314 matches
-
Am găsit mai târziu 15 ÎN ATELIERUL DE PICTURĂ răspunsul într-un interviu din 1980, în care artista îi mărturisea reporterului: „Mie îmi place lumina de seară... de aceea îi înțeleg, poate, pe artiștii flamanzi care pictau la licărirea unei lumânărele, în întuneric. Este o concentrare pe care nu o poți avea când ai prea mult soare în încăpere. În atelierul meu, unde nu este prea multă lumină, mă simt liniștită și lucrez noaptea. Încep la ora șapte seara și termin
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
nu avem ochi și urechi decât pentru pâlcul de cătină din față. Nu știu de ce îmi vine să cred că fiara așteaptă aici, la intrare în hotarele sale, și nu pitită pe undeva prin râpă, între tufanii de măcieș și lumânărică. O credință prin tăria căreia, probabil, și vânătorul preistoric încerca să-și aducă vânatul mai aproape. Mai știi?... Fără să vrem, ne-am înghesuit unul în altul, din mers și contrar oricăror reguli. Aproape ne atingeam cu coatele. Dar ce
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
Dumitrel era fericit, se bucura de fiecare cadou, dar ceva îi distrăgea atenția. Mama intră la bănuieli; se gândea poate nu se simte bine, dar totul era în regulă. În momentul în care a sosit tortul, înainte de a sufla în lumânărele, Dumitrel îi spuse mamei:Mamă, chiar dacă azi e ziua mea și eu primesc daruri, aș vrea ca eu să îți ofer ceva... și băiețașul pistruiat și îmbujorat îi oferi mamei o cutiuță roșie legată cu fundiță albă... Mama lăsă tortulețul
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
rime, a găsi versuri“ (sensul figurat). Mulți au criticat această etimologie, până când M. L. Wagner a găsit în sardă etapele intermediare presupuse de Schuchardt: în sardă, turbare înseamnă „a speria peștii către un loc unde apa a fost otrăvită cu lumânărică sau laptele-cucului“, „a speria vânatul luându-l la goană“ și „a mâna vitele“. Apropiată de doctrina lui Schuchardt este, din multe puncte de vedere, concepția lui J. Gilliéron, creatorul geografiei lingvistice. El acordă un rol de seamă omonimiei (identitatea de
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
perdele, în orașul acesta spectral, nu-ți împiedicau privirile. Ca-ntr-un enorm teatru de păpuși, puteai vedea-n fiecare fereastră bărbați și femei adânciți în fotolii, în semiumbră, sau trebăluind, sau mâncând, singurele surse de lumină fiind puzderia de lumânărele presărate peste tot în largile odăi, pe care nu reușeau să le scoată din obscuritate. Se făcea seară, hârtiile și praful de pe stradă începură să se rostogolească în vântul răcoros ce venea dinspre oraș, dar care nu reușea să fluture
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de parcă tot ce-i dăduse viață și-nsuflețire, toată lumina nopții, ar fi venit de la cei câțiva litri de lichid sidefiu vărsați în mii de prezervative, ce acum străbăteau probabil, flotilă nenorocoasă, canalele și scurgerile orașului, licărind acolo ca niște lumânărele, scoțând din noapte aici o față ascuțită de șobolan, acolo un ghemotoc de vată plină de sânge... Nici orașul decent nu era mai însuflețit. Aceleași clădiri cu frontoane baroce, în formă de lire și clopote, aceleași canale cu apă verde
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
decizii în scopul rezolvării problemei. Surpriză! Care problemă? De fapt, este posibil să constatați că ceea ce vă necăjea, este o adevărată provocare. O CINĂ RELAXANTĂ CU PRIETENII O cină ușoară cu un desert bun, puțin vin, “încălzirea” atmosferei cu câteva lumânărele parfumate, dar să nu fie așezate pe masă, la fel ca la cina în doi, așezate eventual în colțurile camerei, eventual și niște vase de aromatherapy, care vor avea aceeași aromă cu lumânările, care vor intensifica mirosul. Șervețelele așezate în
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
care curăță fața fetelor de rămâne ca coala. Brusturul îi bun și la buboaie. Dacă te doare inima sau ai pecingine, pui cataplasmă cu floare de corovatic ; uite-o, colo, în țărna malului cum stă galbenă și dreaptă ca o lumânărică. Pestrița asta e măsălariță, faci fum ca să cadă viermii din măsele. Și iarba de cositor e bună de usturime la stomag ori pentru soroc. Când te-năduși în chept, fac fum cu bolândari ; mama le zicea alaur și cornută, dar
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
intră la biserică, dorea să mai stea de vorbă cu părintele Haralambie. Ușile erau deschise, așa cum se cuvine să fie Casa Domnului. Intră, dar nu era nimeni. Îl învălui liniștea și atmosfera aceea de taină, își făcu cruce, aprinse o lumânărică și începu să se roage pentru bunicul de la care moștenise darul de bijutier, pentru părinți, pentru copiii... Se trezi la un moment dat cu amintirea părintelui Gherasim de la Paris și cu spusele lui: "și roag-o să te ierte"! Bolborosi, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
Vodă” din Huși, la cea de a XC-a aniversare, Editura „Ștefan Lupașcu” Iași, 2008, În colaborare, p. 61-81, coordonator prof. Theodor Codreanu. Îngrijire și postfața la monografia comunei Gugești-Boțești de Ion Costache Enache, Editura PIM Iași, 2008, 485 p. Lumânărica, sfanțul Ioan de la Tutova, Editura PIM, Iași 2009, 412 p. Carte... vol. 2: Omagiu mamei, Editura PIM, Iași, 2009, 332 p. Carte... vol. 1: Editură PIM, Iași, 2009, 412 p.
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
străpunsă de șapte dureri, oglindea suferințele poporului ei? Într-o dimineață, ieșind Împreună cu Amparo de la un seminar despre structura de clasă a Lumpenproletariatului, străbăteam cu mașina o șosea de pe litoral. De-a lungul plajei am văzut niște ofrande votive, niște lumânărele, niște coșulețe albe. Amparo mi-a spus că sunt ofrande pentru Yemanjá, zeița apelor. A coborât din mașină, a pășit emoționată până unde ajungeau valurile, s-a recules câteva minute În tăcere. Am Întrebat-o dacă credea. M-a Întrebat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
șerpi Încolăciți, un amvon pe un podium acoperit cu pânză imprimată cu hieroglife, două coroane, două tripoduri, un sarcofăgel gen ora sfârșitului, un tron, un fotoliu stil 1600, fals, patru scaune desperecheate gen banchet servit la șeriful din Nottingham, lumânări, lumânărele, lumânăroaie, totul plin de o ardoare foarte spirituală. În fine, intră șapte novici În sutănele roșii cu torțe, apoi preotul oficiant, care pare să fie directorul de la Picatrix - și-l mai chema și Brambilla, zeii să-l ierte - cu niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
șopteau. Ici-colo se stăpâneau râsete înăbușite. Întunericul începea să se îmblînzească. În sfârșit ușa bisericii se lumină și, peste câteva minute, preotul, cu Evanghelia pe braț și cu o lumânare aprinsă în cealaltă mână, se ivi în prag. Zeci de lumânărele se întinseră nerăbdătoare spre preotul în odăjdii strălucitoare și în curând curtea bisericii se umplu de luminițe galbene, plăpânde, ca o ceată sfioasă de suflete care așteaptă, tremurând la porțile cerului, glasul izbăvirii. Printre țăranii ce se înghesuiau în jurul preotului
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
suflete care așteaptă, tremurând la porțile cerului, glasul izbăvirii. Printre țăranii ce se înghesuiau în jurul preotului, Apostol Bologa văzu și mulți soldați, cu fețele transfigurate de evlavie, bolborosind rugăciuni fierbinți. Dar mai ales se miră, zărind, la o parte, cu lumânărica aprinsă, pe sergentul ungur de la cancelaria lui. Apoi începu slujba. Preotul Boteanu cânta blând, cu glas subțire, cu ochii închiși sau ridicați spre înălțimile cerești. Lumina juca pe fața lui slabă, dîndu-i înfățișarea unui sfânt dintr-o icoană veche. Împrejurul
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
școala (adus de depaaarte, de la munte, unde el e mare-n grad - sau: mare-n brad), la Pomul ’podobit, sticlind din toate globurile puse, sus, de tata, din toate stelele, puse ceva mai sus de Bunul Dumnezeu, arzând din toate lumânărelele potrivite de mama și acum pâlpâind În vânt, luminând Înalt cât lumea locul din mijlocul curții noastre-a-școlii, cuprinzând toate arderile de până atunci: rugul Cărților, rugul Crucii tatei, rugul Băieților dar mai ales al fetelor pe care le cheamă Devușka
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
România în 1918), Editura PIM, Iași, 552p. Bucovina pământ românesc, presa din Rădăuți-Siret 1893-2008, Ediția a II-a aniversară, Editura PIM, Iași, 2008, 257p Carte... Editura PIM, Iași, 2009, 412p. Elogiu muncii. Cartea cărților mele. Editura PIM, Iași, 2009, 460p. Lumânărică - Sfântul Ioan de la Tutova, Editura PIM, Iași, 2009, 411p. Vaslui. Tradiționalism, vol. I, Editura PIM, Iași, 2010, 473p. Vaslui, Itinerarii, vol. II, Edtura PIM, Iași, 2010, 409p. Vaslui, Itinerarii, vol. III, Editura PIM, Iași, 2010, 560 p. Scurte medalioane. Semnal
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
băieți, au mâncat cu plăcere dulciuri după care au început să se joace : mașini teleghidate, roboți și avioane, nimic nu lipsea din panoplia de jucării ale lui Justin. Sărbătoritul s-a bucurat la început, a suflat amuzat în cele opt lumânărele, a început să se joace cu ceilalți copii și a dorit să le arate jocul primit în dar de ziua lui. Dintr-o dată, fără vreo motivație aparentă chipul i-a devenit purpuriu și a început să țipe : "Să plece ! Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
Stăpânul simți o înfiorare: omul își aștepta ceasul morții! Și dintrodată o simțire neobișnuită își făcu loc în sufletul lui: o adiere de milă pentru cel ce se stângea. Și cuvinte parcă i se ridicau în întrebări. - Chihaia aduse o lumânărică de ceară. Boierul îl privea cum se mișcă, solemn, nepăsător parcă, c-o încrețitură în frunte, deasupra nasului, pe când în el se iezea neliniștea. Omul primi lumânarea și o puse alăturea, pe pământ. Apoi se întinse drept, pe spate. Deodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
înfiorare se strecură parcă prin umbra cenușie. Omul începu a geme, închise ochii; apoi tăcu. Într-un târziu, șopti lin: —Bade Gavrile, dă-mi lumina... Din casa cea mare se auzi înecat în lacrimi plânsultremurat al nevestei pădurarului. Gavril aprinse lumânărica de ceară; bolnavul o cuprinse strâns cu mâna dreaptă, apoi șopti foarte încet: —De-acu rămâne femeia... Cine plânge? - Să-i duci boii și carul... —Bine... Omul avu o zguduire, apoi rămase cu ochii ațintiți în sus, în bagdadie. Obrazul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
-i grozavă. În noaptea aceea de cumpănă, Niță era să treacă pragul morții. Îl așezară cu capul spart și cu picioarele stricate, în bordeiul moșnegilor. Veni prin viforniță Iana și-l obloji, cu pâne muiată în rachiu, îi aduse o lumânărică de ceară la căpătâi, și până în ziuă moșnegii vegheară. El gemea fără întrerupere, cu ochii închiși. Iar dimineața sosi ca adusă de furtuna de-afară și Marghiolița de la bordeiul din deal. Începu să se bocească cu mânile la tâmple și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
I-ai citit ultima capodoperă? — Nu scap nici una. Sunt rarități. Amori a frunzărit publicația. — Hei! a strigat surprins. E Încă boboc, nu? — Da. — Ascult-o pe asta! Sfinte Dumnezeule! „Vorbește o subretă: Ziua se-mbracă-n falduri de neagră catifea, Lumânărele dalbe, În cleștii argintați, Cu flăcări tremurânde, sunt niște umbre-n vânt. Pia, Pompia... vino, să plecăm...“ — Acuma spune-mi și mie ce naiba Înseamnă? — O scenă de cămară. „Cu degetele țepene, ca barza În plin zbor, Ea zace pe patul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
până la unitate, până la ultima ființă. Naiv cum sunt, mă gândesc că această rigoare în exactitate ar fi schimbat ceva pe chipul capricios al păcii. Cu puțină șansă, dl Bonaparte și-ar fi putut sărbători anul acesta tortul cu 200 de lumânărele. Cu ceva mai mult noroc - norocul acelor bătrâni matusalemici rătăciți prin Caucaz, prin stepele Asiei sau nordul Africii, despre care ziarele scriu că nu mai știu câți ani au, 160 sau 161 - l’Empereur ar fi prins și el 150
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
în oraș. M-a invitat și pe mine, dar am preferat să rămân cu fata mea din parc, pentru a nu pierde clipele acestea minunate. Pentru prânz, Cecilia a aranjat masa festivă de Crăciun, cu ramuri de brad, sfeșnice cu lumânărele după obiceiul din familia ei, așezând rând pe rând bucatele pe care le pregătise. Au mâncat cu poftă și cei doi bărbați au lăudat-o pentru arta ei culinară. — M-a ajutat și Matei, unchiule! —Frumos! — Da, că ți am
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
cinstea domnului profesor...”. „Clio Chips. Hot peperony. Extra tasty” și „Tlasi CANABBIS. Exotic Incense Stics... SARATHY PERFUME WORKS.... 200 Sticks. Made in India...” Noimann transformase havuzul Într-un altar Închinat lui Buddha... Prin urmare, folosise și bețigașe parfumate. Poate aprinsese lumânărele și torțe sau comandase un foc de artificii, creând din această „ieșire” a sa o sărbătoare de neuitat. În timp ce sta Întins În havuz ca un nabab, fumându-și trabucul, mesenii Îl cinsteau, ridicând paharele În sănătatea lui. Cardul EuroLine fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
într-o uriașă îmbrățișare, după care a condus-o la baie. Pentru dumneavoastră, doamnă, a spus el, făcând un gest reverențios cu mâna. Cada era plină cu apă caldă și spumă cu parfum de vanilie; o jumătate de duzină de lumânărele aprinse erau așezate de jur-împrejur pe suprafața de marmură. Fără să mai stea pe gânduri, Emmy a lăsat halatul să-i cadă de pe umeri pe podea și s-a băgat în cadă. A intrat mai întâi cu picioarele să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]