736 matches
-
obsedantului deceniu“, a reabilitat, parțial și trunchiat, naționalismul, la sfârșitul anilor ’50, iar ulterior l-a metamorfozat în doctrină legitimatoare, în anii ’70, intelighenția s-a aruncat cu arme și bagaje în brațele falșilor profeți. Ea s-a repliat în interstițiu, acolo unde a experimentat metoda micului curaj. E o materie în care a dobândit multă dexteritate, dar și un rezultat absolut îndoielnic: consensul asupra inutilității acțiunii 24. Intelighenția umanistă, cu deosebire, a dezvoltat arta adaptării într-o gamă infinită de
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
oferă premisele unui nou ev mediu, datorită capacității sale de a produce o cultură rafinată, în spații rezervate, pe fundalul involuției societății și al dezinformării populației 25. Rusia primilor ani de după revoluție, dar și Germania nazistă promovaseră o cultură de interstițiu, o înfloritoare „cultură a călugărilor“. Chiar și atunci când discursul oficial este boicotat, în România, spre exemplu, nu i s-a opus unul alternativ, cu valențe politice democratice, precum în Polonia, Ungaria ori în Iugoslavia. Erudiția sterilă, formalismul, refugiul în trecut
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
aceasta solidarizându-se cu regimul și nu cu națiunea oprimată. Obsesia „cetății asediate“, idee cultivată până la paroxism de patriotismul antirus, abil manipulat atât de Gheorghiu-Dej, cât și de Ceaușescu, a aruncat intelighenția în brațele partidului. Rezultatul: un nou refugiu în interstițiu, acolo unde s-a nutrit din ideea că orice radicalizare a discursului său poate antrena intervenția devastatoare sovietică. Propensiunea către abordarea registrului problematic major al societății românești a fost blocată în aceste condiții, generând inevitabila mediocritate. Astfel, naționalismul nu a
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
deși fac parte dintr-un sistem global, grupurile situate la nivelurile de jos ale societății nu se supun necondiționat și în întregime forței de constrângere a celor de „sus”, ci negociază constant cu „directivele” lor, le deformează, se strecoară prin interstițiile lor, uneori le transformă, reușind mereu să-și păstreze o marjă de manevră, mai largă sau mai îngustă, care definește un spațiu social (relativ) autonom (cf. Borscheid, 1987, pp. 78-101). Aplicate anonimilor cotidianului, inclusiv celor mai obscuri dintre ei, analizele
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
simularea cilindrului cu simplă acțiune Ecuația debitului prin cilindrul hidraulic cu simplă acțiune se exprimă prin relația: . Conform acestei relații, debitul de alimentare al motorului liniar este dat de debitul efectiv necesar efectuării lucrului mecanic util, de debitul pierdut prin interstiții și de debitul datorat efectului de compresibilitate. Ecuația de echilibru a forțelor în cilindrul cu simplă acțiune se exprimă prin relația: . Forța aplicată pistonului este echilibrată de forța de inerție a fluidului deplasat, de forța de frecare din garniturile de
Cântărirea în mişcare a vehiculelor by Irina Mardare () [Corola-publishinghouse/Science/558_a_1119]
-
cultural românesc. Dar eu Încercam să fac trimitere la ceea ce a urmat abordării etnopsihologice, nu neapărat Într-o linie de continuitate, În varietatea studiilor culturale, la posibilitatea unor descrieri ale tranzițiilor din cadrul aceluiași model cultural. Dincolo de esența limbii care asigură interstițiul vital al comunității culturale, se adaugă alte componente care construiesc imaginarul respectivei comunități. Studiile culturale, cele despre americanitate ori britanitate, care au dat tonul, au inclus descrierea economicului, politicului, literaturii, minorităților etc. Ele sunt critice față de ierarhia care stabilește esența
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
apă limpede", "un palid spectru"... nu putem decupa obiectele din realitate. Vom remarca subtilitatea legăturii dintre limbajul și discursul literar. Non-clasificarea și structurile care o fac posibilă nu reprezintă în sine fapte de natură stilistică, ci literatura doar le exploatează interstițiile ca să le pună în slujba propriilor interese. "Hazardul" limbii face ca, în domeniul determinării nominale, să fie excluse anumite combinări, anumite "spații" goale sau marginale: pluralul cu un substantiv ne-numărabil, antepunerea unui adjectiv care clasifică, singularul cu substantive având
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
de toate mijloacele, inclusiv tactica intimidării monarhului cu posibilitatea detronării . Cele câteva luni care au premers accesului conservatorilor la conducere În martie 1871 au Înregistrat reluarea nu numai a unor probleme majore ale evoluției anterioare, ci au concentrat Într-un interstițiu mai restrâns „marile teme” ale istoriei moderne românești: conservatorism sau liberalism, monarhie sau republică, raportul social național, rolul factorului extern În evoluția României. Aceste probleme, aflate și până atunci pe agenda de lucru a forțelor politice românești, au căpătat acum
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by IULIAN ONCESCU () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1273]
-
vreo importanță și niciodată nu le va înălța vreo statuie autorilor de asemenea texte. S-ar putea vorbi de discursuri atopice în cazul practicilor care, asemeni pornografiei, nu au, într-o oarecare măsură, un loc de manifestare, care pătrund în interstițiile spațiului social. Pornografia împărtășește această atopie cu alte practici verbale, care variază în funcție de societăți: cuvintele obscene, cântecele deocheate, ritualurile de vrăjitorie sau satanice etc. sunt tot atâtea practici atestate constant, dar ținute sub tăcere, rezervate unor spații de sociabilitate foarte
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
mereu acolo, dar invizibile. Ele nu lasă urme, pentru că totul se află pe un server, la o distanță indeterminabilă de domiciliul fiecărui internaut. Aceste noi condiții au ca efect radicalizarea caracterului nomad al pornografiei, care poate irupe oricând vrei în interstițiile activităților "deschise". O dată cu "nomadizarea" generalizată care oferă acces la Internet prin telefoane mobile și conexiuni wi-fi, posibilitățile de acces la producțiile pornografice nu pot decât să se înmulțească. Această nouă formă de atopie întărește, totodată, caracterul solitar al consumului. În
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
de proza de divertisment. Astfel de scurte strangulări ale narațiunii reprezintă oaze de liniște, pasaje dilatate, ca printr-o lupă ultrasensibilă, într-un univers brownian. Pentru câteva clipe, scena încremenește, personajele se dau deoparte și cititorul e invitat să descopere interstițiile unei realități alternative. Fără a fi prea numeroase (ele nu trebuie confundate cu descrierile ce au un rol bine determinat în economia narațiunii), astfel de secvențe lărgesc dimensiunea lumii sondate de autor. Nesfârșitele drumuri străbătute de Marlowe în căutarea vinovaților
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
fie destul de simplă. Revendicându-se de la școala hard-boiled, romancierul înțelegea - așa cum avea să se întâmple și atunci când i se va cere să scrie o continuare la Somnul de veci, la care ne vom referi în secvențele următoare - să coboare în interstițiile unei lumi pe care, de altfel, o studiase foarte bine. Parker nu era nici pe departe un necunoscut. Dimpotrivă, fiecare dintre cărțile sale, publicate începând cu 1973, se vânduse de zeci de ori mai bine decât toate romanele lui Chandler
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
adversarul său și martorul, instanță, cu un rol mult mai mare decât bănuim). Tot acest dens și sintetic excurs teoretic, dezvoltat pe aproape un sfert din eseu și care pune la lucru cultură filologică și filosofică bine asimilate, este un interstițiu absolut necesar pentru investigarea operei publicistice argheziene din perioada interbelică, în fond o operație de (re)descoperire și resemnificare a gazetăriei autorului Spinilor de hârtie. Același efort teoretic servește și pentru interpretările făcute, dintr-un alt unghi, asemănărilor, dar mai
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
și jocuri, scrie Claude Leroy. 275 "Pentru a domestici ( și a face să treacă) împlinirea fatală a povestirii pe care o va marca întoarcerea victorioasă a stereotipului, Mandiargues ordonează un text dandy a cărei paradă evită confruntarea frontală, creând niște interstiții" (Leroy, op. cit., p. 374). 276 "Vom arunca în mare cadavrul ei gol, fardat, cu un lest și el se va scufunda în valuri ca o statuie". 277 Christian Hirschfeld, Von der Gastfreundschaft. Eine Apologie fur die Menschheit. Leipzig, bey Weidmanns
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
la biblicul Absalom. În cele din urmă, dimensiunea sa particularizantă nu ține de paradigma funerară, de vreo mistică a morții, ci de calitatea artei, de ceea ce ea înțelege prin Spațiul dintre cuvinte; e vorba de valorificarea expresivă a articulațiilor și interstițiilor, de instrumentația metaforică, de dicțiunea sobră, de frenezia și tensiunea sentimentelor care își caută sunetul. Dincolo de tristețea multiformă subzistă, în filigran, o naturală dragoste de viață. Contribuie la o mai relevantă apropiere de remarcabila poetă (consecventă crezului său estetic și
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
ni se oferă poemul elaborat, de unde: Ofelia Ofelia, Deasupra stele Deasupra stele, Ploi de toamnă Ploi de toamnă; și așa mai departe. În dublete ca acestea, poeta, tălmăcitoare a propriilor ei vise, decantează și propune sensuri; oniricul acesta diurn cu interstiții de jurnal intim (oniric diferit de gravele visuri philippidiene "în vuietul vremii") ține de imaginarul cuiva la care primează tensiunea secundei. Dacă în genere visul de noapte ocupă (potrivit analiștilor) un sfert din somnul individului, la Carolina Ilica visarea diurnă
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
un consum energetic și care este dirijat de semnale/receptori specifici, bine conservați în evoluția filogenetică. Morfologic constă în condensarea cromatinei nucleare, reducerea volumului celulei și formarea corpilor apoptotici care sunt apoi fagocitați, prevenindu-se astfel dispersarea conținutului celulei în interstițiu și deci amorsarea unui răspuns inflamator/imun (8). Dacă necroza este un proces caracteristic diabetului zaharat tip 1 autoimun, apoptoza este mecanismul principal prin care se produce reducerea masei de celule în diabetul zaharat tip 1 și - foarte probabil - și
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
Cauzele mai probabile de insuficiență respiratorie postoperatorie sunt reprezentate de bolile pulmonare existente preoperator și afecțiunile cardiace cu repercusiuni asupra aparatului respirator. Insuficiența cardiacă cu valori crescute ale PTDVS crește presiunea venoasă pulmonară, ceea ce are drept urmare acumularea de lichid în interstițiul pulmonar și afectarea raportului ventilație/perfuzie. Pentru un plămân deja compromis este suficient un mic grad de atelectazie, hipoventilație sau infecție postoperator pentru ca pacientul să intre în insuficiență respiratorie acută. În mod similar, bolnavul cu afectare preoperatorie a funcției pulmonare
Risc și beneficiu în revascularizarea chirurgicală a miocardului by Grigore Tinică, Eugen Săndică () [Corola-publishinghouse/Science/92061_a_92556]
-
occidental nu-și stăpânește încă timpul intim, nici uzura neuronilor săi. Speranța noastră de viață a crescut, noi construim tot mai bine, în colectiv, datul nostru și pământul nostru, dar acest noi al maiestății lasă, din fericire, să se deschidă interstiții de perplexitate. Progresul tehnic și Evoluția însăși slujește mai degrabă specia decât specimenul. Pe minusculul său interval de viață, individul beneficiază de el mai puțin decât umanitatea. Din fericire, oamenii încă mor. Dumneavoastră și eu. Și întotdeauna înainte de vreme. Va
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
ținuturilor" și "societățile peisajelor", ne-ar plăcea, pe urmele lui, să evocăm creația artistică drept moment intermediar între plenitudinea magică și modelizarea prin intermediul mașinilor 69. În istoria mondială a formelor, "arta" ocupă un loc fugitiv și redus: efemer și cantonal interstițiu între Egipt și America, ca să prescurtăm. Precum Landschaft-ul german sau, pentru a crea o imagine, precum Parisul antebelic prins între timpul fortificațiilor și cel al cartierului Front-de-Seine*, opera de artă a fost un suspin, o pauză într-o lungă partitură
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
locului", iar lumea nu este un loc. Nici măcar un mediu. Cel mult un orizont. Genialitatea, ca și omul viu, este locală. Minusculă. Macroeconomie, dar microcultură. Numai moartea este imensă. Și masa inertă. Și Calea Lactee, cu tăcerile ei infinite. Colț, cot, interstițiu, vale, estuar, răscruce: doar locul strâns, retras ține cald, produce căldură, diferență. Energie. Viață. Eclectismul colecțiilor de muzeu, unde fetișul din Insula Tonga stă față în față cu ultimul Buren, cu un Stella la mijloc, nu provoacă decât indiferență. Răceală
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
memoriei și a sacrului, reiau problematici abordate (de ex. Roland Barthes cu studiul Proust și numele 63 despre "spectrul semic" al numelui, "variabil în timp", care adaugă sau retrage elemente, despre calitatea numelui de a fi "catalizabil", ceea ce înseamnă că "interstițiile armăturii sale semice" pot fi umplute cu o "infinitate de adăugiri", despre respingerea naturii indiciale și pledoaria pentru caracterul semnificant al numelui, realizarea motivației fonetice, "culturale", funcția ecumenică a numelui propriu, funcția emblematică a raportului semnificant-semnificat, caracterul cratylean al numelui
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
față de cele prin care mă obișnuisem să mă învârtesc (C. T. Popescu, Copiii fiarei). Forma fără sufix, mai frecventă, apare atât cu sens concret − Își învârt palmele prin văzduh ("Formula AS"), Prinde cu degetele cheița arcului, învârte-o ușor (A. Călinescu, Interstiții), niște frunze care se învârt în jurul propriei lor cozi; enigmatic nucleu în jurul căruia se învârte totul (Ana Blandiana, Autoportret), Își învârte demonstrativ bielele și manivelele (M. Cărtărescu, Orbitor), în timp ce învârte volanul (G. Liiceanu, Ușa interzisă), Învârt pe covor în jurul meu
[Corola-publishinghouse/Science/85000_a_85786]
-
ca urmare a faptului că ancheta a fost aplicată sub formă scrisă și fără a se marca accentul. 6 Am avut în vedere următoarele tipuri de texte: literatură și eseu (Ștefan Agopian, Fric, Ana Blandiana, Autoportret cu palimpsest, Alexandru Călinescu, Interstiții, Mircea Cărtărecu, Orbitor. Aripa stângă, Gabriel Liiceanu, Ușa interzisă, Adrian Marino, Pentru Europa, Al. Paleologu, Despre lucrurile cu adevărat importante, Horia Roman Patapievici, Zbor în bătaia săgeții, Andrei Pleșu, Despre îngeri, Cristian Tudor Popescu, Copiii fiarei), texte jurnalistice ("22", "Observator
[Corola-publishinghouse/Science/85000_a_85786]
-
Ștefan Gheorghidiu. SCRIERI: Anton Holban. Complexul lucidității, București, 1972; Caragiale sau Vârsta modernă a literaturii, București, 1976; ed. 2, pref. Ion Vlad, Iași, 2000; Perspective critice, Iași, 1978; Biblioteci deschise, București, 1986; Terminologie poetică și retorică (în colaborare), Iași, 1994; Interstiții, Iași, 1998. Repere bibliografice: Cristea, Domeniul, 411-413; Iorgulescu, Al doilea rond, 183-185; Iorgulescu, Scriitori, 283-286; Ungheanu, Lecturi, 207-209; Regman, Explorări, 214-217; Mihăilescu, Conceptul, II, 109-111; Crohmălniceanu, Pâinea noastră, 359-362; Grigurcu, Critici, 217-225; Grigurcu, Între critici, 267-271; Dobrescu, Foiletoane, III, 181-185
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286040_a_287369]