368 matches
-
a primit acum și numele de al-Muzaffar. După înfrângerea sub zidurile capitalei la 6 mai 1389. Fiind prins, Barkuk a fost închis la Kerak, la est de Iordan.In Egipt a continuat instabilitatea pricinuita de confruntări între diversele grupări de mameluci. Profitând de aceasta, Barkuk a evadat, a adunat o oaste de cerchezi și de beduini arabi beduini, și în fruntea ei a revenit la putere la Cairo în februarie 1390. El a schimbat apoi pe toți guvernatorii și funcționării superiori
Barkuk () [Corola-website/Science/329660_a_330989]
-
alianțe contra lui Timur, cu Imperiul Otoman, cu Hoarda de Aur și cu principatul Sivas. În 1395 Barkuk a plecat în fruntea unei oști în Siria, în așteptarea atacului mongol. Numai că Timur a trebuit să revină în India și mamelucii obținură un răgaz de câțiva ani. Timur Lenk fu în acest răstimp ocupat în campanii militare în Transcaucazia, Rusia și India. Barkuk a murit în iunie 1399 și i-a urmat la tron fiul său, Faradj, poreclit mai tarziu An-Nasser
Barkuk () [Corola-website/Science/329660_a_330989]
-
în timpul bătăliei de la Cetatea Diaoyu în Chongqing. Moartea hanului Möngke și criza de succesiune ce a urmat, l-a determinat pe Hulagu Han să retragă cea mai mare parte a forțelor mongole din Orientul Mijlociu, unde era pregătit să lupte împotriva mamelucilor egipteni (care i-au învins pe mongolii rămași la Ain Jalut). Deși Hulagu a fost aliat cu Kublai Khan, forțele sale au fost în imposibilitatea de a sprijini atacul împotriva Songului, din cauza războiului lui Hulagu cu Hoarda de Aur. Kublai
Dinastia Song () [Corola-website/Science/303944_a_305273]
-
timp. Deși acțiunile cruciaților au mai continuat, capturarea Acrei a marcat sfârșitul cruciadelor spre Levant. Căderea Acrei a însemnat nu numai pierderea ultimului bastion al Regatului Cruciat al Ierusalimului, dar și a Țării Sfinte. Pe 27 aprilie 1289 armatele sultanului Mameluc Kalaun, după un asediu scurt care a durat puțin mai mult de o lună, au cucerit Tripoli. A fost un punct de cotitură în istoria decăderii Regatului Ierusalimului și punctul de plecare al declinului ultimei fortăreți creștine din Țara Sfântă
Asediul Acrei (1291) () [Corola-website/Science/326162_a_327491]
-
constant. Potrivit unor surse, în prima săptămână de asediu, templieriii au organizat un raid important, care a dus la capturat și aducerea în oraș a 5000 de prizonieri. Pe 13-14 aprilie cruciații au încercat o incursiune pe flancul drept al mamelucilor, însă furtuna a împrăștiat navele, și comandanții n-au mai riscat cu noi incursiuni. Spre sfârșitul lunii aprilie, inginerii sultanului termină pregătirea mașinilor de asediu, iar pe 4 mai începe un bombardament masivă, care a durat zece zile, fără pauză
Asediul Acrei (1291) () [Corola-website/Science/326162_a_327491]
-
centrală a zidurilor. În acest timp, ciprioții, venețienii, pisanii, precum și alți locuitori părăsesc pe nave orașul. Templierii și Ospitalierii din aripa de stânga în mod repetat (de cel puțin trei ori), îi înfrîng pe atacatori și construiesc noi baricade. Dar mamelucii, folosindu-se de avantajul numeric și fără a calcula pierderile atacă din nou, și în cele din urmă, distrug o parte din ziduri și turnuri, făcând un decalaj de 60 de coți. Odată ce zidurile și turnurile au căzut, sultanul inițiază
Asediul Acrei (1291) () [Corola-website/Science/326162_a_327491]
-
trebuiau să se retragă și să renunțe la orașele aflate în litigiu. Marii factori politici erau constituiți în această epocă în Orient de către tătarii din Hoarda de Aur în sudul Rusiei, de mongolii hanului Hulagu în Asia Mică și de mamelucii din Egipt. Mongolii din Rusia și din Asia Mică nu constituiau o unitate, căci din anul 1259 o separare s-a produs între ei. În anul 1260, mongolii, care cuceriseră în 1258 orașul califal Bagdad și își extinseseră dominația în
Mihail al VIII-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317073_a_318402]
-
căci din anul 1259 o separare s-a produs între ei. În anul 1260, mongolii, care cuceriseră în 1258 orașul califal Bagdad și își extinseseră dominația în întreaga Asie Mică, din India până la Marea Mediterană, vor suferi o gravă înfrângere în fața mamelucilor din Egipt. Mamelucii deveneau stăpânii Egiptului în 1250 și înlocuiau dinastia ayyubită prin dinastia lor, care va domni în Egipt până în secolul al XVI-lea. Începând de acum, „rudele” lor din sudul Rusiei vor veni către ei în număr mare
Mihail al VIII-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317073_a_318402]
-
1259 o separare s-a produs între ei. În anul 1260, mongolii, care cuceriseră în 1258 orașul califal Bagdad și își extinseseră dominația în întreaga Asie Mică, din India până la Marea Mediterană, vor suferi o gravă înfrângere în fața mamelucilor din Egipt. Mamelucii deveneau stăpânii Egiptului în 1250 și înlocuiau dinastia ayyubită prin dinastia lor, care va domni în Egipt până în secolul al XVI-lea. Începând de acum, „rudele” lor din sudul Rusiei vor veni către ei în număr mare, ceea ce-i punea
Mihail al VIII-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317073_a_318402]
-
stăpânii Egiptului în 1250 și înlocuiau dinastia ayyubită prin dinastia lor, care va domni în Egipt până în secolul al XVI-lea. Începând de acum, „rudele” lor din sudul Rusiei vor veni către ei în număr mare, ceea ce-i punea pe mameluci în strânsă legătură cu Hoarda de Aur. Cheia mării aparținea Bizanțului, mamelucii și mongolii din sudul Rusiei neputând să ajungă la o înțelegere cu împăratul bizantin: o ilustrare ce redă rolul bizantinilor în politica mondială. Această înțelegere avea împotrivă relațiile
Mihail al VIII-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317073_a_318402]
-
va domni în Egipt până în secolul al XVI-lea. Începând de acum, „rudele” lor din sudul Rusiei vor veni către ei în număr mare, ceea ce-i punea pe mameluci în strânsă legătură cu Hoarda de Aur. Cheia mării aparținea Bizanțului, mamelucii și mongolii din sudul Rusiei neputând să ajungă la o înțelegere cu împăratul bizantin: o ilustrare ce redă rolul bizantinilor în politica mondială. Această înțelegere avea împotrivă relațiile amicale pe care Mihail al VIII-lea le întreținea cu mongolii din
Mihail al VIII-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317073_a_318402]
-
Hoarda de Aur, reușind să paralizeze orice acțiune ostilă a bulgarilor împotriva Bizanțului (împăratul îi dădea ca soție pe fiica sa naturală, Eufrosina, trimițându-i cadouri bogate). Din acest moment, relațiile împăratului bizantin cu Hoarda de Aur, ca și cu mamelucii nu mai erau tulburate, schimburile de ambasade multiplicându-se între Bizanț și Egipt. În jurul puterilor antibizantine, Mihail al VIII-lea desena un cerc mai vast care trebuia să contracareze pe dușmanii imperiului: ca și mongolii lui Hulagu asupra sultanatului de
Mihail al VIII-lea Paleologul () [Corola-website/Science/317073_a_318402]
-
a permis accesul liber al evreilor în cetate. Comunitatea lor a revenit atunci pe Muntele Sion. La jumătatea secolului al XV-lea a izbucnit o dispută între evrei și călugării franciscani în jurul posesiunii Mormântului lui David pe Muntele Sion. Stăpânitorii mameluci ai orașului au pus capăt litigiului, izgonind amândouă părțile implicate din zonă și transformând locul în moschee. Creștinii au trebuit să se stabilească în Cartierul creștin, iar evreii s-au așezat într-o zonă relativ nelocuită, între Cartierul armean și
Cartierul evreiesc (Ierusalimul vechi) () [Corola-website/Science/336754_a_338083]
-
a încercat încă o dată șansa, dar în apropierea Bagdadului a fost înfrânt de Tamerlan a doua oară. Căutându-și un loc de azil, sultanii Ahmad și Qara Yusif au fost obligați să se refugieze în Egipt ca să obțină ajutorul sultanului mameluc. Temându-se însă de furia lui Tamerlan, sultanul Egiptului i-a aruncat în temniță. După moartea lui Tamerlan (1405), sultanul Egiptului îi elibereză pe suveranii refugiați, sultan Ahmad Djelairi și Qara Yusif Qaraqoyunlu. Sultanului djelairid Ahmad, care deja obținuse Bagdadul
Statul Qaraqoyunlu () [Corola-website/Science/309211_a_310540]
-
un escadron de Vânători Călare din Gardă, sub comanda colonelului Morland. Morland cade însă în luptă și vânătorii sunt respinși de cavaleria grea rusă. Atunci, Napoleon trimite toate rezervele de cavalerie disponibile, adică escadronul de escortă de Vânători Călare și Mamelucii și cavaleria grea - Grenadierii Călare. Aceștia resping cavaleria inamică, mult superioară numeric, cu susținerea artileriei Gărzii și a diviziei Drouet. Cavaleria franceză înregistrează pierderi minore, spre deosebire de Garda rusă, care este decimată. Prințul Repnin este făcut prizonier. În 1807, la Bătălia
Garda Imperială Franceză (Primul Imperiu) () [Corola-website/Science/312737_a_314066]
-
lume au avut într-o oarecare măsură ca model Moscheea din Damasc. Caracteristicile sale au fost promotoarele athitecturii moscheilor medievale din Siria și Jazira. În secolele XIII și XIV, moscheea a inspirat decorarea unor serii de monumente construite de sultanii mameluci din Egipt și Siria. islam<br> limba arabă<br> Lista califilor<br> Abbasizi
Califatul Omeiad () [Corola-website/Science/329011_a_330340]
-
Bătălia de la Hatiin, ocupând Ierusalimul și mare parte din Palestina. Un stat cruciat centrat în jurul orașului Acra a supraviețuit într-o formă slăbită pentru încă un secol. Din 1260 până în 1291 zona a devenit frontiera dintre invadatorii mongoli și Sultanatul Mameluc. Conflictul a sărăcit țara și a redus sever populația. Sultanul Qutuz al Egiptului i-a învins într-un final pe mongoli în Bătășia de la Ain Jalut iar succesorul său, Baibard i-a eliminat pe ultimii cruciați din Acra în 1291
Istoria Israelului () [Corola-website/Science/324899_a_326228]
-
de Ginghis Han. După moartea acestuia, Iranul este condus de câțiva conducători mongoli. Hulagu Han fondează în 1256 Ilhanatul și în 1258 cucerește Bagdadul și ucide pe ultimul calif abbasid. Expansiunea în vest a lui Hulagu Han este oprită de mameluci în bătălia de la Ain Jalut din Palestina în 1260. În mijlocul secolului al XIV-lea, ciuma neagră ucide cca. 30% din populația Persiei. Iranul va rămâne divizat până la apariția lui Timur. Acesta invadează cu multă cruzime Iranul în 1381. În 1501
Istoria Iranului () [Corola-website/Science/304399_a_305728]
-
inițiativa judecătorului local Fahr ad-Din. Lucrările s-au concentrat în nordul și apusul Muntelui. Muntele a fost înconjurat la nord și la vest de colonade fastuoase, în care au fost incluse intrările în Madrasat Ashrafiye și Madrasat As'ardiye. Sultanii mameluci au zidit arcadele cunoscute sub numele de Balanța Zilei Judecății de apoi care înconjură platforma ridicată pe care se înalță edificiul Cupola Stâncii.Viceregele Siriei, Tankiz, a construit locul de purificare denumit "Paharul", aflat între sanctuarul Cupola Stâncii și Moscheea
Muntele Templului () [Corola-website/Science/325011_a_326340]
-
Moscheea Al Aqsa. Tot în secolul al XIV-lea, în zilele sultanului Kaitabai, s-au construit Chioșcul de vară , care este un „minbar” pentru predici în afara moscheilor, precum și Sabilul care poartă numele lui Kaitabai. Lucrarea cea mai semnificativa executată de mameluci pe Muntele Templului a fost, la urma urmei, elevarea sectorului de la vestul esplanadei, până la înălțimea acesteia, și deschiderea de porti care au permis pentru prima dată credincioșilor să aibă un acces comod spre Munte în ceasurile de rugăciune. Aceste porți
Muntele Templului () [Corola-website/Science/325011_a_326340]
-
de fier și altele, sunt folosite până în zilele noastre la intrarea pe Munte, În anul 1517 Ierusalimul si Muntele Templului au intrat, fără prea mult zgomot, în stăpânirea sultanului turc Selim I și a Imperiului Otoman. care a cucerit sultanatul mameluc al Egiptului și posesiunile acestuia în Asia. Fiul lui Selim, Soliman I Magnificul, a investit mult în construcțiile din Ierusalim, culmea lor fiind reprezentată de ridicarea și repararea zidurilor cetății (numită în zilele noastre Orașul vechi), inclusiv zidurile Muntelui Templului
Muntele Templului () [Corola-website/Science/325011_a_326340]
-
Zidul de apus, partea care încă există, este făcut din pietre mari, groase, mai mari decât la oricare clădiri văzute din antichiate în Roma sau în alte țări” În 1517, Imperiul Otoman sub Selim I-ul a cucerit Ierusalimul de la mameluci care l-au avut din 1250. Otomanii au avut o atitudine binevoitoare față de evrei, primindu-i pe refugiații evrei care au fost expulzați din Spania de Ferdinand al II-lea de Aragon și Isabela I a Castiliei în 1492. Sultanul
Zidul Plângerii () [Corola-website/Science/324996_a_326325]
-
anul 1150, sultanul Nur al-Din a restaurat moscheea ce fusese distrusă de un incendiu, iar în anul 1260 moscheea a fost din nou distrusă de invadatorii mongoli. Între secolele XIII-XVI, au loc mai multe extinderi și renovări sub conducerea sultanilor mameluci. Atunci, au fost reconstruite minbarul, mihrabul, altarul profetului Zaharia, sala de rugăciune a fost mărită iar minaretul restaurat. În prezent moschea combină mai multe stiluri prezentând elemente specifice arhitecturii omeiade, selgiucide și mameluce. Sala de rugăciune este împărțită în trei
Marea Moschee din Alep () [Corola-website/Science/332478_a_333807]
-
convocării unui nou kuriltai general, ceea ce duce la un război civil. Ulus-urile devin state: Fratele lui Mongke, Hulegu, s-a retras din Siria spre Mughan, lăsând un mic contingent sub comanda generalului Kitbuga. Forțele opozante din regiune, cruciații creștini și mamelucii musulmani, i-au recunoscut pe mongoli ca cea mai mare amenințare. În 1260, mamelucii au înaintat din Egipt, pentru a stabili o tabăra lângă fortăreața creștină Acra, și i-a provocat pe mongolii conduși de Kitbuga să se lupte la
Imperiul Mongol () [Corola-website/Science/298572_a_299901]
-
Fratele lui Mongke, Hulegu, s-a retras din Siria spre Mughan, lăsând un mic contingent sub comanda generalului Kitbuga. Forțele opozante din regiune, cruciații creștini și mamelucii musulmani, i-au recunoscut pe mongoli ca cea mai mare amenințare. În 1260, mamelucii au înaintat din Egipt, pentru a stabili o tabăra lângă fortăreața creștină Acra, și i-a provocat pe mongolii conduși de Kitbuga să se lupte la nord de Galileea, în Bătălia de la Ain Jalut. Mongolii au fost învinși, iar Kitbuga
Imperiul Mongol () [Corola-website/Science/298572_a_299901]