270 matches
-
tipare de discurs se asociază de obicei cu două stiluri distincte: stilul retoric (sofisticat, amplu, controlat, [auto]reflexiv, colectivist, respectând distanțele ierarhice, orientat spre autoexprimare și relația dintre interlocutori) și, la antipod, stilul utilitarist, non-retoric (clar, concis, sincer, pozitivist-empiric, individualist, egalitarist, orientat spre transmiterea eficientă a informației). În exemplele de mai sus se observă că primul text, construit pe tiparul inductiv, nu este asumat de un vorbitor (persoana I), preferându-se pluralul colectiv-impersonal, termenii sunt vagi (în cea mai mare parte
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
care poate deveni o amenințare acționează ca un catalizator ce întărește coeziunea și favorizează imaginea comunității în rândul membrilor. Experiența ultimilor douăzeci de ani contrazice această viziune utopică. Așa cum arată la această oră, rețeaua globală nu include ideea unei organizări egalitariste care însoțește toate viziunile utopice cu privire la devenirea Internetului. După cum sugerează Luke încă din 1993, una dintre consecințele expansiunii tehnologiei comunicației a fost nașterea unei clase sociale constituite dintr-o elită a informației, care se organizează într-o comunitate tribală dedicată
by Zenobia Niculiţă [Corola-publishinghouse/Science/1024_a_2532]
-
se angaja în acest tip de comunicare. O mare proporție a populației planetei încă nu are resursele necesare pentru acces la Internet, ceea ce conduce la concluzia că, în esență, comunitățile virtuale sunt comunități "preselectate" (Luke, 1993), în care, în ciuda retoricii egalitariste a Internetului, egalitatea în sens real nu va putea fi testată până când tehnologia nu devine accesibilă tuturor, pentru suficient de mult timp, la un cost suficient de scăzut. Până atunci, comunitățile virtuale reprezintă un fenomen de clasă care adâncește prăpastia
by Zenobia Niculiţă [Corola-publishinghouse/Science/1024_a_2532]
-
cu țintă propriu-zis politică, culminând în utopie negativă (în oraș se infiltrează insidios, apoi ajung să se înstăpânească în maniera regimurilor totalitare „militarizate”, ulterior să se războiască între ei, împărțiți în facțiuni rivale, așa-numiții „realiști”, un fel de similicomuniști egalitariști și autoritariști, mai degrabă sectă decât partid; e pomenită și o „lojă a Armoniei” etc.). Narațiunea mai e împănată și cu alte ingrediente ezoterice, „paranormale” ori mitologice, grefate pe scenarii bine articulate, toate, într-o stringentă construcție (servită și de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286227_a_287556]
-
un element normativ interferează frecvent cu elementele pur cognitive sau empirice, în diferitele puncte de vedere emise în legătură cu problema elitei sau a elitelor. Redus la esență, obiectul prezentat analizei sociologice la rubrica „elită/elite” este unul situat departe de sensibilitatea egalitaristă dominantă în epoca noastră. Într-adevăr, este vorba despre preeminența unei minorități, despre motivele acestei preeminențe și despre modul ei de manifestare. Un punct de vedere clar normativ, dar care n-ar putea fi înlăturat pur și simplu este acela
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
afectează elitele conducătoare) a fost considerat în mod frecvent un substitut al teoriei luptei de clasă. Totuși, să reținem că declinul noțiunii de luptă de clasă în cursul ultimelor decenii nu a favorizat câtuși de puțin noțiunea de elită. Individualismul egalitarist ambiant a creat, desigur, un climat defavorabil ideii de bariere de clasă, dar acest climat nu este deloc mai favorabil ideii de categorii, care n-ar fi accesibile decât în mod selectiv. Este evocată mai degrabă omogenizarea relativă a gusturilor
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
acestea reprezintă cele mai importante, dacă nu aproape singurele cazuri empirice de anarhie și cvasi-anarhie, elemente pe care niciun analist al comunităților nu le poate oculta în analiză. Homo sapiens a trăit aproape 50.000 de ani în comunități primitive, egalitariste, lipsite de stat, ele reprezentând principalele exemple istorice de anarhii. Acestea ar fi dispărut în special în ultimele secole, absorbite, slăbite sau distruse de state. Dar ceea ce este interesant sunt alte tipuri de comunități care nu sunt propriu-zis anarhii: comunitățile
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
Nu mai puțin relevantă este ș( modalitatea (n care se desfășurau activitățile. Promovarea unei diviziuni accentuate a muncii ar fi avut avantajele eficienței, dar ar fi facilitat constituirea unei ierarhii funcție de specificul activității depuse, ceea ce era (n contradicție cu spiritul egalitarist ce stătea la baza proiectului. Mai mult, cel care (ndeplinește o aceeași acțiune pe o perioadă (ndelungată de timp, resimte acea activitate ca pe o corvoadă, iar (n spiritul fourierist munca trebuia să devină o plăcere. Soluția aleasă a fost
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
putere a celei de-a treia Republici. Și Clemenceau își aduce la Paris tînărul fiu ca să-1 viziteze pe bunicul Hugo. Astfel, pentru istoria mondială a comunismului, ștafeta a alergat vreme de un secol de la Vendôme la Hu-nan, de la Societatea Egalitariștilor fondată de un feudist, Gracchus Babeuf, la Societatea Noilor Cetățeni fondată de un tînăr bibliotecar, Mao Tzedun. Babeuf a fost decapitat la Vendôme în 1797, Mao se naște la Chao-Shan în 1893, la celălalt capăt al pămîntului, dar la diferență
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
spoite cu roșu și propagandă cât cuprindea. Dacă pe ici, pe colo, se mai difuza și puțină muzică (de regulă populară) atunci ar fi trebuit ca fiecare salariat să plece voios la muncă spre propășirea păcii mondiale și a patriei egalitariste. Directorul instituției bucureștene, Valerian Ionescu, Îi transmisese cenzorului de la Bârlad și o listă a pieselor de teatru jucabile, ca să spunem așa: „În legătură cu piesele de teatru din repertoriul actualei stagiuni a Teatrului de Stat BÎrlad, vă comunicăm piesele: Cine
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
un gheb”. Pus pe salvat onoarea tuturor minoritarilor, cenzorul Andrei, i-a desființat pe cei doi țigani de la Iana deoarece „...urs și ursar se fac numai țiganii, care sînt nelipsiți din vălăret și din sat” ceea ce contravenea dispozițiilor inimosului partid egalitarist. Cât despre halatul „jidanului” de la Rafaila, Adăscăliție scrisese (și Andrei tăiase cu neasemuit sârg) următoarele „...este o pelerină ruptă și murdară, cu slin pe ea și are șapcă”. c.n. Băi, tov. Ceaușescu nu greșește niciodată! Vai de capul și
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
omogenizatoare și egalitaristă. În România, de exemplu, în mod particular în perioada comunismului naționalist și dictaturii personale a lui Ceaușescuxe "„Ceaușescu,Nicolae", femeilor li s-a impus modelul maternitățiixe "„maternitate" pentru interesele statului, modelul de producătoare și reproducătoare. Prăbușirea ideologiei egalitariste a afectat și politicile egalitarismului de gen. - „Diviziunea muncii în gospodărie nu a fost niciodată transformată esențialmente de statulxe "„stat" socialist. Socializarea muncii gospodărești nu a fost realizată în totalitate: munca în gospodărie a rămas publicxe "„public" invizibilă și devalorizată
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
la una și un sfert, astfel : căpitanul, secundul, timonierul, artileristul, șeful de echipaj, doctorul, tâmplarul ; restul echipajului lua câte o parte, de fiecare. Era acesta, în opinia lui Rediker, un sistem precapitalist de împărțire a bunurilor obținute și cel mai egalitarist plan de distribuire individuală din tot secolul al XVIII-lea9. Exquemelin anunțase încă din era bucanierilor că pirații erau foarte loiali și dispuși să se ajute unul pe altul, sub forma unor convenții juridice și a unor inițieri frățești pe care
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
sfârșește în confuzie interioară și netrebnicie, năuc, dezrădăcinat, inutilizabil. Miniștrii intră în pușcării, boieroaicele ajung femei de serviciu, studențimea culege recolte. Apar elite noi care nu știu să facă nimic: activiștii, agitatorii, ideologii. Meritul e descurajat de o găunoasă retorică egalitaristă, când nu e pur și simplu amendat ca o subversiune. Câștigul e minim, piața - anemică. „A avea“ își pierde prestigiul și prețul. Răspunderile se anonimizează, lipsa perspectivelor induce indiferentism, pasivitate, bășcălie cinică. „Calitatea“ devine o deșertăciune. Tradițiile de tot soiul
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
însuși, liber să se construiască și să se conducă. Tocqueville a arătat cum trebuie legată patima crescândă și universală pentru satisfacții materiale de vârsta egalității: aceasta dă naștere refuzului fatalității apartenenței sociale, poftelor nesățioase, invidiilor și permanentelor insatisfacții. Această logică egalitaristă, purtătoare de exigențe fără sfârșit, devine tot mai fermă în zilele noastre datorită finalităților numite autonomie subiectivă, sănătate, bunăstare, divertisment, comunicare, care se caracterizează prin aceea că sunt axiomatice fără teritorialitate fixă, că își împing tot mai departe frontierele și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
reală ar fi, persistența sentimentelor negative nu trebuie să ascundă, la scară istorică, o schimbare de regim vizibilă atât în pasiunile colective, cât și în motivațiile subiective. Abolirea proprietății private nu mai este la ordinea zilei și nici marile utopii egalitariste nu se mai bucură de succes, imaginarul revoluției fiind spulberat de cultul individualist al banului și de împlinirea intimă. Desigur, condamnarea lumii liberale suscită proteste, dar, fără o soluție de schimb credibilă, ea nu mai este capabilă să mobilizeze ura
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
mai, Dumnezeu al veseliei ! Bătaia asta cu pumnul în piept duce inevitabil la ocazionale accese de naționalism smiorcăit (la Păcală Senior, pe tema celor care vînd fabricile noastre și sug tot ce-a mai rămas din țărișoara asta), de nostalgie egalitaristă (tot la Senior), de justițiarism (la Păcală Junior, care declară că votează cu țepeș) și de antiamericanism ( Ne dăm pe mîna lor și pe limba lor... ) ; în fine, duce la ceea ce Saizescu ar numi dimensiunea actuală a filmului, iar eu
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
orice urmă de normalitate, a întors valorile cu capul în jos, a siluit cultura și spiritul. E drept, în anii ´60 a existat o inexplicabilă (pentru logica regimului) paranteză, o situație de calm relativ și prosperitate la nivelul de jos, egalitarist. Au fost semne care au înșelat Vestul. Dar minunea n-a ținut nici un deceniu. Printre cele mai semnificative distrugeri pe care le-a practicat sistematic și deliberat regimul comunist s-a aflat anihilarea clasei politice democratice și a clasei de
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
în producția economică apare numai când inițiativa privată lipsește sau este insuficientă, sau când sunt implicate interesele politice ale statului. această intervenție poate lua forma controlului, asistenței sau a conducerii directe”. Fasciștii au pretins că acest sistem nou va fi egalitarist și tradițional în același timp. Politica economică a corporatismului a dat rapid faliment: prevederile de stânga ale manifestului fascist au trezit opoziția industriașilor și marilor proprietari de pământ, care îl sprijiniseră pe Mussolini pentru că acesta promisese că va apăra Italia
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
pe a treia. Știam că dl. Diamandi era închis într-o celulă din Bastionul Trubețkoi, dar, înainte de a intra, a trebuit să parlamentăm cu o mulțime de temniceri însoțiți de marinari sau de soldați complet analfabeți. Ciudat, în acest regim egalitarist în care, de mai bine de un an, soldații nu mai salutau pe ofițeri, toți cei pe care i-am întâlnit în curți, culoare sau în sălile de grefă ale tribunalelor, impresionați probabil de strălucirea costumului lui Leonida, i-au
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
În Anglia se înregistrează ascensiunea unor organizații radicale, încurajate de popularizarea lucrării lui Thomas Paine The Rights of Man. Constituționaliștii englezi sînt din ce in ce mai îngrijorați, în cele din urmă fiind constituită Asociația pentru Menținerea Libertății și Prosperității împotriva Republicanilor și Nivelatorilor (Egalitariștilor) (Association for Preserving Liberty and Prosperity against Republicans and Levellers), cu scop pornirea unei campanii împotriva ideilor revoluționare. ¶ Apare A Vindication of the Rights of Woman de Mary Wollstonecraft (Godwin). ¶ Apare Elements of the Philosophy of the Human Mind (vol
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
menționa Mihai Jigău (14, p. 65), Pare din ce în ce mai dificilă conturarea unui domeniu cât de cât precis al segmentului școlar și social al supradotaților, limitele acestuia devenind tot mai elastice - de la un exclusivism inițial, probabil datorită presiunii psihologice indirecte a tendințelor egalitariste, referitoare la rolul inteligenței, s-a ajuns la lărgirea considerabilă a conceptului. Se merge până acolo încât se acceptă ca supradotați (Portland Public School, 1959). Această extindere, chiar dacă aparent sugerează o rarefiere, o coborâre a ștachetei, are avantajul unor contacte
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1326]
-
a determinat progresul întregii societăți românești. Concluzii: Cultivarea personalității în școală (atât în cea de masă, dar, mai mult, în învățământul special) se lovește de mari greutăți (pe care le vom discuta la momentul oportun), în primul rând datorită concepțiilor egalitariste impuse în cultura europeană de la 1789 încoace. Aceste concepții s au revigorat în secolul XX, atât prin violența comunistă, cât și prin bunele intenții, prin tendința de hipercorectitudine (politică!) a democrațiilor occidentale. Să nu uităm, însă, zicala care spune că
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1326]
-
au revigorat în secolul XX, atât prin violența comunistă, cât și prin bunele intenții, prin tendința de hipercorectitudine (politică!) a democrațiilor occidentale. Să nu uităm, însă, zicala care spune că drumul spre Infern este pavat cu bune intenții. Exagerarea concepțiilor egalitariste poate duce, uneori, la anihilarea încă din faza inițială a personalităților și, deci, la întreruperea progresului omenirii. Cap. II - Copilul cu dizabilități - ce este diferit? Motto: ALBATROSUL Charles Baudelaire Adesea marinarii, voind să se desfete, Atrag pe punți în cursă
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1326]
-
societate aproape distrusă și destabilizată, realizează rapid un baraj împotriva revoluției marxiste și stopează "decăderea" națiunilor europene, caută în sfîrșit o soluție pentru marile dificultăți provocate de dereglarea mecanismului economic, care să nu fie cea a colectivizării și a nivelării egalitariste. Fără îndoială, se considera cel mai adesea în țările industrializate ale Europei de Nord și de Vest, că dacă fascismul se potrivea perfect Italiei, acesta nu putea fi importat așa cum era în state mult mai avansate din punct de vedere
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/964_a_2472]