420 matches
-
și artele seducției, ar fi deranjat din greșeală pe vreun influent demnitar, de nu cumva chiar pe împăratulînsuși , meritându-și exilul în țară străină, căruia n-avea să-i supraviețuiască. Ovidiu al lui Mincu însă dă la iveală un adevăr deconcertant: el ar fi făcut să fie expulzat, în mod voit, provocând cu îndemânare reacțiile moraliștilor, deoarece era sătul și sastisit de nopțile zvânturate ale capitalei și de femeile lacome și venale, doritor să se regăsească pe sine însuși printre vicisitudini
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
Catedrală sunt trase la ora 16 în fiecare zi . Sesizez amănuntul, pentru că în strategiile revoluției, misiunea de începere a acțiunii la dangătul de clopot la ora 16, la Mitropolie, intra în răspunderea lui Vicol, (o tautologie vinovat-nevinovată) . A URMAT FABULA DECONCERTANTA A ARESTĂRILOR Pag. 254 - Paisprezece decembrie , ORA 8 . Vasile VICOL , unul din principalii membri ai Frontului a fost arestat. Aceeași pagină - Paisprezece decembrie ORA 16 . Când Spiridon , Prutianu și VICOL au ajuns în Piața Unirii , obiectivul era deja controlat ...” N.n.
RAVAGIILE NIMICULUI PRETENŢIOS by ALEXANDRU TACU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91634_a_93189]
-
prin vecinătatea, de neînchipuit astăzi, a prostituatelor de toată mâna (de lux, de bordel, particulare și de stradă), câ teva aspecte mai stăruie Încă În amintire și merită, prin pito rescul lor, uneori excesiv, sau prin climatul lor favorabil unor deconcertante contradicții morale, o consemnare tale quale În această istorie măruntă a Bucureștiului de acum cincizeci de ani. Cititorului neconformist i s-a rezervat un capitol următor, cu ample evocări, uneori de grand-guignol, ale Bucureștiului galant din acel timp. Traficanții și
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
care nu le mai citește azi ni meni; Jules Lemaître, criticul impresionist, alături de Ferdi nand Brunetișre, criticul raționalist și dogmatic evoluționist; criticul danez Georg Brandes și sociologul, astăzi uitat, Charles Letourneau; criminalistul de mare vâlvă pe atunci Cesare Lombroso și deconcertantul Thomas Carlyle, cu al său Sartor Resartus, tradus În franțuzește; Friedrich Nietzsche, abia-abia pe mintea noastră, și Rémy de Gourmont, eseistul atât de fecund În atâtea domenii; apoi autorii ruși descoperiți de vicontele de Vogüé, Tolstoi, Dostoievski și Gorki, cu
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
primitiv”, abia schițat, pe care, de altfel, cum se Întâmplă, aveam să-l pierd În cețurile și convulsiile adolescenței. Dar, ca un bun - și viclean! - slujitor, „el” avea să reapară și apoi să mă urmărească neobosit, inventiv și nu rareori deconcertant - adeseori aș fi putut să-i confund vocea cu cea a unuia dintre cei mai aprigi dușmani! L-am comparat abia ulterior cu acei valeți care apar În literatura picarescă franceză sau spaniolă - lingușitori, vioi, vicleni, după spița lor, deoarece
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
orice convenție, sfidarea timpului, a falsei pudori și, În fapt, a ceea ce noi numim moarte?! Până a fi descoperit acest ascuns și teribil Prezent și parcurgând toate bolgiile suferințelor multiple pentru a ajunge la „el” - recunoscându-mi, apoi, chinuitorul și deconcertantul traseu sau rătăcire În opul citat mai sus al mult mai dăruitului autor ce a fost Proust! -, Dionysos a fost ani lungi chipul, figura care-mi ascundea Prezentul pe care, Încă o dată, ca și Proust, Îl căutam fără s-o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
vasta și ciudata epopee a „falsului trecut” prin căderea În somn, o „altă fântână”, nu-i așa: somnul ca o „lentilă” aburită și În același timp aptă de a scoate la suprafața psihicului anesteziat și Încordat - eliberat de stimulii cotidieni, deconcertanți și superficiali adeseori! - scene și figuri care „ar fi putut să se Întâmple”, dar „interesul” nu constă În veridicitatea acestora, ci În capacitatea lor de a semnifica semne și sensuri mai adânci, revelatorii cu adevărat asupra a ceea ce numim existență
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
politică, francezul este capricios sau fanatic, judecă după toane sau în virtutea unui sistem; dar până și sis temul capătă la el aparențele unei toane. Ceea ce îl definește cel mai bine este versatilitatea, cauza nestatorniciei sale, a acestui șir nesfârșit și deconcertant de regimuri la care asistă în chip de spectator amuzat sau frenetic, foarte atent mai ales să arate că, până și în dezlănțuirile sale, pe el nu-l păcălește nimeni și nimic. Mereu contra, complăcându-se în opoziție, mai puțin
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
greabilă. Cât despre simțul tactil, atingerea copilului pro- voacă un recul dezgustat naratorului. Toate aceste senzații care au în comun disconfortul și supralicitarea nervoasă se amestecă componistic într-o uvertură a exasperării. În orice caz, efectul cocktail-ului sinestezic este deconcertant. Deși prozatorul disprețuia simbolismul, compozițiile sim- boliste în cheie parodică o dovedesc din plin, toată această concentrare perceptivă pusă sub semnul unei hipersensi- bilități care se descarcă în minuția notației se alimentează de la un fond comun al epocii, fond care
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
acest eseu, în capitole inegale, ca întindere, impusă, de fiecare dată, de o compartimentare diferită a abordării, cu dese excursuri asupra unor date de evoluție și de tehnică navală, foarte necesare. Sper din toată inima ca metodologia mixtă și, poate, deconcertantă a tratării (expunere evenimen țială pură, comentariu și comparație de opinii, reflecție eseistică, critică literară) să fie compensată de frumusețea subiectului și de bogăția reproducerilor ima gistice. Sigur, nimic definitiv, nimic fără riscul unei subiectivități asumate. Pirați, corsari, bucanieri (se
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
rememorării evenimentelor anterioare. Pentru Maria Condur, protagonista romanului Goana după vânt (1974), trecutul constituie reperul întregii existențe, influențând decisiv orice experiență prezentă. Starea de boală îi acutizează senzațiile, moartea fiicei sale Ana, actrița rebelă, vulnerabilă și emanând totodată o energie deconcertantă, revenind obsesiv ca o vină inexpiabilă. Relațiile cu ceilalți trei copii (Cristina, Mihai și Sebastian, cel care îi uimește pe cei din jur cu imaginația debordantă și atracția față de povești) păstrează ca punct de reper imaginea Anei. Romanul are în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286506_a_287835]
-
cultură, ca aceea medievală, În care aspirația spre concretețe - vizuală, tactilă, olfactivă - reprezenta o necesitate constantă a gândirii, trupul omenesc era, aparent, unica modalitate de a Înțelege, prin reducție la un reper vizibil și accesibil, cea mai Însemnată și, totodată, deconcertantă proprietate a Universului, În felul În care era acesta imaginat atunci: diversitatea În unitate. O dovadă - Între multe altele - cât se poate de elocventă În acest sens o constituie și imaginea „omului-microcosmos”. Departe de a fi, așa cum lasă să se
Prelegeri academice by Prof. dr. ALEXANDRU-FLORIN PLATON () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92356]
-
oricând, să... nu, nu să „relativizăm” criza, necazurile, drama (la fel cum făceam În anii ’80 când mulți credeau că nația noastră e sfârșită, Înglodată În marasm și rușine!Ă, ci pur și simplu să integrăm ceea ce trăim, oricât de deconcertant și de „dezamăgitor”, Într-o „serie mai amplă” de nenorociri și crize, mai mult sau mai puțin asemănătoare, trăgând din aceasta și din acestea motive de speranță, de recâștigare a echilibrului psihologic și social. Înainte de ’89, spre uimirea și iritarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
vreme - el, care de secole Înfruntă riscurile cele mai directe, mai grave și mai imprevizibile În previzibilitatea lor nefastă! Riscurile vremii, cu siguranță, dar și vicleniile orășenilor, ale diverșilor invadatori, care În ultima vreme se ascund sub măștile cele mai deconcertante, nu rareori sub cele ale unei Înalte justiții! De ce m-aș plânge de singurătate când... ea mă ajută nu numai să mă regăsesc alături de uneltele scrisului meu, dar mă și apără de oameni?! În preambulul marii sale cărți, Also sprach
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
emergența sistemului de clivaje și partide politice care marchează perioada postcomunistă. În această privință, conceptul de clivaj furnizează un instrument fructuos de analiză euristică, întrucât avem de-a face cu variante de partid singulare, ba chiar caracterizate de o labilitate deconcertantă. În ultimii ani am avut de mai multe ori ocazia să amplificăm paradigma clivajelor fundamentale ale lui Rokkan în cazul țărilor din regiune. Grupul de Analiza Socio Politică a țărilor din Europa Centrala și de Est (GASPPECO) de la Universitatea liberă
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
doamnă! Și când te gândești că doamna F. e mai în vârstă decât ea! Ca și cum unora li s-ar lua obligatoriu ceea ce li se dă altora. Dar adevărul este că modul în care acționează Providența, dacă există o Providență, este deconcertant pentru muritorul simplu. S-a remarcat deja asta, totuși nu încetăm s-o remarcăm. Gândirea revine irezistibil la anumite lucruri, ca o planetă care trece, în revoluția sa, prin aceleași locuri. Pe aceste vremuri de încălzire climaterică, luna august e
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
pentru Galiția, cedată pentru reconstituirea Poloniei sub hegemonie germană [...]. După căderea Bucureștilor, când Armata Română încerca să salveze zona petrolieră și legătura cu Odesa se făcea pe calea ferată spre Galați, rușii au dat dovadă în continuare de o inerție deconcertantă și de o rea voință flagrantă. Incidentele se multiplicau: unii comandanți ruși au dat trupele jos din tren și au decis să facă haltă de multe ore în diverse gări; alții au plecat când au vrut. Două divizii de cavalerie
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
reviews/bellows/ravels.html, unde sinteza a fost deja făcută. Nota dată acolo este B (În sistemul american, A e nota maximă, iar pînă la B mai există A‑ și B+), iar evaluarea succintă sună astfel: „destul de bine scrisă, dar deconcertantă și confuză carte de memorii și omagiu, precum și meditație despre prietenie, dragoste și moarte”. Ăn Franța, revista Lire (februarie 2001) a dedicat un interesant grupaj cărții lui Bellow, sub genericul „Saul Bellow a‑t‑il trahi son ami?”. 16 Ioana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
ea e deprimantă prin portretul pe care îl face filosofilor: niște încrîncenate cîrtițe săpînd la baza unor probleme fără soluție. Pe scurt, o atmosferă de deriziune învăluie personajele, întărindu-ți convingerea că umorul, cînd e aplicat fără discernămînt, are efect deconcertant. Cea mai firească reacție la dispoziția malițioasă a celor doi autori este o dispoziție identică: nu le iei în serios ideile și tratezi cartea în termenii cuveniți umorului afișat în ea, etichetînd-o drept o broșură facilă scrisă de două spirite
Hohotul filosofilor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6775_a_8100]
-
speciale. Nu numai diplomatice, politice, economice, culturale etc., ci chiar de consangvinitate, întrucât națiunea americană și cea canadiană reprezintă, fiecare în parte, dar și împreună, o însumare de indivizi proveniți de pe toate meridianele globului. Această acumulare etnică, de o diversitate deconcertantă, a ajuns, după un tainic proces alchimic și o metamorfozare unică - numite când melting pot, când blast furnace -, o comunitate multiculturală, pe care Walt Whitman o considera a fi nu numai o națiune, ci o „teaming of Nations” sau un
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
și care aspiră la claritate, coerență, la găsirea unei formule care să dea substanță și autenticitate vieții. Cum nu-și poate explica lipsa de sens a manifestărilor celor din jur, iar imaginea și comportamentul indivizilor îi apar ca dezagreabile și deconcertante, el se izolează pentru a se putea defini, pentru a-și asigura astfel libertatea de a alege. Deși compusă prin asamblarea de secvențe introspective cu relatarea unor întâmplări din exterior, narațiunea e unitară, subordonată ideii din titlu. Notația, frecvent spontană
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288176_a_289505]
-
sau de împrumutul financiar substanțial acordat de Uniunea Europeană autorităților de la Kiev în anii 2014 și 201515. Din această perspectivă, reticența europenilor de a oferi o perspectivă de integrare europeană certă pentru vecinii săi răsăriteni care aspiră la acest statut, pozițiile deconcertante ale unor lideri europeni din mainstream-ul politicii europene, precum președintele Comisiei Europene, Jean Claude Junker 16, sau liderul celui mai important partid de opoziție din Franța, fostul președinte Nicholas Sarkozy 17, față de o Federație Rusă care nu precupețește să-și
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
abătută asupra omului în setea sa de a converti misterele. În măsura în care stilul posedă semnificația unei depășiri a imediatului, el înseamnă și un izolator, care ne desparte de mistere și de absolut. Acest antagonism interior de finalități, al stilului, e desigur deconcertant"211. Cu alte cuvinte, singura cale prin care omul poate ajunge la revelația misterului existențial este totodată și piedica definitivă. Pe cât de revelatoare, ea este tot pe atât de izolatoare. Marele Anonim îi oferă omului posibilitatea de a depăși imediatul
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
i-au făcut judecată de moarte, și l-au pus într-un car cu 2 boi, numai cu antiriul și cu nădragii, și au pus nește priviț la car, și i-au spânzurat răvășalile acelea” [expunere și voiaj infamante], dar - deconcertantă ingenuitate! - „ale cui vor fi fost, Dumnezeu știe...”. O crimă negociabilă Procesul deschis de urmașii postelnicului Costantin Cantacuzino pentru pedepsirea ucigașilor tatălui lor și, firește, pentru reabilitarea memoriei aceluia (o ignobilă răzbunare - socotește Anonimul Bălenilor: „Iar feciorii lui Costandin postelnicul
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
venit cuvenite factorilor de producție, ea nu explică fundamentele raționale ale acestor părți, chiar dacă austriecilor le place, în general, să explice relațiile cauzale dintre elementele sistemului economic. Dobînda la capital este concepută ca o variabilă fundamentală. Explicarea ei este însă deconcertantă, datorită chestiunilor de metodologie. Austriecii au trei explicații pentru această variabilă: 1. Reflectă productivi tatea capitalului; 2. Este rodul abstinenței și 3. Exprimă preferința intertemporală, în favoarea bunurilor prezente comparativ cu cele viitoare. Aceasta din urmă este totuși cea mai răspîndită
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]