357 matches
-
literară”, cu un articol de critică, iar ca poet la „Amfiteatru”, în 1966. Editorial, începe cu placheta de poezie Cumpănă (1968) și cu o culegere de eseuri Critice (I, 1969). Ca romancier, va fi prezent cu primul volum din ciclul Intermezzo în 1984. Colaborează la mai toate revistele literare din țară (rubrici permanente în „Amfiteatru”, „Luceafărul”, „România literară”, „Viața românească” ș.a., la pagina culturală a ziarului „Cotidianul”, din 1999) și la reviste italiene, precum „Alfabeta” (Milano), „La fiera letteraria” (Roma), „Strumenti
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288152_a_289481]
-
de interfețele realului, înțelegându-se prin asta atât existentul, cât și realitatea poetică, surprinse în contiguitatea lor esențială. Publicat în 1980, volumul Pradă realului marchează un viraj decisiv în direcția metatextualului. Ca prozator, M. este autorul unui ciclu numit generic Intermezzo. Cărțile seriei pun în dispozitiv, din perspectiva unei conștiințe romanești bine articulate și armate teoretic, o provocare adresată tradiției literare intimiste și mimetice, țintind redefinirea unor concepte ca sinceritate, autenticitate sau experiență. Paralel cu ambiguizarea relației dintre viață și scris
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288152_a_289481]
-
pun în dispozitiv, din perspectiva unei conștiințe romanești bine articulate și armate teoretic, o provocare adresată tradiției literare intimiste și mimetice, țintind redefinirea unor concepte ca sinceritate, autenticitate sau experiență. Paralel cu ambiguizarea relației dintre viață și scris, romanele ciclului Intermezzo se remarcă prin ineditul tehnicii de dramatizare a scriiturii. Rezultatul e un text cu identitate incertă, greu de atribuit fără rezerve fie ficțiunii, fie comentariului ei. În cărțile de critică, M. s-a ocupat intermitent de diferitele momente ale devenirii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288152_a_289481]
-
2000; Premiul Uniunii Scriitorilor) continuă acest demers, oferind o încercare de sinteză asupra poeziei românești postbelice, văzută din punctul de vedere al succesiunii „generațiilor de creație” și urmărind „momentele de ruptură” în evoluția ideii de poeticitate. Și romanele din ciclul Intermezzo pot să fie revendicate de acest sistem planetar filotextualist. M. se numără printre cei care au limpezit la noi semnificațiile și filiațiile textualismului, intervenind într-un spațiu al echivocului și al improvizațiilor. Pentru critic, în perspectivă sincronică, textul devine una
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288152_a_289481]
-
romena d’avanguardia (în colaborare cu Marco Cugno), Milano, 1980; Ion Barbu. Eseu despre textualizarea poetică, București, 1981; Proba de gimnastică, București, 1982; La semiotica letteraria italiana, Milano, 1982; ed. (Semiotica literară italiană), București, 1983; Lucian Blaga comentat, București, 1983; Intermezzo, I-IV, postfață Octavian Soviany, București, Constanța, 1984-2002; Pradă realului, postfață Laurențiu Ulici, București, 1985; Eseu despre textul poetic, București, 1986; In agguato, îngr. Alfredo Giuliani, Milano, 1986; Mito-fiaba-canto narrativo. La trasformazione dei generi letterari, Roma, 1986; Despre fragilitatea vieții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288152_a_289481]
-
din 75 H.P., astfel de texte sînt un fel de omagiu tardiv adus dadaismului - acea „pușcă Încărcată cu zgomot pur” sau „mitralieră de confetti”, cum Îl vor defini, cu umor, chiar camarazii avangardiști ai lui Voronca. Acestui, ca să zicem așa, intermezzo ludic, Îi urmează Însă o etapă cu mult mai ambițioasă, În care echivalențele poetice ale plasticii constructiviste sînt urmărite sistematic: simbolicei tabula rasa se cuvenea să-i succeadă momentul pozitiv al construcției. Cum Înțelegea Voronca acest moment s-a putut
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
În ceea ce privește traducerile literare, nesemnate, dar aparținând mai toate lui Grandea, sunt de semnalat tălmăcirea parțială după Don Quijote de Cervantes și două articole despre H. Heine (unul al lui Gérard de Nerval), însoțite de o traducere în proză din creația poetului (Intermezzo). Mai apar scurte recenzii la cărți străine și o cronică la spectacolul cu piesa lui B. P. Hasdeu Trei crai de la răsărit. L.V.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285888_a_287217]
-
esențiale, precum transfigurarea prin poezie spre a ajunge pe „planeta lui Novalis” sau iubirea, văzută ca altă cale de acces spre esențe, trecând lumii „transparențele poetului”. Impactul psihologic al strămutării în Israel adâncește și conferă textului poetic noi valențe. Volumele Intermezzo (1992) și Revolta sângelui (1992) o situează în câmpul stilistic al postmodernismului. Autoarea renunță la accentele romantice anterioare în favoarea autoironiei și a distanțării de civilizația ce alienează. Deși mai crede că „fiecare literă are sunet și culoare”, poeta se descoperă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288005_a_289334]
-
culoare”, poeta se descoperă ca entitate aberantă în noua ei lume. Restructurarea interioară propune și alte echivalențe ironice, eul liric simțindu-se „în renovare”, ca o clădire împresurată de schele „de zidărie”. Erotica sună și ea mai puțin extatic în Intermezzo, metaforele sugerează stingeri printre „frunzele remușcării” sau transformă arghezian mierea în venin. Decupajele lirice ale realității israeliene se mențin totuși la nivelul consemnării. Abia versurile din Revolta sângelui fixează temele proprii scriitoarei într-o stilistică personală. Discursul are acum ritmul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288005_a_289334]
-
teroarei kafkiene din ultimii ani de regim ceaușist stă alături de instantanee din cotidianul israelian. Autoarea le-a numit „eșantioane”, „flacoane” de „viață concentrată”, sugerându-le astfel esența. SCRIERI: Marii anonimi, Iași, 1985; Ochiul cuvântului, București, 1987; Dincolo de Paradis, București, 1989; Intermezzo, Rehovot (Israel), 1992; Revolta sângelui, Tel Aviv, 1992; ed. Iași, 1993; Casa din noi, Haifa, 1993; Dincoace de Paradis, Haifa, 1994; Țara extremelor, Haifa, 1994; ed. (Land der Extreme-Țara extremelor), ed. bilingvă, tr. Radu Bărbulescu, München, 1997; Magia pietrei, Petah
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288005_a_289334]
-
astfel caracterul de ruină. Ca în multe locuri în scrierile lui Benjamin, Mesia apare pe nesimțite, acolo unde te aștepți mai puțin, este chemat doar indirect: de surzenia lumii, de afundarea în propria ei cădere, de covârșitoarea greutate a materiei. Intermezzo: Materialism și mesianism în lectura lui Jean-Michel Palmier Dincolo de tensiunea unui „raport de forțe“ intern care generează scriitura lui Benjamin, suprapunerea dintre cele două moduri de a privi istoria reprezintă și o problemă legată de istoria interpretărilor care i s-
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
mulți medici celebri, precum Aretaeus, Galen sau Avicena. Revirimentul anatomiei însă avea să aibă loc abia după anul 1300 d.Ch., când bula papală a lui Bonifaciu al VIII-lea, intitulată „De sepultris” a dat dezlegare pentru efectuarea de disecții. După intermezzo-ul „artistic” al lui Leonardo da Vinci, Michelangelo și Dürer, un pas mare în fundamentarea anatomiei moderne l-a realizat Andreas Vesalius (1514-1464), medicul lui Carol Quintul care stăpânea în acea vreme și Țările de Jos (de unde era originar ilustrul
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92244_a_92739]
-
În chenar secvențele cu pricina. Deci: Vineri, 8 mai [1937] Sâmbătă, plecat la 2 - d-ra Leventer. Ajuns la ora 12. (Pleca de la Fălticeni, după Înmormântarea mamei). Marți, 11 mai [1937] Trimit Diana, Odiseia Leventer. Telefon. Sâmbătă, 22 mai [1937] Sfârșit intermezzo Leventer. Joi, 1 dec. [1938] Prezint lui Ocneanu Odiseia mică definitiv. Trișez cu zece mii de lei. Întâlnire acolo cu d-na Leventer. Ce păcăleală! Acestea toate fiind zise și... Întrebate, vă las, cerând iertare dacă vam obosit și urându-vă
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
-l prețuiască; din „pânda” reciprocă, de durată, a celor doi, Antim cel mizantrop, ursuz și sceptic, și copilandra tandră, însușindu-și viclean și îndârjit abilități de băietană spre a nu-l dezamăgi, se iscă tensiunea de substrat a cărții. Ca intermezzo între două cărți, F. practică o publicistică la granița cu proza alertă, degajată; secvențe citadine, contraste pitorești (patosul aclimatizării la metropolă, maliții de blochaus și tramcar) nasc replici de un haz destins, spumos, șarje duios vitriolante „à la nenea Iancu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286957_a_288286]
-
cu prilejul constatării neputinței de a rosti o judecată critică universal valabilă, reacție din care izvorăște un minunat eseu asupra faptului de a scrie critică. Puține pagini din literatura lumii întregi ating nivelul unora din paginile celui de-al doilea intermezzo, sub raportul lucidității, adâncimii, amărăciunii și stringenței. Eugen Ionescu constată, deci, amărât, că actul critic, judecata literară și artistică, nu izvorăște dintr-o constrângere interioară, adică dintr-o evidență lăuntrică, intuitivă, a predicatelor critice; ci este, teoretic, un act gratuit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290666_a_291995]
-
Român de la Paris în anul 2012. Prima ediție a acestei cărți a apărut, în condiții grafice deosebite, la Editura Baroque Books & Arts. Ediția Humanitas, revizuită, este întregită cu un cu vânt înainte de Leontina Văduva, o postfață a Vioricăi și un intermezzo semnat de Lew Loesberg, ca și de noi mărturii ale unor mari muzicieni despre Viorica . Părinților mei, Luminița și Nicolae Constantinescu, pentru că mi-au dăruit Muzica Cuvânt înainte Din pruncul cu ochi angelici a crescut bărbatul de azi. El Greco al
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
la care am absolvit, în 1969, cu rolul Elisabettei din Don Carlo de Verdi, rol cu care am și fost angajată la Opera din București. Am avut, pe această scenă, prilejul de a o reîntâlni pe Viorica, parteneră în Trubadurul. INTERMEZZO Pe parcursul carierei mele artistice internaționale, am avut ocazia să ascult elogiile aduse performanțelor Vioricăi, care m-au bucurat mult și m-au făcut mândră de valoarea artiștilor români. În stagiunea 1981-1982 a Operei din Paris, la sfârșitul pre mierei cu
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
public românesc doritor să știe ce se petrece în lume și în țară”. Se publică sau se reiau versuri de Tudor Arghezi (Mărturisire pe vioară și arcuș), Ion Pillat (Poetul), Ion Minulescu (Aquarelă), G. Bacovia (Amurg violet), Ștefan Aug. Doinaș (Intermezzo), Virgil Șotropa (Galerele aleargă, Vremile, În goană), Mihai Beniuc (Vulturii doborâți), Victor Ilieșiu, Francisc Păcurariu, prezent în redacție și marcându-și acum începuturile literare (Înviforată creștere, Împrimăvărare, Stanțe, Stih tânăr, Un zar, Ursita ș.a.), Iosif Moruțan, Valentin Strava, Ion Cherejan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290247_a_291576]
-
și opriri alarmante, ieșea din pieptul ei slăbit, iar trupul i se făcuse atât de mititel încât ar fi intrat cu ușurință într-o paporniță oltenească. Mama ar fi dorit să o mai întrebe câte ceva pe doamna Sabina, când acest intermezzo pașnic, prietenesc și emoționant a fost curmat brusc de fluieratul brutal și strident al locomotivei. La acest semnal de plecare, Neamțul s-a apropiat de ușa vagonului și i-a spus mamei, vizibil fâstâcit și rușinat: Doamnă, vă rog frumos
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
poliției. L-au scos pe tânăr afară pe ușa din spate. Ăla urla în drum spre ieșire: "Știu io că aveți cu toții parașute acolo în față!" Trebuie cu adevărat adus un elogiu personalului companiei aeriene, care a făcut față acestui intermezzo cu calm și cordialitate. Ca o mică compensație pentru întârziere, după ce ne-am ridicat în aer căpitanul ne-a făcut cinste cu o cafea. Nu mi-e somn. Poate ar trebui să iau o pastilă. De-abia mai apuc să
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
militară; mă gândesc să-l sun pe Rosén, dar e aproape cinci. Puțin probabil să tragă cineva la răspundere ISA pentru o eventuală violare a zonei, asta trebuie să fie problema comandantului de aeroport. O iau spre casă. 11 iulie Intermezzo neplăcut astăzi la secția a II-a. E numai vina lui Kling, care nu a dat dovadă de maturitatea necesară situației. (Ce să-i faci? Nu poți să-l pui pe liber și gata. Transfer?) Kling mă sună chiar în
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
plus sunt implicate autoritățile militare. Pare să fie extrem de complicat să urmăm procedura ierarhică. Să vorbesc despre asta cu cpt. Rosén, poate e mai ușor să ne adresăm direct armatei (Școala de dresură canină a armatei din Sollefteå). Ieri seară "intermezzo" palpitant. Eram la masă la fam. Stenhagen. Douăspre-zece persoane, băutură, antren. Gazda propune să încheiem seara la un club de noapte. Eram prea obosit, dar n-am vrut să fiu Gică-contra. Margareta foarte bine dispusă. Versiunea din Dagens Nyheter: "Poliția
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
lor, care exprimau parcă și momentul unic al satisfacției că oficiază împreună un ceremonial mult așteptat. Nu putem trece cu ușurință nici peste interpretarea de la Ateneul Român, a concertului susținut de Camerata Salzburg, dirijată de Louis Langrée, care a redat ”Intermezzi” op. 12, de George Enescu, aplaudată repetat până ce modestul dirijor a luat o partitură a lui Enescu de pe un pupitru și a arătat cui i se cuvin de fapt aplauzele prelungite. Urmând Concertul nr. 3 pentru vioară și orchestră în
Pledoarie sentimentală enesciană by Mihai Zaborila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91554_a_93565]
-
de calm este obsesivă. În acest context, tabloul devine emblema ambianței de calm și ritm lent al existenței, ce domină acest prim volum. De altfel, construcția dihotomică a universului romanesc se devoalează explicit în poemul filosofic Mondo Cane. Într-un intermezzo suprarealist, câinele Argus clamează dragostea lui pentru Eromanga, "recitându-i" poemul filosofic pe care l-a compus. Cuplul canin reduplică perechea Antiapa-Felicia, în timp ce structura poemului repetă structura romanului Lumea în două zile. Este vorba, îi explică Argus Eromangăi, de un
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
Stih, Har, Duh, Fast, Panteism monahal. Nu de puține ori se recurge însă și la tehnica barbiană a ermetizării. În mai mare măsură trimit la Joc secund, dar și la versurile lui Stéphane Mallarmé și Paul Valéry, Hamlet, Ofelia, Revizuiri, Intermezzo, Destin, Semne șa. Ultimele poezii din Game, precum și cele publicate ulterior indică orientarea spre un lirism direct, într-o formulă mai personală. Deși puține, traducerile lui B., mai ales cele din Baudelaire, sunt notabile. SCRIERI: De minimis. Libelă, Târgoviște, 1919
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285842_a_287171]