460 matches
-
de rând? Dintr-o dată, Nobunaga gesticulă cu mâna dreaptă într-o parte — De sute de ani, când au avut loc dezastre, călugării n-au făcut nimic mai mult decât să-și protejeze propriile lor privilegii. Cu banii donați de masele credule, au clădit ziduri de piatră și porți potrivite pentru o fortăreață, iar înăuntru au adunat puști și lănci. Mai rău, călugării își batjocoresc propriile jurăminte în văzul tuturor, mâncând carne și complăcându-se în relații sexuale. Ca să nu mai vorbim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
stârnit rânjete disprețuitoare pentru o astfel de labilitate în principii, care îți putea permite să treci fără să clipești din ochi de pe o poziție pe alta. În clipa aceea sugestia ei era că poți fi un timp naiv, sincer și credul, dar că la un moment dat îți cad cojile de pe ochi și vezi adevărul. Perfect! Și atunci a luat cuvântul prozatorul. Începu prin a spune că el, ale cărui cărți au fost traduse în cincizeci de limbi (aici l-a
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
fi legată de asemenea de un proces de imitare. În acest caz se insistă, cum fac Gustave Le Bon sau Gabriel Tarde, pe prezența unor lideri carismatici, capabili să subjuge, să Îmblânzească sau să „hipnotizeze” masele. Acestea sunt considerate schimbătoare, credule și iresponsabile. Se valorizează astfel constrângerile și persuasiunea, cutumele și tradițiile. S-au propus și alte accepțiuni. Vilfredo Pareto va vorbi despre „derivații”, Raymond Aron despre „religii seculare” și despre „opiul intelectualilor”, Roland Barthes despre „mituri”, Michel Foucault despre „formarea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
Nu sunt puțini acei bărbați care dau vina pe soții pentru infidelitatea lor, uitând, poate, că problemele unei căsnicii nu se rezolvă dacă apelezi la o aventură amoroasă extraconjugală. 2. Nu pot să refuz Uitând că nu toate femeile sunt credule și fără a lua în calcul că și soțiile lor ar putea fi integrate în această categorie, există soți care invocă această scuză, dând dovadă și de lipsă de caracter, din moment ce nu pot rezista avansurilor altor femei. 3. Nu am
Cum își motivează bărbații infidelitatea by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/63706_a_65031]
-
le spună: A, apropo, să știi că prezervativul s-a spart. Ai spus că ești în perioada de ovulație, nu? Da, m-am gândit eu furioasă, pun pariu că e un ticălos care se plimbă de colo-colo profitând de femeile credule și amărâte, ca mine. Bine, eu nu sunt o femeie credulă, însă mă aflu într-o poziție foarte vulnerabilă. Cum își permitea să mă facă să mă simt frumoasă și specială? Ce tupeu pe capul lui! Ei, dacă Adam își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Ai spus că ești în perioada de ovulație, nu? Da, m-am gândit eu furioasă, pun pariu că e un ticălos care se plimbă de colo-colo profitând de femeile credule și amărâte, ca mine. Bine, eu nu sunt o femeie credulă, însă mă aflu într-o poziție foarte vulnerabilă. Cum își permitea să mă facă să mă simt frumoasă și specială? Ce tupeu pe capul lui! Ei, dacă Adam își închipuia c-o să mă culc cu el, atunci mă temeam că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
fals, cật se poate de fals... Încercam inutil să-mi disimulez dorința de a-l iubi pe omul acesta. Inteligența lui nativă, cu care rostise scurt și categoric: Dacă nu acum, cậnd? mă scotea din minți. Mă simțeam umilită, falsă, credulă, inutilă... N-aș fi vrut ca el să sufere, dar Yon mă transformase subtil într-un “umil” al său, mă crease rapid dupa tiparul sufletului și trupului sau însetat de dragoste... Dragostea lui mă apăsa, mă obosea, mă silea să
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
putea întrerupe cumva lumina și trebuie s-o aibă acolo ,pregătită. Cậnd soseau “călăii”, ascundea grabită lumậnarea, de frică să nu fie trădată în credința ei unică și definitivă. Neputința, dar mai ales persistența în minciună, în prefăcătorie și disimulare credulă, acestea erau atributele credinței aceleia rătăcitoare care-i distrusese dragostea, familia, casa părintească, satul natal și o despărtise cu ură de copiii ei dragi. Plậngeam în hohote prin curte, fără ca ea să mă vadă, dar nu puteam să-i iert
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
zâmbit Barbarei, conștient de o senzație care, deși îl făcea să simtă satisfacție, era complet diferită de tot ceea ce simțise în mediul imobiliar. Senzația asta venea din camaraderia generată de necazurile comune, nu din prosperitatea câștigată pe spinarea unui prost credul sau a altuia. I-a zâmbit Barbarei. Ei erau camarazi de arme. Cu bebeluși în brațe. Barbara scosese de undeva o oglinjoară și își cerceta imaginea. —Dumnezeule! Uită-te la mine! Ei, ce mama naibii mai contează! Mă duc înăuntru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
o miime de secundă Între două mișcări, dar mai ales era conștient de puterea diversiunii psihologice și a paravanului de cuvinte. Ceea ce tatăl lui pierduse În urma unei speculații, el putea recupera cu vârf și Îndesat prin manipulare. Stocul de oameni creduli din lume era nelimitat, spre satisfacția lui. Seraphineas Andrews se deprinsese să vadă repede ce fel de credințe religioase, mistice sau superstiții aveau oamenii. Iluziile lor, descoperise el, putea foarte bine servi drept accesorii pentru propriile acte de iluzionism. Putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
că nu Îi țineau partea lui Bennie, Îi dădeau dreptate lui Dwight. Bennie Își simțea capul zvâcnind. De ce mă privesc așa? De ce nu spun ceva? Dumnezeule! Mă acuză și pe mine. Poate cred că sunt prost... nu sunt! Sunt prea credul. Am avut Încredere În ghidul ăla nenorocit. E atât de rău să ai Încredere În oameni? Deodată scoase un strigăt puternic și căzu pe spate, lovindu-se cu putere de pământ. Ceilalți au tresărit, crezând că Își pierduse echilibrul. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
trei tomuri de cibernetică. Le scrisesem academic, cu citate și note de subsol; nimeni nu le băga în seamă. Știam foarte bine ce fac. De când intram în sala de curs și până când simulam ultimul zâmbet social, pe coridoare. Oamenii ăștia creduli trebuiau deformați, mecanismele vieții lor disciplinate și insipide, care se reproduceau cu fiecare generație ce invada amfiteatrele, meritau sucite, date peste cap, îmbâcsite de neadevăruri fine și colorate. Ni se cerea să pregătim „profesori“, care să-și facă pe trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
La 80 de ani, o să arăți ca la 70.“ Explicațiile erau altele. Eu împlinisem 38 de ani, el 39; pentru Cezar, n-ar fi băgat nimeni mâna în foc. Profesorii se uitau la noi cu dispreț și indulgență, ăia mai creduli ne suspectau că suntem poponari. Nu descopereai nici o diferență între noi și ei: scrisesem cărți și unii, și alții; țineam cursuri și unii, și alții; primeam salariu și unii, și alții (ei, de trei ori mai mult ca noi); aveam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
de toți oamenii cari 'și fac din politică o meserie și un mijloc de câștig; de mult am probat că mai toți oamenii imorali pun masca liberalismului, numai ca să-și ascunză micșorimea lor și să exploateze țara din nenorocire prea credulă. Unul a fost vătaf de țigani în vremea lui, acum nu-l mai bagă nimeni în seamă; se face deci liberal și ajunge om important în țară. Altul și-a mâncat în desfrânări averea lăsată de părinți, a doua zi
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
trăim, mulțumită lui D-zeu, în bună pace și dezbaterile de la noi se termină, nu pe guilotină, ci în salele de alegeri. Ce caută acest limbaj desfrânat în mijlocul unei societăți liniștite? La ce extreme voiesc oamenii aceștia să conducă pe credulii lor partizani? Care este educația ce voiesc a face acestui popor? Ce idee vrea să dea lumii de această țară? Și notați că oamenii cari vorbesc astfel sunt la guvern și conduc ei destinele țărei! Sau trebuie să credem că
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
ardoare pentru binele public rareori se găsește devotamentul și dezinteresarea. Regele nu înțelegea că oamenii politici sânt oameni cari caută a-și ascunde cugetările și cei ce îmbrățișază cauza poporului mai totdeuna caută cum să specule această cauză. Poporul este credul și advocații săi adesea sânt perfizi. Și-n Franța patriotismul subliniat era în floare. Țara începea a se împărți în două tabere: în patrioți și aristocrați, bunăoară ca și la noi, în reversibili și reacționari. Hainia, din toate pasiunile sale
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
politică, socială, religioasă care tinde a se constitui, a se organiza, a se dezvolta prin ea însași [î]l neliniștește. El nu vrea nimic viu, nimic rezistent, nimic puternic împrejurul său. De aceea denunță pretutindenea inamici ai Republicei unui public credul și unui guvern slab. E natural ca un partid care-a cucerit puterea să voiască a o păstra. Există însă pentru partidul republican două maniere pe cari le-ar putea urma. Ar putea guverna și administra țara negândind decât la
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
spiritul este al autorului. Tot restul nu-i decât espresia unui adevăr vecinic. Dar între arta demagogiei vechi, și arta demagogiei moderne este toată diferența care distinge democrația greacă de-a noastră. Poporul e pretutindenea un stăpân ignorant, simplu și credul, a căruia încredere e mai ușor de-a i-o câștiga dezmierdîndu-i prejudițiile, măgulindu-i patimile, studiindu-i gusturile și instinctele, decât făcîndu-și o datorie din a-l instrui, a-l admonia, a-l modera, a-l dirige pe calea
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
impresia că de acolo de sus de unde privea ea, cu fața ei pistruiată, înțeleaptă, băgăcioasă, era hotărâtă să învârtă lucrurile exact după placul ei, să insufle și să inculce părerile ei. Era genul de dialog pe care toți tinerii favoriți creduli l-au auzit de la protectoarele lor, de la nevestele de general sau de politician, în toate ducatele, orașele, capitalele lumii. Doar nu vreți să spuneți că știți totul despre Willa, doamnă Renling, i-am răspuns eu cu stângăcie. Ea nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
notă joasă, slab-răutăcioasă, în voce. Deșteptule! Aoleu, ce mutră ai! Măcar retușează-ți-o, lipește, dracu', un zâmbet, pe ea! Numerele de la Loto, tragerea viitoare, p'alea nu le vrei? Ești sigur? Ce-oți fi voi toți, viii, așa de creduli și de fazani, băi?! Hai să-ți mai zic o poantă..., ăăă..., o profeție! O sfârloagă! Una bună! Leită-poleită! Te interesează? O profeție rară. O profeție despre... Despre țară! Despre țărișoara voastră de mântuială, de rahat și de izbeliște. O
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
și își propune să legitimeze o anumită situație: de unde și afinitățile dintre mit și ideologie 8, conjugate în aceleași tendințe de a justifica, a convinge, a integra, a legitima, a disimula 9. Căci între privirea critică asupra mitului și aceea credulă intervine, perturbator, factorul de putere. Nu ne surprinde, deci, că universitățile epocii moderne cheltuiau enorm • Paul Veyne, Au crezut grecii în miturile lor? Eseu despre imaginația constituantă, traducere de Bogdan Ghiu, București, Editura Univers, Budapesta, CEU Press, 1996, p. 21
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
atât sunt mai devastatoare. Să ne reamintim că Ladima este de-a dreptul obsedat de un vers al lui Rimbaud: "Des serpents géants dévorés par des punaises." Prin conduita probă, eroii celor două romane nuanțează o tragică axiomă: eroismul e credul. Ultima reprezentare arhetipală comună este ceea ce același Unamuno numește "desfătarea în înfrângere". De câte ori Ladima și don Quijote se simt înfrânți și umiliți, încep să declame versuri din varii autori, fie poezii întregi din propria creație: "Și cum zăcea Don Quijote la
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
instabil, dar cu o instabilitate afectivă mai pronunțată și cu un nivel intelectual sensibil superior acestuia; reacțiile sunt exagerate, oscilând între exuberanță excesivă și inhibiție accentuată; - „debilitatea Chaslin” se caracterizează printr‑o bună capacitate mnezică; copilul este lipsit de interes, credul, vanitos, extrem de sugestibil, de un manierism exagerat, lipsit de spirit critic sau autocritic, cu randamente școlare mediocre, incapabil de efort susținut; - ”leneșul”, caracterizat de A. Binet prin indolență, lipsă de dinamism, incapacitate de decizie; se deosebește de lenea ocazională, fiind
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
tu, Horea, este lipsa de originalitate. Or, eu văd puțin diferit aspirația aceasta către originalitate cu orice preț, o aspirație profund modernă și - mi se pare mie - nerealistă În epoca aceasta În care, oricât mi-ar displăcea lucrul acesta, numai creduli nu putem fi. Totuși, aș marca o diferență față de Toma Pavel și de ceilalți autori pe care Îi evoci, diferență care clarifică, Într-un fel, crezul lui „ca și cum” În cunoaștere: soluția lor lasă subiectul În invizibilitate. Adică, gândind lumea „ca și cum
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
cunoașterea alternativă de tip șamanic. Cărțile au avut un succes imens: au creat secte și școli, există În Los Angeles o școală de „Tensegritate”, de pase magice descrise de Castaneda, au existat și există fani În care putem vedea niște creduli În sensul cel mai rău al cuvântului. Ei practică o religie sau o mistică mai degrabă kitsch, fiind așadar induși În eroare de un personaj care, după academicieni, ar fi un șarlatan, care nu a trăit cu adevărat toate experiențele
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]