465 matches
-
diferite în fiecare caz. Merită aici să menționăm mai ales doi gânditori care, independent unul de altul, au făcut uz de același concept: Alexandre Kojève și Arnold Gehlen. Kojève, născut la Moscova, nepotul lui Kandinski, se ocupase în tinerețe de mesianismul rus. Ampla sa teză de doctorat, prezentată la Heidelberg sub conducerea lui Jaspers în 1926, se ocupa de filozofia religiei a lui Soloviov. La Paris, unde emigrase, a avut legături cu Berdiaev. Acesta, mai ales în Sensul istoriei (1923) și
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
la „Revista Dunării”, „Cugetarea”, „Sentinela română” ș.a. A mai semnat cu inițiale, precum și cu pseudonimele Costin, C. Trandafirescu, Conțopist Trandafirescu, Pitarul Zăvoiescu, Konstantin ș.a. Temperament frenetic, însuflețit de încrederea în „steaua României”, în idealurile sale uneori utopice, acest exponent al mesianismului pașoptist a lăsat imaginea unui spirit exaltat și fulgurant, realist și visător. Preconizând revoluția - o revoluție burgheză - ca mijloc radical de preschimbare a vechilor rânduieli, R. se arată un vrăjmaș al marii proprietăți individuale, dar, sub înrâurirea lui Proudhon, ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289374_a_290703]
-
lit. (1941), 159-165, Ist. lit. (1982), 166-172; Brădățeanu, Istoria, I, 202-206; Popovici, Romant. rom., 452-461; Ist. lit., II, 527-539; Radu Pantazi, C.A. Rosetti. Gânditorul. Omul, București, 1969; Vasile Netea, C.A. Rosetti, București, 1970; Marin Bucur, C.A. Rosetti. Mesianism și donquijotism revoluționar, București, 1970; Zaciu, Lecturi, 82-85; Săndulescu, Continuități, 222-227; Dicț. lit. 1900, 751-753; Cristea, Faptul, 19-24; Cioculescu, Itinerar, I, 64-72, IV, 71-76; Dana Dumitriu, Introducere în opera lui C.A. Rosetti, București, 1984; Indrieș, Polifonia, 66-70; Holban, Literatura
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289374_a_290703]
-
zone europene cât mai largi: idei, specii, genuri, epoci și modalități literare. În același mod și cu aceeași finalitate își va concepe B. și volumul Utopie și antiutopie (1998), o încercare de explicitare analitică și comparată a surselor și eflorescențelor mesianismului slav în Cehia, Slovacia, Polonia și Rusia, așadar, în teritoriile locuite de popoarele slave în interferență stimulativă cu alte culturi ale Europei. Comentariul subliniază, comparatist, similitudini și deosebiri revelatoare între spațiile de referință și personalitățile reprezentative. SCRIERI: Karel Čapek, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285621_a_286950]
-
unor epoci. Avem, în contrast, manuale care ilustrează foarte bine istoria naționalistă stereotipă construită de istoricii romantici și asiduu promovată în perioada comunismului naționalist al lui Ceaușescu. Elemente tipice pentru acest tip de istorie sunt: idealizarea strămoșilor daci și romani, mesianismul istoriei românilor, care ar fi determinată de scopuri prestabilite precum independența și unitatea, supralicitarea rolului istoriei naționale în istoria globală („românii au stat de strajă Europei”) și prezentarea hiperbolizată a calităților poporului român - vitejie, hărnicie, patriotism, dragoste de libertate. Aceste
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
aici sunt toate foarte sportive. Și foarte sănătoase. Știți, de fapt, omul nou pe care ni-l tot făgăduia propaganda noastră, e pe cale să se nască aici. Stalin voia să-l făurească prin schizofrenia terorii și a eroismului, Hitler, prin mesianismul biologic. Iar aici, n-au nevoie de spălarea creierelor. Fiecare înțelege, după cum spune unul dintre prietenii mei, că e mai bine să fii sănătos, bronzat și bogat, decât cercetător rus la Moscova... Vorbind despre America, Vinner spunea când „ei“, când
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
eternă "cârcoteală", ținta sa fiind mereu creatorul "acestei opere de mântuiala, omul". Cum de a suportat Dumnezeu atâtea invective? Trebuie să-l fi iubit pe acest fiu neascultător, pe acest "copil-problemă", spune Patrice Bollon. Cioran acuză ortodoxia de lipsă de mesianism: l-a ajutat să tălmăcească "învățăturile lui Isus", dar nu l-a "deturnat din conformismul viețuirii în concret", mai mult, "a însoțit turmă". Nu este grav a nu crede în Dumnezeu, dar este foarte grav a nu te preocupă de
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
iubirii aduce, pe lângă unele poeme ocazionale, o notă nouă, mai liberă și mai originală în peisajul liric românesc. Aici și în cărțile următoare - O viziune a sentimentelor, Dreptul la timp - nu se mai află mohorâtele, răzbătutele teme sociale „revoluționare”, nici „mesianismul” politic de până atunci. Tânărul S. scrie cu precădere despre altceva, despre O călărire în zori, de pildă, o parafrază modernă pe un motiv eminescian, despre glezna lui cu aripi și, mai ales, despre ceea ce s-ar putea numi „figurile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289876_a_291205]
-
importante când aderentul aparține unui partid-stat cu care-și va împărți puterea și privilegiile materiale; dar în acest caz, în perioadele de mare intensitate totalitară marcate de teroare*, orice promovare în sânul partidului-stat implică și o participare la sângele vărsat, mesianismul doctrinal justificând în ochii aderentului participare sa la acte pe care morala obișnuită le condamnă. Aici regăsim pactul sângelui care unea anumite organizații revoluționare ruse* și, mai recent, grupuri teroriste* - Brigăzile Roșii, de exemplu. AFGANISTAN Pe 24 decembrie 1979, primele
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
1967). Filosoful Nikolai Berdiaev, expulzat din Rusia de către Lenin în 1922, revine asupra opoziției dintre slavofili și occidentaliști în Probleme ale comunismului (1933): dacă lui, comunismul îi apare ca fiind „misiunea neîndeplinită a creștinismului”, bolșevismul ar fi „ultima încarnare a mesianismului rus”, și totodată purtătorul unui „ateism care duce la neomenie”. Alți creștini se referă la enciclica Divini Redemptoris din 19 martie 1937 în care papa Pius al XI-lea propune o condamnare argumentată a comunismului. Unul din fondatorii din Rezistența
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
de producție capitalist îi hărăzea mizeriei și sărăciei materiale. Marx și Engels* s-au erijat în profeți, reactivând fantasma Pământului făgăduinței, promițând tuturor „oropsiților vieții” o lume a dreptății, a egalității, a fraternității. Acest amalgan fără precedent de scientism și mesianism, de rigoare metodologică și de religiozitate mistică explică succesul considerabil al marxismului într-o perioadă istorică în care capitalismul provoca societății grave leziuni sociale și în care idealurile democratice abia începeau să prindă rădăcini pe continentul european. Este însă cazul
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
pară foarte hotărît), cu forța, a unei păci universale (pax americana, pentru răutăcioși), care se poate dovedi o utopie la fel de periculoasă ca și cea a jihad-ului islamic, bunăoară. Doctrina suveranității condiționate poate să apară ca reflexul, inevitabil subiectiv, al mesianismului neoconservator american sau, mai larg, liberal-occidental, față cu fundamentalismul islamist, în special cu cel arab. Astfel se poate explica aprecierea lui Paul Wolfowitz, potrivit căruia povestea cu armele de distrugere în masă ale irakienilor nu a fost decît un "alibi
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
americane, de la o tribună înălțată în pădurea crudă a puritanismului și neafectat de prea multe lecturi, afișîndu-și propria ignoranță ca fiind virtutea unei forțe morale deosebite. După chipul și asemănarea șefului, o gîndire la fel de primitivă, amestec de frică, intoleranță și mesianism, dezvoltă și șamanii de la Pentagon în bătălia pentru cucerirea Răului și întronarea Binelui. Astfel, anunțata ciocnire a civilizațiilor devine ciocnirea superstițiilor a două tabere guvernate de ignoranță și obscurantism, într-o nouă noapte a timpurilor. Acest "populism" religios a ajuns
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
un adversar al falsității. „Tezaure mocnite” zac în popor. Fierarul afirmă forța faptei, țăranul a împrumutat înțelepciunea pământului. Poezia și muzica lor atestă un adânc extaz (Pentru bilanț, Bărăganul). Pravila de morală practică abandonează ironia pentru negația directă. Hula și mesianismul o plasează în descendența biblicelor profetice. Instinctul posesiv, febra puterii stârnesc vituperația și cheamă pedeapsa divină. A. opune pe a avea plinătății existențiale a lui a fi. El proslăvește bucuria gratuită, acceptarea smerită a darurilor vieții. Dragostea, familia, munca sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
organizat și planificat sau focalizat pe un grup de oameni sau o națiune Întreagă (unde sunt utilizate metode cu efect În timp, utilizând foarte mult mass-media). Metodele de control: Utilizarea religiilor, curentelor spiritualiste, misticismului. Iar printre tendințe și ideile promovate: mesianismul, ideile apocaliptice despre sfârșitul lumii, martirismul, etc. este un domeniu extrem de sensibil, Întrucât atacă partea cea mai ancestrală a subconștientului, utilizând credința ca suport de manipulare. Aceste metode de control sunt extrem de puternice. Putem aminti aici cazul sectelor religioase, unde
Medicina si psihologie cuantica by Valentin AMBĂRUŞ, Mariana FLORIA, () [Corola-publishinghouse/Science/1642_a_2904]
-
sa socială. Tot atunci PCF pune în practică, cu participarea unui mic număr de intelectuali raliați marxismului și a numeroși tovarăși de drum, o mitologie a fericirii, ajungînd pînă la a suprapune mesajul cîntecului național, Maseieza, cu cel al Internaționalei. Mesianismul său revoluționar devine oarecum insipid, dar garanția este menținută totuși prin existența și exaltarea, acolo în Est, a paradisului sovietic. În același timp se instalează, marcat de ritualul congreselor, cultul Secretarului general Maurice Thorez care apare, pe drept cuvînt, drept
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
evocării ambianței, pătrunderea elementelor urbane -, explicabile prin influențele exercitate asupra folclorului de factorii culturali moderni. Cu Folcloristica română. Evoluție, curente, metode (1968), structurată pe direcții și școli, V. este și autorul primei încercări de sinteză diacronică asupra folcloristicii autohtone. SCRIERI: Mesianism ardelean, București, 1937; Bârladul cultural, pref. Nicolae Petrașcu, București, 1938; Gândirismul. Istoric, doctrină, realizări, București, 1940; Emil Gârleanu, Craiova, 1941; Folklorul. Obiect. Principii. Metodă, București, 1947; ed. (Folclorul. Obiect, principii, metodă, categorii), București, 1970; Balada populară română, București, 1966; Folcloristica
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290648_a_291977]
-
și texte, Craiova, f.a. Ediții: Emil Gârleanu, Bucăți alese comentate, Craiova, [1941]; Vasile Alecsandri, Poezii populare ale românilor, I-II, pref. edit., București, 1965; Gruia lui Novac, cu ilustrații de Done Stan, București, 1965. Repere bibliografice: Augustin Z. N. Pop, „Mesianism ardelean”, VBA, 1938, 1-2; Iorgu Gane, „Bârladul cultural”, „Țara Bârsei”, 1938, 4-6; Aurel Ivănescu, „Bârladul cultural”, IIȘ, 1938, 5; Alexandru I. Lapedatu, [„Bârladul cultural”], AAR, partea administrativă și dezbaterile, t. LIX, 1938-1939; Augustin Z. N. Pop, „Gândirismul”, „Moldova” (Bolgrad), 1940
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290648_a_291977]
-
sinonimul artistului, ce va fi uns de Tatăl, cu menire providențială, hiperionică. El, omul de prisos, naufragiatul, incompatil cu ipocrizia universală, va avea parte, prin actul pur al visului artistic, de perenitate și putere supremă. Expresie a iubirii și alterității, mesianismul orfic al victimei indus grefierului va lucra împotriva lumii gregare, vampirizate de realiști. La sacerdoțiul comuniunii vin doar cei chemați. Petru Cimpoeșu bate monedă pe însoțirea dintre imaginea realității cu visul, scăpat când și când din chingile lumii exterioare. Realul
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
plan civic, faptul este reflectat de schimbarea criterilor vigilenței democratice. De la apărarea legitimă a drepturilor fundamentale ale omului s-a trecut rapid la militantismul frivol exprimat în favoarea „drepturilor animalelor” la fericire. Pentru est-europeni, voga de care se bucură acest veritabil mesianism secular nu este cu totul surprinzătoare. Ne putem aminti cum, printr-un paradox greu de egalat, apărătorii „apostolatului social” din România comunistă au marcat tot atâtea goluri de luciditate cât promotorii „teologiei eliberării” din America latină. Urii amazoniene față de „los Gringos
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
întâmplător, în timpul crizei ostaticilor de la Olimpiada de vară din München (1972), ideologul stângii franceze a luat apărarea teroriștilor palestineni, legitimând terorismul ca unică armă de răzbunare a săracilor față de cleptocrația capitalistă 2. O variantă moderată a aceleiași poziții o reprezintă mesianismul estetic al lui Walter Benjamin, cel care într-un faimos pamflet din 1921, intitulat „Zur Kritik der Gewalt”, lansa întrebarea „mereu deschisă” privitoare la violență „ca principiu (als Prinzip)”3. Simpatetic față de „noua orânduire” din Rusia bolșevică (pe care a
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
înrudiri cu sămănătorismul, se diferențiază de acesta printr-un fel de sinteză personală. Când nu se limitează la înfățișarea idilică a îmbelșugatei vieți a țăranilor (În pacea înserării, La polog etc.), prozele sale acuză injustiția și se pătrund de un mesianism artificial, uneori strecurat în versuri populare inautentice (Dreptate, La focuri, Mateiu Hurezan ș.a.) Primului volum de povestiri îi succedă multe altele, izvorâte din aceeași matrice: Icoane din popor (1911), La cruci (1911), Din umbra satelor (1913), Zile senine (1913) și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287917_a_289246]
-
scrierilor lui Benjamin nu ține doar de filozofia istoriei sau de filozofia culturii (deja un termen impropriu în cazul său), ci de o metafizică în care experiența religioasă sau cea filologică își găsesc locul și întemeierea. În cadrul acestei metafizici, teologia mesianismului iudaic și, deopotrivă, fervoarea gestului revoluționar devin „deducții transcendentale“ ale fizionomiilor modernității. O a doua precauție vizează circumscrierea obiectului: experiența urbană. Este greu de definit statutul „orașului“ în textele lui Benjamin. Nu este vorba, în mod limpede, despre un interes
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
lucrare în care sunt anunțate principalele teme ale gândirii ulterioare, sub forma unui comentariu asupra teoriei romantice a operei de artă. Scrisorile (precum cea către Ernst Schoen din 7 aprilie 1919) dovedesc cum miza reprezintă, de fapt, o discuție asupra mesianismului romantic, plecând de la filozofia kantiană a istoriei. Forma și conținutul unei disertații îl determină însă pe Benjamin să limiteze aria cercetării. Problematica istoriei devine o interogație asupra naturii operei de artă, de asemenea aflată în legătură directă cu estetica lui
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
căderii. Multiplicitatea limbilor, generată de lipsa de imediatitate a relației nume-lucru, este însă și semnul divinului în chiar faptul „căderii“: aceasta deoarece ea face posibilă traducerea, ca dinamism al lumii, orientată spre recuperarea stării paradiziace, în acest loc înțeleasă ca mesianism al limbii. Prin urmare, limba este, în contextul creației, pe de o parte semn al îndepărtării lucrurilor de esența lor divină și, pe de alta, al reapropierii lor de aceasta. O considerație a lui Benjamin explică acest fapt: nu doar
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]