195 matches
-
șef de familie, mare cititor al profeților Vechiului Testament, reprezenta mîrșăvia mîrșăviilor. „Pe pederaști Îi miros de la o sută de metri“, Îi spusese el Într-una din zile, sîcÎit de telefoanele prea numeroase pe care un tînăr actor cu glas efeminat i le tot dădea fiului. Dacă tatăl lui voia să știe tot, François i-ar fi putut spune că fusese Într-adevăr Îndrăgostit de un băiat. Și-ar fi amintit oare tatăl lui de trimestrul al treilea al anului 1953
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
mine? Nu mai tăiem barba un pic în jurul gurii, să nu te jeneze când mănânci? Germanicus își pipăie cu grijă barba. Atât Augustus, cât și Agrippina îl îndeamnă întruna să renunțe la barbă, dar un obraz chel e rușinos. Prea efeminat. Din contră, pilozitatea conservă înfățișării masculine demnitatea ce i se potrivește. Oricum, e și așa destul de scurtă, îmbracă doar bărbia. Și parcă îl face să semene mai mult cu bunicul său, Marcus Antonius. Își înăbușă un suspin. Când va îmbătrâni
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
cadă la loc pe podea. — Eu știu că vechea educație, simplă și rustică, nu mai corespunde secolului nostru, dar cea pe care le-o dați voi copiilor mei este atât de rafinată, încât mi-e greu să nu o consider efeminată. Termină pesimist: — După câte văd, din mâna voastră nu o să iasă erudiți și virtuoși, ci destrăbălați și nărăviți. Profesorii tac consternați, așezați în șir unul lângă altul. — Eu de când vă spun, se bagă-n vorbă Pomponia, că nimic nu înlocuiește
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
eu simt cum cuvintele Ascultă Confrate Toal mi se usucă-n gât. Sunt În stare numai să stau acolo În picioare, asemenea unei femei care vrea s-o ardă cu homosexuali În fața unei bude din vreo discotecă ticsită cu homălăi efeminați fix Înainte de ultima comandă, pe când Toal ridică receptorul. — Amanda, Bruce s-a Întors. Poți să urci până aici și să-l pui la curent cu ce s-a Întâmplat? Pune jos receptorul. — Uite, ăăă, Gus Bain tocmai mi-a povestit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
de caroserie. — Bulangii! țipă el. Intrăm În club. Paznicul ne aruncă o privire pătrunzătoare, dar intrăm de Îndată ce Îi vindem pontul că suntem polițai. E un club unde se bea, plin de tot felul de poponari patetici. Sunt de genul băieți efeminați, actorași fițoși și foști gangsteri care au prins gustul pentru asta În Saughton. Sunt și puțini homălăi turiști care se Întreabă ce mama naibii caută aici. Mă duc jos și-l ginesc pe bărbatul visurilor mele, Sinky, un mic prostituat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
nul cunoșteam! Își susține el cauza. — Ei bine, el părea să te știe, spune Dougie Gillman, cu ochii mijiți de ură. — Tu ai scris căcatul ăla... Îl acuză Inglis, cu vocea pițigăiată și Înverșunată de exasperare, ca a unui poponar efeminat. — Nam scris nimidespre tine, probabil a fost unu dintre iubiții tăi de rahat... rânjește Gillman cu bărbia ieșindu-i În afară. — Puțoi ce iești... se bălăngăne Inglis până la Gillman care face un pas Înapoi și Îl pocnește Într-o parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
și prindem viteză. E ciudat, dar nu ne-am gândit niciodată să reacționăm: să opunem rezistență sau să fugim, deși am fi avut timp să facem și una și alta. Așa mi se pare indicat să fac. — Ești un poponar efeminat bolând Împuțit. O să te las schilod n pula mea, zice un tip tânăr de pe scaunul din față al pasagerului, răsucindu-se spre mine. Știm că băiatul ăsta albinos e Gorman. Știm ce cazier are tâlharul. — Ți-o tragi cu tipi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
mînă Întinsă ce servea comanda, dar nu i-am distins și chipul căreia Îi aparținea. MÎna era moale și albă, dar atît sexul, cît și vîrsta păreau Îndoielnice. În cazul În care era bărbat, nu-l puteam considera decît prea efeminat, iar dacă era femeie - prea masculinizată. În Închipuirea mea Însă posesorul mîinii trebuie să fi fost bărbat, poate soțul femeii sau vreunul cu care trăia ea. Am avut senzația că s-a Închis În spatele zidului, ros de gelozie. Îmi imaginam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
bine. După care Dan începe să bea serios. Bea atât de serios încât uită ce a făcut cu o seară înainte și alte treburi din categoria asta. Moment în care Carol realizează că-l disprețuiește pe acest bărbat slab, ușor efeminat, impotent și care roșește mereu când vine vorba despre sex. Cam tot în acest moment, lui Carol i se întâmplă ceva ciudat: îi crește un penis de toată frumusețea, penis care nu-i anulează însă precedentele „calități“ feminine. Se abține
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
unde vor freca, curăța și lustrui toată ziua. Aici e o cu totul altă lume. Femeile cu bani sunt Întotdeauna machiate și nu-și trădează vârsta. Spre deosebire de soții menajerelor, soții din suburbie sunt Întotdeauna ocupați, surprinzător de politicoși și oarecum efeminați. Timpul nu e un articol rar În suburbii. Oamenii Îl folosesc cu aceeași generozitate și libertate cu care folosesc apa caldă. Zorile s-au ivit. În momentul ăsta orașul e o entitate vâscoasă, aproape gelatinoasă, ceva amorf, pe jumătate lichid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
examina camionul, uitîndu-se la roți. Sperînd cumva să le atragă atenția europenilor, Jim arătă spre stadion: — Lincoln Zephyr - la Nantao, Buickuri, Cadillacuri albe... — Ce-i cu povestea asta despre Cadillacuri? Un bărbat mărunt, cu păr argintiu și o voce americană efeminată, veni spre camion, cu pușca atîrnată pe umăr. Nimeni nu-l asculta și el Își aprinsese o țigară ca să acopere lipsa reacției. Flacăra tremură În fața obrazului lui pudrat, descoperind o pereche de ochi familiari, cu o expresie pătrunzătoare, dar reținută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
-se în farfurioara pentru resturi și zâmbi, cu totul mulțumit de sine. Terminase și cu Ciciagov. Privi cele două capete alăturate și, pentru prima oară, respiră cu adevărat ușurat. De acum se putea ocupa liniștit de acel lider mărunțel și efeminat, complexat de aceste neajunsuri și dorind să se dea mare și tare atacând nesfârșita întindere de stepe, munți, pustiuri, câmpii, fluvii, tundre și taigale, numită Rusia. Oare Napoleon are măcar vreo vagă idee câte mii de verste va avea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Fosta prietenă a lui Logan ne-ar scoate mațele și și-ar face din ele jartiere. La subsol, Logan și Insch o găsiră pe Isobel MacAlister Însoțită. Iubițelul ei cu păr lins pierdea vremea pe-acolo, În stilul lui obișnuit, efeminat și tâmpit. Trei studenți la medicină stăteau În picioare cu carnetele de notițe pregătite. Toți interesați și nerăbdători să afle cum să procedeze la tranșarea unui băiat de patru ani ucis. Nici măcar nu-l privi pe Logan când Îi adresă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
întoarce pe călcâie. Cam atât poate să facă în minuscula lui cameră de pe Rue de Buci. Vertebra dureroasă (care o fi, oare, de data asta?) răspunde mișcării cu un vaiet scurt, de os trosnit, complet nepotrivit siluetei lui longiline, puțin efeminată, puțin prea spilcuită, de provincial devenit mai parizian decât parizienii. Alexandre ignoră durerea (dintotdeauna a suferit cu oasele, a fost un copil friguros, bol năvicios, închipuit și, fatalitate!, mofturos la mâncare, cum sunt cam toți copiii crescuți de o mamă
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
răspunse sec Filip. Gerul se înmuiase și nu mai era frig. Vălătuci mari de ceață secreții nocturne ale lagunei înfășurau molatec birja, decupând statura masivă a scapetelui Nikolai, drapată într-o robă de catifea vișinie. Șoldurile lui prea mari și efeminate, care se legănau în ritmul monoton al trapului, se continuau fără talie cu bustul și umerii prea mici. Urma apoi o ceafă groasă, care se prelungea cu un cap mic și tuns scurt. Toată această construcție umanoidă se termina cu
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
pui niște întrebări inteligente. Caracterul dumitale este mai complex decât ar sugera-o înfățișarea. Ei, dar acum, grăbește-te. Trebuie. - Ce sugerează înfățișarea mea? întrebă Gosseyn. Ochii reci și gri îl studiau. - Dumneata ai vrut-o, zise ea: Învins, slab, efeminat, copilăros, incapabil. Se întrerupse nerăbdătoare. - Ți-am spus să te grăbești. E serios. Nu mai rămâne o secundă în plus. Plecă. Fără să se uite înapoi, fugi pe ușa dormitorului, pe care o trase după ea. Gosseyn nu încercă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
mult mai mult decât satisfacția de a găsi o soluție mult prea întârziată la o enigmă. Sunt ocazii când descoperirea are forța unei revelații. — Nemernicul, zise Lange, dând paginile propriului său dosar. — Și eu mă gândeam la același lucru. „Un efeminat nevrotic“, cită el. Eu. Cum a putut să gândească un asemenea lucru despre mine? Am trecut la sertarul următor, ascultând numai pe jumătate ceea ce zicea: — Tu să-mi spui mie, e prietenul tău. — Cum a putut să zică lucrurile astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
mai lung: super, dar nu ostentativ. Însă mai mult decât orice, părea să strălucească. Era proaspăt bărbierit și bronzat de soare, nu la solar; avea unghiile tăiate scurt și drept, cu un luciu discret fără să pară câtuși de puțin efeminat; chiar și mocasinii din piele cu ciucurei străluceau în lumină. Mackenzie se întoarse din nou spre Adriana și suspină: — Ai dreptate. Parcă e un zeu, șopti ea. Adriana se uită cu atenție la mâinile lui Mackenzie și, văzând că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
-un centru se adun. El în mic privește-acolo căile lor tăinuite Și cu varga zugrăvește drumurile lor găsite: Au aflat sâmburul lumii, tot ce-i drept, frumos și bun, {EminescuOpI 45} Și se poate ca spre răul unei ginți efeminate, Regilor pătați de crime, preoțimei desfrânate, Magul, paza răzbunării, a cetit semnul întors; Ș-atunci vântul ridicat-a tot nisipul din pustiuri, Astupând cu el orașe, ca gigantice sicriuri Unei ginți ce fără vieață-ngreuia pământul stors. Uraganu-acum aleargă pîn-ce caii
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
vânt după bărbații cu picioare lungi. Erau crema lumii picioarelor. Cu alte cuvinte, nu înțelegeam de unde venea toată tevatura asta cu picioarele lungi. Bărbații cu picioare lungi mă duceau deseori cu gândul la girafe, balerine și, în general, la chestii efeminate. Christy nu era deloc efeminat. Dintr-odată am înțeles de ce la slujbe se cânta și se dansa atâta pe tema Corpus Christy 1. Acum că știam despre ce era vorba, nu aș mai fi avut nici o obiecție să cad în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Cinăm fără chef, tăcuți, preocupați. Unii nici n-au venit la masă. Sper că voi reuși să dorm la noapte. Prima noapte petrecută pe mare. Bine că n-am uitat să-mi aduc somnifere. Îmi atrage atenția un tip bizar, efeminat și cu un aer absent, ușor somnambulic. Se interesează când începe "seara de dans". Individul e îmbrăcat într-o salopetă albă, elegantă, ceea ce îl distinge imediat de ceilalți. Are toate datele unui dandy. Sau ar putea să treacă, așa cum arată
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
pui niște întrebări inteligente. Caracterul dumitale este mai complex decât ar sugera-o înfățișarea. Ei, dar acum, grăbește-te. Trebuie. - Ce sugerează înfățișarea mea? întrebă Gosseyn. Ochii reci și gri îl studiau. - Dumneata ai vrut-o, zise ea: Învins, slab, efeminat, copilăros, incapabil. Se întrerupse nerăbdătoare. - Ți-am spus să te grăbești. E serios. Nu mai rămâne o secundă în plus. Plecă. Fără să se uite înapoi, fugi pe ușa dormitorului, pe care o trase după ea. Gosseyn nu încercă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
aprinse cu bricheta aurie Dunhill. Precipitările și pauzele din care îi era construită povestea se potriveau atât de bine cu expresia-i blajină și invectivele abia sugerate care îi învăluiau personajele, încât am început să mă simt prost... Profesorul ăsta efeminat și sardonic, cu povestea lui amuzantă, deși neplăcută... La naiba, era prea bun ca să fie autentic. Luminile din vagon se stinseseră, ne opriserăm din nou, iar un Intercity 125 trecu în viteză pe linia principală. Vârful trabucului licărea în întuneric
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
europene: paroxism, dinamism, expresionism, futurism, înregistrează deja, către 1910, un alt puls al epocii, o extravertire eruptivă. Decadența se considera un „capăt de drum”, un crepuscul estet și pervers, o disoluție rafinată, senzual-morbidă, orgolioasă și sterilă a Europei aristocratice devitalizate, „efeminate”. Angoasa civilizației industriale și a emancipărilor revoluționare, progresist-demofile (pe care o resimțea acut, la noi, Mihai Eminescu după 1870), începe să fie însă treptat concurată de o atitudine optimist-entuziastă; un nou stil de viață își lansează modelele eliberate de sub tutela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
începe să fie însă treptat concurată de o atitudine optimist-entuziastă; un nou stil de viață își lansează modelele eliberate de sub tutela autorității tradiționale, iar invențiile tehnice (cinematograful, aeroplanul, telegrafia fără fir) și comodificarea noilor medii de comunicare stimulează imaginația. Langoarea efeminată a simbolismului verlainian și morbidezza decadenților sînt concurate de energetismul și claritatea citadinizantă a poeziei lui Verhaeren și Vielle-Griffin, prin filtrul democratismului poetic al lui Walt Whitman. Există două mari tendințe culturale - prin excelență transgresive - care uneori interferează: una aspiră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]