și bunul meu prieten Arthur Beyrer, redegist care studia
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
mult. Am știut-o: ce tâmpenie să-ți port pică! Ce insultă adusă fericirii mele! Miercuri, 30 iulie 1952 Sosirea lui Mihai! A venit pe la mine cu vești rele: este direct amenințat... Pentru mine - exil, imperativ al exilului... Mihai e consternat. Vorbește puțin, aproape mereu surâ zând - semn de tristețe profundă. Aș vrea să-i schimb gândurile, dar nu reușesc. Eu însumi sunt înmărmurit. și apoi - este o tristețe legitimă... Tristețea ta, grija ta, nu îndrăznesc să-ți spun că le
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
stare penibilă și supus unei tensiuni din ce în ce mai mari. Nu mă mir de faptul că nu ți-ai putut reține râsul din motive de bună-cuviință, dar că, dimpotrivă, ți-a venit să râzi din toată inima, în timp ce eu eram atât de consternat, atât de încremenit, încât până și C. și-a dat seama că „mă schimbasem la față“. și într-adevăr eram consternat, iar dacă aveam ori nu dreptate să fiu este o altă problemă: important era faptul că eu eram conster
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
motive de bună-cuviință, dar că, dimpotrivă, ți-a venit să râzi din toată inima, în timp ce eu eram atât de consternat, atât de încremenit, încât până și C. și-a dat seama că „mă schimbasem la față“. și într-adevăr eram consternat, iar dacă aveam ori nu dreptate să fiu este o altă problemă: important era faptul că eu eram conster nat și că tu nu te simțeai mai puțin vesel... știu că râsul molipsitor se iscă tocmai atunci când circumstanțele ar pretinde
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
cerșetorul nu era cerșetor, și securiștii puseseră mâna pe un ins pe care îl căutau de mult, reușiseră să apuce o pradă îndelung jinduită? Fusesem cumva de față la capturarea unui spion sau agent deghizat? Îmi amintesc că am rămas consternat de violența micului spectacol derulat în viteză, plin până la greață de un sentiment de indignare neputincioasă și de arzătoare umilire. Îmi reproșam (mai exact spus: eram disperat) că lăsasem lucrurile să se desfășoare cum s-au desfășurat, că nu intervenisem
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]