608 matches
-
realizează, la nivel sintactic, prin intermediul unui complement obiectual (direct, indirect) cu originea într-o relație de dependență guvernată de aceste verbe. Semantica verbului regent își caută o limită exterioară care să o determine; înafara acestei limite (descrisă de un complement obiectual), mesajul verbal ar rămâne echivoc sau indescifrabil. În enunțul El vede., verbul a vedea, lipsit de complement direct, exprimă o acțiune foarte generală, concepută ca însușire: El nu este orb, vede. Prezența unui complement direct redă verbului calitatea verbală, de
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
sau ca absolutizare a semanticii unui termen al opoziției (gerunziu, participiu, supin). INFINITIVULTC "INFINITIVUL" Principala funcție lingvistică a infinitivului este funcția denominativă. Infinitivul denumește acțiunea (starea etc.) verbului în interiorul sistemului lexical al limbii, așa cum forma absolută a substantivului, acauzală, denumește „obiectual” substanțe - „obiecte” interpretate lingvistic: a călători - corabie Infinitivul poate fi, în acest sens, și chiar este în mod frecvent în limba română, o variantă verbală (deci, dinamică, purtând marca „procesualitate”), în sistemul lexical al limbii, paralelă, alternativă la primul nivel
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
însă, impune, asemeni verbelor tranzitive, intrarea în relație sintactică cu un complement direct: „Dar deodat’un punct se mișcă... cel întâi și singur. Iată-l Cum din haos face mumă iară el devine Tatăl.” (M. Eminescu) sau cu amândouă complementele obiectuale, direct și indirect: „Harap Alb... na-ți aripa asta...” (I. Creangă) Pot primi complement indirect și unele interjecții afective sau apreciative; dacă funcționează ca predicate: „Noaptea îngerii goi Zgribulind se culcă în fân. Vai mie, vai ție, Păianjeni mulți au
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
sau chiar triplă) realizare concretă în linearitatea enunțului. Există două situații de dublă realizare a unei aceleiași funcții sintactice: • prin termeni coreferențiali; • prin termeni autonomi sub aspect semantic. Prima situație este proprie realizării repetate mai ales a funcțiilor de complement obiectual (direct și indirect) și de subiect și atribut. Cea de-a doua situație poate implica toate funcțiile sintactice. Dubla exprimare a complementului obiectual (direct sau indirect)10 își are originea mai ales într-o particularitate a sintaxei limbii române; din
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
termeni autonomi sub aspect semantic. Prima situație este proprie realizării repetate mai ales a funcțiilor de complement obiectual (direct și indirect) și de subiect și atribut. Cea de-a doua situație poate implica toate funcțiile sintactice. Dubla exprimare a complementului obiectual (direct sau indirect)10 își are originea mai ales într-o particularitate a sintaxei limbii române; din cele două serii de forme ale pronumelui personal (și reflexiv) de dativ și acuzativ (scurte, neaccentuate și lungi, accentuate), formele lungi impun aproape
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
particular. Caracteristici semantice (lexicale și gramaticale) ale regentului și planul semantic al relației de dependență determină dezvoltarea a patru variante principale ale funcției de complement: • complemente ale obiectului 30 • complement de reciprocitate • complement comparativ • complement de agent COMPLEMENTE ALE OBIECTULUI (OBIECTUALE)TC "COMPLEMENTE ALE OBIECTULUI (OBIECTUALE)" Sunt expresia sintactică a unei compliniri semantice indispensabile verbului tranzitiv și, mai rar, unor interjecții sau adjective. Planul semantic al relației de dependență în care complementul își are originea se întemeiază pe un raport între
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
gramaticale) ale regentului și planul semantic al relației de dependență determină dezvoltarea a patru variante principale ale funcției de complement: • complemente ale obiectului 30 • complement de reciprocitate • complement comparativ • complement de agent COMPLEMENTE ALE OBIECTULUI (OBIECTUALE)TC "COMPLEMENTE ALE OBIECTULUI (OBIECTUALE)" Sunt expresia sintactică a unei compliniri semantice indispensabile verbului tranzitiv și, mai rar, unor interjecții sau adjective. Planul semantic al relației de dependență în care complementul își are originea se întemeiază pe un raport între conținutul lexical al termenului regent
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
adjective. Planul semantic al relației de dependență în care complementul își are originea se întemeiază pe un raport între conținutul lexical al termenului regent și conținutul lexical al termenului determinant, în relativă corespondență cu un raport lingvistic. Prin aceasta, complementele obiectuale sunt expresia lexical-sintactică a unei limite exterioare în desfășurarea acțiunii verbale. Sfera semantică a termenului regent și planul semantic al relației de dependență determină modul concret de realizare a funcției de complement obiectual, care prezintă, în acest caz, două subtipuri
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
cu un raport lingvistic. Prin aceasta, complementele obiectuale sunt expresia lexical-sintactică a unei limite exterioare în desfășurarea acțiunii verbale. Sfera semantică a termenului regent și planul semantic al relației de dependență determină modul concret de realizare a funcției de complement obiectual, care prezintă, în acest caz, două subtipuri: • complement direct • complement indirect Distincția dintre ele este marcată printr-un relativ izomorfism între planul semantic al relației de dependență și manifestarea acesteia în planul expresiei. În plan semantic, complementul direct introduce conținutul
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
pentru caracterizarea directă a acțiunii verbale: „Mărgeaua cădea luminoasă prin întuneric și se desfășura din ce în ce.” (M. Eminescu), la gradul de intensitate progresivă a însușirii acțiunii verbale, exprimată adverbial: „... se desfășura din ce în ce mai mult...” sau a însușirii unei realități obiectuale, exprimată adjectival: „ ...se desfășura din ce în ce mai luminoasă...” Pe de altă parte, sensul de 'progresie' se dezvoltă și în afara desfășurării unui raport de proporționalitate: „Noaptea flamingo cel roșu / Apa-ncet încet pătrunde.” (M. Eminescu) Toate aceste particularități ale planului semantic al circumstanțialului
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Șansa de a deține dintr-o dată un patrimoniu de mare valoare se plătește prin neliniștea trăită în fața puzderiei de obiecte. Și dacă sentimentele din gama negativă revin constant în exprimarea admirației în regimul monumentalității, asta se datorează acestui strâns atașament obiectual, care implică stupoarea în fața materiei și a haosului ei: uitarea care amenință vestigiile, amestecul pieselor disparate, imensitatea teritoriului parcurs de culegător, distrugerea iminentă a oricărui fragment de materie vorbesc neîncetat despre condiția periculoasă a acestui univers. În acest sens, al
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
după anii '60. Sigur că, în contextul interesului romantic pentru antichități, conceptul benjaminian face figură anacronică. Ceea ce pune în evidență e un raport particular cu trecutul, care focalizează asupra prezenței faptelor istorice: Departe de a se reduce la dimensiunea lor obiectuală, aceste bunuri sunt înainte de toate purtătoare de emoție. În mod precis, e vorba de acea emoție particulară (nu prea analizată, mi se pare) pe care o procură prezența alături de lucruri insubstituibile - alături de "obiecte-persoane"82. În măsura în care e orientat de "aură", universul
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
Vattimo a declarat necesitatea de a pune în valoare o paradigmă de raționalitate slabă, paralogică, ce nu subordonează și ierarhizează, ci este paratactică, nu verticală, ci transversală, astfel încât să fie diferențiată intrinsec și, prin urmare, adaptată și adecvată respectivelor câmpuri obiectuale de aplicație. Pe urmele modelului wittgensteinian al pluralității jocurilor lingvistice, acesta a observat și declarat caracterul pozitiv al pluralității formelor de cunoaștere, al posibilităților acțiunii, al sensurilor lumii vitale, subliniind în acest sens nu posibilitatea compactării și uniformizării, ci potențialul
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
cuantificabile, ele scapă deseori analizelor. Dar în același timp, nici o organizație nu poate exista fără un ansamblu de reprezentări simbolice, iar orice analiză sociologică este săracă fără abordarea acestora, căci prin intermediul lor relațiile dintre indivizi și organizații capătă un caracter obiectual. Dacă simbolurile reprezintă prima formă de manifestare a culturii unei instituții, ritualurile reprezintă cel de-al doilea element sine qua non. Antropologii definesc ritualul ca pe o activitate repetitivă, standardizată din punct de vedere cultural, cu un caracter primordial simbolic
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
însăși ideea de civilizație, considerată ca nefiind neutră sau obiectivă. Centrul interesului sociologic a fost deplasat către concepte precum "dezvoltare socială", "sistem social" sau "calitate a vieții", care includ ideea specificității și originalității în fond, un amestec de reprezentări relativ obiectuale cu altele ideologice. Lansate în Occident de sociologii atașați de ideologia socialistă și rapid adoptate de țările comuniste în aniii 1970-1980, aceste concepte veneau în continuarea criticilor la adresa "crizei de sens a civilizației capitaliste"153, fiind încărcate de un dulceag
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
verbal se însușește treptat, în mod spontan și natural de la cea mai fragedă vârstă. Generalizarea și abstractizarea se realizează la nivelul admis de senzorialitate și de simbolul imagistic operațional implicat în acest proces. Comparația se realizează pornind de la concret, de la obiectual, prin analiză și sinteză spre abstract, la început numai în prezența materialului intuitiv (obiectual sau grafic)apoi și în absența lui cu sprijin pe reprezentări. Judecata și raționamentul la începutul demutizării se realizează pe bază de imagini și parțial pe
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
Generalizarea și abstractizarea se realizează la nivelul admis de senzorialitate și de simbolul imagistic operațional implicat în acest proces. Comparația se realizează pornind de la concret, de la obiectual, prin analiză și sinteză spre abstract, la început numai în prezența materialului intuitiv (obiectual sau grafic)apoi și în absența lui cu sprijin pe reprezentări. Judecata și raționamentul la începutul demutizării se realizează pe bază de imagini și parțial pe cuvânt; iar la surdovorbitori pe bază de cuvânt și parțial pe imagini. Limbajul verbal
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
interesului), copilului deficient de auz; Demonstrația se face cu ajutorul: - obiectelor și jucăriilor ce duc la formarea reprezentărilor corecte despre mulțimi, număr; - material didactic structurat - materialul cofecționat va fi demonstrativ (al educatoarei) și distributiv (al copiilor surzi), favorizând transferul de la acțiunea obiectuală la reflectarea în plan mental al reprezentării; - reprezentări iconice, cu ajutorul cărora se realizează saltul din planul acțiunii obiectuale (faza concretă) în planul simbolic. Există și o formă aparte a demonstrației, care își datorează separarea de celelalte, sprijinirii ei pe mijloace
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
despre mulțimi, număr; - material didactic structurat - materialul cofecționat va fi demonstrativ (al educatoarei) și distributiv (al copiilor surzi), favorizând transferul de la acțiunea obiectuală la reflectarea în plan mental al reprezentării; - reprezentări iconice, cu ajutorul cărora se realizează saltul din planul acțiunii obiectuale (faza concretă) în planul simbolic. Există și o formă aparte a demonstrației, care își datorează separarea de celelalte, sprijinirii ei pe mijloace tehnice care redau realitatea cu mare fidelitate, atât în plan sonor, cât și vizual. Conversația: este o metodă
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
mijloacelor de învățământ contribuie la atragerea afectivă a copilului cu deficiență de auz în activitatea instructivă, la stimularea motivației de învățare. - dimensionarea în raport cu vârsta copilului: materialele didactice folosite de educatoare trebuie să aibă și indici de vizibilitate adaptați spațiului. Imaginea obiectuală sau ilustrativă trebuie să aibă mărime convenabilă ca să permită observarea. Același material folosit demonstrativ va fi suficient de mare pentru a favoriza intuirea elementelor esențiale, conform scopului în care este utilizat, iar dacă este distributiv atunci, trebuie să aibă dimensiuni
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
Găsește locul potrivit”: cuprinde plăcuțe, unele cu buline, altele cu cifre, ce se pot asambla prin asocierea numărului la cantitate. Copilul preșcolar cu deficiență de auz are la acestă vârstă o gândire preponderent intuitivă, operează la nivel concret cu mulțimi obiectuale și în acest mod pătrunde sensul conceptului fundamental de mulțime și își însușește logica acestuia. De aceea, atât mijloacele, cât și materialele didactice trebuie să fie cât mai variate și mai reprezentative în realizarea activităților matematice în grădinița pentru copii
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
în cazul copiiilor surzi, verbalizarea implică, pe lângă cuvânt și alte semne (mimico-gesticulația, dactilemele, semnele evocatoare). Folosirea semnelor auxiliare este în directă legatură cu nivelul de școlaritate, cu stadiul demutizării, cu dezvoltarea psihică. Etapa interiorizării acțiunilor materiale și materializate, reflectarea conținutului obiectual al acțiunii și al mijloacelor acestora se realizează în timp mult mai indelungat decât la copiii auzitori, iar în cazul copiilor cu dublă deficiență -surditate totală (cofoza) și ușoară înapoiere mintală, nici nu se atinge acest stadiu de evoluție a
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
care intervin ca instrumente ale unor acțiuni intelectuale noi și mai complexe”. La copilul deficient de auz gândirea operând mult timp cu imagini, generalizate, nu prin concepte, cuvintele exprimă, prin continut, trăsături ale unor anumite imagini. Daca la auzitor acțiunea obiectuală, interiorizandu-se atinge o maximă generalizare și automatizare și se executa în gând echivalând cu gândirea operațională, la copilul surd și limbajul interior este în imagini, iar la copilul deficient de auz în curs de demutizare limbajul interior cuprinde și elemente
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
a dimensiunilor operaționale care urmează în etapa imediat următoare. Autorul consideră că elaborarea anticipată a anumitor operații intelectuale să se facă prin antrenamente speciale, prin modelare și tehnici de interiorizare aplicate succesiv și sistematic. În contextul învățării, imaginea despre acțiunea obiectuală, are rolul de a descoperi copilului cu dizabilitati auditive obiectele cu care urmează să acționeze și de a furniza mijloace de orientare în raport cu însușirile acestora. Aceste însușiri, pentru preșcolarii cu deficiență de auz, se referă la: formă, mărime, culoare, grosime
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]
-
cu deficiență de auz, se referă la: formă, mărime, culoare, grosime. Concomitent cu demonstrarea acțiunii se dau explicatii verbale asupra modului cum trebuie să procedeze pentru a ajunge la rezultatul dorit Explicația are rolul de a fixa prin cuvânt acțiunea obiectuală. Exemplificarea prin acțiune precede actul de asimilare a cunoștințelor, direcționează și dirijează acest act. Acțiunea de învățare se reglează și se cercetează prin raportare la modelul orientativ oferit de educatoare. Orice noua situație de învățare trebuie să se bazeze pe
Rolul activit ăţ ii matematice în dezvoltarea gândirii copilului pre ş colar cu deficien ţă auditiv ă : ghid metodologic by Petrovici Constantin (coord.), Solomon Margareta () [Corola-publishinghouse/Science/91654_a_93192]