312 matches
-
Bunicul a lui A. de Herz e un „manechin dramatic”, Gala Galaction și Al. Ciura sunt „doi rătăciți” (în domeniul epicului), primul fiind în fond un liric, al doilea un ziarist, E. Lovinescu, în Aripa morții, e un întârziat în diletantismul tinereții, „risipitor fără măsură al unei grații fără a-și ajunge ținta și astfel negându-se pe sine”, Octavian Goga e un „renegat de sine” (în Din umbra zidurilor), ca și Elena Farago, iar N. Budurescu, I. M. Rașcu și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290274_a_291603]
-
de pe la cluburile de cărți de joc au de pe lîngă vreun potentat al zilei. Guvernarea profesorului Iorga a fost dezastruoasă. Argetoianu, călare pe două ministere, nu reușea să plătească nici lefurile funcționarilor, soldele ofițerilor, pensiile, furnizorii Statului, cuponul datoriei publice, împingînd diletantismul pînă la inconștiență. Cele cîteva guverne național-țărăniste de la 1928 încoace și al lui Nicolae Iorga, adusese țara, cu toate împrumuturile oneroase făcute în străinătate, în pragul falimentului. 37 În noiembrie 1933, Carol II nevoit, aduce partidul liberal la guvern. Ion
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
simplă structură cu care se realizează ce s-a dorit (Druker). Dacă vorbim de România, lucrurile sunt mai simple: despre eticism se vorbește puțin și se face și mai puțin. Riscul constă în amânarea sine die a depășirii stadiului de diletantism pe portative eticiste străine nouă. Fără a crede că ar putea exista nații și guverne "fără pată și prihană" sau indivizi incoruptibili, totuși lipsa de preocupare față de funcționalitatea normelor și valorilor etice în România pare endemică. Sunt din ce în ce mai puțini cei
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
tinerii, acei tineri Îndrăgostiți de-un ideal și de o idee greu, dificil, „imposibil” de realizat, o au?!... Sigur, am să uimesc, poate chiar să irit pe nu puțini, declarând că bolile considerate grave ale României postrevoluționare nu sunt nici diletantismul clasei politice și nici corupția ei și a administrației sau a justiției, relele pe care ni le impută Bruxellesul și de care se face atâta caz. Sigur, și acestea! Dar... corupție a existat și În România „Înfloritoare și bogată” de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
și nici corupția ei și a administrației sau a justiției, relele pe care ni le impută Bruxellesul și de care se face atâta caz. Sigur, și acestea! Dar... corupție a existat și În România „Înfloritoare și bogată” de dinainte de război, diletantism așijderea, ca și alte „rele” majore ce Întovărășesc adesea o biruință! Nemții de azi se afurisesc unii pe alții - cei din Vest pe cei din Est și invers! -, după ce au luptat aproape o jumătate de secol pentru unificare, acuzându-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
bine, s-au înființat o seamă de oameni care s-au autodefinit ca politologi venind dinspre diferite alte domenii, din cel literar... S. A.: ...din domenii tehnice, din medicină etc. V. N.: A funcționat și funcționează încă o anume naivitate, un diletantism și o ineficiență. Acest tip de oameni (bărbați și femei), bineînțeles, de astă dată mult mai tineri, au început să pună țara la cale, ajungeau consultanți ai diferiților oameni politici, își dădeau cu părerea grav, prin diferite reviste, iar ceea ce
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
cuvântul, și el ne-a definit „ca grup” - o imputare de tip politic care ascuțea imediat urechile activiștilor și securiștilor din literatură, încă puternici, mi se pare chiar că a pronunțat cuvântul „puci”, cu un ton zeflemitor, „de sus”, insinuând diletantismul, „improvizația” atacului nostru. Barbu, care a luat cuvântul după el, a fost însă mai direct, categorisindu-ne ca „dușmani ai partidului, ai comunismului!”. - De ce, mă rog frumos? au strigat din sală unii colegi curajoși, mai ales evrei, îi țiu minte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
realist, știi, de la bun început, că n-ai să poți acoperi niciodată materia care se revarsă, asfixiant, asupra ta. Scrupulul investigației exhaustive e condamnat la utopie și ridicol. Riști să mori în preliminarii, sau să cazi într-un soi de diletantism eroic. Cantitatea te demobilizează: la ce bun să continui, la ce bun să contribui, vanitos sau inconștient, la criza de supra-pro ducție a savantlâcului contemporan? Ori renunți la scris, ori scrii pentru plăcerea proprie, fără pretenții, fără ambiții auctoriale. Mulțimea
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
De la numărul 20/1936 redacția și administrația au fost asigurate de George D. Râncu, același fiind menționat ca redactor responsabil de la numărul 1/1943. Scoasă în condiții grafice extrem de modeste (primele unsprezece numere erau șapirografiate), revista nu depășește nivelul unui diletantism bine intenționat, deși, treptat, și-a atras câteva colaborări notabile. Astfel, aici pot fi citite versuri de Mircea Streinul, Const. Barcaroiu, Haralambie Țugui, D. Florea-Rariște, un articol memorialistic al lui Artur Gorovei, un interviu cu Liviu Rebreanu (20/1936). Dacă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287294_a_288623]
-
ar fi reușit să absoarbă întreaga energie a subiectivităților. Satisfacțiile sensibile, voluptățile carnale și estetice, iată ce naufragiază. În dezlănțuirea tehnicii, operatoriul a înlocuit voluptățile senzoriale, virtualul - realul, exploatarea excesivă a potențialelor - plăcerile leneviei. S-a terminat cu vagabondajele și diletantismele plăcerii, hedonismul a încetat să mai fie de actualitate, el nu mai ține decât de o „antropologie depășită de-acum”33. Astfel, în civilizația agitației și a virtualului, Superman apare ca un erou fără corp. „Senzația de mai bine” și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
de mulțumire? Mihail Vicol - Limba română nu va mai fi predată În Ucraina. Ion Beldeanu -Slujitorii școlii românești iau atitudine. Isabela Alexandrescu - Noi le lăsăm ucrainienilor Bucovina și ei ne iau Insula Serpilor. Florin Constantiniu - Prețul dureros al naivității și diletantismului. Ion Gherman - Roadele Tratatului cu Ucraina. Herțenii, nefericite victime ale diplomației românești. Mihai Enache - cine se joacă cu soarta țării? Ioan Mugioiu (germania) - Cum Îți așterni, așa dormi. Mihai Chistrugă - Considerente privind minoritatea românească din Ucraina. Ion Beldeanu - Cartea românească
ALBUM CONSEMNÃRI REPORTAJE 1989 - 2002 by Dr. Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/817_a_1725]
-
Cei mai mulți, pe unde apucă sau la groapa comună; ca Bălcescu, Mozart, alții. Dar, dragă Angela, ce-ți veni cu o astfel de întrebare? Dacă n-aș ști că ești om serios, cu experiență în arta dialogului, te-aș suspecta de diletantism. De unde să știm noi unde se duc poeții după ce se duc? Singurul răspuns ni l-a dat Dante, însoțindu-l pe Virgiliu în călătoriile lor prin cele trei stări ale Lumii de dincolo. Infernul, Purgatoriu și Paradisul. Să-l acceptăm
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
pe vreo douăzeci de pagini, în care demonstram, folosindu-mă numai de afirmațiile din documentația studiată, că în capul autorului e un întreg ghiveci (mi-amintesc chiar că, la concluzii, am folosit termenul "ghiveci") și dădeam exemple de inconsecvență și diletantism (am folosit și termenul ăsta la concluzii), argumente prin trimiterea la cîte două expresii consecutive, între care, pe drum, se pierdea un termen ori se alegeau constantele fizice după nevoia scopului urmărit, nu după condițiile reale ale fenomenului tehnic descris
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
În viziunea lui, criticul trebuie să fie „un veghetor, călău dacă vreți, al literaturii”, spre a veșteji fără milă scrierile slabe ale autorilor importanți, epigonismul, tendințele subversive (adică atentatele la bunul gust, la frumos și adevăr), senzaționalismul, mercantilismul literar și diletantismul. O notă bună este că, în optica lui, atitudinea critică trebuie să vizeze invariabil opera, iar nu viața privată a autorului ei. În prima parte a activității, este preocupat de sociologia literară, de biografism și istorism, pentru ca ulterior să cultive
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286191_a_287520]
-
o vreme toți credeau, sunt încă și azi unii, că avem literatura populară cea mai bogată, cea mai frumoasă din lume mai sunt și altele și cu motive artistice mai puternice, mai variate”. După ce încheiase, în general, lupta sa cu diletantismul folcloric folosește și formulări mai calde, oprindu-se mai ales asupra aspectului estetic al producției populare. Spirit foarte receptiv, el rupe cu tradiția latinistă în care a crescut eliberându-se de o seamă de concepții și metode învechite "și sterpe
Metodica folclorică şi concepția folcloristică la Ovid Densusianu by LIVIU MIRON () [Corola-publishinghouse/Science/1692_a_2975]
-
la Paris . Oricum, temele „civilizației corupătoare” și „bunului sălbatic” par a fi preluate fie de la Rousseau, fie de la unul dintre numeroșii săi epigoni. Receptarea lui Boerescu era Însă una atipică; „civilizația” și „inocența” intrau Într-un bizar raport de convergență. Diletantism juvenil? Foarte probabil. Însă oscilația Între scepticism și candoare progresistă precum și Încercarea de a le concilia urmau să rămână constante ale profilului intelectual boerescian. Cea mai coerentă expunere a concepțiilor politice ale lui Vasile Boerescu din perioada studiilor pariziene o
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SIMION-ALEXANDRU GAVRIŞ () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1275]
-
nestrămutată), I. I. Mironescu (La cumătrie, Sandu Hurmuzel, Furtună veteranul, Irimie Honcu) și Jean Bart (Datorii uitate, Jurnal de bord). Scrierile lor, izvorâte dintr-o atitudine poporanistă asumată, au avut succes, însă nu unul durabil, de vină fiind puținătatea talentului, diletantismul. Se cuvin reținute și surprinzătoarele realizări prozastice ale lui C. Stere - „reportajul” Patru zile în Ardeal și ampla nuvelă În voia valurilor. Icoane din Siberia (semnată C. Nistrul), embrion al romanului-fluviu În preajma revoluției. Acestor prozatori legați strâns de redacția V.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290534_a_291863]
-
acrite de moralitate, îmbătrânită și măcinată de boli. Oamenii nu pot fi făcuți mai buni dacă virtutea li se prezenta ca fiind demonstrabilă, necesitând argumente și având pretenția că are totdeauna dreptate (Nietzsche). Platon nu credea că remediul incompetenței și diletantismului ar fi învățătura din cărți, că lăudatul meșteșug al scrisului ar fi mai mult rău decât bine. Platon era împotriva cărților pentru că ele înlesnesc o falsă știință; Socrate spunea: "scrierea are un grav inconvenient, exact ca și pictura; produsele picturii
Datoria împlinită by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1391_a_2633]
-
după Murărașu, unele cu îndreptări după manuscrise, altele cu greșeli scăpate la revizuiri; este un mic babilon poetico-lingvistic, dacă amintim și normele diferite de transcriere și lecțiunile diferite ale Aureliei Rusu, iarăși nesemnalate". Sub o judecată aspră ce veștejește inclusiv diletantismul în editologie se află experimentul Petru Creția, a cărui școală, îngăduindu-și emendații clandestine, inserții, plombe frizând calamburul și colajul, "face din poezia lui Eminescu un fel de text de consum, al ei propriu, iar din autor un cobai sub
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
care meditează în acest fel despre Rebreanu?: "A avut voința de a scrie, de a fi harnic. Acest lucru are o dublă semnificație: onorariul și gloria i-au însoțit productul, primând ordinul ideal. Cuvântul lui circulă în libertate, lipsit de diletantism stimabil, de platitudini". Ce fel de ediție poate ieși cu un asemenea mod de a gândi? Una de un diletantism jenant! Cine sunt îngrijitorii acestei noi ediții Rebreanu? Ilderim Rebreanu e fiul lui Tiberiu Rebreanu, cel mai mic dintre frații
O improvizație by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12448_a_13773]
-
o dublă semnificație: onorariul și gloria i-au însoțit productul, primând ordinul ideal. Cuvântul lui circulă în libertate, lipsit de diletantism stimabil, de platitudini". Ce fel de ediție poate ieși cu un asemenea mod de a gândi? Una de un diletantism jenant! Cine sunt îngrijitorii acestei noi ediții Rebreanu? Ilderim Rebreanu e fiul lui Tiberiu Rebreanu, cel mai mic dintre frații lui Liviu. E moștenitorul drepturilor de autor, cu veleități de istoric literar în volumul Minciuna și impostura (2000), demn de
O improvizație by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12448_a_13773]
-
de istoric literar chior. Ediția Rebreanu alcătuită de Mircea Coloșenco și Ilderim Rebreanu e un mare pas înapoi față de ediția Gheran. Lipsită de profesionalism, e cel mai rău gândită dintre toate volumele apărute în colecția "Opere fundamentale". Originalitatea ei e diletantismul, deloc stimabil. Fără a aduce vreun beneficiu de studiu și cercetare, editorii par a spune: "merge și așa", promovând principiul minimului efort. Numai onorariul le-a însoțit "productul", nu și competența sau onoarea. Ediția Gheran rămâne pe mai departe una
O improvizație by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12448_a_13773]
-
Copilul, împreună cu o altă comedie, O invenție ciudată (Luneta magnetică). Tîrziu, prin 1939-1940, dădea la lumină, sub pseudonimul Ave Caesar, broșura Încercări de etimologie. Lucrarea nu e pomenită în articolul mai sus citat, pentru bunul motiv că e de un diletantism evident, cu soluții nu o dată rizibile. Paul Sterian urmează cursul primar la Școala de Aplicații a Societății pentru Învățătura Poporului Român, iar cel secundar la Liceul "Gh. Lazăr". După absolvire, în 1921, se înscrie la Facultatea de Litere și Filosofie
Cazul Paul Sterian - Ortodox și futurist by Victor Durnea () [Corola-journal/Journalistic/9429_a_10754]
-
exagerat sinuoasei evoluții biografice a lui S. [...] cu gîndul de a demonstra, implicit, importanța covîrșitoare a tribulațiilor existențiale asupra creației literare în cazul de față", "caz similar, de altfel, cu atîtea altele din cadrul generației intelectuale interbelice, unde spiritul versatil și diletantismul (fie și în sensul superior acordat uneori termenului de către M. Eliade) au făcut multe victime" și, în acord cu această perspectivă, recunoaște poeziei lui Sterian o valoare mai curînd mediocră ("... amplele alcătuiri religioase fiind subminate de un "fond nelatin" covîrșitor
Cazul Paul Sterian - Ortodox și futurist by Victor Durnea () [Corola-journal/Journalistic/9429_a_10754]
-
McLuhan. Mai întîi, trăiește cu senzația că asistă la o mascaradă culturală, întocmai ca spectatorul unei teatru livresc în care autorul, simulînd o bravură nonconformistă, vrea să se dea competent într-un domeniu pe care nu-l stăpînește, apoi gîndul diletantismului este înlocuit de ideea supărătoare că, pe undeva, canadianul acesta vorbind în dodii sofisticate s-ar putea să aibă dreptate, pentru ca în final, precum un sunet de gong vestind sfîrșitul rezistenței interioare, cititorul să realizeze, cu o gheară în inimă
Tribul electric by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9266_a_10591]