505 matches
-
sfâșietor, o obscură pedeapsă"118, o îndeletnicire ce nu lasă loc răgazului și clipelor de pace sufletească, de acord cu crezul sau: "scriitorul are un singur angajament: cel față de adevăr 119. În ficțiune, eroul sau este, fără îndoială, Don Quijote. Am parafrază spunând că Don Quijote este Sábato însuși, pentru care, deși e îngrozitor să-ți dai seama de acest lucru, "viața se scrie pe maculator și nu mai putem să o trecem pe curat"120. La decernarea premiului Menéndez Pelayo, se spune
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
parodiști, Thomas Mann (care pune accentul pe spiritul de negare, considerându-l parodic prin excelență) și G. Topîrceanu ("O încercare mai ușoară în acest gen este parodierea unei bucăți literare anumite. E vorba în acest caz de un soi de parafrază spirituală, în care autorul parodiei abundă în sensul bucății parodiate, bagatelizându-i tonul și vulgarizându-i conținutul. O încercare mai dificilă însă este parodierea nu a unei bucăți anumite, ci a unui scriitor, luat în întregime, cu felul lui de
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
azi un „manierist”, nimic mai mult. Admiratorul lui Topîrceanu încerca, în ultimele clase de liceu, și alte modele. Caietele din această epocă, păstrate de Doina Ciurea, a doua soție a lui S., cuprind, în afară de balade (publicate ulterior sub titlul Argotice), parafraze după Tudor Arghezi și Ion Barbu. Este vorba de însemnări de atelier din faza pregătitoare. Poetul își face mâna copiind tablourile maeștrilor. Parafrazează, de pildă, Flori de mucigai și, într-o oarecare măsură, psalmii arghezieni. Alt model, în această fază
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289876_a_291205]
-
în cărțile următoare - O viziune a sentimentelor, Dreptul la timp - nu se mai află mohorâtele, răzbătutele teme sociale „revoluționare”, nici „mesianismul” politic de până atunci. Tânărul S. scrie cu precădere despre altceva, despre O călărire în zori, de pildă, o parafrază modernă pe un motiv eminescian, despre glezna lui cu aripi și, mai ales, despre ceea ce s-ar putea numi „figurile adolescenței” și închipuirile „vederii” sale. „Vedere” este un cuvânt important în vocabularul său liric. Și vederea cuprinde totul, de la eros
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289876_a_291205]
-
doilea rând, Pământul are infinit mai multe posibilități decât ne imaginăm noi6. Edgar Morin publică în 1972, în Le Nouvel Observateur, articolul L'an I de l'ére écologique, în care proclamă sentențios începutul erei ecologice, cumva în spiritul unei parafraze la binecunoscuta dilema hamletiană a lui "a fi sau a nu fi?", în sensul că ne aflăm între a fi ecologiști și a nu mai fi deloc. Ulterior, Morin va continua să scrie pe această temă și își va aduna
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
anumitor informații, modul de prezentare, imaginile ilustrative presupun opțiuni subiective); - nivelul lexicosemantic se evidențiază prin diversitate lingvistică, prin utilizarea variantelor lexicale literare, prin sinonimie (lexicală, sintactică și stilistică), prin omonimia valorificată în jocuri de cuvinte; sunt inserate frecvent citate, maxime, parafraze ori formulările stereotipe specifice culturii media; - nivelul morfosintactic nu are mărci distinctive, apelând la elemente ale stilului artistic: construcții retorice (interogații și exclamații retorice, gradații, enumerări, recurență, sime trie sintactică etc.), topică afectivă (inversiuni, dislocări, formulări eliptice etc.); - nivelul stilistic
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
În loc de prefață. „Parafrază” la debutul Războiului Rece În secolul XXI, cel puțin în această aproape primă decadă ne lasă impresia unor evoluții atipice în raport cu ultima parte a secolului trecut. Tot mai adesea avem parte de proiecții discursive ce se vor a fi considerații
Considerații privind interesele marilor puteri în bazinul Mării Negre la începutul Războiului Rece by Marius-George Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/698_a_2877]
-
conjuncția, disjuncția), prin consonanță (aliterația, paronomaza, antanaclaza, asonanța, derivația); (6) figuri de stil: prin emfază (perifraza, conglobația, suspensia, corecția), prin întorsura frazei (interogația, exclamația, apostrofa, întreruperea, subiecția, dialogismul), prin apropiere (comparația, antiteza, retroversiunea, entimema, paranteza, epifonemul), prin imitație (hipotipoza, armonismul), parafraza și epifraza; (7) figuri de gîndire ce apar ca efect al imaginației, raționamentului sau al dezvoltării: prin imaginație (prosopopeea, fabulația, rectificarea), prin raționament (ocupația, deliberația, comunicația, concesia, sustentația), prin dezvoltare (expoliția, topografia, cronografia, prosopografia, etopeea, portretul, paralela, tabloul), pretinsele figuri
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
de limbă. Astfel, a înțelege ce semnifică enunțul "E frumos" nu înseamnă referirea la o stare cosmică, ci la intențiile locutorului: "Să mergem la plajă". V. argumentare, conector, topos. CHARAUDEAU - MAINGUENEAU 2002. RN P PARAFRAZĂ. În mod obișnuit, se numește parafrază dezvoltarea explicativă a unei unități dintr-un discurs sau a unui discurs. Noțiunea denumită astfel a apărut pe terenul retoricii și cunoaște o utilizare frecventă în lingvistică, definițiile oferite de dicționare fiind considerate, de cele mai multe ori, parafraze în raport cu cuvintele-titlu. Se
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
obișnuit, se numește parafrază dezvoltarea explicativă a unei unități dintr-un discurs sau a unui discurs. Noțiunea denumită astfel a apărut pe terenul retoricii și cunoaște o utilizare frecventă în lingvistică, definițiile oferite de dicționare fiind considerate, de cele mai multe ori, parafraze în raport cu cuvintele-titlu. Se consideră apoi că înțelegerea unui enunț presupune posibilitatea de a face să-i corespundă alte enunțuri, alcătuite din alte fraze, dar care spun același lucru. Relația care se stabilește în cazul parafrazei poate avea loc între enunțuri
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
fiind considerate, de cele mai multe ori, parafraze în raport cu cuvintele-titlu. Se consideră apoi că înțelegerea unui enunț presupune posibilitatea de a face să-i corespundă alte enunțuri, alcătuite din alte fraze, dar care spun același lucru. Relația care se stabilește în cazul parafrazei poate avea loc între enunțuri sau între fraze, iar în cazul definiției între cuvinte și enunțuri sau fraze. În general, parafrazarea (alcătuirea parafrazei) se prezintă ca o activitate naturală de reluare (și de substituire) care intră în practica obișnuită de
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
alte enunțuri, alcătuite din alte fraze, dar care spun același lucru. Relația care se stabilește în cazul parafrazei poate avea loc între enunțuri sau între fraze, iar în cazul definiției între cuvinte și enunțuri sau fraze. În general, parafrazarea (alcătuirea parafrazei) se prezintă ca o activitate naturală de reluare (și de substituire) care intră în practica obișnuită de folosire a limbii, încît manifestarea acestui fenomen este foarte extinsă. Unele procedee de construcție discursivă pot sta de altfel în întregime sub semnul
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
se prezintă ca o activitate naturală de reluare (și de substituire) care intră în practica obișnuită de folosire a limbii, încît manifestarea acestui fenomen este foarte extinsă. Unele procedee de construcție discursivă pot sta de altfel în întregime sub semnul parafrazei, căci, spre exemplu, redarea prin stilul indirect liber poate fi privită ca o parafrazare a vorbirii originale. Potrivit opiniei unor lingviști nord-americani - care urmează ideile lui Z. S. Harris - descrierea unei limbi implică realizarea unui algoritm de parafrazare care asigură
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
prin stilul indirect liber poate fi privită ca o parafrazare a vorbirii originale. Potrivit opiniei unor lingviști nord-americani - care urmează ideile lui Z. S. Harris - descrierea unei limbi implică realizarea unui algoritm de parafrazare care asigură prevederea unui ansamblu de parafraze posibile pentru orice frază. Această opinie a fost însă respinsă, pornind de la faptul că însăși noțiunea "parafrază" este greu de definit, în condițiile unei analize exigente. Din perspectiva lingvisticii, parafraza este produsul operației de a produce, în interiorul aceluiași discurs, a
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
nord-americani - care urmează ideile lui Z. S. Harris - descrierea unei limbi implică realizarea unui algoritm de parafrazare care asigură prevederea unui ansamblu de parafraze posibile pentru orice frază. Această opinie a fost însă respinsă, pornind de la faptul că însăși noțiunea "parafrază" este greu de definit, în condițiile unei analize exigente. Din perspectiva lingvisticii, parafraza este produsul operației de a produce, în interiorul aceluiași discurs, a unei unități discursive echivalente din punct de vedere semantic cu o altă unitate care a fost produsă
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
unui algoritm de parafrazare care asigură prevederea unui ansamblu de parafraze posibile pentru orice frază. Această opinie a fost însă respinsă, pornind de la faptul că însăși noțiunea "parafrază" este greu de definit, în condițiile unei analize exigente. Din perspectiva lingvisticii, parafraza este produsul operației de a produce, în interiorul aceluiași discurs, a unei unități discursive echivalente din punct de vedere semantic cu o altă unitate care a fost produsă mai înainte. Ca atare, parafraza, la fel ca definiția, este rezultatul unei operații
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
în condițiile unei analize exigente. Din perspectiva lingvisticii, parafraza este produsul operației de a produce, în interiorul aceluiași discurs, a unei unități discursive echivalente din punct de vedere semantic cu o altă unitate care a fost produsă mai înainte. Ca atare, parafraza, la fel ca definiția, este rezultatul unei operații metalingvistice și reprezintă, în același timp, o traducere intralingvistică și o expansiune admisibilă datorită elasticității discursului. Se disting două tipuri de parafraze: 1) parafraze substitutive sau denotative, care au o relație directă
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
altă unitate care a fost produsă mai înainte. Ca atare, parafraza, la fel ca definiția, este rezultatul unei operații metalingvistice și reprezintă, în același timp, o traducere intralingvistică și o expansiune admisibilă datorită elasticității discursului. Se disting două tipuri de parafraze: 1) parafraze substitutive sau denotative, care au o relație directă cu elementul parafrazat și 2) parafraze oblice (parțial conotative) al căror conținut dezambiguizează elementul inițial, prin descrierea referinței și a instanței sau a contextului de folosire. Fiind un component al
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
care a fost produsă mai înainte. Ca atare, parafraza, la fel ca definiția, este rezultatul unei operații metalingvistice și reprezintă, în același timp, o traducere intralingvistică și o expansiune admisibilă datorită elasticității discursului. Se disting două tipuri de parafraze: 1) parafraze substitutive sau denotative, care au o relație directă cu elementul parafrazat și 2) parafraze oblice (parțial conotative) al căror conținut dezambiguizează elementul inițial, prin descrierea referinței și a instanței sau a contextului de folosire. Fiind un component al discursului, parafraza
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
rezultatul unei operații metalingvistice și reprezintă, în același timp, o traducere intralingvistică și o expansiune admisibilă datorită elasticității discursului. Se disting două tipuri de parafraze: 1) parafraze substitutive sau denotative, care au o relație directă cu elementul parafrazat și 2) parafraze oblice (parțial conotative) al căror conținut dezambiguizează elementul inițial, prin descrierea referinței și a instanței sau a contextului de folosire. Fiind un component al discursului, parafraza se poate evalua îndeosebi sub două aspecte: din punctul de vedere al coerenței și
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
parafraze substitutive sau denotative, care au o relație directă cu elementul parafrazat și 2) parafraze oblice (parțial conotative) al căror conținut dezambiguizează elementul inițial, prin descrierea referinței și a instanței sau a contextului de folosire. Fiind un component al discursului, parafraza se poate evalua îndeosebi sub două aspecte: din punctul de vedere al coerenței și din punctul de vedere al gradului de inteligibilitate. În ambele cazuri, a n a l i z a d i s c u r s u
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
coerenței și din punctul de vedere al gradului de inteligibilitate. În ambele cazuri, a n a l i z a d i s c u r s u l u i nu trebuie să piardă din vedere corespondența semantică dintre parafrază și elementul parafrazat, astfel încît parafraza să nu reprezinte o abatere generatoare de fals sau de confuzie în raport cu elementul respectiv. V. anaforă, coreferință, definiție, reformulare. DUBOIS 973; DSL 2001; CHARAUDEAU - MAINGUENEAU 2002. RN PARALOGISM. Aristotel a constatat că, uneori, argumentarea
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
în discursul prealabil pe care îl folosește drept materie primă. Revenind asupra noțiunii "proces discursiv", în 1975, M. Pêcheux împreună cu C. Fuchs o conexează de cea de "subiect" și de "sens", în condițiile cuprinderii în această noțiune a relațiilor din parafrazele situate în interiorul matricii sensului, inerent formației discursive. Ulterior, noțiunea a fost folosită de cercetătorii care s-au raliat teoriei ideologiilor și au recurs la analiza automată a discursului, dar, în prezent, prin abandonarea acestei teorii, expresia proces discursiv a rămas
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
în prezență. Subliniem acest lucru, pentru că, din perspectiva unei teorii a argumentativității, se ignoră atît manifestările interdiscursive care vizează transformarea unui text-sursă într-un text-țintă (textele de vulgarizare, comentarii, rezumate etc.), cît și relația de sinonimie instaurată între reformulare și parafrază, așa cum figurau ele împreună, încă din Antichitate, în numeroase tratate de retorică. Dacă, inițial, parafraza punea în discuție păstrarea condiției de adevăr între două propoziții considerate echivalente, iar reformularea era adesea conotată negativ, ca practică pedagogică cu funcție explicativă și
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
manifestările interdiscursive care vizează transformarea unui text-sursă într-un text-țintă (textele de vulgarizare, comentarii, rezumate etc.), cît și relația de sinonimie instaurată între reformulare și parafrază, așa cum figurau ele împreună, încă din Antichitate, în numeroase tratate de retorică. Dacă, inițial, parafraza punea în discuție păstrarea condiției de adevăr între două propoziții considerate echivalente, iar reformularea era adesea conotată negativ, ca practică pedagogică cu funcție explicativă și imitativă, ce generează doar simple copii ale textului original, în lingvisticile actuale cele două cuvinte
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]