277 matches
-
cauză de priveliște cutremurătoare. Chip uman desfigurat îmbunătățit cu ouă. Întocmai ca monezile de argint care se așază pe pleoapele muribunzilor. Se evită privitul și aplecatul peste fereastră, e pericoloso sporgersi cum ar spune un franțuz semidoct. Nu se recomandă holbatul și pentru a se evita represaliile ulterioare ale victimei în caz că mutilatul mai păstrează un rest de vedere. Se recomandă deplasarea în sufragerie de unde, 4-5 metri mai hacana de incident, se poate viziona în siguranță după regula: „Nici usturoi n-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
și gălăgie mare, o bătrână zbiera ca o apucată, parcă ar fi blestemat: „Maică! A zburat un om În cer! Îl cheamă Gagarin! Da, cum stă maică, acolo sus În cutia aia?” Și vecinii se uitau la ea cu ochi holbați și ziceau: „E tralala!” Pe la treisprezece ani s-a Închis În șifonier ca să nu facă gălăgie și să nu-l audă ai casei. Locuiau tot la comun undeva pe lângă Morgă, jos la parter era un atelier de coșciuge și cruci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
mahalalei. Strigă și câțiva orbi ieșiți În stradă din ateliere, strigă tot huo. Hingherii l-au prins pe Gerilă, câinele doamnei Lulu, muncitoare la METALOGLOBUS, unde s-a angajat după ce au dat-o afară de la APACA. Doamna Lulu, cu ochii holbați, aleargă de la unul la altul zbierând că se va duce până la Gheorghiu-Dej ca să i se facă dreptate. Gerilă nu este câine vagabond, Gerilă este câine de casă, are și coteț, Îl cunoaște toată lumea și n-a mușcat pe nimeni, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
cu experiență atomică cu tot, turboburul, transatlanticul arzând În sobă cu doamna și domnul Ciocănescu, pisicile spânzurate de Ady, capacul de fontă al canalului pe care scrie I.C.A.S., indicatorul pe care scrie: Regiunea Autonomă Maghiară, doamna Lulu cu ochii holbați că l-au luat hingherii pe Gerilă, bătălia de la Călugăreni, scheletul de mamut de la Antipa, partituri cu studii de Glinka, bariera de la Lizeanu, Gregorie Kaiybanda ăla de la P.A.R.M.E.H.U.T.U., spitalul de boli contagioase, Zoia și Șura, Fabrica de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
fecior În putere, dar fața lui este brăzdată de vremea pe care a lăsat-o În urmă. „N-ai o țâră de lapte pentru șerpele ăsta?” Îl Întreabă pe țiganul din capul Oltețului, ceterașul Îl privește cu frică și ochi holbați și se duce În casa prăpădită, „femeie, o venit unu cu un șarpe să-i dau lapte”, femeia se Închină, „io-i dau” și-i duce lapte Într-o sticlă, „mulțam frumos, mă omule”, și-l Întreabă pe țigan, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
CÎnd va veni războiul, interesanta mea individualitate va fi copleșită În mod lamentabil de evenimente; din gîtul meu găurit, de paiață, se vor scoate paie pentru hrana cailor; voi fi luat de călcîi și aruncat Într-un șanț; ochii mei holbați, cu sprîncene de lînă, vor privi speriați o lume răsturnată!”... Frumoasă descriere a stării de război ; nostime puseuri „autocritice” ; și o detașare rară, la un individ pe ca re, atavic, termenul război nu prea-i dădea voie să glu mească
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
fost altceva, n-aș fi avut căderea să te răpun cum meriți. (Intră Prințesa, rămîne uluită de ceea ce vede.) PRINȚESA: Un măcel! PRINȚUL: Măcel? Se poate... iubirea pentru tine mă face să-l numesc dreptate. Cînd te privesc cu ochii holbați ai iubirii, pricep c-ai să mă poți trăda. PRINȚESA: Eu, prințe drag? PRINȚUL: Da, prea-frumoaso! Și ca să nu te văd tîrîtă în păcat, prefer să te sortesc, neprihănită, morții! (O spintecă și pe ea.) Zeul acesta Eros ar trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
la gropile bombelor sau mormanele de cărămizi din mijlocul străzii înguste. Pe parbriz se depune un praf cenușiu, grăunțos pe care ștergătoarele încearcă cu greu să-l îndepărteze. Ca în lumina unui flash fotografic, Marius vede chipul însângerat, cu ochii holbați și gura căscată, al unei femei, apoi dispare. În față, drumul este blocat de un crater uriaș. Se opresc. Nu mai pot înainta. Cu ce naiba aruncă ăștia? Sar toți din mașină, înarmați cu lopeți și cazmale. Peste tot unde privești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
din spatele unui uriaș morman de moloz apar scările unui beci. Brusc, dintre dărâmături, se dezvăluie corpul metalic, uriaș, al unei bombe rămasă neexplodată. Soldatul a cărui lopată se oprise lângă detonator, nici măcar nu tresare când o vede. Încremenește cu ochii holbați. Începe să murmure mărunt din buze o rugă. Mai mult ca sigur, tânărul nu gândise nici măcar o clipă că poate-și sapă mormântul atunci când pornise să scormonească molozul. De sus se aude uruitul unui nou val de avioane, semn al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
se înfruntă, ca doi dulăi gata să se încaiere. Militarii din spatele maiorului se grupează amenințători lângă el. Toți se așteaptă ca situația să degenereze într-o înfruntare directă, dar deodată totul căpătă o turnură mult mai neașteptată. Nemișcat, cu ochii holbați, imaginea perfectă a celei mai adânci perplexități, Schultz privește țintă peste umărul maiorului. Îți interzic să împuști această femeie! spune von Streinitz cu glas atât de dur încât poți sparge pietre cu el, atunci când realizează motivul uimirii celui din fața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
și se ridică chinuit în picioare. Clătinându-se ca un om beat, iese afară ca să dea nas în nas cu un neamț care îndreaptă spre el o pușcă Mauser. Cu o mișcare rapidă bagă baioneta în gâtul soldatului. Cu ochi holbați, acesta dă un pas înapoi și scapă arma din mână. Face o piruetă lentă înainte să cadă la pământ. Brusc, sunetul strident al mitralierelor pătrunde brutal în urechea lui Marius. Privirea se mai limpezește puțin și poate să vadă bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
s-a întâmplat. Vocea i-a coborât și i-a tremurat. - E treaba mea de unde-l am, tu vezi-ți de ale tale! Te avertizez! A luat insecta cu el și a ieșit trântind ușa. M-a lăsat cu ochii holbați și gura căscată, deci se poate și așa, plăpândul știe să se enerveze, ba chiar să amenințe. M-am ridicat și am început să mă plimb prin cameră. Uite că îl scosesem din sărite pentru prima oară. Acum aveam ocazia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
în alt vas cu bucăți de gheață, și până acasă râdeam și imitam actorii. Ce plăcere sublimă, de neuitat și ce amintire scumpă! Țin minte că odată, mergând pe stradă și râzând de giumbușlucurile noastre, am rămas deodată cu ochii holbați și cu gurile căscate la un gratar fumegând cu mici. Pufi Diaconescu, unchiul lui Țuți, care acum era cu o fată la braț, ne-a văzut și ne-a tratat cu bulci, niște pânișoare bine crescute și calde și cu
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
culcat. Dormea așa de adânc încât nici n-a simțit când l-am mișcat. Rică nu prea avea chef să doarmă, eu deasemenea, începusem să-i povestesc despre ai mei și la un moment dat am rămas așa, cu ochii holbați. S-a uitat lung la mine și a crezut că mi-e rău. - Nu, Rică, nu, stai așa, i-am spus, tot cu ochii ficși, nu-i ce crezi! - Atunci ce-i, băi, Nelule? I-am arătat cu mâinile spre
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
mare era pierdută cu firea, în forfota de femei care nu-și vedeau capul și într-un du-te-vino de bărbați care se cinsteau, după rang, cu vin, țuică ori coniac, se înființase Costică Jambru. Slab, urât și pirpiriu, cu ochi holbați și haine de căpătat, țiganul era cel mai vestit gurist din Șuțu. Acordeonul lui întărit cu șfară scârțâia dar, când omul scotea un „ah !”, seca la inimă pe cei mai simțitori. Veniți de departe, socrii mici se odihneau, băuți, sub
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
odaia cea mare care era mai mult un fel de magazie. Acolo ținea zestrea, icoana, candela, patul de bronz în tăblii pictate cu trandafiri, fotografii într-o ramă înroșită de fum : Vârlan soldat, Vârlan mire, Vârlan nun mare, țeapăn și holbat. Nefiind locuită, odaia nici nu avea sobă. Gospodarii ședeau în șandrama, unde e cuptorul, plita, lavițele de dormit pe pari bătuți în lut și, sub geam, masa. Babele iau sloii galbeni în formă de străchini, așa cum fusese topită ceara, și
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
din dinți ca să nu clănțănesc. Era beznă și crengile trosneau înfiorător. O pasăre și-a deschis aripile chiar în lanterna noastră, aruncând-o la vreun metru. Noroc că nu s-a stins. La un moment dat, am găsit un broscoi holbat și cu gura cât o felie de pepene, dar lui Ayako nu i s-a părut destul de urât. Cu ajutorul unui băț, l-a întors cu burta în sus și mi-a șoptit: - Nu vezi că nici măcar nu e râios? Așa că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
metri. În vreme ce inima Desdemonei bate nebunește, Fard Muhammad Își dă jos pălăria pentru a-și dezvălui chipul. Și Profetul zâmbește. Precis că ați ghicit deja. Exact: Jimmy Zizmo. ― Mana! ― Bună, Desdemona. ― Tu! ― Dar cine? Se zgâiește la el cu ochii holbați. ― Am crezut c-ai murit, Jimmy! În mașină. În lac. ― Jimmy a murit. ― Dar tu ești Jimmy. Spunând asta, Desdemona devine conștientă de repercusiuni și Începe să-l certe: ― De ce ți-ai lăsat soția și copilul? Ce-i cu tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
și brațe, mă lovește cu capul. Se sfredelește din mijloc și se oprește o clipă piept în piept cu mine. Doamne, ce ochi! Ai cui sînt? Pleoapele ridicate în sus au pierit înghițite de frunte. Albul ochilor este mare, mare, holbat ca la cei ce se-neacă. își izbește pumnii în fîmple... Deodată s-a întors, și-a înfipt mâinile în păr, ochii se cască într-o spaimă grozavă. O ia la fugă pe scări. Era acum ca posedat... Aud un
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
aceste condiții de instabilitate financiară banca poate oferi 12.68 lei pe unitate...!” Tony Pavone stătu În expectativă. Cunoștea destul de bine faptul: dollarul era mult mai bine plătit. Văzându-l nehotărât, femeia Îi dădu Înapoi banknota, privindu-l cu ochii holbați, vizibil nervoasă. Ce putea face? Dacă dorea să mai ducă pâine acasă, urma să se hotărască repede: funcționara era pe picior de plecare.Oare, să fi crescut atât de rapid valoarea leului Încât să ridiculuzeze de o așa manieră valuta
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
fetele, care râdeau și fredonau încîn-tate, se ridicau de pe bănci și țopăiau, aplaudau prostește fiecare fază mai deosebită a meciului... Lulu, liderul galeriei din Cantemir, era mereu în picioare, pitic cu umeri prea lați, cu o față de păsăroi, cu ochii holbați și injectați sub sprâncenele îmbinate, mereu transpirat, răcnind până nu mai avea voce, într-un fel de transă ca a cocoșilor de munte. El dădea tonul tuturor cântecelor și ovațiilor, el le schimba, după un ritm pe care-l simțea
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
care, în tot acest timp. stătuse mai la o parte. Gosseyn putu să-l identifice pentru că întorsese iarăși capul într-o parte. Ceea ce văzu erau cei doi bărbați în haine civile. Amândoi se ridicaseră în picioare și stăteau cu ochii holbați. Aveau privirea îndreptată spre cele patru scaune care, puțin mai înainte, fuseseră ocupate de indivizii înarmați, în uniformă. Toți patru dispăruseră. Situația nu se îmbunătățise încă. O precauție fusese luată, da. Dar, în ciuda succesului avut în înlăturarea amenințarii pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
de pământ, de râme și larve, de smoală și chit proaspăt. Parcă ne înnebunea, înarmați cu pistoale cu apă, mascați cu cartoane creponate de la depozitul de mobilă, pe care le coloram acasă făcîndu-le cât mai înspăimîntătoare, cu colți rânjiți, ochi holbați și nări umflate, ne fugăream prin canalele întortocheate, văzând deasupra doar o fâșie de cer, care se întuneca pe măsură ce timpul trecea. Când, dând colțul, nimeream nas în nas cu un dușman, răcneam și tăbăram unul pe altul, zdrelindu-ne și
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
în șiruri și tablouri și, tocmai când să arate cu degetul o carte zicând "Asta ești tu", rămăsese încremenită. Eu nu privisem cu mare atenție scamatoriile ei. Am privit cartea, pe care Elisabeta continua să mi-o arate cu ochii holbați. Era un valet, dar partea de jos a cărții nu era imaginea răsturnată a valetului, ci o superbă damă de ghindă, cu o floare de iasomie între degete. Am răvășit repede cărțile de joc, dar Elisabeta începuse să se zvârcolească
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
ciosvârtele de vită care atârnau de aproape în fiecare cârlig, măcelarii în halate pline de sânge care nu mai pridideau retezând cu satârele țeste de miel, din care scoteau creierii lăptoși, sau tăind bucăți groase de mușchi. Jupuite, cu ochii holbați, ai căror globi erau plini de vinișoare, oile zăceau spintecate direct pe tejghea. Ca să ieșim, trebuia să trecem pe lângă butoaiele imense, puțind a zer, din care oameni nerași, cu mutre posomorâte, scoteau bucăți mari de telemea. Erau uzi până la coate
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]