371 matches
-
pancartă colorată pe care să scrie chiar și Turnul Babel. Așa este acolo, sunt sigur că știți, dar cu siguranță că n-ați dat niciodată interpretarea mea. Nu am citit Biblia din scoarță în scoarță, v-am mai spus. Am frunzărit-o, așa cum fac cei mai mulți, cu toate că dorm cu ea sub pernă, pentru a-i impresiona pe alții. Dar azi, după ce m-am întors din Babilon, amețit și impregnat cu mirosuri grele, fetide, și cu imagini de coșmar, am deschis Biblia, la
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
dintr-odată cu aripi mari și albe în loc de brațe și zburam lin spre cer. Mă gândesc în ultima vreme foarte des la imaginea asta. Uit numaidecât de durerea înțepătoare din cap. Să fie chiar așa o coincidență sau mama mi-a frunzărit, cumva, jurnalul de pe masă? — Da, îi răspund, încercând un zâmbet viteaz, toată lumea visează la un moment dat să zboare, nu? E ceva banal! Un „loc comun“, după cum se spune la școală. Mie mi-a trecut de când am devenit majoră! îmi
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
o făcuse de multe ori În cariera sa, Brunetti ura această primă intruziune În intimitatea mortului, această primă și Îngrozitoare impunere a puterii Statului asupra liniștii celui dus. Îi displăcea că trebuia să le scotocească jurnalele și sertarele, să le frunzărească scrisorile, să le pipăie hainele. Dar, fiindcă trupul fusese deja mișcat din locul unde fusese găsit, nu avea motiv să-l lase neatins până ce fotograful avea să-i Înregistreze poziția exactă. Se lăsă pe vine lângă tânăr și vârî o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
cerșească de mâncare. Își părăsi biroul și coborî pe scările din spate până la parter, croindu-și drum În birou prin masivele uși duble. Sylvia, scundă și tuciurie, și Anita, Înaltă, blondă și răpitoare, ședeau la mesele lor față În față, frunzărind hârtiile ce nu părea niciodată să le dispară de pe pupitre. — Buona sera, ziseră amândouă când intră, apoi Își plecară Înapoi capetele spre dosarele cu coperte verzi Împrăștiate În fața lor. Aveți ceva de mâncare? Întrebă el mai degrabă Înfometat decât grațios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
Atunci, n-ar trebui să aveți probleme să vorbiți cu ei. — Când ar fi posibil să vin acolo? — În dimineața asta? În după-amiaza asta? Oricând doriți, commissario. Din sertarul său de jos, Brunetti scoase un mers al trenurilor și-l frunzări, căutând legătura Veneția-Milano. Pleca un tren Într-o oră. — Pot lua trenul de nouă douăzeci și cinci. — Bun. Voi trimite o mașină să vă aștepte. — Mulțumesc, maggiore. — Cu plăcere, commissario. Cu plăcere. Abia aștept să vă Întâlnesc. Făcură schimb de reverențe și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
după el pe la spate, În timp ce se Îndepărtează. — Îl vom aduce pe făptaș În fața legii, zise Patta. — Cu siguranță o vom face, domnule, spuse Brunetti, dornic mai mult să zeflemească pluralul folosit de superiorul lui. Se duse Înapoi la biroul său, frunzări numărul din Panorama pe care-l avusese În servietă și-i oferi lui Bocchese cam jumătate de oră să verifice amprentele. Când expiră timpul, coborî la laborator, de data asta găsindu-l pe Bocchese că ține lama unui cuțit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
ale pregătirii lor. Emory University. Asta nu-i spunea nimic. Phi Beta Kappa. Nici asta. Summa Cum Laude. Ei bine, asta-i spunea ceva, sigur că da. Pe masă stătea o revistă Închisă. Family Practice Journal. O ridică și-o frunzări, apoi se opri la un articol Însoțit de fotografii color reprezentând ceea ce lui i se părură a fi picioare de om, dar picioare distorsionate dincolo de orice recunoaștere, cu degete care creșteau alandala, degete care se curbau În sus și-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
lui Rizzardi asupra autopsiei tânărului american. Când vorbiseră, patologul nu spusese nimic despre prezența drogurilor În sânge și Brunetti nu Întrebase asta În mod special la vremea autopsiei. Găsi raportul pe masa de lucru, Îl deschise și Începu să-l frunzărească. Așa cum amenințase Rizzardi, limbajul În care era scris era aproape impenetrabil. Pe a doua pagină găsi ceea ce crezu că ar fi putut să fie răspunsul, deși era greu să-și dea seama În mijlocul acelor lungi termeni latinești și-a sintaxei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
Nu exista adresa expeditorului. Rupse plicul, vârî degetele Înăuntru și scoase o revistă. Aruncă o privire la copertă și recunoscu revista medicală pe care doctorul Peters i-o luase din mâni când Îl găsise citind-o În biroul ei. O frunzări, se opri o clipă la fotografiile acelea grotești, apoi merse mai departe. Spre capăt, găsi trei foi de hârtie, evident xerocopii ale unui original, strecurate Între paginile revistei. Le scoase și le așeză pe masă. În capul paginii citi „Raport
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
scoase și mai tare din sărite. Pufni de două ori, fixă ostentativ monitorul și cârâi nevricos: "Bine că ne-au băgat ăștia net!". N-am comentat, deși l-aș fi întrebat dacă ar fi fost mai interesant să mă găsească frunzărind cu nesaț vreo gazetă sportivă, așa cum făcea el. M-am mulțumit să ridic interogativ din sprâncene. A început să turuie imediat despre un proiect la care ar fi trebuit să trudesc cu devotament. Acum toată lumea în țara asta face proiecte
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
rude. Fără să vrea, fața lui Maigret căpătase o expresie profesională. Ai fi zis că el conducea ancheta și că unul dintre colaboratori Îi dădea raportul În biroul lui. Ii lipseau doar hîrtiile din față, pe care obișnuia să le frunzărească În aceste Împrejurări, Sena care se vedea pe fereastră și fotoliul solid cu spetează ca să-și poată sprijini spatele. În timp ce Lecoeur vorbea, remarcase două-trei detalii, Îndeosebi faptul că, În acel salon care servea drept cameră de zi, erau doar fotografii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
e de altă părere, pentru că mi-a recomandat să vă raportez tot ce-am aflat. Cred că cei din brigadă, inclusiv cel de față, vor pleca În călătorie. — Se ducea departe? Trigaud scoase un teanc de hîrtii din buzunar, le frunzări și găsi foaia pe care o căuta. — Bineînțeles, nu-și amintesc de toate deplasările, dar au fost frapați de unele nume de orașe. De exemplu, Strasbourg la o lună după ce fusese la Brest. Și au mai remarcat faptul că legăturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2055_a_3380]
-
pe foile caietului, pete de ulei și la colțuri abia se mai vede scrisul, hârtia zdrențuindu-se probabil din pricina multor degete ce l-au răsfoit nerăbdătoare, un caiet întreg de rețete, jurnalul meșterului Vasile, a scris după cum îmi dau seama frunzărindu-l pe măsură ce meșterul său îl învăța câte ceva din meșteșug și el, silitor, și-a notat totul ca să nu uite, un abecedar util pentru cel ce se încumetă să învețe despre frescă, mi-l imaginez pe meșterul Vasile, tânăr fiind, scriind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
la Întrebarea privind ce fel de școală - creștină sau buddhistă - oferea cea mai bună formă de educație, așa că nu privea nici cu admirație, nici cu mirare, ceea ce se afla În fața lui. Luând manualul unui elev de pe un pupitru din apropiere, frunzări, tăcut, paginile, dar i-l Înapoie repede copilului. — Cine cânta adineaori la vioară? Întrebă el. Unul dintre preoți le repetă elevilor Întrebarea lui Nobunaga. Nobunaga Înțelese repede: profesorii nu fuseseră În clasă până atunci, iar elevii profitaseră de lipsa lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
ingredient sine qua non în închegarea terifiantului diegetic. Prima dintre acestea, nuvela La Vulturi! (1912), a intrat, din rațiuni estetice deformatoare și degrabă generatoare de entuziasm patriotic, în manualele școlare comuniste, astfel că generații întregi de elevi au ajuns să frunzărească în silă paginile nuvelei și, sub presiunea profesorilor de gimnaziu, să-i rateze farmecul terifiant. Oricum, cuvintele cu valoare de rugăciune-imprecație rostite de bătrânul Dănilă în finalul nuvelei (și adresate, fapt deloc neglijabil în ochii cenzurii marxiste, unui Dumnzeu a
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
și locative (* în primul grup, OK în al doilea grup); acord al participiului (* în primul grup, OK în al doilea grup), între altele. 18 Cf. negramaticalitatea propozițiilor VSO în catalană (i) și italiană (ii): (i) *Fullejava en Joan el diari frunzări.PS.3SG DEF Joan DEF ziar '(lit.) Frunzărea Ion ziarul' (catalană; Gallego 2012) (ii) *Ha comprato Maria il giornale avea.AUX.3SG cumpărat Maria DEF ziar '(lit.) A cumpărat Maria ziarul' (italiană; Belletti 2004) 19 Legarea variabilelor nu e disponibilă
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
doilea grup); acord al participiului (* în primul grup, OK în al doilea grup), între altele. 18 Cf. negramaticalitatea propozițiilor VSO în catalană (i) și italiană (ii): (i) *Fullejava en Joan el diari frunzări.PS.3SG DEF Joan DEF ziar '(lit.) Frunzărea Ion ziarul' (catalană; Gallego 2012) (ii) *Ha comprato Maria il giornale avea.AUX.3SG cumpărat Maria DEF ziar '(lit.) A cumpărat Maria ziarul' (italiană; Belletti 2004) 19 Legarea variabilelor nu e disponibilă în catalană și italiană (exemplificare prin catalană), limbi
[Corola-publishinghouse/Science/85002_a_85788]
-
pot afecta imediat și pe cele sănătoase. Catalogul • Dacă doriți să comandați semințe, bulbi, arbuști sau altceva din catalog, faceți-o cât mai devreme, de preferat în ianuarie sau februarie, atunci când oferta este mai interesantă. • Ianuarie este luna ideală ca să frunzăriți cataloagele pepinierelor și ale magazinelor de grădinărit. Profitați de momentele libere pentru a face planul grădinii de legume, al livezii, al grădinii alpine, al micilor bazine de apă și a straturilor (vezi „Planuri”Ă. Câinii și pisicile • Dacă presărați pe
[Corola-publishinghouse/Science/1853_a_3178]
-
cu romanul său Bietul Ioanide, apărut în anul 1953, fiecare însă fiind scris în sensuri și forme diferite [...] După o lună de zile, m-am dus la Călinescu acasă să iau lucrările [...] Mi-a spus că studiile critice le-a frunzărit numai, nu le-a putut citi și nu-și poate spune părerea în legătură cu ele, iar romanul l-a citit până la jumătatea capitolului doi și a spus că nu-i place începutul romanului, deoarece eu încerc săi scuz pe legionari și
Masca transparentă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6269_a_7594]
-
lipită pe valiză și fără mica avere în dolari americani pe care o ținea pe burtă, nimic nu amintea pe cetățeanul de peste mări și țări în afară de orice bănuială, care fusese domnul Carol. Jandarmii i-au deschis valiza. După ce i-au frunzărit fără prea mare interes, dar încruntându-se, caietul de elev în care scria din când în când, în franceză, poezii, au vrut să știe mai multe despre manuscrisul neterminat cu reportajele sale despre America de Nord. Manuscrisul era dactilografiat de pe timpuri, în
Constantin Stoiciu - Fugarul by Ioana Diaconescu () [Corola-journal/Journalistic/14477_a_15802]
-
aș dori să-l pot scrie eu însumi. Iar dacă aș avea și talentul lui Greil Marcus, a cărui monografie despre grupul rock-pop The Doors îmi stă pe noptieră, m-aș considera un om împlinit... Iar peste toate acestea, am „frunzărit” câteva sute de pagini în căutarea unor puncte de sprijin ale propriilor mele opinii dintr-o carte pe care o scriu. Firește că nu puteam să-i recomand prietenului meu astfel de titluri. Îi recomandasem mai demult o lectură a
Cărți de vacanță by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3343_a_4668]
-
în societatea în care lectura rămâne, încă, obiectul unei forme de sacralizare), alta ar fi obligația de a citi în întregime (de la o anumită poziție/funcție în cultură e imposibil, rușinos sau de-a dreptul compromițător să recunoști că ai frunzărit.... opera lui Proust, de exemplu) și, în cele din urmă, necesitatea de a citi cartea dacă vrei să vorbești cu o oarecare precizie despre ea (cum să întreții o conversație pasionantă despre o carte dacă n-ai citit-o sau
Meritele nonlecturii, după Pierre Bayard by Magda Grigore () [Corola-journal/Journalistic/5293_a_6618]
-
cuvântului meu este punctul meu forte", spune autoarea în Câinele meu sufletul. Poeme precum Seximoronul sau Requiem atestă același lucru: textualizarea trupului și sexualizarea textului. Nu întâmplător volumul de față își ia titlul de la poezia Arta seducției: "...Vine cineva mă frunzărește și pleacă. Vine altcineva/ Mă calcă-n picioare și-așteaptă. Ultimul venit/ este și cel dintâi care:/ Își pune degetul pe limbă și mă despică/ Filă cu filă: numai cuvinte rasate cu glezna subțire/ Vede-n culori și totul se
Oftalmologie feministă by Irina Marin () [Corola-journal/Journalistic/14486_a_15811]
-
viață a bătrânului diavol - Andrei Dostoievski, om la 59 de ani, inginer și profesor la Universitatea orașului, fie-i țărâna ușoară ! Un ziarist repede de mână scrie însă că prin moartea acestuia, neamul marelui scriitor rus se stinge. Oare ? Formal, frunzărind arborele genealogic, așa o fi - expresia rămâne însă urâtă, inexactă și prea pesimistă. Dostoievski nu are neamuri - ca prăvăliașii din Obor -, nu are nici rude de sânge, ca aristocrații de pe Loara. Pentru ca rasa dostoievskiană să dispară, ar trebui să se
Pururi tânăr by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9048_a_10373]
-
ale altora se ascut; cuvintele se urmăresc cîteodată ca oile cînd le mînă ciobanul sau se împrăștie altă dată ca potârnichile amenințate de pușca vînătorului. Multe se pot închipui doar privind scrisorile, darămite citindu-le. Mi-am reamintit, fie și frunzărindu-le, o groază de întîmplări, de figuri, unele de acum trei sau patru decenii. Și m-a surprins un lucru. în prima mea tinerețe, abia intrat în lumea literară, nu primeam cine știe cîte scrisori, deși nu locuiam în București
Specii pe cale de dispariție by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/16549_a_17874]