327 matches
-
legarea)") pentru a partaja informații și emoții într-un mod foarte intim. Fondatorii ("The Founders") sunt conducătorii Dominionului, considerați zei de către celelalte rase din imperiu, uneori acestea punând la îndoială existența lor. Aproape o sută dintre "Changelings" sunt Fondatorii, conducătorii Dominionului (Odo este unul din cei o sută, care au fost trimiși pentru a explora galaxia). Timp de mulți ani, fondatorii au fost considerați ca fiind ființe mitologice de către multe rase din Dominion, deși politica lor a fost pusă în aplicare
Polimorfi () [Corola-website/Science/326593_a_327922]
-
Aproape o sută dintre "Changelings" sunt Fondatorii, conducătorii Dominionului (Odo este unul din cei o sută, care au fost trimiși pentru a explora galaxia). Timp de mulți ani, fondatorii au fost considerați ca fiind ființe mitologice de către multe rase din Dominion, deși politica lor a fost pusă în aplicare de către Vorta și Jem'Hadar. Nu se știa mai nimic despre ei până în 2371, atunci când Odo a descoperit "Changelings" pe o planetă din nebuloasa Omarion, iar adevăratul statut al "Fondatorilor" a fost
Polimorfi () [Corola-website/Science/326593_a_327922]
-
iar adevăratul statut al "Fondatorilor" a fost dezvăluit. Ei caută puterea, deoarece au fost persecutați o dată de către o formă de viață non-transformatoare, pe care o numesc 'Solids' ("solizii") sau 'Mono-forms' ("Mono-forme"). După descoperirea găurii de vierme bajorane și creșterea puterii Dominionului, forțe de securitate sub acoperire ale Federației din organizația "Section 31" au creat o boală virală care au oprit capacitatea "Changelings" de a-și schimba forma și a deteriorat corpurile lor înainte de uciderea lor. Aceasă boală au realizat-o infectându
Polimorfi () [Corola-website/Science/326593_a_327922]
-
a-și schimba forma și a deteriorat corpurile lor înainte de uciderea lor. Aceasă boală au realizat-o infectându-l în secret pe Odo în timpul sezonului al patrulea. Acest lucru a fost mai târziu dezvăluit în timpul ultimului sezonul când Federația și Dominionul au fost în stare de război. Deoarece Odo s-a legat cu un Fondator Femeie cu care el a fost de mai multe ori familiar, acest lucru a însemnat că întreaga Mare Legătură a fost infectată. Ofițerul medical DS9 Julian
Polimorfi () [Corola-website/Science/326593_a_327922]
-
Mare Legătură a fost infectată. Ofițerul medical DS9 Julian Bashir a reușit să găsească un leac pentru această boală, vindecându-l pe Odo. Odo însuși a fost de acord să fie vindecat Fondator Femeie și apoi Mare Legătură, în schimbul capitulării Dominionului și a Fondatorului Femeie însuși către Federației. După ce Fondatorul Femeie a acceptat acest lucru, războiul s-a terminat, Odo a revenit pe planeta mamă a Fondatorilor pentru a-și învăța poporul despre ființele solide din perspectiva sa unică.
Polimorfi () [Corola-website/Science/326593_a_327922]
-
a fost botezată în aceeași zi. Nașele ei au fost: mătușa Prințesa Wilhelmina Amalia de Brunswick-Lüneburg și bunica Eleonore-Magdalena de Neuburg. Tatăl ei, care domnea peste zone vaste în Europa Centrală, avea nevoie de un moștenitor pe linie masculină. În dominioanele habsburgice, legea salică împiedica femeile să aibă drept la succesiune. Astfel, nașterea Mariei Tereza a fost o mare dezamăgire pentru tatăl ei și pentru populația din Viena. Maria Tereza a înlocuit-o pe verișoara ei Maria Josepha ca moștenitoare prezumptivă
Maria Terezia a Austriei () [Corola-website/Science/298926_a_300255]
-
Lincolnshire), Sir Roger, Baron de Tourneville, recrutează o forță militară care să îl susțină pe regele Eduard al III-lea în Războiul de 100 de Ani împotriva Franței. Pe neașteptate, în afara orașului aterizează o navă spațială a Imperiului Wersgorix, un dominion brutal aflat la ani lumină de sistemul nostru solar. Wersgoricșii vor să cucerească Pământul, studiind posibilitatea colonizării sale, însă ei nu mai sunt familiarizați cu lupta corp la corp din cauza tehnologiilor lor avansate. Așa se face că sunt prinși cu
Cruciadă în cosmos () [Corola-website/Science/323451_a_324780]
-
devine, în urma Tratatului de la Paris (1814), posesiune engleză (rebotezată Mauritius). După desființarea sclaviei în anul 1834, pe plantațiile de trestie de zahăr sunt aduși muncitori din India și China. La 12 martie 1968 Mauritius își declară independența de stat ca dominion în cadrul Commonwealth-ului, iar la 12 martie 1992 devine republică. Ca urmare a stabilității politice, în ciuda structurării vieții interne pe comunități etnoconfesionale sau istorice, economia Mauritius țării a înregistrat un continuu progres, fapt pentru care Mauritius este considerat „unicul nou stat
Mauritius () [Corola-website/Science/298126_a_299455]
-
Marea Britanie și a crescut în Australia de la o vârstă fragedă) și a fost botezat "Charles Edmund DuMaresq de Clavelle". Datorită faptului că tatăl său a fost un ofițer în Marina Regală Britanică, Clavell a crescut în mai multe țări sub dominion britanic. După începutul celui de-al doilea război mondial în 1940, la vârsta de 16 ani el s-a înrolat în Artileria Regală Britanică și a fost trimis în Malaezia să lupte împotriva japonezilor. Rănit de foc de mitralieră, a
James Clavell () [Corola-website/Science/303600_a_304929]
-
vast teritoriu ce includea de la nord la sud, actualul teritoriu al Ecuadorului și o parte din Columbia până în centrul Chile și nord-vestul Argentinei, iar de la vest la est din Bolivia până la pădurile tropicale ale Amazonului. Tahuantinsuyo era organizat în “señoríos” (dominioane) cu o societate stratificata în care conducătorul era Încă, iar economic se baza pe proprietatea comună a pământului. De fapt Imperiul Încă a fost creat cu scopul de a răspândi civilizația, o civilizație bazată pe credințe mitice în care armonia
Istoria cartofului în imperiul incaș () [Corola-website/Science/323399_a_324728]
-
("Victoria Mary Augusta Louise Olga Pauline Claudine Agnes"; n. 26 mai 1867; d. 24 martie 1953) a fost regină a Regatului Unit și a dominioanelor britanice și împărăteasă a Indiei, fiind soția regelui-împărat George al V-lea. Deși a fost prințesă de Teck din Regatul Württemberg, ea s-a născut și a crescut în Regatul Unit. Părinții ei au fost Prințul Francisc de Teck, care
Mary de Teck () [Corola-website/Science/312536_a_313865]
-
nu privea cu ochi buni divorțul, considerându-l împotriva învățăturii Bisericii Anglicane, astfel că nu o vedea pe Wallis Simpson ca fiind potrivită pentru a fi soția unui rege. După ce primul ministru al Regatului Unit, Stanley Baldwin, precum și reprezentanții guvernelor dominioanelor britanice i-au dat de înțeles lui Eduard că nu va putea să rămână rege dacă se căsătorește cu Wallis Simpson, acesta a abdicat. Deși își susținea fiul, Mary nu a putut înțelege de ce Eduard și-ar neglija obligațiile regale
Mary de Teck () [Corola-website/Science/312536_a_313865]
-
forma Forței Aeriene Regale Australiene și devenind a doua ca vechime în lume. Deși aceste specializări nu erau legate printr-un singur lanț de comandă, fiecare raporta propriului minister și avea acorduri administrative și departamente guvernamentale separate. Când Anglia și dominioanele sale au declarat război Germaniei la debutul Primului Război Mondial, guvernul australian a urmat rapid cererea engleză, cu primul ministru Joseph Cook declarând la 5 august 1914: Trupele de miliție nu erau îndrituite să servească peste mări, conform prevederilor Legii Apărării 1903
Istoria militară a Australiei () [Corola-website/Science/320589_a_321918]
-
din 1919 ceea ce au făcut cu eficiență și brutalitate suferind însă și o serie de pierderi în acest proces. Între timp, Corpul Aerian Australian (AFC) a cunoscut o dezvoltare remarcabilă iar independența sa ca armă națională separată era unică printre dominioane. A fost desfășurat un singur avion în Noua Guinee Germană în 1914 totuși primul zbor operațional nu a avut loc până la 27 mai 1915 când unitatea "Mesopotamian Half Flight" a fost solicitată să ajute la protecția intereselor britanice din Irak
Istoria militară a Australiei () [Corola-website/Science/320589_a_321918]
-
mai longevive achiziții s-au datorat Tratatului de la Roskilde din 1658, prin care provinciile daneze Skåne, Blekinge, Halland și Gotland și provinciile norvegiene Bohuslän, Jämtland și Härjedalen au devenit parte din Suedia, integrându-se treptat. Alte teritorii străine au devenit dominioane sub monarhia suedeză, timp de două sau trei secole în unele cazuri. Norvegia, deși s-a aflat în uniune personală cu Suedia între 1814 și 1905, nu a devenit niciodată parte integrantă a Suediei. Divizarea provinciei Västerbotten odată cu cesiunea Finlandei
Provinciile istorice ale Suediei () [Corola-website/Science/296869_a_298198]
-
ramurei Zweibrücken-Birkenfeld în Bavaria. Noul elector, Carol Theodore, Elector de Bavaria, a semnat un tratat secret cu Iosif al II-lea, Împărat al Sfântului Imperiu Roman prin care a cedat Bavaria inferioară Austriei în schimbul Țărilor de Jos austriece, mai aproape de dominioanele sale Palatinate, Jülich și Berg. Aceste planuri au eșuat cu Războiul de Succesiune bavarez în 1778, prin care regele Prusiei a înăbușit încercările austriece de a schimba Bavaria cu Țările de Jos austriece. Când împăratul Iosif al II-lea a
Maria Ana Sofia de Saxonia () [Corola-website/Science/323370_a_324699]
-
este numele atribuit " Regatului Unit al Marii Britanii și Irlandei de Nord" și fostelor dominioane, colonii, și altor teritorii aflate sub stăpânirea Coroanei Britanice de la sfârșitul secolului al XVI-lea până la mijlocul secolului al XX-lea. Apogeul Imperiului Britanic a fost atins la începutul secolului al XX-lea, cuprinzând peste 20% din suprafața uscată a
Imperiul Britanic () [Corola-website/Science/304798_a_306127]
-
a ocupat funcția de premier din 1905, a urmărit un mai puțin imperialism activ. Marea Britanie a acordat autoguvernarea în Transvaal și Orania, în 1907, deschizând drumul înființării Uniunii Sud-Africane în 1910. În timpul Primului Război Mondial (1914-1918), a rămas în mare parte unit. Dominioanele, cărora li s-au acordat autoguvernarea, au fost cele mai loiale britanicilor încă de la început, excepție făcând un mic incident legat de înăbușirea revoltei burilor din 1914. Totuși, rebeliunea din Irlanda din 1916, a marcat începutul creșterii dorinței de independență
Imperiul Britanic () [Corola-website/Science/304798_a_306127]
-
au fost cele mai loiale britanicilor încă de la început, excepție făcând un mic incident legat de înăbușirea revoltei burilor din 1914. Totuși, rebeliunea din Irlanda din 1916, a marcat începutul creșterii dorinței de independență a multor colonii. Trupele din țările dominioane au fost importante în Primul Război Mondial, dar pierderile umane au crescut după 1916, slăbind loialitatea față de britanici. Serviciul militar obligatoriu a fost respins de cetățenii din Australia și mai puternic de cei din provincia Quebec a Canadei. Războiul s-
Imperiul Britanic () [Corola-website/Science/304798_a_306127]
-
imperiul său prea extins. În consecință, între 1920-1930, britanicii au căutat soluții politice ce ar putea îmbina simultan reducerea teritorială a imperiului și, totodată, oprirea riscului dezintegrării sale. Astfel, a acordat Egiptului independența, în 1922, și Irakului, în 1932. Cererile Dominioanelor pentru autonomie constituțională totală au fost recunoscute prin Statutul de la Westminster, în 1931, care elimina întregul control al Parlamentului Britanic asupra guvernului din dominioane. Statutul înființa Comunitatea Națiunilor, asociație a unor state independente, egale și unite, supuse totuși Coroanei Britanice
Imperiul Britanic () [Corola-website/Science/304798_a_306127]
-
oprirea riscului dezintegrării sale. Astfel, a acordat Egiptului independența, în 1922, și Irakului, în 1932. Cererile Dominioanelor pentru autonomie constituțională totală au fost recunoscute prin Statutul de la Westminster, în 1931, care elimina întregul control al Parlamentului Britanic asupra guvernului din dominioane. Statutul înființa Comunitatea Națiunilor, asociație a unor state independente, egale și unite, supuse totuși Coroanei Britanice. După Revoluția Irlandeză (1912-1922), sudului Irlandei i s-a acordat statutul de dominion, sub denumirea de Statul Irlandez Independent, deși, în 1937, s-a
Imperiul Britanic () [Corola-website/Science/304798_a_306127]
-
1931, care elimina întregul control al Parlamentului Britanic asupra guvernului din dominioane. Statutul înființa Comunitatea Națiunilor, asociație a unor state independente, egale și unite, supuse totuși Coroanei Britanice. După Revoluția Irlandeză (1912-1922), sudului Irlandei i s-a acordat statutul de dominion, sub denumirea de Statul Irlandez Independent, deși, în 1937, s-a desprins din imperiu și s-a proclamat Irlanda. Nemulțumirea față de conducerea britanică în India, a crescut de-a lungul acestei perioade, culminând cu Masacrul de la Amritsar, în urma căruia armata
Imperiul Britanic () [Corola-website/Science/304798_a_306127]
-
de Japonia. A existat o revoltă în India, în 1942, și câțiva disidenți în armata indiană. Deși India britanică a avut o contribuție importantă la efortul de război al aliaților, în 1945, guvernul colonial britanic din India folosea încă forța. Dominioanele intraseră în război alături de Marea Britanie în 1939, dar cu toate acestea își rezervau dreptul de a stabili natura și limitele participării lor la efortul de război. În coloniile aflate sub directa dominație britanică, în special în cele din Africa și
Imperiul Britanic () [Corola-website/Science/304798_a_306127]
-
nimeni, deși conform legii britanice care i-a dat autoritatea asupra negustorilor și marinarilor britanici, „el este numit expres pentru a prezida curțile de justiție, cu jurisdicție maritimă și penală, pentru judecarea faptelor săvârșite de supușii Majestății Sale în numitele dominioane sau pe mări la cel mult o sută de mile distanță de coastele Chinei.” Autoritățile Qing au insistat și ca negustorilor britanici să li se interzică să practice comerț dacă nu semnează un act prin care se obligă, sub sancțiunea
Primul Război al Opiului () [Corola-website/Science/322122_a_323451]
-
că ea a cumpărat un loc de refugiu unde se complăcea în orgii sexuale. În 1807, familia regală portugheză a părăsit Portugalia pentru Brazilia din cauza invaziei lui Napoleon. În timp ce era în Brazilia, Charlotte a făcut încercări de a obține administrarea dominioanelor spaniole în America Latină, un proiect cunoscut sub numele de Carlotism. Spania era sub Napoleon și a regilor săi, tatăl și fratele ei erau ținuți de Napoleon în Franța. Ea însăși s-a considerat ca fiind moștenitoarea familiei ei capturate. Se
Charlotte de Spania () [Corola-website/Science/320055_a_321384]