370 matches
-
primitor, facil, comod", efectul afrodiziac îmbătător pentru simțuri, totul inspiră, invită, dispune la ospitalitatea dragostei. "Doliul rozelor" Multiple sunt arhitecturile dorinței. De la Grota lui Calypso, de la palatele pastorale la motelurile contemporane, lista este lungă. Am privilegiat câteva construcții din secolul libertin care îi explicitează estetica. Un alt exemplu, contemporan de data aceasta, ne va servi pentru a arăta că edificiul, la propriu și la figurat "funcționează" în fantasmatica erotică a unei ospitalități totodată interculturale și intertextuale. Doliul trandafirilor de Mandiargues care
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
și abia în 1812 el reia textul, semnând doar cu inițialele. E foarte posibil ca Vivant Denon să nu fi acordat importanță acest mic text, sacrificându-i paternitatea în schimbul unei carierea oficiale care ar fi tolerat cu greu un text libertin (condamnat mai târziu în 1868 pentru "ultraj" la adresa moralei publice și "bunelor moravuri". 236 Nu vom vorbi despre versiunea pornografică Noaptea cea minunata sau despre culmea plăcerii (al cărei autor este poate Denon însuși), nici de versiunea prescurtată a lui
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
Michel Delon, Vivant Denon, Point de lendemain urmat de Bastide, La Petite maison, Folio-Classique, Gallimard, 1995. 237 Claude Lougnot, Vivant Denon: un roman, Editions de l'Armaçon, 1995. 238 "Ca și sentimentele, conjuncțiile de coordonare par niște ornamente de care libertinii știu să se lipsească. Dragostea se reduce la o dorință și decența la un cod monden" (Michel Delon, op. cit. p. 7). 239 Romanescul și surpriza merg prin tradiție bine împreună. Crébillon face aluzie la aceasta în Rătăcirile inimii și minții
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
pentru care o amintire plăcută le-ar fi despăgubirea... Și apoi, la urma urmei, plăcere dar fără poticneli, necazuri și tirania unor obiceiuri" (Vivant Denon, op. cit., p. 53). 245 Trimitem la excelentul studiu a lui Ludovic Michel, La mort du libertin. Agonia unei identități romanești, Larousse, col. "Découvrir", "Jeunes Talents", 1993. 246 Vivant Denon, op. cit., p. 61. 247 Marmontel, "L'heureux divorce", în Contes moraux. 248 Dorat (Claude-Joseph), Les sacrifices de l'amour, 1771. 249 La Place (pierre-Antoine de), Les erreurs
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
Cum o evaluare strictă a darului e de gust îndoielnic, contează în primul rând ca toată lumea să primească o gratificație cât de mică a apetitului, peste comparații plutind reprobator suspiciunea de meschinărie. Complet emancipat de asemenea pedanterie analitică, grupul de libertini întruchipa un convulsionat dezorganism utopic, în care diferența dintre centru și periferie era protejată cum nu se poate mai eficace tocmai de ampla deschidere ofertantă a centrului; dat fiind că gelozia, ca orice dorință, nu funcționează decât în prezența obstacolelor
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
în cazul de față de colapsul organizării. Asta înțeleseră surprinzător de repede și victimele erorilor lingvistice comise de băiat, risipindu-se în consecință fără stăruințe maniacale înspre zone mai convenționale ale interacțiunii sociale. La rându-i, scena deschisă la maxim a libertinilor prinse și ea, încetul cu încetul, să se dezasambleze, părăsită de cupluri întregi epuizate, sau doar de câte unul din parteneri, înlocuit sporadic de rezerve cu încălzirea făcută pe margini. Bineînțeles, spectacolul de binefacere erotică nu urma un scenariu prestabilit
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
categoriei cantitate ascunse în cocoașa-i strâmbă. De aceea, Rică poate fi considerat un mesager incognito trimis să-i amintească suavei blonde de datorii neintrate în calcul și, poate, funciar incalculabile. Cum stilul "smuls" în erotică era, practic, necunoscut printre libertinii de pe plaja din Cap d'Agde - ale căror schimburi se limitau, cu un civism exemplar, la consensual - și adeziunea ei la grup rămânea superficială. Profunzimea fură și, la rândul ei, nu poate fi decât furată de jocul aparențelor, nu schimbată
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
piciorul care urmează aparent inactiv, crează iluzia optică a ceea ce se numeste „moonwalk” sau mersul pe lună, conferind dansatorului o prezență interesantă de imponderabilitate. Un lucru foarte interesant este asocierea acestui dans cu tinerii, mai ales a muzicii și stilului libertin de exprimare. Acest lucru nu este Întâmplător, deoarece tinerii au asimilat instantaneu crezul tinerilor de atunci, iar cei mai Înaintați În vârstă au ramas mult timp reticenți la schimbare, criticând vehement Înclinațiile nesănătoase ale tinerilor. Ritmul Muzica de Jive este
Expresie corporală, dans şi euritmie by Tatiana Dobrescu () [Corola-publishinghouse/Science/92301_a_91694]
-
Ascuțit - avar, meschin nu numai cu alții, ci și cu propia persoană; Curbat spre rădăcină - om care dorește să-i domine pe ceilalți, suspicioși și ursuz; Aplecat spre gură - dovedește sentimente nobile, gânduri generoase, fire gingașă, conciliantă; Nas cârn - individ libertin, neserios, mai puțin inteligent și inventiv; Nas cărnos - mare gurmand, foarte lacom, în stare să renunțe la orice pentru îndestularea burții; Cu rădăcina largă - “posesorul” e înzestrat cu facultăți superioare, capacitate de gândire și concentrare; Cu rădăcina strâmtă - șiretenie, neîncredere
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92857]
-
partea dinspre Luca Pițu, ST, 1994, 7-8; Gheorghe Grigurcu, Despre Luca Pițu, RL, 1996, 22; Ovidiu Nimigean, Monstrum eruditionis, „Timpul”, 1996, 5; Nicolae Țone, Pe cât de talentat, pe atât de capricios: Luca Pițu, VR, 1996, 7-8; Alex. Ștefănescu, Erudit și libertin, RL, 1997, 11; Traian Ștef, Luca Pițu și sentimentul nostru românesc, F, 1997, 11; Borbély, Xenograme, 71-73; Luminița Fassel, Literatura multilingvă în Europa de Est. Funcția stilistică a germanismelor la Luca Pițu, VTRA, 1998, 1; Gheorghe Grigurcu, Magistrul din Cajvana, RL, 1998
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288830_a_290159]
-
Sade mai era încă în viață, și avea să mai trăiască aproape douăzeci de ani. În cele șapte dialoguri care alcătuiesc opera și în care se succed scene lubrice și disertații filozofice care expun gândirea lui Sade, protagonistul nesupus și libertin, Dolmancé, în a cărui figură este recognoscibil autorul, se dedică educației sexuale a tinerei Eugénie, din însărcinarea impudicei doamne de Saint-Ange. Pe lângă faptul că este inițiată în toate transformările, capriciile și perversiunile erotice de care este în stare închipuirea omenească
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
cu o serie de indivizi cu preocupări ce frizează libertinajul. Sylvia Vodiș, soția unui ins bogat, instruită, mondenă, practică amorul doar pentru a-și alunga plictiseala, într-un soi de înțelegere tacită cu partenerul ei de viață, de asemenea un libertin. Un personaj bine individualizat este Vlad, student, el însuși narator al romanului. Aventura erotică a lui Vlad, stăpânit de convulsii de gelozie, se aseamănă cu a lui Fred Vasilescu din Patul lui Procust de Camil Petrescu și cu a lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289573_a_290902]
-
autori, și cu atât mai puțin microlectura - devenită sport național în Universitatea europeană - a unuia sau altuia dintre ei, și nici versiunea definitivă a unei analize a curentelor arhipelagice pe care le scot la iveală - gnosticii licențioși sau epicurismul creștin, libertinii baroci chiar, extremiștii iluminiști, socialismul dionisian sau nietzscheanismul de stânga, printre alte arhipelaguri, în haosul filosofiei ca material brut, viu, evoluând nu atât după principiul descendenței (hegeliene), cât după cel al rizomului (deleuzian). Evident, aș vrea ca această Contraistorie să
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
Aristip acționează la fel și în privința femeilor: nici prea mult, nici prea puțin. Am greși privându-ne de ele; dar, de asemenea, ne-am înșela dacă le-am consacra partea cea mai importantă a timpului nostru. Nici călugăr benedictin, nici libertin depravat, ci filosof radios și solar: adică om liber, în stare să se bucure de un moment fericit dacă acesta nu va trebui plătit cu cine știe ce necaz viitor. Învățăturile câtorva anecdote: Aristip iese dintr-un bordel și, când cineva îl
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
cu excrementele în care se bălăcește. În bestiarul filosofic, porcul e condamnat să rămână legat de pământ, de lumea aceasta, de realitate, de imediat. Conform perspectivei neopitagoriciene a unui Platon, în cursul reîncarnărilor, sufletele damnate - într-un fel, cele ale libertinilor, ale amatorilor de plăceri, ale celor care s-au folosit de trupul lor ca de un prieten complice - vor merge să țină tovărășie unui animal vestit pentru necumpătarea lui: porcul. Timaios detaliază chiar felul în care proasta întrebuințare, în timpul vieții
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
din credințele religioase, în prima jumătate a secolului al XIX-lea, moștenirea stânjenitoare a unui stadiu preștiințific al umanității." (Borlandi et al., 2009, p. 666). Inconsistența religiilor fusese deja reperată de către Democrit, Epicur, Lucrețiu și Evhemer, apoi de Gassendi și Libertinii din secolul al XVII-lea. Ea părea incompatibilă cu ordinea socială modernă. Reîntorcându-ne la secularizare, de la începutul secolului al XX-lea și până în anii `60, acest termen este utilizat într-o multitudine de accepțiuni diferite, fără ca aceste utilizări să
by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/1120_a_2628]
-
în forul lor intim, autori care, deși se mențin moderați, acceptă în esență raportul „revoluționar” al FHAR (Front Homosexuel d’Action Révolutionnaire), este demonstrată și de un alt fapt: ei condamnă, aproape adulând indignarea majorității, lipsa de responsabilitate a „pederastului libertin” care își exercită interesul erotic asupra „efebilor”, adolescenți aflați în pragul tinereții. Acuzația este cea obișnuită: aceea de a face un adolescent nesigur (bisexual: numărul 3 pe scala Kinsey) să încline către homosexualitate. Dar acest lucru contrazice tot ce au
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
autorii. Adică: dacă un bisexual este bisexual, el va rămâne oricum astfel; dacă, să zicem, ar trebui să arate o anumită preferință față de homosexualitate, acest lucru nu ar fi ceva rău. În plus, libertinajul nu exclude vocația pedagogică. Socrate era libertin: de la Lysis la Phaidros, iubirile sale pentru băieți au fost nenumărate. Ba chiar, cine iubește băieții nu poate decât să-i iubească pe toți băieții (și acesta este chiar motivul vocației sale pedagogice). Însă, lăsând acest lucru deoparte, să-l
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
care s-au bucurat primele romane pastorale ori cele picarești, ale căror personaje centrale "empatizează" cu faptul cotidian înregistrat de epoca în care sunt scrise, dar și primele parodii ale acestora, precum Isprăvile hazlii ale lui Francion, roman catalogat drept libertin și imoral. Pornind de la ideea că, de fapt, cel dintâi receptor al textului parodic este una și aceeași persoană cu autorul, Jauss vrea să descopere ce anume l-a împins pe respectivul autor să parodieze acea operă. Inițial cititor, parodistul
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
lui Gabriel în toată splendoarea tinereții și anatomiei sale pe plaja mediteraneană de la Hammamet. Eroul nostru este fericit să trăiască clipele unice (edenice, nu-i așa?) ale unei relații amoroase la care nu mai spera, dată fiind vocația lui de libertin, fustangiu și amant "tehnologic". Sosind la Paris, atletica Iulia va fi în ochii lui Gabriel un simbol al Elveției prin toate cele, prilej pentru autor de a face un tur de forță comparatist și stilistic prin care poeticul se ia
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
de Gabriel care o înseală. cât și de Paris unde simte că se ofilește (marele oraș înfățișându-i-se ca o postmodernă curte a miracolelor), Iulia se-ntoarce în aseptica și ordonata sa patrie. Contratimpul funcționează și de data aceasta; libertinul Gabriel, părăsit de toată lumea, își dă seama de viciul absurd în care se zbate. Împăcarea cuplului destrămat este temporară, de vreme ce desfrânarea lui Gabriel capătă proporții clinice: este surprins de Iulia în timp ce-i seducea sora, pe Katerina, copia ei leită, dar
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
niciun fel de reținere în a zugrăvi funeraliile lui Ioan Paul II sau în a-l aduce pe scena romanului pe actualul papă de origine germană. Prin ambasadorul nostru la Vatican, Sebastian Saviel (antitradiționalist, avangardist, savuros în umorul său de libertin fără scrupule, subversiv, exhibiționist, clamându-și public libertatea de a se iubi cu un halebardier din garda papală), prietenul său cel mai bun, Edgar Nour află că fostul cardinal Ratzinger, actualul Benedict XVI (Benoit al XVI-lea, cum îi franțuzește numele
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
Ascuțit - avar, meschin nu numai cu alții, ci și cu propia persoană; Curbat spre rădăcină - om care dorește să-i domine pe ceilalți, suspicioși și ursuz; Aplecat spre gură - dovedește sentimente nobile, gânduri generoase, fire gingașă, conciliantă; Nas cârn - individ libertin, neserios, mai puțin inteligent și inventiv; Nas cărnos - mare gurmand, foarte lacom, în stare să renunțe la orice pentru îndestularea burții; Cu rădăcina largă - “posesorul” e înzestrat cu facultăți superioare, capacitate de gândire și concentrare; Cu rădăcina strâmtă - șiretenie, neîncredere
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
ei își iau adesea măsuri de precauție și își declară conformismul religios și fidelitatea față de credința creștină. Unii își afirmă totuși raționalismul sau chiar ateismul într-un moment în care acest lucru poate duce la arderea pe rug. Printre acești "libertini" pot fi citați Théophile de Viau, Gassendi (care, în Apologia lui Epicur, se alătură materialismului eroului său) sau Cyrano de Bergerac. Evoluția lui Blaise Pascal este mai complexă. Spirit universal, geniu precoce (reinventează la 12 ani, fără nici o carte de
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
el își înmulțește lucrările matematice și cercetările în domeniul fizicii, punînd în evidență fenomenul presiunii atmosferice. Pasionat de problemele teologice, frămîntat de aspectul mîntuirii, se angajează în curentul de la Port-Royal care propune o apropiere serioasă de religia creștină, în onoarea libertinilor, el se hotărăște să realizeze o Apologie a religiei creștine (fragmentele care ne-au rămas constituie celebrele sale Cugetări) în care afirmă superioritatea credinței față de gîndirea umană. Născută în secolul al XVII-lea, știința modernă are încă ezitări asupra identității
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]