217 matches
-
Dacă nu dau foc orașului, e improbabil ca forțele din Sagiyama să atace. Trebuie să ne ocupăm de sursa focului, Înainte de a se aprinde. Mitsuhide părea un cu totul alt om. Se Întoarse spre Shichinai și ceilalți, cu lancea În cumpănire. Shichinai și oamenii săi se răspândiră În cerc. — Ce ți-ai pus În gând? lătră Shichinai la Mitsuhide. Ne ameninți cu lancea? Și Încă, una așa de proastă? — Exact asta fac, răspunse Mitsuhide, cu glas ferm. Nimeni nu pleacă de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
de cercetare în științele sociale erau ostracizate. Cea mai importantă carte, după monografia lui Lovinescu, este cea a lui Z. Ornea, Viața lui T. Maiorescu, vol. I-II (Editura Cartea Românească, București, 1986, 1987). Cartea se remarcă prin eleganța și cumpănirea argumentației, prin accentele puse corect, iar prin aceste volume și cele anterioare, o putem spune cu toată convingerea, istoricul literar bucureștean a făcut cel mai mult pentru cunoașterea „Junimii” și a lui T. Maiorescu, dar și a altor junimiști și
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
sa operativitate transfigurată, care include, desigur, raționamentul, pentru a căuta certitudini Împărtășite. Omul are nevoie să cunoască realitatea și să se Înțeleagă cu ceilalți, motiv pentru care trebuie să abandoneze sălașul comod și protector al certitudinilor personale, al convingerilor intime. Cumpănirea și critica certitudinilor celorlalți, dar și ale celor personale deschid drumul către căutarea sinceră a unui adevăr și a unor valori mai ferme, mai clare și mai bine justificate. Iraționalitatea, Încăpățânarea de a nu renunța la o idee pesonală duc
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
fixăm atenția asupra vieții noastre conștiente. El reprezintă organul reflexiei. Dar există două eșecuri ale acestei lingvistici subiective, unul datorat unor lipsuri și celălalt, unor excese. Absența analizei introspective produce inteligențe impulsive, necizelate, imprevizibile, În timp ce excesul de analiză, rumegarea sau cumpănirea continuă a ideilor, e paralizant. Echilibrul, În acest caz, dar și În multe altele, este determinat de acțiune. Cel mai potrivit este acel nivel de introspecție care Îmbunătățește adaptarea noastră la realitate și posibilitățile noastre de a fi fericiți. 3
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
limbajul meu interior. Primul, nu uitați, a fost incapacitatea de a deveni conștient de ceea ce sunt. Acum mă interesează mecanismele lingvistice, a căror rigiditate le poate preface În sinucigașe sau asasine. Ele reprezintă un tip de rutină infernală. Rumegarea sau cumpănirea ideilor, de exemplu. O neliniște dezlănțuie un ritornello fatal, produce fraze care se repetă la nesfârșit, Într-un cerc toxic, epuizant și care nu progresează. Transformă victima Într-un rumegător etern, pentru că niciodată nu digeră mâncarea rumegată. Îmi amintește de
[Corola-publishinghouse/Science/2016_a_3341]
-
considerată excesiv psihologiste, având, apoi, și defectul de a se aplica unui cititor "ideal", cu reacții stereotipe. Distanțarea teoretică a autorilor Teoriei literaturii de predecesorii lor direcți are, așadar, caracterul, general, în volum (chiar în problemele tehnice mărunte), al unei cumpăniri exacte a calităților și limitelor oricăror teorii. Interesant însă este faptul, și aici descifrăm un nou merit al lucrării, că selecția aspectelor acceptate nu se face în baza unui criteriu personal, îngust care nu se vede decât pe sine în
[Corola-publishinghouse/Science/85132_a_85919]
-
lor. O a doua trăsătură specifică pentru mentalitatea omului acestui spațiu, pe care am putea-o aduce aici ca argument, este echilibrul, care a fost considerat o "dimensiune generală formală a spiritului românesc"414. Este vorba de o virtute a cumpănirii între elemente și tendințe variate și contradictorii, ca și de "vederea posibilului acord" între acestea 415. Această dimensiune a fost pusă în legătură cu situația istorică a omului de aici, plasat într-un "spațiu-punte" între Orient și Occident 416, între raționalismul occidental
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
o investigație a faptelor istorice. În fine, În cazul celei de-a patra variante, În prezentarea aceluiași conținut accentul se va pune pe căutarea și revelarea trecutului istoric cu rezonanță În prezent și În viitor, pe Învățarea prin reflecție și cumpănire a adevărului. Elevii suntstimulați să integreze trecutul În viitor, să-l raporteze la viitor, să tragă Învățăminte pentru prezent și viitor. Adică, se apelează la o reflecție cu orientare spre viitor, În ideea de a trage Învățăminte din trecut. Se
[Corola-publishinghouse/Science/2051_a_3376]
-
răspunsurilor la stimulii unor muzici pline de varii încărcături emoționale. În principiu, orice meloman deține un potențial afectiv, un depozit ce trebuie livrat și fructificat. În fapt, energia iscată de actul receptor este fie disponibilizată în acțiuni constructive, sporitoare, în cumpănirea și dezvoltarea unor activități productive, fie irosită în gesturi gratuite, în tihna aparentă a unei opacități destructurante ori în lenevia unui trai inert. Firește că există o sumă de factori sociali, educativi, culturali, că manipularea prin intermediul mass-media audio, video induce
Melomanii și muzicile lor narative by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/10226_a_11551]
-
Nicolae Manolescu În cartea lui Constantin Noica la care m-am referit în editorialul precedent (Pagini despre sufletul românesc), este evocată, printre caracteristicile care ne fac pe noi, românii, să n-avem nici vocație filosofică, nici vocație istorică, măsura, cumpănirea lucrurilor, absența excesului (într-o direcție sau în alta). Am citat, în treacăt, cuvintele autorului. Revin acum asupra lor, fiindcă merită o discuție specială. Noica nu este singurul gînditor român iritat de această particularitate. O să arăt imediat cine și în
Măsură pentru măsură by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16761_a_18086]
-
pe care Noica le accepta în 1944, dar le refuza treizeci sau patruzeci de ani mai tîrziu), nici aceea Orientală (slavă, asiatică, hindusă, a spiritului însetat de Nirvana), ci aceea a "unui Orient mijlociu, într-un punct de aur al cumpănirii", unul din acele "locuri privilegiate", înzestrate cu o "încărcătură harică deosebită", unde stăpînește echilibrul cel mai necontestabil. Nu despre îndreptățirea acestei aprecieri vreau să vorbesc, ci despre felul în care, plecînd de la o specificitate considerată valabilă unanim, se poate ajunge
Măsură pentru măsură by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16761_a_18086]
-
mult mai în vîrstă decît noi, ne-ar fi greu a da un răspuns afirmativ, să admitem că ea poate oferi scriitorului cîteva avantaje: o bună cunoaștere a epocii (ca să nu zicem a vieții îndeobște), sedimentarea și clasarea experiențelor, o cumpănire umorală ce favorizează obiectivitatea etc. Parcurgînd Jurnalul intermitent (1945-1947, 1964-1984) al d-lui Pericle Martinescu, ne dăm seama că autorul și-a preparat cumva din vreme, dacă putem spune așa, condiția longevivă, că, în bună măsură, însușirile acesteia s-au
Condei acid - I by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11231_a_12556]
-
în diferite limbi și ciudata divergență între folosirile în general peiorative din limba comună și sensurile poetice și simbolice ale cuvîntului). Descoperim pledoarii pentru călătorie ca mod de cunoaștere, pentru privirea proaspătă care să înlăture monotonia obișnuinței cu locurile, pentru cumpănirea între idei, fapte, aspecte opuse ș.a.m.d. Un singur exemplu, detronarea tiraniei gîndirii în linie dreaptă: "dihotomia aceasta a realului, operată pas cu pas și cu de-a-măruntul, separă pentru a uni, căci distingînd fețele lui antitetice vede în el
Pledoarie pentru bucurii mărunte by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/16430_a_17755]
-
Revenind însă la unele partituri coregrafice, delicat situate pe o muchie de cuțit, cele intitulate Sex sau Orgasm, care puteau ușor să alunece în obscenitate, ceea ce le face să se păstreze în spațiului artistic este buna lor măsură, buna lor cumpănire, calitate nu ușor de găsit astăzi, atât în artă cât și în viață. Și cu ce mijloace coregrafice realizează Răzvan Mazilu întregul spectacol? Stilul său, care în alte creații a folosit ca vocabular un amestec de neoclasic și modern, bine
URBAN KISS sau CUM RENAȘTE O COMPANIE DE DANS by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/8637_a_9962]
-
cotidian, o coborâre în subsol a tot ceea ce ține de trăire. Kafka se judecă după norme ce scapă înțelegerii comune, cântă-rindu-și gesturile într-o balanță făcută exclusiv pentru folosință proprie". Stilul autobiografic al lui Kafka rezidă dintr-o foarte precisă cumpănire a obiectivării și literaturizării. Cele două domenii (al trăirii și imaginarului) de regăsesc în spațiul unei scriituri ce se caută neîncetat pe sine, în oglinda judecății morale ("Kafka nu literaturizează, dar nici nu transcrie, dacă nu e forțat de împrejurări
Mircea Mihăieș - portret în palimpsest by Iulian Bol () [Corola-journal/Imaginative/15397_a_16722]
-
admirabil, de trestie, de culoarea și de grăuntele interior al marmurei albe, ni se înfățișa într-un borcan de cristal. Copilul cîntărea roșindu-se la față și prezidat de zîmbetul de mare feciorie al lui Alexandru Odobescu - și după ce izbutea cumpănirea dintre zahăr și Ťpietreť, era răsplătit cu un zar de zahăr... Primind din mîna lui, o mînă cum n-am mai văzut mai frumoasă decît la episcopul Gherasim Safirin, ale căruia degite lungi ivorii, cu unghii ca migdalele înguste, serveau
Epistolă către Odobescu by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/8123_a_9448]
-
Poate solzi, Poate mînia lui Dumnezeu, Atoateștiutorul. Copila mea, Fiul meu, Răstignirea de dimineață, Cele două părți ale pîinii - Zborul de ciocîrlie și Făina răsfirată Pe o moară veche (Carii înăuntru Construind o altă Lume Pentru lemn, Mai aproape de Apocalipsă) Cumpănirea dintre Ei doi Pe șira spinării mele: Crăciunul și Sînzienele Preaplinul și Nimicul Țărmul și Valul. Mă ascund - Cald, Întunecat Și strîmt Gîndul acesta: Simt cum sufletul meu Mă adăpostește Împotriva oricui Zgomot. Între murmure, Cuvinte sfioase, Liniștea celui Care
Poezie by Katia Fodor () [Corola-journal/Imaginative/15448_a_16773]
-
locul intuiției ca mijloc artistic”, astfel încât citim “adevărate autobiografii”. Parcă pe urmele lui Ibrăileanu, Vladimir Streinu vede lucrurile echilibrat, ambele formule având îndreptățire într-o construcție armonioasă. Comentatorul “va observa frumusețea «etern actuală» a romanului roman (de acțiune, n.m.), dreapta cumpănire adică în sinteza creației, a dinamicii interioare cu aceea exterioară”. Într-adevăr, evoluează mijloacele de investigație ale prozei, dar în același timp, în strânsă conexiune, și stilul (Note despre stil). Mai întâi, acela al criticilor. “Sinceritatea”, “naturalețea”, “adevărul” devin “autenticitate
Vladimir Streinu și proza românească by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Imaginative/12982_a_14307]
-
când vin să-ți văd lăcașul / Îți cer povața Ta să-mi reînvie / Eu, Regele, nepotul și urmașul / Al treilea-n scaun de domnie.// Spre depărtări azi ochiu-mi se îndreaptă / Și vorba mea - dau chezășie nouă, / Că voi clădi, prin cumpănire dreaptă / Pe ziduri vechi, o Românie nouă !” În rândul poeziilor ocazionale se mai numără două: Vatra și Cărbunii, scrise pe un album al Fatmei Tăslăuanu. Ciudat e că doar la poezia Vatra se precizează acest lucru, deși atunci când au fost
Ediție Goga la “Univers Enciclopedic” by Mircea Popa () [Corola-journal/Imaginative/13419_a_14744]
-
în joc. Firește, se degajă o notă "eticizant-educativă", împletită însă cu voia bună, pătrunsă de irizările umorului care o feresc de morozitate. Vorba de duh apare ca o detentă naturală a muncii aplicate, răbdătoare. Preocuparea de căpetenie a exegetului e cumpănirea "defectelor" și "calităților", astfel încît rezultanta să fie cît mai "obiectivă" (personalitatea criticului configurîndu-se din picanteriile discursului individualizat, mai mult decît din actul valorizării ca atare, care doar rareori e cu totul surprinzător, intrînd în conflict cu "orizontul de așteptare
Ultimul Cornel Regman (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15869_a_17194]
-
României, mult prea temporizata la Paris, a fost "cucerita" în teren prin voința și acțiunea politică și militară a românilor. Ioan Tepelea ne demonstrează toate acestea, nu fără un anume benign orgoliu de ardelean român european, cu verva și dreaptă cumpănire a izvoarelor. Ioan Tepelea, Republica celor 133 de zile, Ed. Timpul, Iași, 1998, 87 pag., preț nemenționat
O pagină de istorie by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/17551_a_18876]
-
spre doamna Ana atunci cînd cîte unul dintre bărbați îi băga mîna între picioare sau între sîni. Se simțeau bine. La ieșire l-a preluat pe Fotache de la poartă chiar Guraliuc și l-a condus în tăcere cu arma în cumpănire pînă la jumătate de kilometru, ca să fie sigur că nu rămîne prin preajmă, să spioneze obiectivul. Nu i-au plătit nimic, dar asta nu-l deranja pe Fotache, trăise într-o lume la care nici nu visase vreodată. Imaginea doamnei
Laika by Adrian Alui Gheorghe () [Corola-journal/Journalistic/2543_a_3868]
-
mi dea o sută, două sute, trei sute de ruble... Cozorici Grigore era iritat de această prelungă discuție, era interzis prin regulament să discuți mai mult de cîteva vorbe, de identificare cu cei care ajungeau la poartă, așa că își puse arma în cumpănire și îi făcu semn, amenințător, lui Fotache să o ia din loc. Lăutarul se înecă cu propia salivă de nervi, îi zvîcneau tîmplele de neputință, se simți dintr-o dată bătrîn și gîrbov. Era convins, foarte convins că doamna Ana nu
Laika by Adrian Alui Gheorghe () [Corola-journal/Journalistic/2543_a_3868]
-
cu mai multă ori mai puțină fidelitate, printr-o reacție semeață, ori dimpotrivă , domoală, scăldată-n reverie, pe valorile tradiționale, pe "vechime".Acești conservatori n-au constituit nici pe departe piedici în calea evoluției culturii, ci au facilitat-o prin cumpănirea lor, prin spiritul critic ce i-a ajutat să-i filtreze aspectele ori prin creația lor, bună conducătoare a unor energii perene, imanente locului. Progresul găsea adesea în exponenții tradiției (în sens larg) nu adversari, cum ar putea părea la
Un conservator by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8754_a_10079]
-
de față interesantă este măsura în care ediția servește la cunoașterea ei și aduce elemente pentru înțelegere, atât a operei, cât și a autorului ei. Mă voi referi la „notele asupra ediției” pentru că ele îndeplinesc aici oficiul de clarificare și cumpănire. Ele se remarcă prin bogăția și calitatea informației, prin obiectivitatea și subtilitatea interpretării. Ele cuprind adnotări substanțiale, ordonate, explicative. Rolul lor este de veghe și de verificare. Să nu uităm că în alte cazuri, ineditele sunt reproduse în „Anexe”, ori
Ineditele Agârbiceanu by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13344_a_14669]