280 matches
-
primește scrisori de la copii, iar în noaptea Ajunului merge peste tot cu sania plină de cadouri. Iată o descriere a Moșului făcută de către autoarea articolului în urma vizitei: "Audiența durează cca 3 minute, iar personajul e cu totul altfel decât Moșul ipostaziat de Coca Cola, e autentic: înalt, bine făcut, are o barbă impresionantă, gri, cămașă albă, lungă, cu motive finlandeze, o vestă roșie brodată cu același tip de modele, pantaloni tricotați din lână și cizme din blană de ren. Când mi-
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
proiectele. Rezultatul procesului de schimbare educațională se concretizează în competențe prospective și proactive cu care sunt înzestrați elevii și cadrele didactice deopotrivă. Acestea le oferă posibilitatea unui răspuns adecvat la noile imperative ale societății. Elementele procesului de schimbare educațională se ipostaziază în raport de interdependență, reglajul fiind asigurat prin feed-back care are rolul de a ameliora, de a preveni eșecul acestui proces. El oferă șansa de a descoperi eventualele lacune sau disfuncții care pot periclita reușita schimbării. Fig. 1. Componentele procesului
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]
-
acest caz. Există uneori tentația de a comprima semnificațiile climatului și ale culturii organizaționale într-o singură noțiune, considerându-le identice. Este doar o simplă aparență. În realitate, cele două noțiuni sunt diferite. Dacă în cazul culturii organizaționale pot fi ipostaziate anumite norme, ritualuri, ceremonii etc., altfel spus aspecte ușor identificabile și interpretabile, în cazul climatului organizațional avem de-a face mai mult cu o stare de spirit, decât cu elemente palpabile. Cultura organizațională implică un grad sporit de obiectivitate, în timp ce
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]
-
pentru analiza raportului dintre individ și contextul social. Prin analiza detaliată a relației dintre psihicul uman și condițiile de mediu, a mecanismelor psihice de prelucrare primară a informațiilor (senzații, percepții, reprezentări) sau de prelucrare secundară (gândire, memorie, imaginație etc.), psihologia ipostaziază în fapt dinamica dezvoltării personalității. Acestea sunt doar câteva elemente care fac diferența între indivizi în ceea ce privește raportarea la fenomenul schimbării. Deși ar putea părea bizar, la începutul anilor 90, sociologul V. Pareto, definind omul ca ființă socială, considera că activitatea
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]
-
că libertatea sa încetează acolo unde ea încalcă libertatea altuia. Asta deoarece unitatea reprezintă esența și nu putem atribui numele de ființă decît cuiva care este unic. Asta spuneau și Platon și pitagoreicii. Prețuiesc mai mult libertatea decît "realitatea". Eu ipostaziez libertatea, iar împreună producem sens. Nu se întîmplă nimic nou, totul s-a mai petrecut sau a fost anticipat. Trăim o epocă revoluționară în sensul că suntem pe cale să producem o catastrofă, dacă nu apare o nouă putere spirituală. Mareea
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
imagini și sunete. Cele două culminații ale spectacolului - moartea subită a Omului ca deznodământ al unei transe paroxistice (în cea de-a doua scenă) și moartea prin epuizarea naturală a vieții (în ultima secvență a spectacolului, o adevărată codă-sarabandă) - le ipostaziază și le rânduiește ierarhic: da, Moartea cea întotdeauna biruitoare, ea este personajul proeminent al spectacolului. Paragraful de mai sus reprezintă o lectură simplă - poate prea simplă, sau chiar eșuată -, pe care mi-o asum. Dar cum spectacolul este o operă
O vară fierbinte pe Iza by Speranța Rădulescu () [Corola-journal/Journalistic/8710_a_10035]
-
celebra formulare a lui Caragiale. Fie că este straniu pînă în pragul suprarealității, fie că se naște frust din materia cromatică, asemenea lui Adam din pămînt, fie că se înalță arhitectural din pete, într-o delicată perspectivă postcubistă, fie că ipostaziază extazul, în care frisonul divin și anticamera orgasmului se împletesc inextricabil, fie că amestecă, printr-o alchimie ciudată, în imaginea unei tulburătoare Lolite avant la lettre, imanența alcovului și transcendența angelică, fie că trăiește ireal, ca o suprafață aproape abstractă
Nudul, între mistică și păcat by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/6410_a_7735]
-
unde complexul de inferioritate socială e contracarat prin frondă juvenilă - la perioada maturității - cînd statutul de profesor și chiar mariajul îi sînt puse la grea încercare de crize de incoerență verbală sau inconștiență comportamentală. Este momentul în care soția - grațios ipostaziată de către Jennifer Connelly - intră în dialog cu un misterios doctor Rosen, interpretat cu eleganță de gentleman absolut de către Christopher Plummer. Culmea este că tocmai de aici încolo devine deficitară veridicitatea și penibilă strădania de a convinge spectatorul că nici vorbă
Nici conspirațiile nu mai sînt ce-au fost! by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/15562_a_16887]
-
al cuvîntului. Prima, pentru că are o construcție declarat literară, bine dusă la capat. A doua, pentru că reprezintă, de fapt, nu istoria unei idei matematice, ori o incursiune în gîndirea matematică, ci mai curînd un Bildungsroman al unui prototip, matematicianul pasionat, ipostaziat în felurite chipuri. Asumîndu-și condiția de ghid, ingrata de altfel, Atkins propune curajos o analogie: să ne închipuim că lumea elementelor chimice, care reprezintă de fapt tot ceea ce sîntem și este în jurul nostru, e un tărîm, cu o geografie aparte
Un tabel si o teoremă by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18158_a_19483]
-
se îndoiește, renunță la atotștiința tăioasă, empatizează cu interlocutorul. Dacă Franklin avea satisfacția de a fi un filosof și om de lume autoconstruit într-un mod agreabil și de aceea căutat de toți, pentru prezența sa plăcută, Henry Adams se ipostaziază muribund și în veșnic exil, dramatic preocupat să afle o ordine în viață, în societate. Sentimentul nevrozei se adâncește la Michel Leiris. Pe Franklin nu-l interesează viața interioară, în schimb Leiris își face un autoportret suprarealist, în mai multe
O carte despre subiectivitatea creatoare by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/3028_a_4353]
-
mai fi în stare să ne naștem/ Din nou?/ Eu cred că suntem un popor vegetal -/ Cine-a văzut vreodată/ Un copac revoltându-se?" Incisivitatea discursului critic metaforic de aici a avut un impact mai mare decât parodia cultului personalității ipostaziate în Motanul Arpagic din poezia pentru copii. În volumul Ilenei Mălăncioiu Urcarea muntelui (1985) există, de asemenea, aluziile la o lume lipsită de vlagă, incapabilă de protest față de ceea ce se întâmplă: "Morții erau la fel ca și cei vii/ Unul
Strategiile subversivității by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8470_a_9795]
-
romanului precedent: obsesiile lui Chiril Merișor și, bănuim doar, ale lui Pavelescu, Udrescu, Buescu, Dăniloiu și ceilalți, devin, în ochii meteorologului stagiar Gigi Cristescu, simple „chestii“. Tot așa, motivul puterii este urmărit acum prin intermediul altor resorturi; puterea administrativă și politică, ipostaziată în primul roman prin comisia care hotărăște excluderea din partid a lui Chiril Merișor, devin aici putere a inteligenței care impune un scenariu de viață celorlalți (Megaclide Pavelescu): presiunea forțelor exterioare, acționând dinspre social, este înlocuită cu ceea ce aș numi
Constantin Țoiu, o retrospectivă critică by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/3205_a_4530]
-
și să le distrugă, este poetul însuși, virusul muzical, bacteria purtătoare de lacrimi și tonomatul ce refuză moneda... Dacă, anterior, autorul adolescent se refugia prevăzător într-o poezie a adolescenței eterne, acum Dinescu face una cu protagonistul lui și se ipostaziază, frecvent, ca destabilizator al unei ordini mizerabile și corupte. Accentul este, prin urmare, complet diferit de cel din structura lirică evazionistă. În Democrația naturii, tocmai semnele dezordinii, ale turbulenței, ale perturbației în sistem devin importante în economia simbolică a textelor
Destabilizatorul by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3838_a_5163]
-
de cutie a Pandorei, o capcană mortală pentru cei neavizați sau doar excesiv de curioși. Este cazul cu scriitorul Michael (Mike) Enslin (John Cusack), scriitor de romane de succes, genul horror, un alter-ego al scriitorului american care nu ezită să se ipostazieze ludic. Stephen King populează romanele sale cu scriitori, scriitorul este un personaj privilegiat, supus dificultăților inerente ale breslei, pe care autorul le-a cunoscut pe pielea lui înainte de a deveni celebru, dar și unor complicații de ordin supranatural sau metafizic
Demonii de la 1408 by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9297_a_10622]
-
Creația românească (II) Octavian NEMESCU Ulpiu Vlad - Inscripții în inimi II. Unul dintre cei mai importanți, mai originali compozitori români, Ulpiu Vlad, a rămas credincios idealurilor sale estetice din tinerețe. Cultivând o muzică onirică, în care starea de vis se ipostaziază prin alternanța reveriei cu coșmarul, lucrarea de față oglindește în cea mai fericită măsură dezideratele sale artistice. În scriitura foarte modernă a acestei partituri, alternează simplitatea cu complexitatea, determinarea precisă a actului interpretativ cu libertatea desfășurării muzicale. Se mai adaugă
Crea?ia rom?neasc? (II) by Octavian NEMESCU () [Corola-journal/Journalistic/83350_a_84675]
-
pentru aceasta am venit: să ridic păcatele lumii și să-i dăruie sc viața, nevinovăția, sfințenia Mea ....>><footnote Preot Constantin Galeriu, Tâlcuri la mari praznice de peste an, 22 de modele emiletice, Editura Anastasia, București, 2001, pp. 25-26. footnote>. Umanitatea Cuvântului, ipostaziată în El, penetrată de energia Lui, este fundamentul învățăturii despre îndumnezeirea noastră, așa de scumpă Sfinților Părinți<footnote J. Meyendorff, Le Christ dans la Théologie byzantine, Paris, Les Editions du Cerf, 1969, p. 106. footnote>. Hristos S-a întrupat ca să
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu PETCU () [Corola-journal/Science/137_a_147]
-
ea nu face decît oficiul unei mașini de înregistrare. Ceea ce surprinde ea sînt mișcări infinitezimale ale ființei, care poate se apropie de liziera neantului, dar care, în fond, sînt gesturi cît se poate de cotidiene, acte infrareale care încearcă să ipostazieze atomul, quarcul, cea mai mică unitate indivizibilă a existenței, ceea ce-ar putea primi numele, calchiat, de existeme: "Tranzistorul era potrivit pe un post oarecare ce difuza muzică rock. Volumul era dat la maximum și piciorul meu mulat prin șosetă
De la nimic la ceva by Alexandru Matei () [Corola-journal/Journalistic/13671_a_14996]
-
metodelor și orientărilor moderne în critica și istoria literară. Volumul Poezia lui Eminescu, urmând cursurilor despre eminescologie, este o probă a valorificării acestei sinteze metodologice. Sinteza eminescologică a lui D. Popovici a vizat un dublu scop: pe de o parte, ipostaziază o mentalitate critică ("să redea cât mai fidel gândirea celui ce a scris studiul"), pe de altă parte, devine prilejul afirmării și anticipărilor propriilor idei despre poezia eminesciană ("expunerea trebuie să oglindească totodată și propriul fel de a privi în
Centenar Dimitrie Popovici - Receptarea lui Eminescu by Cornel Munteanu () [Corola-journal/Imaginative/14651_a_15976]
-
aceea, ratat ca roman cu problematici grave, Superhero nu poate fi valorizat nici la capitolul „proză de consum”. Din el rămâne, împotriva voinței autorului, doar o tristă punere în abis a propriului eșec ca prozator. S-ar prea putea ca, ipostaziat în lector, Ciprian Măceșaru să-și cunoască mai bine decât oricine deficitele actuale, de vreme ce pune în gura nefericitului personaj mecanisme folosite de el însuși: „Copiam mereu fragmente din autori celebri, schimbam câte ceva, apoi i le dădeam să citească, mințindo că
Metaromanul unui eșec by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4710_a_6035]
-
tematic și tonal. Universul tematic este radiografiat în toate componentele sale: subiectul, răspunsul, codetta, contrasubiectul, contrapunctul liber, episodul. Se vede limpede compoziția binară a AND-ului structural din fugile bachiene: structuri de tip expozitiv (în care se afirmă tema dublu ipostaziată); structuri de tip dezvoltător (în care aceeași temă este supusă proceselor dezvoltătoare, în principal, secvențiale). Dan Voiculescu îmbină organic explorarea tematică și cea tonală, examinând atât secțiunile formale ale fugii: expoziția, contraexpoziția, episoadele (numite și divertismente ori aventura tonală), reprizele
Libertatea rigorii by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/9662_a_10987]
-
creator în devenirea lui social-intelectuală. Peste amândouă ipostazele se arcuiește grija unei comunicări cu tentă și detentă morfo-sintactică îndeajuns de supravegheată, poate prea intenționat supravegheată la nivelul fiecărui enunț în parte. Toate, dar absolut toate enunțurile din prima parte, se ipostaziază în fața lui non sau anti. De aceea, încărcătura formulărilor este locuită de cele mai îndrăznețe asocieri lexicale care jubilează, totuși, în cămașa lor de forță, pentru a da o coerență, un sens și o cursivitate întregului ansamblu epic. În permanență
În vizorul modernității permanente by Marian Barbu () [Corola-journal/Journalistic/2753_a_4078]
-
uite, dosindu-l în caragialești politicarde comentarii despre maica Rusie aflată pe moarte, despre soarta rusului în exil etc. Dar tot pe Masenka o așteaptă, cu amestec de bucurie stupefiata, oroare și melancolie contemplativa, un alt pesonaj al cărții, care ipostaziază intelectualul, aflat în cele mai multe dintre cărțile lui Nabokov. Ganin, pe numele lui, este singurul ins lucid din sărăcăciosa pensiune a doamnei Dorn, refugiul emigranților; singurul care nu și-a uitat trecutul și nu are vise, ci trăiește din cinismul exploatării
Nostalgia by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/18188_a_19513]
-
Singurătate,/ Cât de mare este puterea ta/ Cât de adânc este calmul /Florii tale de lotus/ Desfăcută peste marginile lumii/ Ca o binecuvântare/ A zeului ascuns" (Pelerin). În prelungirea acestui mod aparte de a simți, emoționantă este poezia Nume, care ipostaziază profunda iubire de patrie ca solidaritate în arhetipal, datorată logosului etern și unificator: "Numele spun destinul tuturor/ Pe vatra țării./ Neamuri de munteni și câmpeni,/ Nume de păsări fermecate,/ Nume de ape românești/ În Transilvania./ Patrie binecuvântată,/ Se adună roată
Pelerinul neliniștit by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/8210_a_9535]
-
formă atenuată: n-au mai fost interzise atât de multe cărți ca în timpul stalinismului, dar cred că nu există autor clasic român care în edițiile publicate să nu aibe puncte de suspensie introduse de cenzură: cititorul acestor cărți se trezește ipostaziat în papirolog sau epigrafist, fiind obligat să încerce să completeze lacunele din text. Să nu uităm că au existat deținuți politici și după 1964 și îl amintesc aici doar pe Camil Demetrescu, fost director al cifrului la Ministerul de Externe
Umbre pe pânza unor vremi by Gheorghe CeauȘescu () [Corola-journal/Journalistic/12596_a_13921]
-
emoțiile din sfera cotidianului, a evita amintirile sau a le estompa, a călători în acest fel înseamnă a uita, iar Ryan Bingham pare să uite că are undeva o soră, iar când trebuie să îndeplinească sarcina de a fotografia cuplul ipostaziat pe carton al surorii și prietenului cu care ea urmează să se căsătoarească treaba îl plictisește la culme. Însă în viața lui Ryan Bingham apare o relație, o femeie, Alex Goran (Vera Farmiga), care-i oferă idealul, o aventură fără
Singurătatea lui Ariel by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6486_a_7811]