422 matches
-
în proiectata evadare de pe pământ. Acest uluitor proiect himeric (totuși, singurul "realist" pentru salvarea omului ca inteligență care-și asumă universul) ar fi reușita finală a lui Lucifer devenit Dumnezeu prin liberul său arbitru. Dacă ne gândim bine, acest gând luciferic l-a bântuit și de Dionis din celebra nuvelă eminesciană: prin puterea minții sale, înmagazinând informațiile cărților vechi, tânărul genial reușește o evadare de pe pământ, ținta lui fiind, însă, alta împlinirea iubirii. Numai că în clipa când deja se descoperă
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
pământul, până la a face viața imposibilă pe el. Așadar, destinul omului ține de lumina lui Dumnezeu iar nu de falsa lumină a diavolului. Cosmogonia eminesciană a întoarcerii la nimic, în cruzimea ei, pare să fie mai realistă decât proiectul monadei luciferice lyotardiene. VI. POSTMODERNISMUL ȘI SPAIMA DE IDENTITATE NAȚIONALĂ Postmodernismul a pretins că este și postideologie. Modernismul ar fi fost era marilor ideologii, iar postmodernismului i s-a cuvenit menirea de a pune capăt tuturor ideologiilor, așa cum a curmat și ființarea
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
Teleucă, obsedat de imaginea Marelui Anonim. De la Platon, concretul, știm, este o copie, adică în limbaj postmodernist un simulacru. De aici privirea artei ca joc de măști, în care postmodernii identifică funciarmente concretul, lumea. Fabricatorul postmodern a părăsit, practic, cunoașterea luciferică lucrând cu instrumentarul cunoașterii paradisiace, transformând-o într-un joc logic, deși pretinde altceva: "Jocul logic a desfigurat lumea. I-a smuls masca pentru a-i pune alta, dar pe care nu i-a putut-o pune"384. În realitate
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
ce o scrie, pe stârvurile voastre. Dacă Hristos ar fi trecut prin mâinile astea, nu mai ajungea el pe cruce! N-ar fi Înviat, n-ar fi fost creștinism (ă)”. Nicu Ioniță, În intervențiile deja amintite, vorbește despre o dimensiune luciferică a piteștizaților, care voiau să atragă În căderea lor cât mai multe victime, după ce Îl sfidaseră pe Dumnezeu, crezându-se asemenea lui. Aurel Vișovan, un alt trecător prin Pitești, dar care rezistă reeducării, vorbește și el despre „mlaștina deznădejdii”, insistînd
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
în asaltul asupra cerului, se încurcă reciproc și își determină unu altuia alunecarea de pe pereții turnului istoriei. Căderea acestui turn precum și a cetății ce-l împresoară este un eveniment ce reiterează ceea ce s-a petrecut, în plan transcendent, prin căderea luciferică. Cetatea Babilonului și Turnul Babel reprezintă mundaneitatea trecută, prezentă și viitoare a omului decadent și soarele malefic în jurul căruia aceasta gravitează, steaua egoismului ontic-exclusivist ce nu și-a păstrat la sine decât templele de unde surâde din icoane mereu aceeași fiară
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
privești obsesiv imaginea ta ca ales și deja mântuit al Divinului, crezi într-o distanța confortabilă ce desparte conștiința ta de infern. Dar e posibil ca rezultanta acestei credințe, maximal cultivate, să fie cucerirea inimii de marasma mândriei de tip luciferic și astfel să se apropie, nespus de primejdios, infernul de tine, descoperirea adevărului survenind prea târziu pentru soarta egoului tău. Este infint mai precaut spiritual să te privești în scenariul damnării tale și acesta să nu se împlinească decât, răsturnat
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
este capabil să reformuleze noosul cosmic. Kant în Critica rațiunii pure demonstrează unitatea rațiune-intelect. Atât Bergson cât și Blaga detașează cunoașterea de obiect punând accent pe o cunoaștere paradisiacă. Fără îndoială că într-o comunicație acceptată și de mnemoclastie "cunoașterea luciferică invadează cu perspectiva ei câmpul cunoașterii paradisiace". Pe această poziție Blaga se plasează de aceeași parte cu Kant și Hegel. Omul reface din intzerior o căutare fără obiect real transcendent, ca revelație a misterului, în ascunderea absolutului. Ca o introspecție
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
flăcări. Amen481. Pământul este un cosmos de înțelepciune. Datorită puterilor cosmice care i-au făurit elementele și construit organismul după o savantă armonie 482. Rațiunea și credința, religia și știința s-au contopit pentru a împăca mișcarea creștină cu cea luciferică. Personalități de excepție care au promovat această continuitate a tradiției primordiale s-au ascuns, au alunecat ca fantomele în penumbra istoriei, suspecți adeseori religiei oficiale cât și științei la modă483. Aceștia sunt frați întru suflet și martirii gândirii. Răzleți, dar
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Dumnezeu 604. Pământul este un cosmos de înțelepciune. Datorită puterilor cosmice care i-au făurit elementele și construit organismul după o savantă armonie 605. Rațiunea și credința, religia și știința s-au contopit pentru a împăca mișcarea creștină cu cea luciferică. Personalități de excepție care au promovat această continuitate a tradiției primordiale s-au ascuns, au alunecat ca fantomele în penumbra istoriei, suspecți adeseori religiei oficiale cât și științei la modă606. Aceștia sunt frați întru suflet și martirii gândirii. Răzleți, dar
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
cuprindere a refracției atmei în divin. O materie diafană, fără repere spațiale, unde centrul e pretutindeni în sferă și creația se regăsește în Creator 737. În acest punct geometric definit e Marele Arhitect al Universului. Frumusețea universului nu poate fi luciferică. Centrul e Dumnezeu în infinit, necreat și omniprezent. Centrul nu poate fi teluric, nici creștin și nici masonic sau rosicrucian. Această minunată lume o întâlnim ontologic, temporal și spațial, atât în gândirea taoistă, cea vedică, a înțelepciunii egiptene ori mayașe
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
fată din oraș... Învață-mă filozofie. 809 Raționamentul divin este același Ordo ab chao. Permanent, în noi persistă nu numaiu memoria haosului primordial cât chiar elemente active ce înrâuresc viața noastră, considerate mai alers de religii forțe distructive, ale răului, luciferice, ale îngerilor căzuși sau decăzuți. Și când ne gândim că unul dintre ei nu e altul decât Prometeu... Și focul este elementul ce dă viață și venerează pe Dumnezeu. Contrar conștienței obiective, subconștientul nostru raționează numai sub forma deductivă, ceea ce
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
fată din oraș... Învață-mă filozofie 879. Raționamentul divin este același Ordo ab chao. Permanent, în noi persistă nu numaiu memoria haosului primordial cât chiar elemente active ce înrâuresc viața noastră, considerate mai alers de religii forțe distructive, ale răului, luciferice, ale îngerilor căzuți sau decăzuți. Și când ne gândim că unul dintre ei nu e altul decât Prometeu... Și focul este elementul ce dă viață și venerează pe Dumnezeu. Nedefinirea și confuzia elementelor de dinaintea intervenției unui principiu organizator cum ar
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
același nivel cu omul modern, insinuându-se în toate mediile sociale, economice, politice. Ultimul secol a scos în prim-plan impactul mass-mediei asupra existenței umane, schimbând-o, dezvoltând-o, impunând noi valori morale. Este relevată dedublarea ființei umane în omul luciferic și cel arhimanic. Prima dintre cele două noțiuni definește pornirile dominate de dorințe, descoperind structura sufletească a omului (corpul ancestral) care acționează din instinct, pasiuni, pofte, lăcomie și suferință, astfel că numai reacțiile propriului suflet sau propriile păreri devin conștiente
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
și “phagein” (a mânca) numele în traducere înseamnă mai mult decât kitsch-ul care ne înconjoară la tot pasul; sfidând orice termen din domeniu, aceste cântece nu pot fi numite muzică, artă. Ne dau impresia că sunt forma idealizată a lucifericului, o modalitate supremă de exorcizare a urâtului prin toate formele sale. Numindu-și turneul „Călătoria morții”, albumele Gata pentru moarte, trupa care se fundamentează pe tema ororii, morții și a sângelui (așa cum membrii ei recunosc) numără zeci de mii de
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
regăsim arhetipul eroului faustian în nuvela fantastică Sărmanul Dionis, al cărei autor, M. Eminescu, s-a distins în contextul romantismului european. Creatorul romantic își structurează textul din perspectivă mitofolclorică prin inserția motivelor literare romantice: motivul dublului romantic, pactul mefistofelic, prăbușirea luciferică, fericirea adamică. Eroul eminescian este construit în paradigma faustianismului, definită de Vera Călin, drept „Formă particulară de revoltă cu statut metafizic pentru depășirea limitelor." Dionis este ființa condamnață la nefericire, el neputând conștientiza condiția decât sub stimularea mefistofelică. Pe Dionis
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
sublimei lui vanități de a și lua în stăpânire efectivă propriul lui archeuși de a putea avea acces la cunoașterea absolută. Drama eroului e impulsionată de prezența personajului negativ, Ruben, ipostază mefistofelică, cel care inoculează dorința de autodepășire și ispita luciferică de a nesocoti cuvântul de ordine magică. În a doua parte a nuvelei, eroul eminescian, călugărul Dan, aflat în spațiul extramundan, este invitat să modifice, prin mijlocirea semnului, dimensiunile timpului și ale spațiului. Eroul, înzestrat cu harul puterii absolute, călătorește
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
cutezanțe, in răzvrătirea de arhanghel, se produce o fantastică prăbușire cosmică în abis, Dan și Maria fiind proiectați în haos, iar Pămîntul recapătându-și dimensiunile inițiale. Ca dintr-un vis personajul se trezește sub forma reală, a lui Dionis. După căderea luciferica, spre deosebire de Lucifer, personajului i se oferă șansa de a se salva prin iubire. Condiția tragică a personajului rezultă din eșecul încercării lui, datorat încălcării limitelor impuse de univers, a profanării și, fără îndoială, de dezamagirea pierderii persoanei iubite. Personajele îmbracă
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
pentru adevărata iubire. Iubirea umană este supusă, astfel, efemerității, unei pasiuni ucigătoare, o implicare intensă, fără de care adevăratul lumesc nu ar exista. Blaga surpinde materialitatea lumii care este mistuită de accederea la Eros. Erosul este o altă ipostază a cunoașterii luciferice, căci presupune risc, zdruncinare, dizolvare a cuplului; provoacă o criză „de foc”, răpind echilibrul, susținând integrarea în mister. Agape păstrează ataraxia primordială, reprezentând aspectul relațional-valoric al cunoașterii paradisiace. Așadar, dragostea la Blaga este nedespărțită de cunoaștere, nucleul filosofiei sale. Misterul
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
fundamental autonomă în toate manifestările ei. Pentru George Manu, lumea a fost creată cu legi imuabile pe care nici o ființă nu le calcă. Ordinea universală nu se modifică, deși totul este într-o mișcare perpetuuă. Singura creatură care are vocația luciferică de a schimba ceea ce a zidit sau a hotărât Dumnezeu, este omul. Având liberul arbitru, omul poate greși sau nu, adică se poate supune normelor prestabilite sau le poate încălca, așa cum a făcut-o primul om (Adam), greșeală pe care
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
În Demonii, roman monumental conceput inițial ca un pamphlet împotriva nihilismului, forma rusească a ateismului, diferite personaje întruchipează tot atâtea aspecte ale noii și devastatoarei Weltanschauung: "îngerul negru" Stavroghin al cărui model istoric real este Bakunin nihilist de o inteligență luciferică și depravată care corodează și distruge totul în jur fără a reuși să-și transforme propria voință demonică într-o creativitate productivă; anarhistul și revoluționarul Piotr Verhovenski, care aplică în planul social și politic principiul lui Stavroghin potrivit căruia "totul
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
se poate face cum s-a făcut în America cu Nixon, adică să-l izgonești pe cel care s-a făcut răspunzător de grave încălcări ale pactului democratic: aici, în Italia, conducătorii democrat-creștini sunt de neînlocuit. Există o provocare aproape luciferică în această aluzie obscură a lui Andreotti, al cărei sens este atât de limpede. Potentații democrat-creștini sunt comparabili (și chiar sunt comparați) cu Nixon: ce vrea să spună asta? Nu doar succesorii lui Nixon - pare să zică Andreotti - urmează politica
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
-și sufletul cât pentru zece sinucideri, noi spunem că minte. Nu e nimic, Emil Cioran, tu minți. Dar poți să minți înainte. Eu te cred"58. Cioran judeca lumea și pe om inclusiv pe el însuși cu arma specifică revoltei luciferice, încât un cronicar francez se întreba retoric: "Est-il Cioran le diable?" Irina Eliade 59 spune despre André Malraux că "în viață acestui om insolitul se ivește mereu, ca un fulger pe un cer ce nu părea să fie acoperit de
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
da existenței expresie caracteristică lui Cioran, care implică și divinizarea ființei care face acest sacrificiu, pentru că aceasta repeta gestul primordial al Creatorului"72. Acest sacrificiu, deși nu îi aduce lui însuși salvarea, dar altora, da, Cioran îl proclama cu "orgoliu luciferic": "Este moartea mea cea care este condiție de supraviețuire sau de naștere a valorilor sau a unei ființe"73. Pentru Sábato, iubirea îmbracă forme diferite. Este emoționantă dragostea pe care omul-Sábato o are pentru semeni, compasiunea să pentru suferință, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
și gingășia dincolo de rău, dar și dincoace de el, în momentele de tandra și măruntă fericire, de modestie și inocentă. La Sábato, însăși culoarea neagră este susceptibila de nuanțe. Coborârea în subteran este pentru Fernando Vidal Olmos 92 o călătorie luciferica, în timp ce, întreprinsă de Sábato-personaj, "dobândește un caracter orfeic și chiar golgotic, autorul vrea să împărtășească și, dacă e posibil, să răscumpere turbulenta întunecată a creaturilor sale"93. Fernando Vidal Olmos, "un sfânt al infernului" așa se prezintă în Dare de
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
creațiile sale neomodernismul și anticipează curentul postmodernist. CUPRINS: Item 1: evidențierea a două trăsături care fac posibilă încadrarea textului poetic studiat întro orientare literară, întro perioadă, întrun curent cultural/literar sau întro orientare tematică Încă din prima etapă (etapa metaforică/„luciferică“), lirica stănesciană își etalează noutatea limbajului poetic și a formelor de expresie artistică, viziunea poetică inedită, discursul conceptualizat, ambiguu și reflexiv. Această înnoire la toate nivelurile textului liric - care va deveni emblematică pentru neomodernism - este definitorie și pentru poezia Leoaică
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]