465 matches
-
își găsește afini în Eminescu, Blaga și Mateiu Caragiale, dar și în cea universală (Dante, Shakespeare sau Rimbaud). Pornind de la teoria terțului ascuns, dezvoltată în complementaritatea celei a terțului inclus, Theodor Codreanu ajunge la concluzia că " Misterul, deslușit în dogma ermetismului canonic, devine ținta supremă a cunoașterii poetice barbiene." (p. 225) Puși față în față, Blaga și Barbu dezvăluie două modele înrudite, reprezentând apogeul culturii românești în secolul trecut: "Mișcarea pe care o produc Blaga și Barbu simultan, în cultura românească
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
geometric barbian, prima parte având douăsprezece subcapitole, iar cea de a doua șapte, cifre care trimit la perfecțiunea creației. Dincolo de acest mimetism, care trădează o certă afinitate spirituală cu autorul analizat, trebuie spus că Ion Barbu și spiritualitatea românească modernă. Ermetismul canonic este cel mai complex volum scris la noi despre poezia barbiană. O carte care, dincolo de speculațiile uneori discutabile, marchează un moment de referință în exegeza barbiană. Respingând, pe bună dreptate, insuficiența criticii impresioniste, lipsa deschiderii către interși transdisciplinaritate sau
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de aici către puținii exegeți barbieni. Se întâmpla în 2011, când Editura Curtea Veche publica, în colecția "Știință, spiritualitate, societate" coordonată de Basarab Nicolescu și Magda Stavinschi, excepționalul studiu al profesorului Theodor Codreanu intitulat Ion Barbu și spiritualitatea românească modernă. Ermetismul canonic (Editura Curtea Veche, București, 2011, 392 p.). Însă parcursul discret al cărții a fost, pentru scurtă vreme, deturnat prin acordarea Premiului pentru critică "Titu Maiorescu" al Academiei Române. (Ceva mai înainte, "deturnarea" se produsese și prin: Premiul Uniunii Scriitorilor, Filiala
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
poet, revendicat de avangardă și de modernitatea tradițională deopotrivă, asociat, pe rând, valérysmului, mallarméismului, spiritualismului precreștin ș.a.m.d. Argumentul lui Codreanu (preluat și pe coperta ultimă a lucrării) este hotărâtor și depărtează, posibil, căutătorii în literatura obscură sau în ermetismul sintactic mallarméan, de ce nu chiar și pe cei convinși de modernismul barbian sau de deschiderea sa spre avangardă, de lucrarea în cauză: "Marea contribuție a lui Ion Barbu, în estetica secolului trecut, este ermetismul canonic, sintagmă prin care poetul a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
căutătorii în literatura obscură sau în ermetismul sintactic mallarméan, de ce nu chiar și pe cei convinși de modernismul barbian sau de deschiderea sa spre avangardă, de lucrarea în cauză: "Marea contribuție a lui Ion Barbu, în estetica secolului trecut, este ermetismul canonic, sintagmă prin care poetul a ținut să se delimiteze de ermetismul filologic mallarméan. Metodologia cercetării noastre ține de noul context al transdisciplinarității, iar fundamentul estetic și ideatic e un pas către ceea ce am numit, într-o carte recentă, transmodernism
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
și pe cei convinși de modernismul barbian sau de deschiderea sa spre avangardă, de lucrarea în cauză: "Marea contribuție a lui Ion Barbu, în estetica secolului trecut, este ermetismul canonic, sintagmă prin care poetul a ținut să se delimiteze de ermetismul filologic mallarméan. Metodologia cercetării noastre ține de noul context al transdisciplinarității, iar fundamentul estetic și ideatic e un pas către ceea ce am numit, într-o carte recentă, transmodernism, în raport cu care Ion Barbu este un precursor, alături de contemporanul său Lucian Blaga
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
teme barbiene derivând din sau consonante cu temele majore ale culturii române. Și pentru a crea această consonanță, deschiderea însăși, în prima parte, intitulată Înfruntând critica, se realizează printr-un capitol numit Punct de purcedere, pentru ca cea de-a doua, Ermetismul canonic, să se încheie cu un capitol 19, reluând titlul părții și completându-l cu sintagma Final contrapunctic. Rare asemenea demersuri în critica și eseistica românească (am mai întâlnit, de pildă, compoziție contrapunctică în Ființa muzicală a lui Aurel Ion
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
și cu intentio operis. Și pentru a sublinia această apropiere, să ne referim strict la reacția barbiană într-o scrisoare din 1959, adresată lui Filip Enescu (Opere II, p. 997), pe care o redă Codreanu spre a deschide calea spre ermetismul canonic cu ajutorul aparatului critic transmodern: "Mă fac emulul lui Mallarmé, neobservând că ermetismul lui Mallarmé e filologic, iar al meu e canonic (reducerea expresiei la o formă canonică, cu atât mai puțini termeni parazitari, în sensul reducerii ecuației elipsei la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
strict la reacția barbiană într-o scrisoare din 1959, adresată lui Filip Enescu (Opere II, p. 997), pe care o redă Codreanu spre a deschide calea spre ermetismul canonic cu ajutorul aparatului critic transmodern: "Mă fac emulul lui Mallarmé, neobservând că ermetismul lui Mallarmé e filologic, iar al meu e canonic (reducerea expresiei la o formă canonică, cu atât mai puțini termeni parazitari, în sensul reducerii ecuației elipsei la forma canonică)." (p. 63) Iată, așadar, nu doar o posibilă explicație a gestului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
în care Theodor Codreanu își asumă separarea apelor exegezei barbiene, asumându-și proximitatea ideatică a lui Nicolescu (părintele transdisciplinarității), dar în raport cu Barbu situându-se, mai degrabă, în proximitatea interpretărilor lui Mandics György, Solomon Marcus și Marin Mincu. Cât privește interpretarea ermetismului canonic, constând în reevaluarea prejudecăților privitoare la opera barbiană, Theodor Codreanu parcurge sistematic pașii înțelegerii/explicării conceptului, de la antimodernismul manifest, prin calea fenomenologiei, către increat și ritmul pur al acestuia, dezbrăcând, consonant cu intenția barbiană, critica literară anterioară de parazitismul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
lui Ion Barbu: joc secund. Se pare că de aici începe și despărțirea celor doi poeți. Peste ani, jocul filologic mallarméean va fi preluat de modernism, de avangarde și de postmoderniști; în schimb, jocul secund barbian continuă să fie secretul ermetismului canonic." (p. 329) Dar care joc secund, iată, prin lucrarea lui Theodor Codreanu, se deschide în cheie transmodern(ist)ă. Acesta este și meritul principal al criticului, care se bucură, astfel, prin prestigiosul premiu acordat de Academia Română, și de o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
acestea vor trezi interesul unor edituri", spune Theodor Codreanu, încercând să argumenteze cum și-a construit acest, prim volum al valorilor din două veacuri. Temele abordate de Theodor Codreanu în acest op sunt de o mare și variată amplitudine. De la Ermetismul canonic la Logica "integrală", de la Energie și ființă la C. Rădulescu-Motru și Ștefan Lupașcu, la Singurătatea lui Adrian Marino sau România profundă, Estetică și Teologie și Exil și adevăr sunt doar o parte din paleta de titluri pe care le
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
A II-A, ADĂUGITĂ, IAȘI, EDITURA "ȘTEFAN LUPAȘCU", 2011, COLECȚIA "RADIOGRAFII: 21" Mircea DINUTZ Theodor Codreanu "Polemici "incorecte politic"" 341 Andrei ȚURCANU Polemici "incorecte" politic 343 Ion BELDEANU " A nu polemiza cu ură" 352 ION BARBU ȘI SPIRITUALITATEA ROMÂNEASCĂ MODERNĂ. ERMETISMUL CANONIC, BUCUREȘTI, CURTEA VECHE PUBLISHING, 2011, COLECȚIA "ȘTIINȚĂ, SPIRITUALITATE, SOCIETATE" C.D. ZELETIN O carte de excepție privitoare la Ion Barbu 354 Anca MĂGUREAN Ion Barbu sau limitele interpretării critice 357 Ion PACHIA-TATOMIRESCU Parnasianism hermetic, "ermetism canonic", "barbianism" 360 Adrian JICU
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
BARBU ȘI SPIRITUALITATEA ROMÂNEASCĂ MODERNĂ. ERMETISMUL CANONIC, BUCUREȘTI, CURTEA VECHE PUBLISHING, 2011, COLECȚIA "ȘTIINȚĂ, SPIRITUALITATE, SOCIETATE" C.D. ZELETIN O carte de excepție privitoare la Ion Barbu 354 Anca MĂGUREAN Ion Barbu sau limitele interpretării critice 357 Ion PACHIA-TATOMIRESCU Parnasianism hermetic, "ermetism canonic", "barbianism" 360 Adrian JICU Ion Barbu și ermetismul canonic 363 Adrian LESENCIUC Victoria în înfrângere 366 EMINESCU ÎN CAPTIVITATEA "NEBUNIEI", CHIȘINĂU, EDITURA UNIVERSUL, 2011; IAȘI, EDITURA TIPO MOLDOVA, 2013 Alexandru Ovidiu VINTILĂ Theodor Codreanu "Eminescu în captivitatea "nebuniei"" 370
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
VECHE PUBLISHING, 2011, COLECȚIA "ȘTIINȚĂ, SPIRITUALITATE, SOCIETATE" C.D. ZELETIN O carte de excepție privitoare la Ion Barbu 354 Anca MĂGUREAN Ion Barbu sau limitele interpretării critice 357 Ion PACHIA-TATOMIRESCU Parnasianism hermetic, "ermetism canonic", "barbianism" 360 Adrian JICU Ion Barbu și ermetismul canonic 363 Adrian LESENCIUC Victoria în înfrângere 366 EMINESCU ÎN CAPTIVITATEA "NEBUNIEI", CHIȘINĂU, EDITURA UNIVERSUL, 2011; IAȘI, EDITURA TIPO MOLDOVA, 2013 Alexandru Ovidiu VINTILĂ Theodor Codreanu "Eminescu în captivitatea "nebuniei"" 370 Adrian Dinu RACHIERU Eminescu în două exegeze (Lecturi textuale
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
puțin din fiecare aspect menționat anterior, dar care ține totuși în mod fundamental de exercitarea și distribuirea puterii: disciplina ca feudă. Stăpânii (profesorii) unei feude (o disciplină formală) au impus un regim strict și rigid la nivelul frontierelor, caracterizat de ermetism și autosuficiență în ceea ce privește posibilele „imixtiuni externe”, dar și de „expansiune și aservire” a unor noi teritorii, de lărgire a spațiului disciplinar prin împingerea „în exterior” a frontierelor. Hibrizii apăruți între disciplinele formale clasice sunt acceptați cu condiția asumării unor „relații
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
va fi ucis într-un bombardament declanșat asupra vasului. Cele două volume de versuri publicate antum, Apocalips terestru (1932) și Somnul singurătății (1936), pun în evidență o poezie care a stârnit controverse, etichetată fie „ermetică”, fie mesageră a unui „fals ermetism”. Muzicalitatea poemelor lui R. impresionează, însă alăturările de cuvinte sunt șocante, bizare, menite a se încadra cu orice preț în tendințele novatoare. Se disting, totodată, atât accente argheziene, cât și macedonskiene. Nesedimentată, permeabilă la influențe, nu ocolește nici poezia lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289290_a_290619]
-
cu multe riscuri, din care cel mai mic e de a fi incomplet. 1. Mai întâi, o superioritate covârșitoare a poeziei asupra prozei. Dacă lăsăm deoparte marele număr al „făcătorilor de cuvinte” și al alcătuitorilor de poezie aparentă, care mimează ermetismul, obscuritatea, simbolul etc., într-un mod, dacă nu convingător, cel puțin derutant, încă ne rămâne un mare număr de poeți mai mult decât remarcabili, dintre care probabil că unii vor străluci în posteritate cu o aură sporită. Notabil e faptul
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
ceea ce aceasta presupune ca falsificare a adevărului. Corpusul gnostic este unul dintre cele mai ezoterice. Textele care au supraviețuit, disociate de cuvântul care le povestește, le comentează și le explică -, au rezistat în mod miraculos, pentru că acești filosofi practică un ermetism cu totul excepțional. Neologisme ad-hoc, o adevărată pasiune pentru numerologie, exacerbare a miraculosului, extrapolări mitologice, limbaj sectar, totul îl ține la distanță pe cititorul dornic să pătrundă în tainele gnostice. Fără vocea ghidului în stare să-l conducă pe discipol
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
inițiere, laicizare, și lumea din umbră, păgână, reapariția ei, sfârșitul în sine, tragică, și vezi epicurism, gnosticism, platonism, psihanaliză, spiritul liber, stoicism GNOSTICISM arhipelag, aritmetică, ascetic îvezi encratic), și atomism, bibliografie, comunități, contract, corpus, date, descoperiri de manuscrise, doxografie, encratic, ermetism, estompare, ezoterism, o filosofie, și grația, hilic, influențe, inițiere, Lampețiu, legea grupului, lexic, și liber arbitru, și libertate, licențios, locuri, lumea din umbră, Marcos, și materialism, și mântuire, și metafizică, și morală, persecutați, și platonism, pneumatic, și procreație, psihic, și
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
cosmonauților. Grupul sinectic a folosit o analogie magică: într-o lume imaginară se comandă unor microbi invizibili să-și maseze „trupele” în zona deschizăturii costumului, să-și întindă mâinile și să tragă cu putere pentru a închide deschizătura și asigura ermetismul dorit. Soluția finală a constat în realizarea de margini profilate corespunzător (ca niște mâini care se apucă reciproc) pe care diferența de presiune dintre interiorul și exteriorul costumului le face să se închidă ermetic. Un alt exemplu: se dorea ca
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
Amis) extinde antipatia asupra romanului-sursă: recitindu-l, Amis e izbit de dispariția „hipnozei” și a senzației de realitate care i se păreau a fi principalele atuuri ale Somnului de veci. (Comentând titlul lui Parker, Martin Amis îi subliniază și el ermetismul, propunând însă niște variante la fel de nefuncționale, dacă nu chiar ridicole, de la Maybe to Dream, To Dream șMaybeț la The Bigger Sleep sau chiar absurdul Sleep Bigger.) Martin Amis nu ezită să rostească, în legătură cu unele dintre propozițiile lui Parker, cuvântul „catastrofă
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
Blaga, pe care îl apropie de Rilke, e un tip nou de creator în literatura română, „nu un filosof și un poet, ci un lirosof, cu o doctrină a lirei, care îi constituie deplina lui identitate”. Deși cochetase cândva cu ermetismul, S. a scris numai întâmplător și cam în fugă despre poezia lui Ion Barbu, privit mai ales ca model pentru o anume îndrumare a liricii tinerilor. Mai sensibil se dovedește față de „morbidețea modernă” a lui Al. A. Philippide și față de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289977_a_291306]
-
imanent (1971) o selecție foarte riguroasă a creației proprii. Lovinescu îl caracteriza drept un tip de poet intelectual, preocupat să producă emoție artistică printr-un complicat mecanism de condensare a substanțelor în versuri lapidare, aparent enigmatice. De fapt, el anunța ermetismul, cam odată cu Ion Barbu, influențat și de Mallarmé și Valéry. Poeziile de după 1950 sunt de esență muzicală, fără dificultăți formale și cu un mult mai pronunțat caracter livresc, relevând un poet al misterului silvestru și al vânătorii (Nicolae Manolescu). S.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289977_a_291306]
-
mai ales din constatarea nesfârșitei ei varietăți. Criticul de vocație, afirmat încă din epoca studenției, și-a dublat această activitate, care avea să-l consacre în istoria literaturii române, cu una de poet ocazional sau de producție intermitentă, în succesiunea ermetismului mult mai acuzat al lui Ion Barbu, dar și a poziției prețioase, atât de străină de curentele literare moderne. Aceasta nu i-a format cuta „artistică” de speța exclusivismului în opinii și a intoleranței față de alte formule artistice. Vladimir Streinu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289977_a_291306]